Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει όλοι μάρτυρες της
προσπάθειας, που γίνεται από την ορθόδοξη εκκλησία, να «βάλει νερό στο
κρασί της», να αναγνωρίσει τις αιρέσεις -και πρωτίστως τον παπισμό- ως
εκκλησίες και να βάλει κι εκείνη το λιθαράκι της, ώστε να οδηγηθούμε
σιγά σιγά -και χωρίς πολλές διαμαρτυρίες από το ορθόδοξο ποίμνιο- στην
ψευδοένωση Ορθοδοξίας-παπισμού και κατ’ επέκταση στην παναίρεση του
Οικουμενισμού.
Αυτό έγινε ιδιαίτερα φανερό μετά τη ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου την οποία οι ορθόδοξοι ΄Ελληνες, που έχουν γνώση των πραγμάτων, ουδέποτε αναγνώρισαν. Επομένως τα όσα θα εκθέσω παρακάτω αφορούν κυρίως τους χλιαρούς χριστιανούς, που ασπάζονται τις αγαπολογίες των μεγαλόσχημων κληρικών και είναι έτοιμοι, να οδηγηθούν ως πρόβατα για σφαγή στο βωμό της Πανθρησκείας.
1) Πατροκοσμάς: «Τον Πάπα να καταράσθε…»
(΄Αραγε οι σημερινοί δεσποτάδες θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους του μεγάλου αγίου και προφήτη μας και γράφουν τις παραινέσεις του στα παλαιότερα των υποδημάτων τους;)
2) Μακρυγιάννης: «Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και την θρησκεία θα μιλήσω, θα ενεργήσω, κι ό,τι θέλουν ας μου κάνουν».
(Μήπως ο «αγράμματος» -τρομάρα μας εμάς των «μορφωμένων»- Μακρυγιάννης έβλεπε από τότε το σημερινό ξεπούλημα πατρίδας και Ορθοδοξίας στο οποίο έχουν επιδοθεί μετ’ επιτάσεως οι κοσμικοί αλλά και οι εκκλησιαστικοί άρχοντες του τόπου;)
Επίσης:
«Βγήκαν τώρα τελευταία και κάτι δικοί μας κυβερνήτες Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν, να μας σβήσουν την αγία πίστη την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα ορθόδοξο.»
(Μάλλον η προσπάθεια για το ξεπούλημα είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα από όσο νομίζαμε.)
3) Ιουστίνου Πόποβιτς, «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος»:
«Εις την ιστορίαν του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις : Του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα.
[…] Το δόγμα περί αλαθήτου του Πάπα είναι όχι μόνον αίρεσις αλλά παναίρεσις. Διότι καμία αίρεσις δεν εξηγέρθη τόσο ριζοσπαστικώς και τόσον ολοκληρωτικώς κατά του Θεανθρώπου Χριστού και της Εκκλησίας Του, ως έπραξε τούτο ο παπισμός δια του αλαθήτου του Πάπα-ανθρώπου. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Το δόγμα αυτό είναι αίρεσις των αιρέσεων, μία άνευ προηγουμένου ανταρσία κατά του Θεανθρώπου Χριστού».
4) Συνοδικό τῆς Ζ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου:
«Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν…»
5) Για το τέλος άφησα ένα ίσως όχι και τόσο γνωστό θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα, το οποίο όμως είναι συγκλονιστικό και κάνει ολοφάνερη την παρέμβαση του πολιούχου της Κέρκυρας, ώστε οι παπικοί, να μη «μαγαρίσουν» το ναό του στο νησί μας:
12 Νοεμβρίου 1716 – Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων ἀποτρέπει τοὺς Παπικοὺς ἀπ’ τὸ νὰ χτίσουν ἀλτάριο στὸν ναό του!
Τὸ 1716 οἱ Τοῦρκοι πολιορκήσανε στενὰ τὴν Κέρκυρα. Πενήντα χιλ. στρατὸς καὶ ἀρκετὰ καράβια κυκλώσανε τὸ νησὶ καὶ τὸ ἀπειλούσανε ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα. Τὰ βαρβαρικά στρατεύματα εἶχαν συγκεντρωθεῖ στὸ ἀκρότειχος τῆς πόλεως.
Ὁ Πιζιάνης, πού ἦταν ἀρχηγὸς κατὰ τὴν πολιορκία ἐκείνη τῶν δυνάμεων τῆς Ἑνετικῆς Δημοκρατίας, περίμενε τήν μεγάλη ἐπίθεση τῶν ἔχθρων.
Τὰ ξημερώματα ὅμως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἦταν 11 Αὐγούστου τοῦ 1716, παρουσιάζεται στὰ βαρβαρικὰ στίφη ὁ Ἅγιος Σπυρίδων. Στὸ δεξὶ χέρι κρατοῦσε ἀστραφτερὸ ξίφος. Με θυμὸ τοὺς ἒδιωξε καὶ τοὺς τρομοκράτησε.
Τὰ χάσανε οἱ Ἀγαρηνοὶ ἀπὸ τὴν ἐπιβλητικὴ ἐκείνη παρουσία καὶ ὁρμὴ τοῦ Ἁγίου. Ἀφήσανε ὄπλα καὶ ζῶα καὶ φύγανε πανικόβλητοι. Σε λίγο μάθανε ὅλοι, ὅτι εἶχε συμβεῖ τὸ μεγάλο θαῦμα.
Πήγανε ἀκολούθως στὸ στρατόπεδο τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ εἴδανε, ὅτι ἐκεῖνοι ἀπὸ βιασύνη τῆς φυγῆς των, τὰ εἴχανε ἐγκαταλείψει ὅλα. Βρήκανε 120 κανόνια, ἄφθονα ζῶα, ἀρκετό ὀπλισμό καὶ πολλὰ πυρομαχικὰ καὶ τρόφιμα.
Μετὰ τὸ ζωντανό, ἐκπληκτικὸ καὶ ὁλοφάνερο αὐτὸ θαῦμα τῆς νήσου ἀπὸ τοὺς…βαρβάρους, ὁ Ἀνδρέας Πιζάνης, πού ἤτανε Ἐνετός, καὶ ἐξουσίαζε τὴν Κέρκυρα, θέλησε, σαν παπικὸς πού ἤτανε, νὰ κτίση μέσα στὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στὴν Κέρκυρα καὶ παπικὸ «ἀλτάριον», δηλ. Ἁγίαν Τράπεζαν. Σ’ αὐτὸ τὸν παρακινοῦσε συνεχῶς καὶ ὀ παπικὸς Ἐπίσκοπος τῆς νήσου..
Φανερώθηκε ὅμως στὸν Πιζάνη καθ’ ὕπνον ὁ Ἅγιος Σπυρίδων καὶ τοῦ εἶπε:
– Γιατί μὲ ἐνοχλεῖς; Εἶναι ἀπαράδεκτον τὸ «ἀλτάριον» τῆς ἰδικῆς σου πίστεως εἰς τὸν Ναόν μου.
Αὐτὸ τὸ εἶπε ὁ διοικητὴς στὸν παπικὸ Ἐπίσκοπο. Ἐκεῖνος ὅμως τοῦ ἀπάντησε, ὅτι ἤτανε φαντασία τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ τὸν ἐμπόδιση ἀπὸ τὸ καλὸν ἔργον… Ὁ Πιζάνης πήρε ἀπό αὐτὸ θάρρος. Διέταξε ἀμέσως νὰ ἑτοιμάσουνε τὰ ὑλικά, τὰ μάρμαρα, τὸ ἀσβέστι κ.λ.π. γιὰ νὰ κτίσουν τὸ «ἀλτάρι». Τὰ σωριάσανε ἔξω ἀπὸ τὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος.
Ὅταν εἴδανε αὐτὸ οἱ ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ καὶ οἱ Ἕλληνες προύχοντες τῆς νήσου, στενοχωρήθηκαν. Παρουσιασθήκανε στὸν διοικητὴ Πιζάνη καὶ τὸν παρακαλέσανε νὰ τὸ σταματήσει καὶ νὰ μὴ τὸ κάνη αὐτὸ τὸ ἔργο. Ἐκεῖνος ὅμως τοὺς εἶπε, ὅτι εἶναι διοικητὴς καὶ εἶναι δικαίωμά του νὰ τὸ κάμει.
Τότε οἱ Ὀρθόδοξοι γυρίσανε καὶ παρακαλέσανε θερμὰ τὸν Ἅγιο, νὰ σταματήσει τὸ ἀνοσιούργημα.
Τὴν ἴδια ἐκείνη νύχτα παρουσιάζεται στὸ διοικητὴ πάλιν ὁ Ἅγιος σὰν καλόγερος καὶ τοῦ λέγει:
– Σοῦ εἶπα νὰ μὴ μὲ ἐνοχλῆς. Ἂν τολμήσης νὰ κάνης αὐτό, πού ἀποφάσισες, θὰ μετανοιώσης πικρά, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἀργά.
Τὸ πρωὶ τὰ ἀνεκοίνωσε αὐτὰ ὁ διοικητὴς στὸν παπικὸ Ἐπίσκοπο. Ἐκεῖνος τὸν ἐπέπληξε ὡς ἄτολμο καὶ ὀλιγόπιστον.
Τότε ὁ διοικητὴς ξαναπῆρε θάρρος καὶ διέταξε ν’ ἀρχίση τὸ κτίσιμο τοῦ «ἀλταρίου» μέσα στὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου. Οἱ Παπικοὶ πανηγυρίζανε ἀπὸ τὴν χαρά τους καὶ οἱ Ὀρθοδοξοι ἐλυποῦντο κατάκαρδα. Εἴχανε πένθος καὶ λύπη ἄφατη καὶ παρακαλούσανε τὸν Ἅγιο νὰ τοὺς φυλάξει ἀπὸ τὴν παπικὴ βεβήλωση…
Ὁ Ἅγιος τούς ἄκουσε καὶ ἐπενέβη ἀποφασιστικὰ καὶ κεραυνοβόλα. Τὴν νύχτα ἐκείνη ξέσπασε φοβερὴ θύελλα μὲ κεραυνούς. Ἡ θύελλα καὶ οἱ κεραυνοὶ ἔπληξαν κυρίως τό φρούριο «Καστέλι».
Ἐκεῖ ἤτανε καὶ τὸ διοικητήριο τοῦ Πιζάνη καὶ οἱ πυριτιδαποθῆκες. Αὐτὰ ἔγιναν παρανάλωμα τοῦ πυρός. Ἀπὸ τὴν ἔκρηξη σκοτωθήκανε 900 ἄνθρωποι, στρατιῶτες καὶ πολίτες, ὅλοι παπικοί, διότι ἀπαγορεύανε νὰ κατοικοῦν καὶ νὰ διανυκτερεύουν Ὀρθόδοξοι μέσα στὸ Κάστρο.
Ὁ Πιζάνης βρέθηκε νεκρός, μὲ σφηνωμένο τὸ λαιμὸ του μεταξὺ δύο δοκῶν. Τὸ πτῶμα τοῦ παπικοῦ Ἐπισκόπου βρέθηκε ἐκτιναγμένο σὲ ἀρκετὴ ἀπόσταση, ἔξω ἀπὸ τὸ φρούριο, ἐκεῖ ποὺ χύνονταν τὰ ἀπόβλητα τῆς πόλης.
Τὸ δὲ καταπληκτικότερο εἶναι, ὅτι τὴν ἴδια νύχτα καὶ τὴν ἴδια ὥρα, ἄλλος κεραυνὸς ἔπεσε στὴ Βενετία, στὸ μέγαρο τοῦ Πιζάνη καὶ κατέκαψε τὸν ζωγραφικὸ πίνακα μὲ την προσωπογραφία τοῦ Πιζάνη, χωρὶς νὰ βλάψει κανένα ἄλλο πράγμα., ἐνῶ καὶ στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου ἔπεσε κάτω τὸ καντήλι ποὺ εἶχε δωρήσει ὁ Μπιζάνης εἰς ἀνάμνησην τοῦ θαύματος τῆς ἀπομάκρυνσης τῶν Τούρκων ἀπὸ τὸ νησὶ (τὸ σημάδι ἀπὸ τὴν πτώση φαίνεται καὶ σήμερα).
Ὁ φρουρὸς τῆς πυριτιδαποθήκης, πρὸ τῆς καταστροφῆς, εἶδε τὸν Ἅγιο νὰ τὸν πλησιάζει μὲ ἀναμμένη δάδα, καὶ νὰ τὸν μεταφέρει, χωρὶς γρατσουνιά, κοντὰ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἐσταυρωμένου.
—————————————————————————————-
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΧΑΛΕΠΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΕΝΘΕΡΜΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΙ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΑΚΟΜΑ, ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ:
ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ, ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΧΑΡΗ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΡΕΤΕΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!
ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ!
ΑΝΝΑ ΠΑΓΚΡΑΤΗ
annapan1966@hotmail.com
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ
ΥΓ. Ευχαριστώ την Αγγελική Παρασκευά ασφαλίστρια από Κέρκυρα, που μου υπενθύμισε το μεγάλο θαύμα του αγίου μας και μου υπέδειξε, να το κάνω ευρύτερα γνωστό μέσω της Τρικλοποδιάς.
triklopodia.gr
Αυτό έγινε ιδιαίτερα φανερό μετά τη ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου την οποία οι ορθόδοξοι ΄Ελληνες, που έχουν γνώση των πραγμάτων, ουδέποτε αναγνώρισαν. Επομένως τα όσα θα εκθέσω παρακάτω αφορούν κυρίως τους χλιαρούς χριστιανούς, που ασπάζονται τις αγαπολογίες των μεγαλόσχημων κληρικών και είναι έτοιμοι, να οδηγηθούν ως πρόβατα για σφαγή στο βωμό της Πανθρησκείας.
1) Πατροκοσμάς: «Τον Πάπα να καταράσθε…»
(΄Αραγε οι σημερινοί δεσποτάδες θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους του μεγάλου αγίου και προφήτη μας και γράφουν τις παραινέσεις του στα παλαιότερα των υποδημάτων τους;)
2) Μακρυγιάννης: «Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και την θρησκεία θα μιλήσω, θα ενεργήσω, κι ό,τι θέλουν ας μου κάνουν».
(Μήπως ο «αγράμματος» -τρομάρα μας εμάς των «μορφωμένων»- Μακρυγιάννης έβλεπε από τότε το σημερινό ξεπούλημα πατρίδας και Ορθοδοξίας στο οποίο έχουν επιδοθεί μετ’ επιτάσεως οι κοσμικοί αλλά και οι εκκλησιαστικοί άρχοντες του τόπου;)
Επίσης:
«Βγήκαν τώρα τελευταία και κάτι δικοί μας κυβερνήτες Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν, να μας σβήσουν την αγία πίστη την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα ορθόδοξο.»
(Μάλλον η προσπάθεια για το ξεπούλημα είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα από όσο νομίζαμε.)
3) Ιουστίνου Πόποβιτς, «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος»:
«Εις την ιστορίαν του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις : Του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα.
[…] Το δόγμα περί αλαθήτου του Πάπα είναι όχι μόνον αίρεσις αλλά παναίρεσις. Διότι καμία αίρεσις δεν εξηγέρθη τόσο ριζοσπαστικώς και τόσον ολοκληρωτικώς κατά του Θεανθρώπου Χριστού και της Εκκλησίας Του, ως έπραξε τούτο ο παπισμός δια του αλαθήτου του Πάπα-ανθρώπου. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Το δόγμα αυτό είναι αίρεσις των αιρέσεων, μία άνευ προηγουμένου ανταρσία κατά του Θεανθρώπου Χριστού».
4) Συνοδικό τῆς Ζ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου:
«Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν…»
5) Για το τέλος άφησα ένα ίσως όχι και τόσο γνωστό θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα, το οποίο όμως είναι συγκλονιστικό και κάνει ολοφάνερη την παρέμβαση του πολιούχου της Κέρκυρας, ώστε οι παπικοί, να μη «μαγαρίσουν» το ναό του στο νησί μας:
12 Νοεμβρίου 1716 – Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων ἀποτρέπει τοὺς Παπικοὺς ἀπ’ τὸ νὰ χτίσουν ἀλτάριο στὸν ναό του!
Τὸ 1716 οἱ Τοῦρκοι πολιορκήσανε στενὰ τὴν Κέρκυρα. Πενήντα χιλ. στρατὸς καὶ ἀρκετὰ καράβια κυκλώσανε τὸ νησὶ καὶ τὸ ἀπειλούσανε ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα. Τὰ βαρβαρικά στρατεύματα εἶχαν συγκεντρωθεῖ στὸ ἀκρότειχος τῆς πόλεως.
Ὁ Πιζιάνης, πού ἦταν ἀρχηγὸς κατὰ τὴν πολιορκία ἐκείνη τῶν δυνάμεων τῆς Ἑνετικῆς Δημοκρατίας, περίμενε τήν μεγάλη ἐπίθεση τῶν ἔχθρων.
Τὰ ξημερώματα ὅμως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἦταν 11 Αὐγούστου τοῦ 1716, παρουσιάζεται στὰ βαρβαρικὰ στίφη ὁ Ἅγιος Σπυρίδων. Στὸ δεξὶ χέρι κρατοῦσε ἀστραφτερὸ ξίφος. Με θυμὸ τοὺς ἒδιωξε καὶ τοὺς τρομοκράτησε.
Τὰ χάσανε οἱ Ἀγαρηνοὶ ἀπὸ τὴν ἐπιβλητικὴ ἐκείνη παρουσία καὶ ὁρμὴ τοῦ Ἁγίου. Ἀφήσανε ὄπλα καὶ ζῶα καὶ φύγανε πανικόβλητοι. Σε λίγο μάθανε ὅλοι, ὅτι εἶχε συμβεῖ τὸ μεγάλο θαῦμα.
Πήγανε ἀκολούθως στὸ στρατόπεδο τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ εἴδανε, ὅτι ἐκεῖνοι ἀπὸ βιασύνη τῆς φυγῆς των, τὰ εἴχανε ἐγκαταλείψει ὅλα. Βρήκανε 120 κανόνια, ἄφθονα ζῶα, ἀρκετό ὀπλισμό καὶ πολλὰ πυρομαχικὰ καὶ τρόφιμα.
Μετὰ τὸ ζωντανό, ἐκπληκτικὸ καὶ ὁλοφάνερο αὐτὸ θαῦμα τῆς νήσου ἀπὸ τοὺς…βαρβάρους, ὁ Ἀνδρέας Πιζάνης, πού ἤτανε Ἐνετός, καὶ ἐξουσίαζε τὴν Κέρκυρα, θέλησε, σαν παπικὸς πού ἤτανε, νὰ κτίση μέσα στὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στὴν Κέρκυρα καὶ παπικὸ «ἀλτάριον», δηλ. Ἁγίαν Τράπεζαν. Σ’ αὐτὸ τὸν παρακινοῦσε συνεχῶς καὶ ὀ παπικὸς Ἐπίσκοπος τῆς νήσου..
Φανερώθηκε ὅμως στὸν Πιζάνη καθ’ ὕπνον ὁ Ἅγιος Σπυρίδων καὶ τοῦ εἶπε:
– Γιατί μὲ ἐνοχλεῖς; Εἶναι ἀπαράδεκτον τὸ «ἀλτάριον» τῆς ἰδικῆς σου πίστεως εἰς τὸν Ναόν μου.
Αὐτὸ τὸ εἶπε ὁ διοικητὴς στὸν παπικὸ Ἐπίσκοπο. Ἐκεῖνος ὅμως τοῦ ἀπάντησε, ὅτι ἤτανε φαντασία τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ τὸν ἐμπόδιση ἀπὸ τὸ καλὸν ἔργον… Ὁ Πιζάνης πήρε ἀπό αὐτὸ θάρρος. Διέταξε ἀμέσως νὰ ἑτοιμάσουνε τὰ ὑλικά, τὰ μάρμαρα, τὸ ἀσβέστι κ.λ.π. γιὰ νὰ κτίσουν τὸ «ἀλτάρι». Τὰ σωριάσανε ἔξω ἀπὸ τὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος.
Ὅταν εἴδανε αὐτὸ οἱ ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ καὶ οἱ Ἕλληνες προύχοντες τῆς νήσου, στενοχωρήθηκαν. Παρουσιασθήκανε στὸν διοικητὴ Πιζάνη καὶ τὸν παρακαλέσανε νὰ τὸ σταματήσει καὶ νὰ μὴ τὸ κάνη αὐτὸ τὸ ἔργο. Ἐκεῖνος ὅμως τοὺς εἶπε, ὅτι εἶναι διοικητὴς καὶ εἶναι δικαίωμά του νὰ τὸ κάμει.
Τότε οἱ Ὀρθόδοξοι γυρίσανε καὶ παρακαλέσανε θερμὰ τὸν Ἅγιο, νὰ σταματήσει τὸ ἀνοσιούργημα.
Τὴν ἴδια ἐκείνη νύχτα παρουσιάζεται στὸ διοικητὴ πάλιν ὁ Ἅγιος σὰν καλόγερος καὶ τοῦ λέγει:
– Σοῦ εἶπα νὰ μὴ μὲ ἐνοχλῆς. Ἂν τολμήσης νὰ κάνης αὐτό, πού ἀποφάσισες, θὰ μετανοιώσης πικρά, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἀργά.
Τὸ πρωὶ τὰ ἀνεκοίνωσε αὐτὰ ὁ διοικητὴς στὸν παπικὸ Ἐπίσκοπο. Ἐκεῖνος τὸν ἐπέπληξε ὡς ἄτολμο καὶ ὀλιγόπιστον.
Τότε ὁ διοικητὴς ξαναπῆρε θάρρος καὶ διέταξε ν’ ἀρχίση τὸ κτίσιμο τοῦ «ἀλταρίου» μέσα στὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου. Οἱ Παπικοὶ πανηγυρίζανε ἀπὸ τὴν χαρά τους καὶ οἱ Ὀρθοδοξοι ἐλυποῦντο κατάκαρδα. Εἴχανε πένθος καὶ λύπη ἄφατη καὶ παρακαλούσανε τὸν Ἅγιο νὰ τοὺς φυλάξει ἀπὸ τὴν παπικὴ βεβήλωση…
Ὁ Ἅγιος τούς ἄκουσε καὶ ἐπενέβη ἀποφασιστικὰ καὶ κεραυνοβόλα. Τὴν νύχτα ἐκείνη ξέσπασε φοβερὴ θύελλα μὲ κεραυνούς. Ἡ θύελλα καὶ οἱ κεραυνοὶ ἔπληξαν κυρίως τό φρούριο «Καστέλι».
Ἐκεῖ ἤτανε καὶ τὸ διοικητήριο τοῦ Πιζάνη καὶ οἱ πυριτιδαποθῆκες. Αὐτὰ ἔγιναν παρανάλωμα τοῦ πυρός. Ἀπὸ τὴν ἔκρηξη σκοτωθήκανε 900 ἄνθρωποι, στρατιῶτες καὶ πολίτες, ὅλοι παπικοί, διότι ἀπαγορεύανε νὰ κατοικοῦν καὶ νὰ διανυκτερεύουν Ὀρθόδοξοι μέσα στὸ Κάστρο.
Ὁ Πιζάνης βρέθηκε νεκρός, μὲ σφηνωμένο τὸ λαιμὸ του μεταξὺ δύο δοκῶν. Τὸ πτῶμα τοῦ παπικοῦ Ἐπισκόπου βρέθηκε ἐκτιναγμένο σὲ ἀρκετὴ ἀπόσταση, ἔξω ἀπὸ τὸ φρούριο, ἐκεῖ ποὺ χύνονταν τὰ ἀπόβλητα τῆς πόλης.
Τὸ δὲ καταπληκτικότερο εἶναι, ὅτι τὴν ἴδια νύχτα καὶ τὴν ἴδια ὥρα, ἄλλος κεραυνὸς ἔπεσε στὴ Βενετία, στὸ μέγαρο τοῦ Πιζάνη καὶ κατέκαψε τὸν ζωγραφικὸ πίνακα μὲ την προσωπογραφία τοῦ Πιζάνη, χωρὶς νὰ βλάψει κανένα ἄλλο πράγμα., ἐνῶ καὶ στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου ἔπεσε κάτω τὸ καντήλι ποὺ εἶχε δωρήσει ὁ Μπιζάνης εἰς ἀνάμνησην τοῦ θαύματος τῆς ἀπομάκρυνσης τῶν Τούρκων ἀπὸ τὸ νησὶ (τὸ σημάδι ἀπὸ τὴν πτώση φαίνεται καὶ σήμερα).
Ὁ φρουρὸς τῆς πυριτιδαποθήκης, πρὸ τῆς καταστροφῆς, εἶδε τὸν Ἅγιο νὰ τὸν πλησιάζει μὲ ἀναμμένη δάδα, καὶ νὰ τὸν μεταφέρει, χωρὶς γρατσουνιά, κοντὰ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἐσταυρωμένου.
—————————————————————————————-
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΧΑΛΕΠΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΕΝΘΕΡΜΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΙ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΑΚΟΜΑ, ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ:
ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ, ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΧΑΡΗ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΡΕΤΕΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!
ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ!
ΑΝΝΑ ΠΑΓΚΡΑΤΗ
annapan1966@hotmail.com
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ
ΥΓ. Ευχαριστώ την Αγγελική Παρασκευά ασφαλίστρια από Κέρκυρα, που μου υπενθύμισε το μεγάλο θαύμα του αγίου μας και μου υπέδειξε, να το κάνω ευρύτερα γνωστό μέσω της Τρικλοποδιάς.
triklopodia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου