Γιάννης Σιδέρης.
Η Γαλλία πάντα είναι η ευαίσθητη χορδή της Ευρώπης. Λαμβάνει τα μηνύματα των καιρών και τα εκφράζει ως πολιτική πράξη που εξαπλώνεται στην υπόλοιπη ήπειρο, και όχι μόνο.
Ενδεικτικά να θυμηθούμε τη γαλλική επανάσταση, που ανέτρεψε τη μοναρχία, καθιέρωσε τη -όποιας μορφής- δημοκρατία, εμπέδωσε το σύνθημα «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη». Οι αρχές της μεταδοθήκαν στη Δυτική Ευρώπη και πέραν αυτής, αλλάζοντας την πολιτική πορεία της ιστορίας, ενώ μας κληρονόμησε και τον -αρχικά χωροταξικό διαχωρισμό στη Βουλή - προσδιορισμό Αριστεράς - Δεξιάς που στην συνέχεια απέκτησε πολιτικό πρόσημο.
Και πάλι πολύ, πριν τη ρωσική επανάσταση, εκεί έγινε ο πρώτος πειρασμός κομμουνιστικής πραγμάτωσης με την «Παρισινή Κομμούνα», ήτοι την θνησιγενή επαναστατική κυβέρνηση που συγκροτήθηκε μετά την εξέγερση της εθνοφρουράς και των εργατών της πόλης.
Το 1968 ο παρισινός Μάης με την εξέγερση φοιτητών και εργατών ήταν για πολλούς ιστορικούς – έστω και καθ' υπερβολήν για μας - η πιο σημαντική επανάσταση του 20ου αιώνα. Τα γεγονότα που συντάραξαν τη Γαλλία είχαν παγκόσμια ακτινοβολία, καθώς αμφισβήτησε και συνέβαλε στην επαναξιολόγηση και επαναπροσδιορισμό όρων, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η σεξουαλική απελευθέρωση, ο ρόλος της θρησκείας, η αμφισβήτηση του «υπαρκτού», κλπ.
Ακόμη και το 1981 η ανάδειξη στην Προεδρία του σοσιαλιστή Φρανσουά Μιτεράν, έδωσε τον τόνο στην ανάδειξη των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα με τον Αντρέα το 1981 και στην Ισπανία το 1982 με τον Φελίπε Γκονζάλεθ. Επί Μιτεράν μεταξύ άλλων καταργήθηκε η θανατική ποινή, μειώθηκε το όριο συνταξιοδότησης, η ομοφυλοφιλία έπαψε να θεωρείται αδίκημα, ενώ αντιθέτως ως αδίκημα θεσπίστηκε η παρεμπόδιση της άμβλωσης.
Τώρα η Γαλλία ξαναβρίσκεται μπροστά σε ένα από τα προβλήματα των καιρών μας. Το ξερίζωμα του δολοφονικού ισλαμιστικού εξτρεμισμού.
Την Τρίτη ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, όχι ριζοσπάστης αλλά κεντρώος ορθολογιστής, με αφορμή τον αποκεφαλισμό του καθηγητή Πατί, διέταξε το προσωρινό κλείσιμο ενός τζαμιού έξω από το Παρίσι. Το κλείσιμο διατάχθηκε στο πλαίσιο της καταστολής ατόμων που είναι ύποπτοι για υποκίνηση μίσους. Το τζαμί Παντίν, πριν την επίθεση στον καθηγητή, είχε ανεβάσει στην σελίδα του στο Facebook βίντεο με το οποίο εξαπέλυε μίσος εναντίον του.
Την Τετάρτη ο Γάλλος Πρόεδρος αποτείοντας φόρο τιμής στον άτυχο καθηγητή, δήλωσε: «Δεν θα εγκαταλείψουμε τα σκίτσα μας, τα κινούμενα σχέδιά μας, ακόμη κι αν οι άλλοι οπισθοδρομούν. Ο Πατί δολοφονήθηκε διότι οι ισλαμιστές θέλουν να μας κλέψουν το μέλλον μας». Απευθυνόμενος στο νεκρό καθηγητή, υποσχέθηκε: «Θα συνεχίσουμε καθηγητή. Θα υπερασπιστούμε την ελευθερία την οποία διδάξατε τόσο καλά και θα φέρουμε την κοσμικότητα. Σε κάθε σχολείο θα δώσουμε πίσω την εξουσία στους καθηγητές να δημιουργούν ανθρώπους που σέβονται τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους».
Βέβαια στο τρομαγμένο Παρίσι οι ισλαμιστές εξακολουθούν να απειλούν Μέσα Ενημέρωσης. Η γαλλική εφημερίδα «La Nouvelle Republioque», έκανε γνωστό ότι δέχτηκε απειλές λίγες ώρες αφότου αναδημοσίευσε τα σατιρικά σκίτσα το Μωάμεθ από το Carlie Hebdo.
Καθοριστικό θα είναι σχετικό νομοσχέδιο που θα φέρει το Δεκέμβριο και θα ψηφιστεί τον Ιανουάριο, και το οποίο θα απαγορεύει την είσοδο «δασκάλων» από Τουρκία, Μαρόκο, και Αλγερία, στα ιεροδιδασκαλεία της Γαλλίας.
Η στάση του Μακρόν θα δώσει σήμα σε όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, τις ευθυγραμμισμένες με το political correct, που στο όνομα των αρχών της ελευθερίας, και του φόβου να μην χαρακτηριστούν ως καταπιεστικές των μειονοτήτων, αφήνουν τα δίκτυα των ισλαμιστών να εξαπλώνονται, να θερίζουν ζωές και να δυναμιτίζουν τη δημοκρατία.
AP Photo/Francois Mori
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου