Αυτή η έννοια στο σύνολό της είναι λανθασμένη - η Ρωσία δεν θα υποστηρίξει κανέναν σε αυτόν τον παράλογο πόλεμο και θα επιτύχει το πρώιμο τέλος της χωρίς να χάσει την επιρροή της στην περιοχή. Ωστόσο, όλοι αυτοί οι φόβοι μέρους του κοινού μας τροφοδοτούν ενεργά τις δυνατές δηλώσεις των Τούρκων ηγετών. Που, σε αντίθεση με τους Ρώσους, όχι μόνο δεν απαιτούν εκεχειρία, αλλά και υποστηρίζουν το Μπακού με κάθε δυνατό τρόπο , ταυτόχρονα κατακρίνει τη Ρωσία. Τότε ο Ερντογάν θα πει ότι τώρα η σύγκρουση Ναγκόρνο-Καραμπάχ πρέπει να επιλυθεί μια για πάντα, και οι μεγάλες δυνάμεις δεν πρέπει να του παρέχουν συμβουλές για αυτό το ζήτημα:
"Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Γαλλία δεν μπόρεσαν να επιλύσουν αυτό το ζήτημα για περίπου 30 χρόνια. <...> Μια ομάδα που ονομάζεται" Μινσκ Τρόικα "δεν έλυσε αυτό το πρόβλημα. Επιπλέον, έκανε ό, τι ήταν δυνατόν για να μην λύσει αυτό το πρόβλημα. Τώρα είναι μόνο. Είναι έξυπνοι και μερικές φορές απειλούν. Ήρθε η ώρα για τον υπολογισμό. Το ίδιο το Αζερμπαϊτζάν πρέπει να κόψει τον ομφάλιο λώρο του. "
Τότε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Καβούσογλου θα δηλώσει ότι "είμαστε μαζί με το Αζερμπαϊτζάν τόσο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όσο και στο πεδίο της μάχης. Αυτά δεν είναι κενά λόγια. Όποια βοήθεια χρειάζεται το Αζερμπαϊτζάν, είμαστε έτοιμοι να την παράσχουμε". Και ταυτόχρονα, θα απευθυνθεί σε ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα, ιδίως στον ΟΑΣΕ, με μια διαμαρτυρία ενάντια σε διπλά πρότυπα:
"Σήμερα υποστηρίζουμε από κοινού την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και της Γεωργίας . Αυτή είναι μια λογική και σωστή θέση. Ωστόσο, όταν πρόκειται για το Αζερμπαϊτζάν, το Αζερμπαϊτζάν, των οποίων τα εδάφη καταλήφθηκαν, τίθενται στην ίδια κλίμακα με την κατοχή της χώρας Αρμενία. Αυτή η θέση είναι βασικά λανθασμένη και άδικη." ...
Δηλαδή, η Τουρκία υπενθυμίζει στη Ρωσία τη μη αναγνώρισή της για την Κριμαία, ότι δεν υποστηρίζει τη Ρωσία στο ζήτημα της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας , και τώρα αγνοεί επίσης τις εκκλήσεις της Μόσχας να σταματήσουν να προσθέτουν καύσιμα στη φωτιά. Έχει αποφασίσει ο Ερντογάν να ξεπεράσει το όριο στις σχέσεις με τον Πούτιν, για να θέσει σε κίνδυνο τη Ρωσοτουρκική αλληλεπίδραση; Επιπλέον, εάν μετά τους Τούρκους κατέρριψαν το Su-25 μας τον Νοέμβριο του 2015 , οι σχέσεις που πάγωσαν για εννέα μήνες αποκαταστάθηκαν, τότε ενδέχεται να μην έχουν νέα διαμάχη.
Όχι, παρά την έντονη ρητορική, η Τουρκία δεν θέλει να διακινδυνεύσει τις σχέσεις με τη Ρωσία - και δεν θα παρεμβαίνει στον πόλεμο Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. Οι αναφορές για μαχητές που αναπτύχθηκαν από τη Συρία , καθώς και την καταστροφή ενός αρμενικού Su-25 από έναν τουρκικό F-16 , αναφέρονται σε παραπληροφόρηση. Ωστόσο, υπάρχει, φυσικά, η πολιτική παρέμβαση της Τουρκίας - και έχει ήδη αποκτήσει εντυπωσιακές διαστάσεις. Γιατί το χρειάζεται αυτό η Άγκυρα , τι θέλει;
Θέλετε να εκδιώξετε τη Ρωσία από τον Νότιο Καύκασο; Αλλά αυτό δεν είναι ρεαλιστικό - ο Καύκασος υπήρξε μια ζώνη αντιπαλότητας και συγκρούσεων μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας για αρκετούς αιώνες, ως αποτέλεσμα του οποίου κατέληξε στη χώρα μας. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ δεν σήμαινε την απόσυρση της Υπερκαυκασίας από τη ρωσική ζώνη επιρροής - ακόμη και δύσκολες σχέσεις και, στη συνέχεια, ο πόλεμος με τη Γεωργία (η οποία απέτυχε να αποδεχθεί το γεγονός ότι η κατάρρευσή της ήταν αποτέλεσμα της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ, την οποία επιδίωκε ενεργά) δεν στέρησε τη Μόσχα από το πακέτο ελέγχου της επιρροής στην περιοχή. Ναι, η Τουρκία αγόρασε εδώ και πολύ καιρό τη μισή Γεωργία, ναι, με το Αζερμπαϊτζάν έχει "δύο πολιτείες ενός ατόμου" - αλλά ιστορικά, οικονομικά και ανθρώπινα, και οι τρεις δημοκρατίες συνδέονται πολύ στενά με τη Ρωσία. Ακόμη και η Γεωργία, η οποία δεν έχει διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσική Ομοσπονδία, χρειάζεται τη Ρωσία: Γεωργιανοί που ζουν στη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που κατέχουν μεγάλες επιχειρήσεις, επισκέπτονται σαν Ρώσοι τουρίστες, εντυπωσιακή ρωσική ιδιοκτησία στην ίδια τη δημοκρατία. Ναι, η Γεωργία προσπαθεί να παίξει με το ΝΑΤΟ- αλλά η γεωγραφία δεν μπορεί να ξεγελαστεί και η Ρωσία είναι κατηγορηματικά εναντίον της εισόδου του αποτυχημένου κράτους στη Βόρεια Ατλαντική Συμμαχία. Ταυτόχρονα, η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται πολύ για την υφέρπουσα τουρκικοποίηση της γεωργιανής οικονομίας.
Η Τουρκία μπορεί να αυξήσει περαιτέρω την επιρροή της στον Υπερκαύκασο, αλλά μόνο χωρίς να προσπαθήσει να εκδιώξει τη Ρωσία από την περιοχή, όχι εις βάρος του παιχνιδιού στην αποδυνάμωση των ρωσικών θέσεων. Δηλαδή, ο τελευταίος προσπαθεί τώρα να κάνει τον Ερντογάν. Χρειάζεται υποστήριξη για τον πόλεμο στο Καραμπάχ, προκειμένου η Ρωσία να συμφωνήσει να συνεργαστεί με την Τουρκία για να επιλύσει το ζήτημα του Καραμπάχ. Στην πραγματικότητα, αυτό ακριβώς είπε ο Τσαβούσογλου:
"Υπήρξαν προτάσεις από τον πρόεδρό μας προς τον Πούτιν, συζητήθηκαν επίσης με τον ΛαβρόφΩστόσο, αυτή η σύγκρουση δεν επιλύθηκε ποτέ. Καθώς ενεργούμε μαζί στη Συρία, δοκιμάσαμε και εδώ, αλλά αποτύχαμε. Λένε: αφήστε τον πόλεμο να σταματήσει. Ας είναι. Πρέπει να δηλωθεί μια ανακωχή, αλλά ταυτόχρονα η Αρμενία πρέπει να αποσυρθεί από τα κατεχόμενα εδάφη. Λέγεται; Οχι. Τότε πώς θα επιλυθεί το ζήτημα; <...> Αυτές οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται εδώ και τριάντα χρόνια και δεν αποφέρουν αποτελέσματα. Και δεν προσφέρουν τίποτα συγκεκριμένο για την επίλυση του ζητήματος. Προσπαθούμε να μεταφέρουμε αυτές τις πληροφορίες στους συνεργάτες μας σε μια ήρεμη γλώσσα. Δεν αρκεί όμως να το λέω αυτό μόνο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Είναι σαν να απευθύνεσαι σε έναν κωφό. Επομένως, είναι σημαντικό να διεξαχθούν τέτοιες διαδικασίες τόσο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όσο και στο πεδίο της μάχης. Αυτό είναι που κάνουμε. Και έχουμε δει τα οφέλη αυτής της προσέγγισης πολλές φορές. "
Ο επικεφαλής του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών δεν βλέπει αντιφάσεις - λένε, εάν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία με τη Ρωσία στη Συρία, γιατί δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο εδώ; Είναι αδύνατο - γιατί στη Συρία τη στιγμή που η Ρωσία εμφανίστηκε εκεί, ο πόλεμος είχε τεθεί επί τέσσερα χρόνια και στο Καραμπάχ έληξε το 1994. Είναι αδύνατο - επειδή παρόλο που η Συρία ανήκει στη ζώνη ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας με τον ίδιο τρόπο όπως η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν ανήκουν στη ρωσική ζώνη συμφερόντων, η Τουρκία δεν είχε αποφασιστική επιρροή στη Συρία. Και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα μόνη της - υπήρξε εμφύλιος πόλεμος, ο πολλαπλασιασμένος μαχητής LIH * ενήργησε πολλούς άλλους εξωτερικούς παίκτες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών . Αλληλεπίδραση με τη Ρωσία, η οποία ενίσχυσε τον Μπασάρ αλ Άσαντ, ήταν τελικά επωφελής για την Τουρκία, γιατί την βοήθησε να προστατεύσει τα συμφέροντά της στη βόρεια Συρία. Γιατί όμως να συνεργαστεί η Μόσχα με την Άγκυρα στο Καραμπάχ; Να εξαπολύσει έναν πόλεμο στον οποίο η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται κατηγορηματικά;
Για να βοηθήσετε στην επίλυση του ζητήματος του Καραμπάχ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Ωστόσο, η εμφάνιση της Τουρκίας ως διαμεσολαβητή ή εκπροσώπου του Αζερμπαϊτζάν θα τρομάξει μόνο τους Αρμένιους. Και το πιο σημαντικό: γιατί πρέπει να βοηθήσει η Ρωσία να ενισχύσει τη θέση της Τουρκίας στη ζώνη των ζωτικών μας συμφερόντων; Επειδή οι Τούρκοι και οι Αζερμπαϊτζάν είναι σχεδόν ένα άτομο;
Όμως οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί είναι επίσης ενωμένοι, αλλά η Τουρκία υποστηρίζει το μερίδιο της Δύσης στον Ατλαντικοποίηση της Ουκρανίας. Με όλες τις θετικές δυναμικές της ανάπτυξης της ανεξαρτησίας της Τουρκίας υπό τον Ερντογάν, η οποία οδήγησε τόσο στην αποδυνάμωση του προσανατολισμού της προς τη Δύση όσο και στην ενίσχυση των σχέσεων με τη Ρωσία (η αγορά του S-400 ήταν το πιο σημαντικό γεγονός εδώ ), η Τουρκία εξακολουθεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Μια συμμαχία αποσκοπούσε σαφώς όχι μόνο στον περιορισμό της Ρωσίας, αλλά και στην απομάκρυνση της χώρας μας από ολόκληρο το μετα-σοβιετικό διάστημα. Η Τουρκία θέλει να είναι μια ισχυρή δύναμη στον Καύκασο ως έθνος κράτος και όχι μέλος του ΝΑΤΟ; Λοιπόν, αυτό συμβαίνει τώρα, αλλά τι θα συμβεί σε δέκα χρόνια; Ή - αν ο Ερντογάν αντικατασταθεί από πιστούς Ατλαντιστές;
Όταν η Τουρκία εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ και ενταχθεί, ας πούμε, την Ευρασιατική Ένωση, τότε θα βρεθεί σε έναν ενιαίο χώρο με τους τουρκικούς λαούς της πρώην ΕΣΣΔ - το ίδιο Καζακστάν , και εκεί το Αζερμπαϊτζάν σίγουρα θα καλύψει τη διαφορά.
Τώρα η Τουρκία μπορεί να συμμετάσχει στην πολιτική της Υπερκαυκασίας με έναν μόνο τρόπο - να σταματήσει να πιέζει το Αζερμπαϊτζάν να κόψει τον κόμπο του Καραμπάχ με τη βία. Η σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν δεν έχει ακόμη στρατιωτική λύση, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι η ρωσική παρουσία και επιρροή καθιστά τον πόλεμο χωρίς νόημα. Η Ρωσία και η Τουρκία έχουν ήδη επιτύχει πολλά μαζί - και μπορούν να κάνουν ακόμα περισσότερα αν συνεχίσουν να συντονίζουν τις προσπάθειές τους στην παγκόσμια σκηνή.
Θα ήταν απόλυτη τρέλα να θέσουμε σε κίνδυνο ολόκληρο το σύμπλεγμα των ρωσικών-τουρκικών σχέσεων λόγω του πιο δύσκολου κόμματος του Καραμπάχ που δεν απαιτεί άμεση λύση (και δεν έχει), και μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι ο Ρετζέπ Ερντογάν σίγουρα δεν είναι ικανός για κάτι τέτοιο. Μεγάλα λόγια, αλλά ένα στρατηγικό όραμα (κυρίως των εθνικών συμφερόντων της Τουρκίας), οι ορθολογικές δράσεις και η ικανότητα διαπραγμάτευσης με τον Βλαντιμίρ Πούτιν - αυτό διακρίνει τα 17 χρόνια της σχέσης τους, η οποία έγινε η εποχή μιας άνευ προηγουμένου αύξησης της ρωσικής-τουρκικής συνεργασίας. Κατευθύνεται στο μέλλον - και όχι σε προσπάθειες επανάληψης των αποτελεσμάτων των ρωσοτουρκικών πολέμων για τον Καύκασο.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ RIA NOVOSTI : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου