Το 2022 θα είναι η χρονιά που η ισραηλινή αεροπορία θα θέσει στην κορυφή του καταλόγου προτεραιοτήτων της τις δυνατότητες κρούσης μεγάλου βεληνεκούς εναντίον των εγκαταστάσεων του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Τα τελευταία χρόνια η IAF έχει εστιάσει την προσοχή της στην ικανότητά της να πλήττει περιφερειακές ιρανικές δραστηριότητες οχύρωσης, ιδίως στη Συρία, καθώς και να προετοιμάζει σχέδια επίθεσης κατά της Χεζμπολάχ στο Λίβανο με βάση την ιδέα της εξαπόλυσης χιλιάδων κατευθυνόμενων πυρομαχικών ημερησίως, ενώ συμμετέχει επίσης σε συχνές κλιμακώσεις στη Γάζα. Τώρα, όμως, οι σχεδιαστές της IAF έχουν βάλει στο στόχαστρο στόχους στο ιρανικό έδαφος.
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν -οι πιο διάσημες από τις οποίες είναι οι εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου Νατάνζ και Φορντόου- όχι μόνο βρίσκονται μακριά, αλλά και οχυρωμένες σε μεγάλο βαθμό από προηγμένα συστήματα αεράμυνας. Στην περίπτωση του Fordow, η εγκατάσταση είναι χτισμένη βαθιά μέσα σε ένα βουνό.
Η αξιολόγηση της προόδου που σημειώνει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι πολύπλοκη. Από τη μία πλευρά, το όριο για την ενεργοποίηση μιας επίθεσης δεν έχει προφανώς ενεργοποιηθεί, και από την πλευρά του, το Ιράν ανακοίνωσε την επιστροφή στις πυρηνικές συνομιλίες στη Βιέννη με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις παγκόσμιες δυνάμεις.
Αλλά δεν είναι ακόμη σαφές αν οι συνομιλίες αυτές θα οδηγήσουν σε μια πραγματική συμφωνία. Ακόμα και αν το κάνουν, η επιστροφή στην πυρηνική συμφωνία του 2015 -το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (ΚΟΣΔ)- θα αποτελούσε πολύ κακή εξέλιξη για την περιοχή λόγω των βραχυπρόθεσμων ρητρών λήξης που ενσωματώνονται στη συμφωνία, οι οποίες θα έληγαν σύντομα και θα άνοιγαν τον δρόμο στο Ιράν να γίνει ένα πυρηνικό κράτος-κατώφλι με πλήρη διεθνή νομιμότητα.
Μια καλύτερη, μεγαλύτερης διάρκειας συμφωνία δεν φαίνεται να βρίσκεται στο τραπέζι σε αυτό το στάδιο.
Ενώ το Ιράν φαίνεται να έχει παγώσει τμήματα της πυρηνικής του υποδομής που θα χρειαζόταν για να φτάσει στο πυρηνικό όπλο -αναπτύσσοντας έναν εκρηκτικό μηχανισμό και εργαζόμενο για να τοποθετήσει τον μηχανισμό αυτό σε μια πυραυλική κεφαλή- έχει σημειώσει ανησυχητική πρόοδο στην πιο δύσκολη πτυχή της κατασκευής ενός πυρηνικού όπλου: τη συγκέντρωση επαρκούς σχάσιμου υλικού.
Η επιτάχυνση των στρατιωτικών προετοιμασιών του Ισραήλ αποτελεί επομένως άμεση αντανάκλαση της επιτάχυνσης του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Το Ιράν εμπλούτισε περισσότερα από 120 κιλά ουρανίου στο επίπεδο του 20% τον Οκτώβριο, σύμφωνα με τον ΙΑΕΑ - ένα μεγάλο άλμα από τα 84 κιλά που είχε εμπλουτίσει το Ιράν ένα μήνα νωρίτερα. Το Ιράν εμπλουτίζει επίσης ανοιχτά άλλες, αν και μικρότερες ποσότητες ουρανίου στο επίπεδο του 60 τοις εκατό, κάτι που κανένα μη πυρηνικό κράτος δεν θα έκανε.
Οι εκτιμήσεις για το πόσο χρόνο θα χρειαστεί το Ιράν για να φτάσει σε ένα πραγματικό όπλο κυμαίνονται από 18 μήνες έως δύο χρόνια. Αυτό δεν είναι μεγάλο χρονικό διάστημα σε στρατηγικούς όρους.
Διαπραγματεύσεις στη Βιέννη για το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA), την υφιστάμενη πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, Μάιος 2021. Πηγή: Enrique Mora/Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης/Twitter.
"ΔΟΥΛΕΎΟΥΜΕ ΠΆΝΩ ΣΕ ΑΥΤΆ ΤΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ
Η αρχική πυρηνική συμφωνία του 2015, παρά τα πολλά κενά της, καθυστέρησε προσωρινά την πυρηνική πρόοδο του Ιράν, επιτρέποντας στην IAF να επενδύσει τους πόρους της σε άλλες αποστολές και σχέδια.
Το 2018, μετά την αποχώρηση της κυβέρνησης Τραμπ από την πυρηνική συμφωνία και την επιβολή εξοντωτικών κυρώσεων στο Ιράν, η Τεχεράνη αντιμετώπισε σοβαρές οικονομικές κρίσεις. Παρ' όλα αυτά, το καθεστώς άρχισε να επιταχύνει τις δραστηριότητες εμπλουτισμού ουρανίου, προκειμένου, όπως το έθεσε ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Ισραήλ υποστράτηγος (ε.α.) Yaakov Amidror, "να καταστήσει σαφές στον κόσμο ποιο θα είναι το κόστος της εξόδου των ΗΠΑ από τη συμφωνία".
Τώρα, καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν επιδιώκει να επαναφέρει το Ιράν στην ίδια συμφωνία, η όποια καθυστέρηση που θα προκαλούσε η JCPOA στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν θα ήταν πολύ βραχύβια. Εναλλακτικά, το Ιράν, το οποίο έχει βρει νέους τρόπους για να εξάγει το πετρέλαιό του σε όλο τον κόσμο και τρόπους για να επιβιώνει από τις κυρώσεις, θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να καταργήσει οποιαδήποτε επιστροφή σε μια συμφωνία και να εξασφαλίσει αντ' αυτού το καθεστώς του ως κράτος-αναχωρητής.
Θα πρέπει λοιπόν να ελπίζει κανείς ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ επεξεργάζονται αθόρυβα μια παράλληλη συμφωνία μεταξύ τους που θα ορίζει τις ενέργειες που θα γίνουν αν το Ιράν πλησιάσει τη ζώνη διάσπασης, εκτός από τη διασφάλιση ότι κανείς δεν θα μπει στο δρόμο του Ισραήλ αν έρθει η ώρα για αντιπαράθεση.
Όταν οι σχεδιαστές της IAF εξετάζουν την πρόκληση της προσέγγισης του Ιράν, πρέπει να λάβουν υπόψη τους ένα τεράστιο εγχείρημα, που απαιτεί τον πιο λεπτομερή σχεδιασμό, τις πληροφορίες, τις επιλογές πυρομαχικών, τις εναέριες πλατφόρμες και τις δυνατότητες ανεφοδιασμού. Δεν υπάρχει καμία ομοιότητα μεταξύ μιας τέτοιας επιχείρησης και μιας μικρής εμβέλειας επιχείρησης κατά της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.
Τέτοιες προετοιμασίες απαιτούν σημαντικό χρόνο.
Το αμυντικό κατεστημένο του Ισραήλ μιλάει όλο και πιο έντονα για αυτές τις προετοιμασίες. Τον Σεπτέμβριο, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, αντιστράτηγος Aviv Kochavi, δήλωσε στο Walla: "Έχουμε επιταχύνει σημαντικά τις προετοιμασίες μας για δραστηριότητες στο Ιράν".
Πρόσθεσε ότι "σημαντικό μέρος του διευρυμένου αμυντικού προϋπολογισμού, όπως μόλις πρόσφατα συνοψίστηκε, προορίζεται γι' αυτό. Πρόκειται για μια εξαιρετικά πολύπλοκη εργασία, που απαιτεί πολλές πληροφορίες και πολλές επιχειρησιακές δυνατότητες. Απαιτεί πολλά περισσότερα πυρομαχικά. Εργαζόμαστε πάνω σε αυτά τα πράγματα".
Ο αρχηγός του επιτελείου των IDF Αβίβ Κοτσάβι συμμετέχει σε συνεδρίαση της Επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων στην Κνέσετ, το ισραηλινό κοινοβούλιο στην Ιερουσαλήμ, στις 09 Νοεμβρίου 2021. Φωτογραφία: Yonatan Sindel/Flash90.
Τα σχόλια αυτά αντικατοπτρίζουν το πραγματικό εύρος του προγράμματος ανάπτυξης δυνάμεων που απαιτείται ειδικά για μια αποστολή κρούσης κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Υποδηλώνουν επίσης ότι τα όποια σχέδια είχε η IAF για μια τέτοια αποστολή το 2021 θα είναι διαφορετικά από τα σχέδια που θα τεθούν σε εφαρμογή το 2022.
Μια τέτοια στρατηγική, από μόνη της, δεν είναι κάτι καινούργιο. Το Ισραήλ άρχισε για πρώτη φορά να αναπτύσσει τις στρατιωτικές του δυνατότητες για να σταματήσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν το 2004 - δεν σταμάτησε. Όσο περνάει ο καιρός, οι πιθανότητες να χρειαστεί το Ισραήλ να αναπτύξει αυτές τις δυνατότητες φαίνεται να έχουν αυξηθεί, ακόμη και αν δεν υπάρχει άμεσο έναυσμα για μια τέτοια ενέργεια αύριο.
Το έτος 2022, με την πρόοδο του Ιράν και την εκκρεμότητα της απόφασης για το αν θα εμπλακεί ή όχι στη διπλωματία, θα μπορούσε να αποδειχθεί κρίσιμο κομβικό σημείο.
"ΜΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΉ ΕΠΙΛΟΓΉ ΕΊΝΑΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΈΖΙ
Σίγουρα, ένα χτύπημα θα αποτελούσε την έσχατη λύση από την πλευρά του Ισραήλ. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ένα χτύπημα θα μπορούσε να δει το Ιράν να ενεργοποιεί γρήγορα τη Χεζμπολάχ -τον βαριά οπλισμένο πληρεξούσιό του στο Λίβανο, ο οποίος είναι σήμερα 20 φορές πιο ισχυρός από ό,τι ήταν την παραμονή του δεύτερου πολέμου του Λιβάνου το 2006. Το οπλοστάσιο της Χεζμπολάχ με περισσότερα από 150.000 βλήματα επιφανείας-επιφανείας έχει σχεδιαστεί για να αποτρέψει το Ισραήλ από το να εξαπολύσει το ίδιο το χτύπημα για το οποίο η IAF προετοιμάζει σήμερα τα ενδεχόμενα.
Οι σιίτες πληρεξούσιοι του Ιράν στη Συρία και το Ιράκ θα μπορούσαν επίσης να συμμετάσχουν στη μάχη μετά από μια επίθεση, δημιουργώντας το σκηνικό για έναν μεγάλο πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Ένα τέτοιο σενάριο δεν είναι αναπόφευκτο και η φύση του πολέμου είναι απρόβλεπτη, αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε κάθε ενδεχόμενο χτυπήματος.
Ο διευρυμένος ισραηλινός αμυντικός προϋπολογισμός για το έτος 2021 -περίπου 62,3 δισεκατομμύρια σέκελ (και 60 δισεκατομμύρια σέκελ για το 2022)- αντιπροσωπεύει μια σημαντική αύξηση από τις δαπάνες του 2020 ύψους 57,5 δισεκατομμυρίων σέκελ για την άμυνα.
Σε τελική ανάλυση, είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσει το Ιράν ότι μια στρατιωτική επιλογή είναι στο τραπέζι, και δεδομένου ότι η αμερικανική στρατηγική εστίαση έχει σαφώς μετατοπιστεί στην Άπω Ανατολή, εναπόκειται στο Ισραήλ να επιτελέσει αυτή τη λειτουργία.
Στο παρελθόν, το Ιράν έχει λάβει σοβαρά υπόψη του τις στρατιωτικές απειλές κατά των πυρηνικών του εγκαταστάσεων, όπως φαίνεται από το πόσο μακριά έχει φτάσει η Ισλαμική Δημοκρατία για να προστατεύσει την πυρηνική της υποδομή με συστήματα αεράμυνας και να εγκαταστήσει μέρη της υπόγεια.
Το 2003, όταν το Ιράν είδε αμερικανικές δυνάμεις στα σύνορά του στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, πάγωσε το πυρηνικό του πρόγραμμα για να αποφύγει τη στρατιωτική δράση. Σήμερα, ωστόσο, ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, δεν φαίνεται να λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη του τις στρατιωτικές απειλές από οποιονδήποτε.
Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν Αλί Χαμενεΐ (δεξιά) αγκαλιάζει τον ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια. Πηγή: Α: Χαμενεΐ στο Twitter, αναρτήθηκε στις 24 Μαΐου 2021.
Η τοποθέτηση μιας αξιόπιστης και άμεσης στρατιωτικής απειλής είναι επομένως κρίσιμη σε αυτό το σημείο.
Για το Ισραήλ, αυτό σημαίνει επίσης ότι πρέπει να είναι έτοιμο για την πλήρους κλίμακας σύγκρουση που θα μπορούσε να ακολουθήσει με τους πληρεξουσίους του Ιράν ένα τέτοιο χτύπημα.
Τα σχέδια του Ισραήλ να εξαπολύσει καταστροφική δύναμη πυρός κατά της Χεζμπολάχ -σε συνδυασμό με μια ταχεία επίγεια επίθεση- θα σήμαινε ότι ο Λίβανος θα χρειαζόταν χρόνια για να ανακάμψει από έναν τέτοιο πόλεμο.
Η χρονική στιγμή αυτών των πιθανών σεναρίων δεν είναι προ των πυλών, αλλά η επικαιρότητά τους αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου.
Σε τακτικό επίπεδο, φαίνεται ότι ο αυξανόμενος στόλος των μαχητικών αεροσκαφών F-35 του Ισραήλ θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε τέτοια σενάρια με τις δυνατότητες stealth και την ικανότητά τους να διεισδύουν βαθιά στον εχθρικό εναέριο χώρο και να συγκεντρώνουν τεράστιες ποσότητες πληροφοριών, οι οποίες μπορούν να σταλούν πίσω στα μαχητικά αεροσκάφη F-15 και F-16 τέταρτης γενιάς για να επιτεθούν.
Κατά κάποιο τρόπο, η IAF εξακολουθεί να συμβιβάζεται με το πλήρες φάσμα των δυνατοτήτων που διαθέτουν τα F-35 και πώς αυτές μπορούν να συνδυαστούν με τους ρόλους των μαχητικών αεροσκαφών F-16 και F-15, καθώς και των μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV).
"Το όνειρό τους για περιφερειακή ηγεμονία και όχι μόνο
Υπάρχουν ορισμένοι που αμφισβητούν αν είναι καν δυνατόν να σταματήσει πραγματικά το Ιράν στην υπομονετική, υπολογισμένη πυρηνική του πορεία. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ακόμη και αν το Ιράν οπλιστεί με πυρηνικά όπλα, δεν θα τα χρησιμοποιήσει εναντίον του Ισραήλ και ότι η απειλή των αντιποίνων και της παγκόσμιας αντίδρασης θα ενεργοποιηθεί.
Τέτοια επιχειρήματα αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με την εξέταση της πιθανής στρατηγικής του Ιράν μόλις αποκτήσει πυρηνικά- αυτή θα επικεντρωθεί πιθανότατα στην παροχή μιας πυρηνικής ομπρέλας για τους ολοένα και πιο σίγουρους αντιπροσώπους του στη Μέση Ανατολή.
Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Amidror, ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας, σε ένα έγγραφο για τη δεξαμενή σκέψης Dado του IDF, "ακόμη και αν οι Ιρανοί δεν χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα για να καταστρέψουν το Ισραήλ", η πυρηνική ομπρέλα που θα έχουν στην κατοχή τους "θα τους διευκολύνει να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους για περιφερειακή ηγεμονία και όχι μόνο. Με τα πυρηνικά όπλα στα χέρια τους, θα μπορούσαν να δράσουν εναντίον περιφερειακών κρατών, με πρώτο από αυτά το Ισραήλ, με πολύ λιγότερη ανησυχία όσον αφορά τις πιθανές αντιδράσεις. Είναι δίκαιο να υποθέσουμε ότι πιστεύουν ότι όταν κατέχουν πυρηνικά όπλα, το Ισραήλ θα αποτραπεί και αυτό από το να ενεργήσει εναντίον των ιρανικών συμφερόντων, ακόμη και αν οι προσπάθειες του Ιράν θα πάνε προς την κατεύθυνση της τροφοδότησης του μηχανισμού ασφυξίας που επιθυμούν να τοποθετήσουν γύρω από το εβραϊκό κράτος στον Λίβανο, τη Συρία και το Ιράκ".
Ο Amidror προειδοποίησε ότι τα πυρηνικά όπλα θα έκαναν το Ιράν να αισθάνεται αρκετά απρόσβλητο ώστε να αποσταθεροποιήσει τη Μέση Ανατολή με πολύ μεγαλύτερη ένταση από ό,τι σήμερα, χωρίς να χρειάζεται να ανησυχεί για τα αμερικανικά αντίποινα ή την απειλή ενός πολέμου τύπου Λιβύης για την αλλαγή καθεστώτος.
AΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ISRAEL 365 NEWS : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου