SOTNIK: Οι Ρώσοι στρατιώτες νέοι Iron Man του αύριο.

 Εντυπωσιάζει το σύστημα αποτελεί την 4η γενιά εξέλιξης του προγράμματος εξοπλισμού του πεζού στρατιώτη υπό τον τίτλο Sotnik (Λεγεωνάριος).

Σύμφωνα με εκπρόσωπο της κρατικής βιομηχανίας Rostec, η εταιρεία ηγείται και συντονίζει την κατασκευή των πρωτοτύπων που θα συνδυάζουν για πρώτη φορά ένα αρθρωτό «πακέτο» αυξημένης επίγνωσης/αισθητήρων, στολής παραλλαγής/προστασίας και μηχανικής ενίσχυσης δύναμης και κινητικότητας.

Το σύστημα αποτελεί την 4η γενιά εξέλιξης του προγράμματος εξοπλισμού του πεζού στρατιώτη υπό τον τίτλο Sotnik (Λεγεωνάριος).
Στην έρευνα και εξέλιξη συμμετέχουν οι κορυφαίες ερευνητικές και βιομηχανικές οντότητες της χώρας.

Από τον Πολεμιστή στο Λεγεωνάριο.

Το σημερινό σύστημα Ratnik3 (Πολεμιστής3) περιλαμβάνει προστατευτικό κράνος, σύστημα επικοινωνίας εντός της ομάδος μάχης αλλά και με ανώτερα κλιμάκια, αντιβαλλιστικό θώρακα που σταματά βολίδες 7,62mm και λάπτοπ που επιτρέπει στους διοικητές να εκτελούν κατάδειξη και κλήση πυρών πυροβολικού μέσω ασύρματου δικτύου (LAN).
Για την επόμενη γενιά, ο στρατός μελετά ένα σύστημα βάρους 20 κιλών που δε θα περιορίζει την δυνατότητα κίνησης.
Αντίθετα, ένας εξωσκελετός από τιτάνιο θα επιτρέπει στο μαχητή να μεταφέρει στη μάχη βάρη 80-100 κιλών χωρίς πρόσθετη κόπωση ή δυσφορία και με ταχύτητες ως και 20 χιλιόμετρα ανά ώρα.
Στο επίπεδο προστασίας, το κράνος πρέπει να αντέχει πλήγματα βολίδων 7,62mm και ταυτόχρονα θα ενσωματώνει κάμερα υπερύθρων και προσωπίδα με φίλτρα καθαρισμού του αέρα.
Θα συνδυάζεται με θώρακα από ίνες πολυαιθυλενίου και μεταλλικού κράματος, που θα σταματά βολίδες 0,50 Browning (!).
Tο κράνος εκτός από προστασία θα ενσωματώνει ακουστικά και μια προβολική οθόνη επαυξημένης πραγματικότητας που θα προβάλλει στο μάτι του στρατιώτη πληροφορίες για το πεδίο στο οποίο κινείται (διεύθυνση στο χάρτη, απόσταση από σημεία ενδιαφέροντος, θέσεις φίλιων, πληροφορίες από ανώτερο κλιμάκιο) και δεδομένα στόχευσης για τον ατομικό οπλισμό.
Το σύστημα θα προβάλλει στοιχεία βολής ώστε ο μαχητής να βάλλει ακόμη και χωρίς άμεση έκθεση (πχ. μένοντας ο ίδιος πίσω από κάλυψη και εκθέτοντας μόνο το τουφέκι του).
Η στολή θα προσφέρει μικροκλιματικό έλεγχο, διατηρώντας τη θερμοκρασία σε αποδεκτά επίπεδα, θα συλλέγει πληροφορίες για τις ζωτικές ενδείξεις του χρήστη αλλά και θα χρησιμοποιεί ηλεκτρικά νανοκυκλώματα για να παίρνει το χρώμα του περιβάλλοντος σε μια μορφή μιμητικής παραλλαγής.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το ρωσικό Sputnik News, το σύστημα θα συμπληρώνεται από θωρακισμένες αντι-ναρκικές μπότες και θα μπορεί να λειτουργεί για 24 συνεχείς ώρες με μία μπαταρία.
Σε επόμενο στάδιο θα ενσωματώσει τη δυνατότητα ελέγχου μικρό-drone που θα πετά αυτόνομα και θα συλλέγει εικόνες σε πραγματικό χρόνο για προβολή στην οθόνη του κράνους.
Η εξέλιξη αυτή θα αυξάνει κατακόρυφα την επίγνωση πεδίου μάχης των στρατιωτών, αφού θα έχουν περιμετρική αντίληψη όσων συμβαίνουν στην περιοχή που βρίσκονται.
Με πολλαπλούς αυτόνομους αισθητήρες σε λειτουργία να συμβάλλουν σε ένα δίκτυο, οι μονάδες θα αποκτούν καθαρότερη συνολική εικόνα της επικρατούσας κατάστασης.


Παρατηρήσεις.

Πολλές από τις περιγραφόμενες ικανότητες είναι απόλυτα ρεαλιστικές.
Για παράδειγμα, το σημερινό Ratnik3 (από το οποίο 300.000 συλλογές ήδη λειτουργούν κυρίως σε ειδικές δυνάμεις, ελεγκτές αεροπορικών προσβολών και ελεύθερους σκοπευτές) περιλαμβάνει τη συλλογή 83T215I της Radioavionica.
Είναι φορητό σύστημα επικοινωνίας ελέγχου, διοίκησης και πληροφοριών (C4 I) σε επίπεδο στρατιώτη έως λόχου και με διασύνδεση σε υψηλότερα κλιμάκια μέσω δορυφόρου.
Προσφέρει ενοποιημένες επικοινωνίες φωνής, εικόνων και data με ταχύτητα μετάδοσης 11 MegaBps.
Περιλαμβάνει κονσόλες χειρισμού, οθόνες, μικρόφωνα/ακουστικά, δορυφορική πλοήγηση, καλωδιώσεις, μπαταρίες και φορτιστή σε πακέτο βάρους 2,4 κιλών.
Ο ασύρματος πομπός 11 καναλιών έχει εμβέλεια 1,5Km.
Με δεδομένο ότι σχεδιάστηκε πριν 10 χρόνια, είναι φυσικό να μπορεί στην επόμενη πενταετία να κατασκευαστεί ένα ελαφρότερο σύστημα με καλύτερες επιδόσεις.
Το σύστημα σκόπευσης κράνους είναι μια τεχνολογία που βρίσκεται σε διάφορα στάδια ωρίμανσης από πολλούς άλλους στρατούς (πχ. γαλλικό FELIN, αμερικανικό Future Force Warrior, γερμανικό – JdZ, κλπ.) και παρόμοιες συλλογές θα γίνουν κοινός τόπος τα επόμενα χρόνια.
Η τεχνολογία προέρχεται απευθείας από τα Smartphones και το μόνο ζητούμενο είναι η σκλήρυνση των συσκευών για να αντέξουν την καταπόνηση στα πεδία μαχών.
Η μετάδοση εικόνας από τα στόχαστρα του όπλου μέσω bluetooth είναι κάτι που δοκιμάζει το αμερικανικό πρόγραμμα NGSW-R που αναζητά τον αντικαταστάτη του Μ16.
Η δυσκολία ίσως των Ρώσων θα είναι να ενσωματώσουν υπέρυθρη συσκευή παρατήρησης στο κράνος με αρκετά μικρό όγκο και βάρος.
Ο εξωσκελετός που θα επιτρέπει τη μεταφορά μεγάλων φορτίων ή την αύξηση κινητικότητας, είναι το όνειρο των διοικητών ειδικών δυνάμεων τα τελευταία 30 χρόνια.
Το αμερικανικό πρόγραμμα TALOS (Tactical Assault Light Operator Suit) δαπάνησε εκατοντάδες εκατομμύρια μεταξύ 20213 και 2019 για να καταλήξει σε αποτυχία.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, «είναι απί του παρόντος ανέφικτη η δημιουργία αυτόνομου εξωσκελετού μάχης».

Ο λόγος είναι ότι η τεχνολογία μπαταριών δεν επαρκεί για έναν εξωσκελετό που θα προστατεύει και ταυτόχρονα θα αυξάνει τη φυσική δύναμη του χειριστή.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι ανάγκες σε ενέργεια τέτοιων «στολών» είναι μεγάλες καθώς πρέπει να υποστηρίζεται η κίνηση του μηχανισμού αλλά ταυτόχρονα και οι επικοινωνίες, οι οθόνες χαρτών, τα σκοπευτικά/κάμερες παρατήρησης και ο μηχανισμός παραλλαγής της στολής.
Το σημείο όμως που προκαλεί εντύπωση είναι οι προδιαγραφές προστασίας.
Είναι εφικτό να φτιαχτούν κράνη από πολυαιθυλένιο, τα οποία σταματούν βολίδες 7,62mm.
Αυτό το υψηλής πυκνότητας πλαστικό, ουσιαστικά λειτουργεί σαν κόλλα.
Λιώνει και αυξάνει την τριβή στο σώμα της βολίδας, παγιδεύοντας την στη μάζα του μέχρι που ακινητοποιείται.
Η απαίτηση όμως για θώρακα που σταματά βολίδες 0,50 Browning προϋποθέτει επανάσταση στη μορφή των υλικών.
Το διαμέτρημα αυτό εκλύει ενέργεια 4-5 φορές μεγαλύτερη από το 7,62 ΝΑΤΟ (δηλαδή μεταξύ 10,000 και 13,000 ποδολιβρών) και χρησιμοποιείται για καταστροφή οχημάτων.
Το απαιτούμενο πάχος συμβατικού θώρακα δε θα επέτρεπε στο στρατιώτη να κινείται με ευχέρεια.
Ακόμη και με ενίσχυση τιτανίου (ένα υλικό το οποίο οι Ρώσοι χρησιμοποιούν κατά κόρον για αντιβαλλιστική προστασία), μοιάζει αδύνατο.
Η μόνη εναλλακτική θα ήταν η χρήση προηγμένων νημάτων από υλικά που βρίσκονται ακόμη σε πειραματική φάση, οπότε η αναφορά του πολυαιθυλενίου από την ρωσική πλευρά αποτελεί παραπληροφόρηση.
Το χρηματικό κόστος πάντως της πλήρους συλλογής Sotnik (όπως και των αντίστοιχων σχεδίων από άλλους στρατούς) σημαίνει πως ελάχιστοι αναλογικά άνδρες θα έχουν πρόσβαση σε τέτοια συστήματα.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η νέα μορφή «θωρακισμένων» υπερστρατιωτών είναι πρό των πυλών και θα φέρει επανάσταση στη μάχη πεζικού, ανάλογη εκείνης που έφεραν οι βαριοί ιππότες του Μεσαίωνα.
Μικρές μονάδες επαγγελματιών υψηλού επιπέδου και με προηγμένα οπλικά συστήματα, θα διαλύουν κυριολεκτικά τις άμυνες των συμβατικών στρατών που αποτελούνται από κληρωτούς.

Χριστόφορος Ζηριάδης.

bankingnews.gr