Γράφει ο Δημήτριος Ντόϊκος*
Η δεύτερη προσπάθεια ανατίναξης του μνημείου του Θύμιου Λώλη στην Κρανιά της Βορείου Ηπείρου, στέφθηκε τελικά από επιτυχία. Το μνημείο καταστράφηκε, οι κάτοικοι της Κρανιάς αναστατώθηκαν, η δυσπιστία μεταξύ των δυο κοινοτήτωνστην χωρά, Αλβανικής και Ελληνικής, βάθυνε, οι σχέσεις των δυο χωρών πήγαν ένα βήμα πίσω. Μένει να μάθουμε τώρα και ποιος είναι ο ωφελημένος από την δυσάρεστη αυτή τροπή που πήραν τα πράγματα. Η ακόμη καλύτερα, να δούμεποιος ήθελε να μην προχωρήσει ο δρόμος της Αλβανίας προς την Ευρώπη, διότι κακά τα ψέμματα, ο δρόμος της Αλβανίας προς την Ευρώπη, περνάει από την Ελλάδα.
Η Αλβανία είναι μια χωρά οπού η ιστορία έχει αφήσει περισσότερα φαντάσματα παρά μνημεία. Τα
φαντάσματα αυτά επηρεάζουν βαθειά τις πολιτικές σχέσεις της χωράς, και συχνά μετατρέπονται σε πραγματικά Ζόμπι που στοιχειώνουν την ζωή της χωράς. Τα στοιχεία αυτά ακριβώς εκμεταλλεύονται συγκεκριμένοι κύκλοι προκείμενου να προωθήσουν τα συμφέροντα τους, πολλές φόρες αν όχι τις περισσότερες, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους τις ανάγκες της χωράς τους.
Θα προσπαθήσω μεσώ μιας σύντομης ανασκόπησης, να θέσω ένα πλαίσιο πάνω στο οποίο να μπορέσουμε να σκιαγραφήσουμε τις γενικές γραμμές εξέλιξης της χωράς μετά την πτώση του κομμουνισμού, ώστε να διακρίνουμε καλύτερα την σημερινή εικόνα της.
Η χωρά μετά την πτώση του κομμουνισμού, γνώρισε μια περίοδο ημιαναρχίας, κατά την διάρκεια της οποίας εγκατέλειψαν την χωρά σχεδόν όλοι όσοι μπορούσαν να την εγκαταλείψουν, και φυσικά ανάμεσα σε αυτούς και οι αξιότεροι. Όσοι έμειναν είχαν να δώσουν έναν πόλεμο για την επιβίωση τους. Μέσα σε αυτή την συνεχή αγωνιά για την επιβίωση, σχηματίστηκαν δυο πολιτικοκομματικά στρατόπεδα, τα οποία εξασφάλιζαν στο άτομο κάποιες βασικές ανάγκες του λίγο πολύ. Η ανάγκη αυτή για εξασφάλιση των βασικών του αναγκών, πόλωσε την διαφορά μεταξύ των δυο κομματικών σχηματισμών, δημιουργώντας ένα άτυπο πελατειακό σύστημα, το οποίο λίγο πολύ, ελάχιστο χώρο άφηνε στην εξέλιξη της χωράς σε ένα σύγχρονο και ευνομούμενο δημοκρατικό κράτος.
Η έλλειψη πολιτικών εμπειριών, όπως και η έλλειψη οργάνωσης, άφησε κενά χώρου στον τομέα της άσκησης της εξουσίας, κενό το οποίο επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο από την παράδοση της χωράς, η οποία ευνοεί την ένταξη της κοινωνίας και των δομών της σε κλειστά σύνολα, τις φάρες, οι οποίες λειτουργούν με τους δικούς τους κώδικες, τα κανούνια, κώδικες οι οποίοι ελάχιστα κοινά σημεία έχουν με την λειτουργιά ενός σύγχρονου κράτους. Για αιώνες οι κάτοικοι της χωράς λειτουργούν έτσι, αυτοί οι άγραφοι νομοί είναι που κράτησαν την χωρά σε μια τάξη στις περιόδους οπού μια κεντρική εξουσία έλλειπε, και αυτές οι περίοδοι για κακή τύxη της χωράς, ήταν οι μεγαλύτερες.
Ένας δεύτερος παράγοντας που έπαιξε ρόλο στην εξέλιξη των πολίτικων σχηματισμών στην χωρά, είναι και ο αλυτρωτισμός που ενυπάρχει στην πολίτικη συνείδηση της χωράς, απόρροια του μεγάλου αριθμού των Αλβανών που έμειναν εκτός Αλβανίας κατά την διαμόρφωση των συνόρων στα Βαλκάνια. Η χωρά έτσι βρέθηκε με μεγάλο αριθμό Αλβανών στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ενώ παράλληλα ένα τμήμα της στον νότο, περιλάμβανε έναν επίσης μεγάλο αριθμό μη Αλβανών, κυρίως Ελλήνων. Η δυναμική που δόθηκε μεσώ των εμφυλίων συρράξεων στην πρώην Γιουγκοσλαβία και ιδιαίτερα στο Κόσσοβο, αντανακλάστηκε στην χωρά σε σημείο ώστε να καταστεί τμήμα των εσωτερικών πολίτικων εξελίξεων. Ο εθνικισμός άρχισε να πουλάει και να φέρνει ψήφους. Οι υποσχέσεις για εθνική ανάταση είναι ευκολότερες από ότι οι υποσχέσεις για οικονομική ευρωστία, κοινωνική σταθερότητα, η ευνομία στην χωρά. Αυτό είναι μια δοκιμασμένη συνταγή, που την ακολουθούν εδώ και πολλά χρόνια όλοι οι δημαγωγοί στην γη.
Στην περίπτωση της Αλβανίας όμως, η εθνικιστική χροιά στον εσωτερικό μικρόκοσμο της αλβανικής πολίτικης, πήρε μια ακόμη πιο ιδιάζουσα μορφή, εξαιτίας της δράσης ομάδων που προέρχονται από περιοχές έξω από την Αλβανία, οι οποίες όμως μπορούν να επηρρεάζουν με τον εθνικιστικό τους παλμό μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων, ενώ έχοντας στενή διασύνδεση με ομοεθνείς εγκληματικές ομάδες του εξωτερικού, έχουν μια ανεξέλεγκτη πρόσβαση σε μεγάλα χρηματικά ποσά, ποσά τα οποία διοχετεύονται κατά κόρον στην Αλβανία, καθιστώντας έτσι την χωρά στο μεγαλύτερο πλυντήριο χρήματος στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα μεταβάλλουν τα πολιτικά κόμματα της χωράς σε δέσμιους τους. Το σκηνικό από μόνο του γίνεται τρομακτικό. Η ντόπια πολίτικη ελίτ βρίσκεται στα χεριά εγκληματικών οργανώσεων, οι οποίες με την σειρά τους είναι συνδεδεμένες με απελευθερωτικά κινήματα σε περιοχές οπού εστιάζονται αλβανικές μειονότητες εκτός Αλβανίας, και ελέγχοντας έτσι κατ' επέκτασιν μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης στην χωρά. Ο πολίτικος κόσμος της χωράς είναι τελείως παγιδευμένος, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν ότι δεν υπάρχουν άλλες πήγες εισροής ρευστού χρήματος στην χωρά εκτός από τα λεφτά που επενδύουν αυτές οι ομάδες.
Η ΕΕ βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση για να αντιδράσει. Από την μια τόσο η Αλβανία όσο και το Κόσσοβο βρίσκονται εκτός ΕΕ, έτσι ώστε να μην υπάρχει καμία περίπτωση άμμεσης επέμβασης, από την άλλη μεγάλο μέρος των πολίτικων ελίτ και των δυο περιοχών βρίσκονται σε άμμεση διαδύνδεση με εγκληματικές οργανώσεις, ώστε η αλληλοκάλυψη τους να δημιουργεί ένα δίχτυ αδιαπέραστο. Δεν είναι περίεργο το ότι πριν από λίγες εβδομάδες η Ολλανδία έθεσε ζήτημα ακύρωσης κάθε ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία, έχοντας ως αιτιολογικό ακριβώς αυτή την διασύνδεση με το οργανωμένο έγκλημα. Ακριβώς στην χωρά οπού πριν λίγες μέρες δολοφονήθηκε ο αυτοαποκαλούμενος πρόεδρος της Τσαμουριάς Φεστίμ Λάτο. Ποιος ήταν όμως ο Λάτο, και ποιο ήταν το πλαίσιο δραστηριότητας του;
Από τα στοιχειά που μας δίνει ο ολλανδικός τύπος, ο Λατο ήταν ένας από τους μεγαλύτερους μαφιόζους της χωράς, στις εμφανίσεις του συνοδευόταν μονίμως από μαυροφορεμένους σωματοφύλακες εν είδη στρατού, πολυτελείς μερσεντές, και διέμενε πάντα στα ακριβότερα ξενοδοχεία. Ανέρχονται σε εκατοντάδες αυτοί που έχασαν λεφτά εξαιτίας του, ενώ ανώνυμοι μάρτυρες δήλωσαν για εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που έφευγαν για "κάλο σκοπό" στην Αλβανία. Το ζήτημα της Τσαμουριάς ήταν και το καλύτερο άλλοθι για να ξεπλύνει χρήμα παράνομα κερδισμένο από διάφορες δραστηρίοτητες στην δυτική Ευρώπη. Όπως αναφέρουν επίσης ανώνυμοισυνεργάτες του στα Ολλανδικά: Het kon niet op. Αυτό δεν πήγαινε άλλο. Κάποιοι ενοχλήθηκαν, κάποιοι που έχαναν μερίδια από τις δρατηριότητες αυτές.
Οι ολλανδικές αρχές πιστεύουν ότι κατά πάσα πιθανότητα κάποιος πήρε την εκδίκηση του, κάποιος που είχε εξαπατηθεί, διότι ο Λάτο έκανε κάτι που στον υπόκοσμο δεν επιτρέπεται: Εξαπάτησε συνεργάτες στα οιονομικά. Αυτό δεν συγχωρείται. Ψιθυρίζεται ότι πολλοί Αλβανοί συνάδερφοι του τον ήθελαν νεκρό. Ήδη εδώ και μισό χρόνο η ολλανδική αστυνομία ήταν στα ίχνη του, ενώ είχε ήδη κατηγορηθεί ότι πλαστογράφησε υπόγραφες επιφανών πολίτικων οι οποίοι δήθεν του είχαν υποσχεθεί την υποστήριξη τους στο ζήτημα της Τσαμουριάς. Η θέση του ήταν ήδη πολύ επισφαλής. Και ίσως η δολοφονία του να ήταν προδιαγεγραμμένη. Αλλά έμεινε η κληρονομιά του. Και όταν λέμε κληρονομιά, εννοούμε την παραστρατιωτική του οργάνωση, η οποία κατά πάσα πιθανότητα ευθύνεται και για την ανατίναξη του μνημείου του Θύμιου Λωλή στην Κρανιά. Τίθεται πλέον ένα βασικό ερώτημα, το οποίο θα έπρεπε να απασχολήσει και τις ελληνικές αρχές. Ποιός κληρονομεί αυτό τον ιδιωτικό στρατό; Ποιός τον ελέγχει, η μήπως υπάρχει περίπτωση να διασπαστεί σε μικρότερες ομάδες και να έχουμε ξεκαθαρίσματα λογαριασμών μεταξύ τους, τα οποία θα επηρρεάσουν και τον βίο της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή; Και θέτοντας αυτό το ερώτημα, πάω ακόμη παραπέρα, και ρωτάω το εξής: Ποια είναι η ισxυς των εγκληματικών οργανώσεων της αλβανικής μαφίας του εξωτερικού στην πολίτικη ζωή της χωράς, και ποια είναι η πορεία που θέλουν να δώσουν σε αυτή την χωρά;
Η απάντηση ίσως κρύβεται στην συμπεριφορά του Ράμα όσον άφορα τις κινήσεις του στο θέμα των ελληνικών περιούσιων της Βορείου Ηπείρου, αλλά και στην Αλβανοτουρκική προσέγγιση που παίρνει όλο και μεγαλύτερη δυναμική τον τελευταίο καιρό. Με λίγα λογία, ο Ράμα είναι αιχμάλωτος του οργανωμένου υπόκοσμου της αλβανικής μαφίας. Μιας μαφίας που σε καμιά περίπτωσή δεν θα ήθελε να δει την χωρά μέλος της ΕΕ, διότι σε αυτή την περίπτωση η ΕΕ θα μπορούσε να εγείρει αξιώσεις στην καταπολέμηση του εγκλήματος, οι οποίες θα έκαναν την περαιτέρω δράση της μαφίας αυτής σχεδόν αδύνατη. Η αλβανική μαφία χρειάζεται ένα κράτος εκτός ΕΕ, οπoυ να μπορεί να ξεπλένει και να επενδύει τα χρήματα που της αποφέρουν οι δραστηρίοτητες της, ενώ παράλληλα να μπορεί να αποτραβηχτεί εκεί αν οι διώξεις των ευρωπαικών αστυνομιών γίνουν ασφυκτικές. Η μετατόπιση των οικονομικών δραστηριοτήτων του υπκόσμου από την παρανομία στην νoμιμότητα, επιβάλλει έναν νέο χώρο δραστηριοποίησης, και στην προκείμενη περίπτωση ο τουριστικός τομέας στα αλβανικά παράλια, φαντάζει ως ο πιο προσοδοφόρος. Σε αυτά τα σχεδία η κυβέρνηση Ράμα από μονή της λίγα μπορεί να κάνει, κάτι που γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με την πολίτικη στην γείτονα χωρά.
Ο οργανωμένος υπόκοσμος ελέγχει εκτός από την οικονομία, σε μεγάλο βαθμό και την νεολαία. Με ποιο τρόπο; Με τα όνειρα. Τα όνειρα για μια μεγάλη πατρίδα, δυνατή και σεβαστή από όλους. Μια μεγάλη Αλβανία, η οποία να καλύπτει όλες τις ανασφάλειες που τους φέρνει η οικονομική καχεξία, η χρόνια ανεργία, και η έλλειψη κρατικών υποδομών. Τα όνειρα είναι φτηνά και όμορφα. Κυρίως όμως, τα όνειρα κρατάνε δέσμιο οποίον τα ονειρεύεται. Η ΕΕ ως προοπτική, υποχωρεί όλο και περισσότερο στις συνειδήσεις αρκετών. Η εικόνα μιας μεγάλης πατρίδας φαντάζει ομορφότερη.Προφανώς και ο Ράμα το έχει αντιληφθεί κατά αυτό τον τρόπο. Η μαφία έχει σφίξει την χωρά σε έναν μόνιμο κλειό, χωρίς τα λεφτά της η οικονομία θα καταρρεύσει, και ο δρόμος για την ΕΕ απαιτεί θυσίες και παραχωρήσεις. Κύκλοι σαν αυτός των Τσάμηδων π.χ., όσο και αν είναι μικροί σε αριθμό, έχουν δημιουργήσει ένα έντονο πολίτικο λόμπυ, και παίζουν μεγάλο ρόλο στα ΜΜΕ της χωράς. Καμία κυβέρνησή δεν μπορεί να αγνοήσει τέτοιους κύκλους πλέον.
*Ιστορικός
himara.gr
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο
Η δεύτερη προσπάθεια ανατίναξης του μνημείου του Θύμιου Λώλη στην Κρανιά της Βορείου Ηπείρου, στέφθηκε τελικά από επιτυχία. Το μνημείο καταστράφηκε, οι κάτοικοι της Κρανιάς αναστατώθηκαν, η δυσπιστία μεταξύ των δυο κοινοτήτωνστην χωρά, Αλβανικής και Ελληνικής, βάθυνε, οι σχέσεις των δυο χωρών πήγαν ένα βήμα πίσω. Μένει να μάθουμε τώρα και ποιος είναι ο ωφελημένος από την δυσάρεστη αυτή τροπή που πήραν τα πράγματα. Η ακόμη καλύτερα, να δούμεποιος ήθελε να μην προχωρήσει ο δρόμος της Αλβανίας προς την Ευρώπη, διότι κακά τα ψέμματα, ο δρόμος της Αλβανίας προς την Ευρώπη, περνάει από την Ελλάδα.
Η Αλβανία είναι μια χωρά οπού η ιστορία έχει αφήσει περισσότερα φαντάσματα παρά μνημεία. Τα
φαντάσματα αυτά επηρεάζουν βαθειά τις πολιτικές σχέσεις της χωράς, και συχνά μετατρέπονται σε πραγματικά Ζόμπι που στοιχειώνουν την ζωή της χωράς. Τα στοιχεία αυτά ακριβώς εκμεταλλεύονται συγκεκριμένοι κύκλοι προκείμενου να προωθήσουν τα συμφέροντα τους, πολλές φόρες αν όχι τις περισσότερες, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους τις ανάγκες της χωράς τους.
Θα προσπαθήσω μεσώ μιας σύντομης ανασκόπησης, να θέσω ένα πλαίσιο πάνω στο οποίο να μπορέσουμε να σκιαγραφήσουμε τις γενικές γραμμές εξέλιξης της χωράς μετά την πτώση του κομμουνισμού, ώστε να διακρίνουμε καλύτερα την σημερινή εικόνα της.
Η χωρά μετά την πτώση του κομμουνισμού, γνώρισε μια περίοδο ημιαναρχίας, κατά την διάρκεια της οποίας εγκατέλειψαν την χωρά σχεδόν όλοι όσοι μπορούσαν να την εγκαταλείψουν, και φυσικά ανάμεσα σε αυτούς και οι αξιότεροι. Όσοι έμειναν είχαν να δώσουν έναν πόλεμο για την επιβίωση τους. Μέσα σε αυτή την συνεχή αγωνιά για την επιβίωση, σχηματίστηκαν δυο πολιτικοκομματικά στρατόπεδα, τα οποία εξασφάλιζαν στο άτομο κάποιες βασικές ανάγκες του λίγο πολύ. Η ανάγκη αυτή για εξασφάλιση των βασικών του αναγκών, πόλωσε την διαφορά μεταξύ των δυο κομματικών σχηματισμών, δημιουργώντας ένα άτυπο πελατειακό σύστημα, το οποίο λίγο πολύ, ελάχιστο χώρο άφηνε στην εξέλιξη της χωράς σε ένα σύγχρονο και ευνομούμενο δημοκρατικό κράτος.
Η έλλειψη πολιτικών εμπειριών, όπως και η έλλειψη οργάνωσης, άφησε κενά χώρου στον τομέα της άσκησης της εξουσίας, κενό το οποίο επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο από την παράδοση της χωράς, η οποία ευνοεί την ένταξη της κοινωνίας και των δομών της σε κλειστά σύνολα, τις φάρες, οι οποίες λειτουργούν με τους δικούς τους κώδικες, τα κανούνια, κώδικες οι οποίοι ελάχιστα κοινά σημεία έχουν με την λειτουργιά ενός σύγχρονου κράτους. Για αιώνες οι κάτοικοι της χωράς λειτουργούν έτσι, αυτοί οι άγραφοι νομοί είναι που κράτησαν την χωρά σε μια τάξη στις περιόδους οπού μια κεντρική εξουσία έλλειπε, και αυτές οι περίοδοι για κακή τύxη της χωράς, ήταν οι μεγαλύτερες.
Ένας δεύτερος παράγοντας που έπαιξε ρόλο στην εξέλιξη των πολίτικων σχηματισμών στην χωρά, είναι και ο αλυτρωτισμός που ενυπάρχει στην πολίτικη συνείδηση της χωράς, απόρροια του μεγάλου αριθμού των Αλβανών που έμειναν εκτός Αλβανίας κατά την διαμόρφωση των συνόρων στα Βαλκάνια. Η χωρά έτσι βρέθηκε με μεγάλο αριθμό Αλβανών στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ενώ παράλληλα ένα τμήμα της στον νότο, περιλάμβανε έναν επίσης μεγάλο αριθμό μη Αλβανών, κυρίως Ελλήνων. Η δυναμική που δόθηκε μεσώ των εμφυλίων συρράξεων στην πρώην Γιουγκοσλαβία και ιδιαίτερα στο Κόσσοβο, αντανακλάστηκε στην χωρά σε σημείο ώστε να καταστεί τμήμα των εσωτερικών πολίτικων εξελίξεων. Ο εθνικισμός άρχισε να πουλάει και να φέρνει ψήφους. Οι υποσχέσεις για εθνική ανάταση είναι ευκολότερες από ότι οι υποσχέσεις για οικονομική ευρωστία, κοινωνική σταθερότητα, η ευνομία στην χωρά. Αυτό είναι μια δοκιμασμένη συνταγή, που την ακολουθούν εδώ και πολλά χρόνια όλοι οι δημαγωγοί στην γη.
Στην περίπτωση της Αλβανίας όμως, η εθνικιστική χροιά στον εσωτερικό μικρόκοσμο της αλβανικής πολίτικης, πήρε μια ακόμη πιο ιδιάζουσα μορφή, εξαιτίας της δράσης ομάδων που προέρχονται από περιοχές έξω από την Αλβανία, οι οποίες όμως μπορούν να επηρρεάζουν με τον εθνικιστικό τους παλμό μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων, ενώ έχοντας στενή διασύνδεση με ομοεθνείς εγκληματικές ομάδες του εξωτερικού, έχουν μια ανεξέλεγκτη πρόσβαση σε μεγάλα χρηματικά ποσά, ποσά τα οποία διοχετεύονται κατά κόρον στην Αλβανία, καθιστώντας έτσι την χωρά στο μεγαλύτερο πλυντήριο χρήματος στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα μεταβάλλουν τα πολιτικά κόμματα της χωράς σε δέσμιους τους. Το σκηνικό από μόνο του γίνεται τρομακτικό. Η ντόπια πολίτικη ελίτ βρίσκεται στα χεριά εγκληματικών οργανώσεων, οι οποίες με την σειρά τους είναι συνδεδεμένες με απελευθερωτικά κινήματα σε περιοχές οπού εστιάζονται αλβανικές μειονότητες εκτός Αλβανίας, και ελέγχοντας έτσι κατ' επέκτασιν μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης στην χωρά. Ο πολίτικος κόσμος της χωράς είναι τελείως παγιδευμένος, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν ότι δεν υπάρχουν άλλες πήγες εισροής ρευστού χρήματος στην χωρά εκτός από τα λεφτά που επενδύουν αυτές οι ομάδες.
Η ΕΕ βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση για να αντιδράσει. Από την μια τόσο η Αλβανία όσο και το Κόσσοβο βρίσκονται εκτός ΕΕ, έτσι ώστε να μην υπάρχει καμία περίπτωση άμμεσης επέμβασης, από την άλλη μεγάλο μέρος των πολίτικων ελίτ και των δυο περιοχών βρίσκονται σε άμμεση διαδύνδεση με εγκληματικές οργανώσεις, ώστε η αλληλοκάλυψη τους να δημιουργεί ένα δίχτυ αδιαπέραστο. Δεν είναι περίεργο το ότι πριν από λίγες εβδομάδες η Ολλανδία έθεσε ζήτημα ακύρωσης κάθε ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία, έχοντας ως αιτιολογικό ακριβώς αυτή την διασύνδεση με το οργανωμένο έγκλημα. Ακριβώς στην χωρά οπού πριν λίγες μέρες δολοφονήθηκε ο αυτοαποκαλούμενος πρόεδρος της Τσαμουριάς Φεστίμ Λάτο. Ποιος ήταν όμως ο Λάτο, και ποιο ήταν το πλαίσιο δραστηριότητας του;
Από τα στοιχειά που μας δίνει ο ολλανδικός τύπος, ο Λατο ήταν ένας από τους μεγαλύτερους μαφιόζους της χωράς, στις εμφανίσεις του συνοδευόταν μονίμως από μαυροφορεμένους σωματοφύλακες εν είδη στρατού, πολυτελείς μερσεντές, και διέμενε πάντα στα ακριβότερα ξενοδοχεία. Ανέρχονται σε εκατοντάδες αυτοί που έχασαν λεφτά εξαιτίας του, ενώ ανώνυμοι μάρτυρες δήλωσαν για εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που έφευγαν για "κάλο σκοπό" στην Αλβανία. Το ζήτημα της Τσαμουριάς ήταν και το καλύτερο άλλοθι για να ξεπλύνει χρήμα παράνομα κερδισμένο από διάφορες δραστηρίοτητες στην δυτική Ευρώπη. Όπως αναφέρουν επίσης ανώνυμοισυνεργάτες του στα Ολλανδικά: Het kon niet op. Αυτό δεν πήγαινε άλλο. Κάποιοι ενοχλήθηκαν, κάποιοι που έχαναν μερίδια από τις δρατηριότητες αυτές.
Οι ολλανδικές αρχές πιστεύουν ότι κατά πάσα πιθανότητα κάποιος πήρε την εκδίκηση του, κάποιος που είχε εξαπατηθεί, διότι ο Λάτο έκανε κάτι που στον υπόκοσμο δεν επιτρέπεται: Εξαπάτησε συνεργάτες στα οιονομικά. Αυτό δεν συγχωρείται. Ψιθυρίζεται ότι πολλοί Αλβανοί συνάδερφοι του τον ήθελαν νεκρό. Ήδη εδώ και μισό χρόνο η ολλανδική αστυνομία ήταν στα ίχνη του, ενώ είχε ήδη κατηγορηθεί ότι πλαστογράφησε υπόγραφες επιφανών πολίτικων οι οποίοι δήθεν του είχαν υποσχεθεί την υποστήριξη τους στο ζήτημα της Τσαμουριάς. Η θέση του ήταν ήδη πολύ επισφαλής. Και ίσως η δολοφονία του να ήταν προδιαγεγραμμένη. Αλλά έμεινε η κληρονομιά του. Και όταν λέμε κληρονομιά, εννοούμε την παραστρατιωτική του οργάνωση, η οποία κατά πάσα πιθανότητα ευθύνεται και για την ανατίναξη του μνημείου του Θύμιου Λωλή στην Κρανιά. Τίθεται πλέον ένα βασικό ερώτημα, το οποίο θα έπρεπε να απασχολήσει και τις ελληνικές αρχές. Ποιός κληρονομεί αυτό τον ιδιωτικό στρατό; Ποιός τον ελέγχει, η μήπως υπάρχει περίπτωση να διασπαστεί σε μικρότερες ομάδες και να έχουμε ξεκαθαρίσματα λογαριασμών μεταξύ τους, τα οποία θα επηρρεάσουν και τον βίο της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή; Και θέτοντας αυτό το ερώτημα, πάω ακόμη παραπέρα, και ρωτάω το εξής: Ποια είναι η ισxυς των εγκληματικών οργανώσεων της αλβανικής μαφίας του εξωτερικού στην πολίτικη ζωή της χωράς, και ποια είναι η πορεία που θέλουν να δώσουν σε αυτή την χωρά;
Η απάντηση ίσως κρύβεται στην συμπεριφορά του Ράμα όσον άφορα τις κινήσεις του στο θέμα των ελληνικών περιούσιων της Βορείου Ηπείρου, αλλά και στην Αλβανοτουρκική προσέγγιση που παίρνει όλο και μεγαλύτερη δυναμική τον τελευταίο καιρό. Με λίγα λογία, ο Ράμα είναι αιχμάλωτος του οργανωμένου υπόκοσμου της αλβανικής μαφίας. Μιας μαφίας που σε καμιά περίπτωσή δεν θα ήθελε να δει την χωρά μέλος της ΕΕ, διότι σε αυτή την περίπτωση η ΕΕ θα μπορούσε να εγείρει αξιώσεις στην καταπολέμηση του εγκλήματος, οι οποίες θα έκαναν την περαιτέρω δράση της μαφίας αυτής σχεδόν αδύνατη. Η αλβανική μαφία χρειάζεται ένα κράτος εκτός ΕΕ, οπoυ να μπορεί να ξεπλένει και να επενδύει τα χρήματα που της αποφέρουν οι δραστηρίοτητες της, ενώ παράλληλα να μπορεί να αποτραβηχτεί εκεί αν οι διώξεις των ευρωπαικών αστυνομιών γίνουν ασφυκτικές. Η μετατόπιση των οικονομικών δραστηριοτήτων του υπκόσμου από την παρανομία στην νoμιμότητα, επιβάλλει έναν νέο χώρο δραστηριοποίησης, και στην προκείμενη περίπτωση ο τουριστικός τομέας στα αλβανικά παράλια, φαντάζει ως ο πιο προσοδοφόρος. Σε αυτά τα σχεδία η κυβέρνηση Ράμα από μονή της λίγα μπορεί να κάνει, κάτι που γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με την πολίτικη στην γείτονα χωρά.
Ο οργανωμένος υπόκοσμος ελέγχει εκτός από την οικονομία, σε μεγάλο βαθμό και την νεολαία. Με ποιο τρόπο; Με τα όνειρα. Τα όνειρα για μια μεγάλη πατρίδα, δυνατή και σεβαστή από όλους. Μια μεγάλη Αλβανία, η οποία να καλύπτει όλες τις ανασφάλειες που τους φέρνει η οικονομική καχεξία, η χρόνια ανεργία, και η έλλειψη κρατικών υποδομών. Τα όνειρα είναι φτηνά και όμορφα. Κυρίως όμως, τα όνειρα κρατάνε δέσμιο οποίον τα ονειρεύεται. Η ΕΕ ως προοπτική, υποχωρεί όλο και περισσότερο στις συνειδήσεις αρκετών. Η εικόνα μιας μεγάλης πατρίδας φαντάζει ομορφότερη.Προφανώς και ο Ράμα το έχει αντιληφθεί κατά αυτό τον τρόπο. Η μαφία έχει σφίξει την χωρά σε έναν μόνιμο κλειό, χωρίς τα λεφτά της η οικονομία θα καταρρεύσει, και ο δρόμος για την ΕΕ απαιτεί θυσίες και παραχωρήσεις. Κύκλοι σαν αυτός των Τσάμηδων π.χ., όσο και αν είναι μικροί σε αριθμό, έχουν δημιουργήσει ένα έντονο πολίτικο λόμπυ, και παίζουν μεγάλο ρόλο στα ΜΜΕ της χωράς. Καμία κυβέρνησή δεν μπορεί να αγνοήσει τέτοιους κύκλους πλέον.
*Ιστορικός
himara.gr
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου