Κουρμπάνια που σφάζονται σε δημόσιο χώρο στην Πόλη
Το βίντεο είναι από περιοχή της Κωνσταντινούπολης και σε αυτό διακρίνονται Τούρκοι πολίτες, οι οποίοι σήμερα κατά την πρώτη μέρα του Κουρμπάν Μπαϊράμ σφάζουν σε δημόσιο χώρο τα κουρμπάνια τους. Με τον παραδοσιακό φυσικά τρόπο, σύμφωνα με τον οποίο πρεπει να ρέει το αίμα από τα κουρμπάνια…
(μπορεῖτε νά ἐπισκεφθεῖτε τήν ἀνωτέρῳ σελίδα γιά τό βίντεο.Ἐγώ,δέν τό βάζω.)
Καί τί εἶναι τό Κουρμπαν-Μπαϊράμ;
Το Ιντ αλ-αντχά ή γνωστό και ως η γιορτή των θυσιών (Αραβικά: عيدالأضحى Ηντ Αλ-Αντχά), και στην Ελλάδα γνωστό ως Κουρμπάν μπαϊράμ, είναι ένα θρησκευτικό φεστιβάλ που γιορτάζεται από τους Μουσουλμάνους παγκοσμίως ως εορτασμός της προθυμίας του Αβραάμ να θυσιάσει το γιο του Ισμαήλ για τον Αλλάχ. Είναι ένα από δύο κύρια θρησκευτικά φεστιβάλ Μπαϊράμ τα οποία οι Μουσουλμάνοι γιορτάζουν.
...Κατά την διάρκεια της γιορτής και σύμφωνα με τις παραδόσεις θυσιάζονται ζώα (βόδια, αρνιά και πρόβατα) τα οποία νωρίτερα έχουν ευλογηθεί από τον χότζα. Το ζώο που θυσιάζεται χωρίζεται στα τρία και ένα μέρος προορίζεται για τους φτωχούς, το άλλο για συγγενείς και το τρίτο μένει στο σπίτι.(ἐδῶ)
Λάϊτ μᾶς τά γράφει τό βικιπαίδεια. Γιά νά δοῦμε καί πραγματικῶς πῶς γίνεται ὁ ἑορτασμός τῆς προθυμίας τοῦ Ἀβραάμ νά θυσιάσῃ τόν υἱό του Ἰσμαήλ. Ἰσμαήλ; Μά αὐτός εἶναι ὁ νόθος υἱός του ἀπό τήν δούλη του τήν Ἄγαρ. Ἐμᾶς ἀλλιῶς μᾶς τά λένε στήν Παλαιά Διαθήκη οἱ ἑβραῖοι :
Ἐδῶ περί δούλης Ἄγαρ (πού τήν ἔριξε στήν ἀγκαλιά τοῦ Ἀβραάμ ἡ ἴδια του ἡ γυναῖκα,ἡ Σάρρα :ἐγὼ δέδωκα τὴν παιδίσκην μου εἰς τὸν κόλπον σου Γεν. 16,5.(εγώ σου έδωσα την δούλην μου εις την αγκάλην σου) ὅπου καί ἡ ὑπόσχεσις τοῦ Γιαχβέ περί τῶν ἀπογόνων τῆς Ἄγαρ :
πληθύνων πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου, καὶ οὐκ ἀριθμηθήσεται ὑπὸ τοῦ πλήθους (θα πληθύνω πολύ τους απογόνους σου, τόσον πολύ ώστε λόγω του πλήθους των να μη είναι δυνατόν να καταμετρηθούν) Γεν.16,10 ...
...οὗτος ἔσται ἄγροικος ἄνθρωπος αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἐπὶ πάντας, καὶ αἱ χεῖρες πάντων ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ κατοικήσει.(Αυτός δε ο υιός σου θα είναι άνθρωπος της υπαίθρου, τραχύς· θα στρέφεται εναντίον όλων και όλοι θα στρέφωνται εναντίον αυτού. Αυτός και οι απόγονοί του θα κατοικήσουν απέναντι όλων των συγγενών των”.) Γεν.16,12
Καί μετά πού ἡ γιαγιά Σάρρα ἔγινε ἡ μαμά τοῦ Ἰσαάκ πῆρε πόδι ἡ Ἄγαρ καί ὁ Ἰσμαήλ :
καὶ εἶπε τῷ Ἁβραάμ· ἔκβαλε τὴν παιδίσκην ταύτην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς· οὐ γὰρ μὴ κληρονομήσει ὁ υἱὸς τῆς παιδίσκης ταύτης μετὰ τοῦ υἱοῦ μου Ἰσαάκ.
( Και είπεν στον Αβραάμ· “διώξε αυτήν την δούλην και το παιδί της μαζή με αυτήν. Διότι κατ' ουδένα τρόπον και λόγον δεν πρέπει ο υιός αυτής της δούλης να κληρονομήση μαζή με το παιδί μου τον Ισαάκ”.)Γεν.21,10
εἶπε δὲ ὁ Θεὸς τῷ Ἁβραάμ· μὴ σκληρὸν ἔστω ἐναντίον σου περὶ τοῦ παιδίου καὶ περὶ τῆς παιδίσκης· πάντα ἂν ὅσα εἴπῃ σοι Σάῤῥα, ἄκουε τῆς φωνῆς αὐτῆς, ὅτι ἐν Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα.
(Είπεν όμως ο Θεός στον Αβραάμ· “μη θεωρής τον λόγον αυτόν της Σαρρας εναντίον του παιδιού σου και της δούλης σου ως σκληρόν. Τουναντίον όσα θα σου είπη η Σαρρα να τα ακούσης, διότι σύμφωνα με την ιδικήν μου δούλην οι απόγονοι του Ισαάκ θα αναγνωρισθούν κυρίως ως απόγονοι ιδικοί σου.) Γεν. 21,12
Ὅσο γιά τήν θυσία τοῦ Ἰσαάκ ἀπό τόν πατέρα του Ἀβραάμ : Γέννεσις κεφάλαιο 22 ἐδάφια 1-19,ἐδῶ.
Καί ἡ Ἄγαρ μέ τόν Ἰσμαήλ πῆραν τούς δρόμους τῆς ἐρήμου ἐνῶ ὁ Ἄβραάμ ὑπακούοντας στήν Σάρρα,κατ᾿ἐντολή Γιαχβέ,κυριάρχησε στήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας !
Ὡς γνήσια τέκνα τοῦ Ἀβραάμ (νόθα ὅμως στήν ούσία διότι λείπει ἡ συμμετοχή τῆς ἑβραίας Σάρρας) οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσμαήλ,Ἰσμαηλίτες,θά εἶναι πάντα οἱ κυνηγημένοι συγγενεῖς ἀλλά καί ταυτοχρόνως οἱ χρήσιμοι πρός ἐξυπηρέτησιν τῶν σχεδίων τους...
Καί μᾶς μιλοῦν γιά ἀποδοχή καί ἀφομοίωσιν τῶν μουσουλμάνων στήν ἑλληνική κοινωνία !
Ἤ ἀκόμη χειρώτερα, ὑπῆρχαν καί βεβαίως ἀκόμη ὑπάρχουν,Ἕλληνες (! ) πού ὑποστηρίζουν τήν ἑλληνο-τουρκική συνὐπαρξιν ! Τήν ἑλληνο-τουρκική ὁμοσπονδία ! Μέ ποιούς ; Τούς τούρκους !
Βρέ ἄν τε μήν πῶ τίποτα βαρύ,νυχτιάτικα μέ τά ἀνθρωποειδῆ ἀπό τά βάθη τῆς Ἀσίας !
Γι᾿αὐτό τόν λόγον πρέπει νά καταλάβετε καλῶς τί σημαίνει τουρκο-ἰσραηλινή κατοχή.
Πῶς τό ἔλεγαν οἱ Σεφαραδίτες τῆς Θεσσαλονίκης ;
«Όλοι οι turkinos [πρέπει]
να γνωρίζουν καλά:
η δύναμή μας εξαρτάται από το
πόσο καλά ενωμένοι είμαστε
μεγάλη δόξα [μας περιμένει],
αν ενωθούμε σαν αδέλφια».
«Η πολυαγαπημένη μας πατρίδα» –η Οθωμανική Αυτοκρατορία– θα παρείχε και πάλι ασφαλές καταφύγιο στους Εβραίους..» (ἐδῶ)Πιόνια τους πάντα,ἀπό τόν Ἀβραάμ μέχρι σήμερα τούς κάνουν ὅ,τι θέλουν ! Ὅ,τι θέλουν λέμε :
Ξύπνησε τώρα ο Καλεντερίδης και βλέπει κίνδυνο τουρκο-ισραηλινής συμμαχίας
Καμαρῶστε καί τούς «ἰδεολόγους» τῆς ἑλληνο-τουρκικῆς συνομοσπονδίας,ἤ ἀνατολικῆς ὁμοσπονδίας ἤ ὅπως ἀλλιῶς τό εἶχαν ὀνομάσει καί προωθοῦσαν ὁ Ῥῆγας,ὁ Δραγούμης,ὁ Μεταξᾶς,ὁ Βενιζέλος,ὁ Παπαδόπουλος καί μέχρι σήμερα ὁ Κιτσίκης,ὁ ΓΑΠ καί ὁ Μίκης Θεοδωράκης ἀλλά μέχρι καί τόν Μπεναρόγια μέ τήν Φεντερασιόν βλέπουμε νά μᾶς πασάρουν ὡς ἔχοντα τόν ἴδιο σκοπό.. ! ! ! Διαβᾶστε καί φρῖξτε :
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ-ΠΑΝΒΑΛΚΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ιδέα της ένωσης όλων των λαών της Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας δεν είναι κάτι πρόσφατο. Βασίζεται ίσως και σε μια ιστορική γνώση ότι αυτή η περιοχή ήταν για μεγάλες χρονικές περιόδους μέρος ενιαίων Αυτοκρατοριών. Εκ των οποίων τουλάχιστον δύο (Ανατολική Ρωμαϊκή, Οθωμανική) διάλεξαν για πρωτεύουσά τους το σημείο σύζευξης των δύο αυτών γεωγραφικών χώρων: τα στενά του Βοσπόρου.
Πολλοί ήταν αυτοί που στο παρελθόν οραματίστηκαν μια τέτοια ένωση. Τα πρόσωπα ή οργανώσεις που αναφέρονται στη συνέχεια μπορεί να διέφεραν στους στόχους και τη γενική τους ιδεολογία. Είχαν όμως όλοι γεννηθεί ή δράσει στην περιοχή της σημερινής Ελλάδας κι είχαν στην σκέψη τους στοιχεία που αναφέρονταν στην ένωση των λαών της περιοχής σε μια ισότιμη βάση...
...Η Φεντερασιόν έχει επίσης ιδιαίτερη σημασία για την ιστορία του πανβαλκανισμού στην Ελλάδα, μια και πρώτη φορά εμφανίζεται σοσιαλιστική πολιτική οργάνωση με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, η οποία είχε το στόχο της Βαλκανικής Ομοσπονδίας στο πρόγραμμά της. Η προοπτική μιας Βαλκανικής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας συνέχισε να συζητιέται σοβαρά από τους Βαλκάνιους κομμουνιστές για ακόμα μερικές δεκαετίες.
Περάστε τώρα καί ἀπό ἐδῶ νά «καμαρώσετε» τόν Κιτσίκη. Ἄρθρο τῆς 11ης Ἰουλίου 2020,
μέ τῖτλον : Ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρο στὸν Ἔρντογαν: Ὁ τολμὼν νικᾷ
Τὸ ἐθνοκράτος, σὲ ἀντίθεσι μὲ τὴν αύτοκρατορία, ἐγκλωβίζει μὲ σύνορα τὸ ἀνθρώπινο μυαλό. Τὸ σῶμα τοῦ Αἰγαίου ἔχει δύο πνεύμονες: τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Τουρκία καὶ μία τραχεῖα: τὴν θάλασσα. Ἡ τραχειοτομία λαβώνει τὸ σῶμα καὶ δὲν τοῦ ἐπιτρέπει νὰ ἀναπνέῃ πλήρως μὲ τοὺς δύο πνεύμονες...
Ὁ Κρὴς φιλόσοφος Γεώργιος ὁ Τραπεζούντιος, τὸν Ἰούλιο τοῦ 1453, τὴν ἐπαύριο τῆς πτώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἔστειλε στὸν Πορθητὴ μία πραγματεία, «Περὶ τῆς ἀληθείας τῆς τῶν χριστιανῶν πίστεως» προσπαθῶντας νὰ πείσῃ τὸν Μωάμεθ Β΄ πὼς δὲν ὑπῆρχε οὐσιαστικὴ διαφορὰ μεταξὺ Ἰσλὰμ καὶ Χριστιανισμοῦ καὶ πὼς ἦτο πρὸς τὸ συμφέρον τοῦ ζωντανοῦ σώματος τοῦ Αἰγαίου νὰ συγχωνευθοῦν οἱ δύο θρησκεῖες ὑπὸ τὸ σκῆπτρο του...
Ἡ ἑλληνοτουρκικὴ συνομοσπονδία εἶναι ἡ μοναδικὴ λύσις γιὰ τὴν ἐπιβίωσι τοῦ αἰγαιακοῦ σώματος μίας τραχείας δύο πνευμόνων. Ἀπέτυχε ὁ Βενιζέλος τὸ 1919, θὰ ἐπιτύχῃ ἆραγε τὴν ἕνωσι ὁ Ἔρντογαν σήμερα;
Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου !!
Ἡ Πελασγική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου