Αυτές οι γιγαντιαίες λίμνες εξαφανίζονται ή έχουν ήδη στεγνώσει σε όλο τον κόσμο.

Κάτι ανησυχητικό συμβαίνει με τις μεγαλύτερες λίμνες του κόσμου.Αργά αλλά σίγουρα, μερικά από αυτά εξαφανίζονται γρήγορα ή έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.

Σήμερα, το νερό σε όλο τον κόσμο εξαφανίζεται ταχύτερα από ποτέ.

Εν τω μεταξύ, τα μεγάλα αποθέματα νερού, όπως οι τεράστιες λίμνες, εξαφανίζονται. Εδώ παρουσιάζουμε 10 πολύ μεγάλα υδάτινα σώματα που έχουν ήδη στεγνώσει ή εξαφανίζονται γρήγορα σε όλο τον κόσμο.

1. Owens Lake, ΗΠΑ.

Πριν στεγνώσει το 1926, η λίμνη Owens κάλυψε περίπου 108 τετραγωνικά μίλια στην Καλιφόρνια κοντά στα σύνορα με τη Νεβάδα.

Αλλά το 1913, το Υπουργείο Υδάτων και Ηλεκτρικής Ενέργειας του Λος Άντζελες έστρεψε τον ποταμό Owens στο Υδραγωγείο LA.

2. Aral Sea, Καζακστάν.

Κάποτε μια όαση στην Κεντρική Ασία και το τέταρτο μεγαλύτερο σώμα γλυκού νερού στον κόσμο, η Θάλασσα της Αράλης άρχισε να χάνει τον όγκο της στη δεκαετία του 1960.

Μέχρι το 1986, ο όγκος της λίμνης μειώθηκε σε σημείο που έγιναν 4 ξεχωριστές λίμνες.Σήμερα, μπορεί να διεκδικήσει μόνο περίπου το 10% της πρώην επιφάνειας των 26.300 τετραγωνικών μιλίων.

Το 2003, το Καζακστάν, το Κιργιζιστάν, το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν ενώθηκαν για να χτίσουν το φράγμα Kokaral.

3. Νεκρά Θάλασσα, Μέση Ανατολή.

Στο χαμηλότερο σημείο της Γης, η Νεκρά Θάλασσα χάνεται αργά.

Τα τελευταία 30 χρόνια παρατηρήθηκε δραματική μείωση του μεγέθους της λίμνης μόλις 3 πόδια το χρόνο.

Δύο ξεχωριστά υδάτινα σώματα χαρακτηρίζουν τώρα τη Νεκρά Θάλασσα.

Το νότιο τμήμα φιλοξενεί λίμνες που χρησιμοποιούνται για την εξαγωγή αλάτων και άλλων μετάλλων.

Το βόρειο σώμα είναι ακόμα ένας φάρος για τους τουρίστες.

4. Λίμνη Fagibine, Μάλι.

Η λίμνη Faguibine στο Μάλι ήταν μια από τις μεγαλύτερες λίμνες στη Δυτική Αφρική, περίπου 230 τετραγωνικά μίλια.

Αλλά μέχρι το 1990, η ξηρασία είχε στεγνώσει εντελώς τη λίμνη, αναγκάζοντας τους κατοίκους να αναζητήσουν διαβίωση από άλλους πόρους.

5. Λίμνη Άσαλ, Τζιμπουτί.

Με θερμοκρασίες που φτάνουν τους 125 βαθμούς Φαρενάιτ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η εξάτμιση της λίμνης Άσαλ στο Τζιμπουτί είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα.

6. Λίμνη Τσαντ / Τσαντ, Νίγηρας, Νιγηρία, Καμερούν

Η λεκάνη της λίμνης Τσαντ στην κεντρική Αφρική είναι μια «οικολογική καταστροφή» σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.

Ο κύριος τροφοδότης της λίμνης, ο ποταμός Chari, εκτράπηκε για να παρέχει άρδευση σε αγρότες σε διάφορες περιοχές.

Μεταξύ 1963 και 2001, η λίμνη συρρικνώθηκε κατά 95 τοις εκατό σε μόλις 580 τετραγωνικά μίλια. Είχε προηγουμένως μετρήσει περισσότερα από 10.000 τετραγωνικά μίλια.

Με την έλλειψη νερού και έλους, η σκόνη πνίγει την περιοχή, ξεκινώντας τη διαδικασία σχηματισμού αμμόλοφων και την ερημοποίηση ενός κάποτε πλούσιου οικοτόπου.

7. Λίμνη Urmia, Ιράν.

Με έξι φράγματα να συλλάβουν την πλειονότητα του νερού από 11 ποτάμια που κάποτε τροφοδοτούσαν την αλμυρή λίμνη, η λίμνη Urmia στο βόρειο Ιράν εξελίσσεται από έναν πολυτελή προορισμό διακοπών σε ένα σπασμένο αλάτι.

Μέχρι 2.000 τετραγωνικά μίλια, η λίμνη ήταν κάποτε μια από τις μεγαλύτερες στη Μέση Ανατολή.

Σήμερα, καλύπτει περίπου το 40% αυτής της περιοχής.

8. Λίμνη Poyang, Κίνα

Η λίμνη Poyang της Κίνας είναι η μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού της χώρας.

Τον Ιανουάριο του 2014, υποχώρησε μέχρι στιγμής για να αποκαλύψει μια αρχαία πέτρινη γέφυρα που είχε βυθιστεί για 400 χρόνια .

Το 2012, κατά τη διάρκεια μιας από τις χειρότερες ξηρασίες της χώρας, το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Xihua της Κίνας ανέφερε ότι η λίμνη είχε φτάσει σε νέο ρεκόρ στα 7,95 μέτρα ( περίπου 28 πόδια ).

Οι τοπικές αρχές εκείνη την εποχή έφτασαν ακόμη και στο ακραίο μέτρο κεχρί, καλαμπόκι και γαρίδες που πέφτουν στον αέρα για τις εκατοντάδες χιλιάδες αποδημητικά πτηνά που τρέφονται στο Poyang.

9. Λίμνη Chapala, Μεξικό.

Η μοίρα της μεγαλύτερης λίμνης του Μεξικού, Chapala, είναι κακή.

Ιστορικά κατά μέσο όρο περίπου 700 τετραγωνικά μίλια στην επιφάνεια, η Chapala γνώρισε την πρώτη μεγάλη κρίση της το 1955.

Ένας συνδυασμός ξηρασίας και εκτροπής σημείωσε πτώση της στάθμης του νερού κατά περίπου 7 τοις εκατό, αρκετή για να καταστρέψει την υδραυλική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για την πόλη της Γκουανταλαχάρα.

Η στάθμη του νερού σχεδόν ταιριάζει με εκείνη της κρίσης το 1955.

10. Great Lakes, ΗΠΑ / Καναδάς.

Κοιτώντας την απέραντη έκταση της λίμνης Μίσιγκαν, θα ήταν δύσκολο να αναγνωρίσουμε τα σημάδια του προβλήματος.

Ωστόσο, οι Great Lakes έφτασαν τα χαμηλότερα επίπεδα στην καταγεγραμμένη ιστορία το 2013 .

Με μέση πτώση 1,5 μέτρων στη στάθμη του νερού στις συνδεδεμένες λίμνες Μίτσιγκαν και Χιούρον από το 1999, 2,5 εκατομμύρια γαλόνια έχουν βγει από το νερό.

Ο κύριος ένοχος για την υποχωρούμενη στάθμη της λίμνης είναι ο ποταμός St. Clair, ένας υδάτινος δρόμος που έχει διευρυνθεί και εμβαθύνει πολλές φορές τον τελευταίο αιώνα για να παρέχει ένα κανάλι μεταφοράς μεταξύ των άνω και κάτω μεγάλων λιμνών.

Το σωρευτικό αποτέλεσμα της ανθρώπινης μηχανικής και της δύναμης της μητέρας φύσης είναι ένας υπερμεγέθης σωλήνας αποστράγγισης στο κάτω μέρος του Huron .

Οι άνθρωποι έχουν καταστροφικές επιπτώσεις σε μεγάλες λίμνες.

strangesounds.org

ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ STRANGE SOUNDS : Corfiatiko.blogspot.com