Του Στρατή Μαζίδη
Αναρωτιέται βέβαια κανείς αν υπάρχουν κι άλλες φορές ο πρωθυπουργός έχει παραβιάσει τους κανόνες των ειδικών στο όνομα των οποίων ομνύει. Η αλήθεια είναι, και όσοι έχουν ζήσει πολλά χρόνια στα νοσοκομεία το γνωρίζουν καλά, πως η ανθρωπιά είναι κάτι πολύ σπουδαίο.
Όμως εμείς έχουμε έναν ανθρώπινο πρωθυπουργό, αν και φοβάμαι πως πάντα αυτό ίσχυε, μόνο ως προς την ανάγκη ικανοποίησης των αναγκών του.
Ένας ανθρώπινος πρωθυπουργός δε θα έβγαζε την αστυνομία στο δρόμο σε ρόλο μπαμπούλα να στερεί το ψωμί από το λαό που κυβέρνα με εξοντωτικά πρόστιμα. Η ασθένεια δε νικιέται στερώντας το εισόδημα ενός πολίτη γιατί έστειλε λάθος sms, κατέβασε μια στιγμή τη μάσκα ή άργησε τρία λεπτά να γυρίσει σπίτι. Και με ποιο άραγε επιχείρημα θα εξακολουθούν να κόβονται πρόστιμα μετά το παράδειγμα του πρωθυπουργού;
Ένας ανθρώπινος πρωθυπουργός δε θα σκότωνε επαγγελματίες και εργαζόμενους ανοίγοντάς τους το δρόμο να πεθάνουν από την πείνα, το άγχος και όσα αυτό προκαλεί.
Ένας ανθρώπινος πρωθυπουργός θα σεβόταν και την εσωτερική ανάγκη του χριστιανού στο όνομα της Πίστης του οποίου έγινε κάποτε η Επανάσταση, να πάει στην εκκλησία, να προσευχηθεί, να πάρει τον Χριστό μέσα του.
Ένας ανθρώπινος πρωθυπουργός δε θα επέτρεπε αυτό το καθημερινό τρομο-κλίμα στα ΜΜΕ, ούτε θα επέτρεπε να α προσβάλλονται και να εξευτελίζονται Ελληνες πολίτες αλλά θα ήταν μπροστάρης κι αληθινός εμψυχωτής στη μάχη απέναντι στον κορωνοϊό. Θα μιλούσε λιγότερο και θα προσέτρεχε περισσότερο.
Αν είχαμε πράγματι έναν ανθρώπινο πρωθυπουργό... Τι καλά που θα 'τανε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου