Διχασμός.

 

Λίγες είναι οι φορές στην ιστορία αυτού του τόπου που όταν ήρθαν τα δύσκολα μα και όταν  έφυγαν, ο Διχασμός , κάθισε στον θρόνο του και μας κοιτούσε από ψηλά. Αδίστακτα, σκληρά, αφοπλιστικά. Σαν ένα μικρό παιδί που, αδυνατώντας να λύσει τις δύσκολες ασκήσεις στα μαθηματικά, αναλώνει τον χρόνο του στις εύκολες, έτσι και εμείς, γυροφέρνουμε σε αυτά που μας χωρίζουν αντί με μανία να ψάξουμε αυτά που μας ενώνουν και να τα κάνουμε «Θεό και βασιλιά» που λέει ο στιχογράφος.

Από άκρη σε άκρη του Ελληνισμού, βλέπεις να αχνοφέγγει η διχόνοια. Θαρρείς και τα ιδεολογικά μας τα προβλήματα δεν ήρθε η Ιστορία να τα λύσει σαν από μηχανής Θεός. Λες και τα μεγάλα μας διλήμματα δεν έχουν απαντηθεί. Μα έχουν. Αριστερά και Δεξιά αφηγήματα έχουν αναλυθεί πλήρως και δεν υπάρχουν πια αναπάντητα ιδεολογικά στεγανά.

Με έκπληξη άκουγα χθες στην διαδικτυακή εκδήλωση του Δήμου Λάρισας για την εθνική αντίσταση, μια καθηγήτρια-σύμβουλο εκπαίδευσης να διδάσκει τον διχασμό, να τον επικαλείται και να τον απαιτεί. Να βάζει ετικέτες και να εμμένει σε στερεότυπα. Κάπου αλλού κάποιος μιλά για το Πολυτεχνείο. Άλλος για τον Μελιγαλά. Ένας άλλος για τον άκρατο φιλελευθερισμό. Άλλος για το ποιος έφταιγε στο Κραν Μοντανά.

Έχουμε όμως τόσα πολλά προβλήματα πια. Πέρασαν πολλά χρόνια από την Εθνική Αντίσταση, από τον εφιάλτη του εμφυλίου, από την δικτατορία, από το Πολυτεχνείο. Είναι καιρός να πάρουμε τα εκατέρωθεν  λάθη σαν παράδειγμα προς αποφυγή. Οι ευθύνες έχουν αποδοθεί από την Ιστορία και τον Θεό.  Οι ήρωες έχουν δοξαστεί ή και απομυθοποιηθεί , οι νεκροί έχουν τιμηθεί .

Το αύριο όμως, το αύριο στέκει και, όχι πάντα καρτερικά, μας περιμένει. Στο Αιγαίο, στην Αμμόχωστο, στον Έβρο, στις ΜΕΘ των νοσοκομείων μας. Και οι νεκροί μας αξιολογούν. Τους χρωστάμε να προχωρήσουμε, μονοιασμένοι. Δεν υπάρχει πια κάτι  να μας χωρίζει. Η αλήθεια είναι μία. Ξεκάθαρη. Είναι υποχρέωσή μας να την δούμε.

Ηρακλής Γερογιώκας – Μέλος Πολιτικής Επιτροπής και Συντονιστής της Γραμματείας Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης της Ν.Δ.

onlarissa.gr