Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος.
Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Συμπλήρωσα μετά από αρκετά ενδελεχή έρευνά μου επί σχεδόν17 μήνες περίπου 220 συμπεράσματα και lεssons !εarned για τις επιχειρήσεις των Ρώσων σε Ουκρανία και Συρία σε περίπου 28 επιμέρους τομείς (από πυρηνικά, μέχρι υβριδικά, διοικητική μέριμνα,πληροφορίες,αεροπορικοί βομβαρδισμοί σε Ιντλίμπ-Παλμύρα κα ως και χρήση των μισθοφόρων της WAGNER ).
Κατά διαστήματα θα αναρτώ άρθρα μου .
Μελέτησα τεράστιο υλικό από διάφορες πηγές ανοικτές και διαβαθμισμένες.
Οι συγκεκριμένες περιπτώσεις δείχνουν τις τάσεις της σύγχρονης Ρωσικής πυρηνικής, συμβατικής, υβριδικής και ασύμμετρης στρατηγικής καθώς και της πιο σύγχρονης μορφής του δόγματος των Ρωσικών ένοπλων δυνάμεων.
Είναι μέρος της διαχρονικής σειράς εκατοντάδων συμπερασμάτων μου, που αποκαλώ, οι Μελέτες
μου "Από τον Τουχατσέφσκι, τον Γιεγκόρωφ και τον Ζούκοφ, μέχρι τον Σεργκέι Ακρομέγιεφ, τον Ντιμίτρι Γιάζωφ, τον Νικόλάι Ογκαρκώφ, και από εκεί μέχρι Γιούρι Μπαλουγέφσκι, Νικολάι Μακάρωφ και Βαλέρι Γκεράσιμωφ.’’
Από τον στρατό του κομισάριου επί των στρατιωτικών του Τρότσκι, μέχρι τον στρατό του Πούτιν και του υπουργού άμυνας Σεργκέι Σοιγκού.. Από τα Σοβιέτ μέχρι τις τάσεις των πολυφασματικών υβριδικών επιχειρήσεων.
Να αναλύσουμε τα στοιχεία και όχι τα φληναφήματα του SPUTNIK και της Russia Today ή ανεδαφικά και ανυπόστατα άρθρα κάποιων Ευρωπαίων ερασιτεχνών επί της Σοβιετ-Ρωσικής σκέψης. Σε αυτά τα θέματα οι Αμερικανοί είναι έτη φωτός μπροστά.
Με τον πρώην Σοβιετικό χώρο έχω ασχοληθεί πολλά χρόνια. Για την κατάσταση στην Ουκρανία και τις επεμβάσεις της Ρωσίας σε Κριμαία και Ντονμπάς είχα /έχω επισημάνει τις πολύπλευρες ανησυχίες μου.
Η εδώ πολλή σύντομη ανάλυσή μου προφανώς πρέπει να βασίζεται, όχι στις προθέσεις ενός γεωπολιτικού παίχτη, αλλά στις πραγματικές του δυνατότητες. Το νησιωτικό σύμπλεγμα του Μαυρίκιου στον Ινδικό Ωκεανό μπορεί να έχει όλη την καλή πρόθεση να δημιουργήσει αυτοκρατορία, αλλά όμως δεν έχει δυνατότητες.
Ποιες λοιπόν δυνατότητες έχει η Ρωσία να προκαλέσει επιπλέον προβλήματα στους Ουκρανούς (εννοώ συμβατικές και εδώ εξαιρώ τις όποιες ασύμμετρες και υβριδικές);
Εφόσον η περίπτωση αυτή έχει συμβατική στρατιωτική διάσταση και μάλιστα, προ του γεγονότος ότι οι Ρώσοι και οι ανά τον κόσμο πράκτορες και μαφιόζοι/σιλοβίκι τους, επικαλούνται το αφήγημα της τάχα Ρωσικής στρατιωτικής ισχύος, αλλά ας εξετάσουμε τη στρατιωτική τους κατάσταση.
Αρχίζουμε προφανώς από τις παρατεταγμένες δυνάμεις και προχωρούμε στις παρατακτέες. Οι παρατεταγμένες Ρωσικές δυνάμεις στο Ουκρανικό μέτωπο δεν είναι παρά δύο μεραρχίες. Με άλλα λόγια, η Ρωσία, που ισχυρίζονται πολλοί ότι αποτελεί πανίσχυρο πόλο σε ένα πολυπολικό(;) γεωπολιτικό σύστημα, μπορεί να διαθέσει μόνο δύο μεραρχίες για να καλύψει μέτωπο 900 περίπου χιλιομέτρων (από το Χάρκοβο μέχρι Ροστόφ ο Ντον). Συγκριτικά, το Ελληνικό Δ' ΣΣ (ανατολικά του Νέστου) διαθέτει περισσότερες μεραρχίες σε Αλεξανδρούπολη και Διδυμότειχο ως και ταξιαρχίες (πχ η 50η Μ/Κ ΤΑΞΠΖ στο Σουφλί για να καλύψει το πολύ μικρότερο μέτωπο του Έβρου (από το τριεθνές της Ορμενίου -Σβίλενγκραντ-Αδριανούπολης μέχρι το δέλτα του Έβρου).
Η μια από τις δύο αυτές μεραρχίες βρίσκεται απέναντι από το Χάρκοβο και διαθέτει δύο συντάγματα μηχανοκίνητου πεζικού και ένα σύνταγμα αρμάτων. Η δεύτερη βρίσκεται απέναντι από το Ντονέτσκ και διαθέτει δύο συντάγματα μηχανοκίνητου πεζικού και δύο συντάγματα αρμάτων. Είναι ενδιαφέρον ότι οι δύο αυτές μεραρχίες ανήκουν σε διαφορετικές ανώτερες διοικήσεις (που έχουνε μεταφερθεί από άλλες περιοχές), αλλά ας πούμε ότι αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα… αν και η ανομοιογένεια στον στρατό της Ρωσίας είναι μείζον θέμα.
Απέναντι από τη Λευκορωσία υπάρχει μια μεραρχία με δύο συντάγματα μηχανοκίνητου πεζικού και ένα αρμάτων (πού, υποθέτουμε, αναμένει τη μεταστροφή της πολιτικής της χώρας αυτής υπέρ της Δύσης).
Απέναντι από τις Βαλτικές Δημοκρατίες η Ρωσία δεν παρατάσει μηχανοκίνητες δυνάμεις (προφανώς επειδή οι Ρώσοι, αντίθετα από τους Αμερικανούς αναλυτές της RAND, γνωρίζουν το έδαφος της περιοχής). Υπάρχουν δύο ταξιαρχίες μηχανοκίνητου πεζικού στην ευρύτερη περιοχή της Αγ. Πετρούπολης, που υπερασπίζονται την πόλη από δυτικά και βόρεια. Τέλος κοντά στα σύνορα της Εσθονίας υπάρχει η 76ηΑεροκίνητη Μεραρχία, στο Πσκώβ, που αποτελεί τη δύναμη ταχείας επέμβασης των Ρώσων (τμήματά της έχουνε μεταφερθεί σε Τσετσενία-Αζοφική και στην υπό κατάληψη Νότια Οσετία της Δημοκρατίας της Γεωργίας).
Άλλες μικρές δυνάμεις είναι ανεπτυγμένες στον Καύκασο.
Αυτές
είναι οι παρατεταγμένες δυνάμεις έναντι της Δύσης. Οι παρατακτέες
περιλαμβάνουν και τη στρατηγική εφεδρεία που βρίσκεται στην ευρύτερη
περιοχή της Μόσχας και αποτελείται από δύο μεραρχίες και δύο ανεξάρτητες
ταξιαρχίες. Βέβαια υπάρχουν δυνάμεις και ανατολικά της Μόσχας, στον
Κεντρικό και Ανατολικό Τομέα (δεν καταγράφω εδώ τώρα τις μονάδες αυτές).
Η μεταφορά των δυνάμεων αυτών στη Δύση σε περίπτωση ανάγκης αποτέλεσε
και αποτελεί κεντρικό πρόβλημα στο σχεδιασμό των Ρώσων/Σοβιετικών, η
λύση του οποίου δεν ήταν/είναι εντυπωσιακή (αρκεί κάποιος να μελετήσει
τις ντιρεκτίβες των στραταρχών Βοροσίλωφ και Μαλινόφσκι επί Σοβιέτ, του
στρατάρχη Ακρομέγιεφ την εποχή της διάλυσης της Σοβιετίας, αλλά κυρίως
του στρατηγού Γιούρι Μπαλουγιέφσκι επί Πούτιν) π. χ. προβλεπόταν
παλαιότερα η μεταφορά ΜΟΝΟ έμψυχου υλικού από την Ανατολή, που θα
εφοδιάζετο με υλικό (οχήματα και όπλα αποθηκευμένο σε τεράστιες εκτάσεις
κάπου στη δυτική περιοχή της χώρας (για την κατάσταση του οποίου κανείς
δεν μπορούσε να εγγυηθεί). Να μην προσθέσω και την απόρρητη έκθεση του
πρώην Αρχηγού των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγού Νικολάι Μακάρωφ του
2012. Άλλωστε στον Ψυχρό Πόλεμο το ΝΑΤΟ
είχε εφαρμόσει από τον αείμνηστο στρατηγό Μπέρναρντ Ρότζερς ειδικά
επιλεκτικά δόγματα όπως το ΑIRLAND BATTLE και το FOFA,η τότε μεταξέλιξη
του FM 100-5 κα. Να διαβάζουμε, να αναλύουμε τις ειδικές πληροφορίες
και να συνθέτουμε γιατί οι "ειδικοί" των Ρωσικών ΜΜΕ που είναι στην
υπηρεσία του Πουτινισμού δίδουν άλλη εικόνα...
- Η πραγματικότητα λοιπόν είναι διαφορετική από τα λεγόμενα αυτών που προβάλουν οι αναλυτές του Sputnik και του RT. Είναι η πραγματικότητα μιας χώρας που, με πολύ περιορισμένους πόρους, επιχειρεί να καλύψει μια τεράστια περιοχή και πολλαπλά μέτωπα στα οποία σιγοβράζουν φωτιές.
Ο πολύς κόσμος εντυπωσιάστηκε από τα πράσινα ανθρωπάκια της Κριμαίας, αγνοώντας ότι η συγκεκριμένη τακτική δεν είναι καν Ρωσικής επινόησης. Είναι η τακτική που χρησιμοποίησαν οι Λιθουανοί για να αναλάβουν τον έλεγχο του λιμανιού της Κλάϊπεντα από τους Γάλλους, λίγο μετά τη λήξη του Α' ΠΠ και τελικά δυστυχώς αργότερα βρέθηκε στα χέρια των Γερμανών στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο...
Ο πολύς κόσμος δεν κάθεται να σκεφτεί τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αποσπάστηκε η Κριμαία. Σε μια δηλαδή στιγμή που οι Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και η αστυνομία ήταν επανδρωμένες με φιλορωσικά στελέχη της άθλιας και διεφθαρμένης διακυβέρνησης του Γιανουκόβιτς. Επρόκειτο για τα ίδια άτομα που κακοποιούσαν με το χειρότερο δυνατό τρόπο τους διαδηλωτές της Μαϊντάν. Άτομα που διατήρησαν τη συνεργασία τους με τους Ρώσους και κατά τη διάρκεια του ιστορικού ξεσηκωμού του 2014 ,παρέχοντάς τους πληροφορίες και παρεμποδίζοντας τις επιχειρήσεις των Ουκρανών. Η παρουσία τέτοιων ατόμων ήταν και ο λόγος της ευρείας συμμετοχής των πολιτοφυλακών στον αγώνα αυτό. Αυτό δηλαδή που δεν έκανε η κρατική δομή το ανέλαβαν ιδιώτες.
Όταν οι Ουκρανοί μπόρεσαν να αναδιοργανωθούν έστω και σε μικρό βαθμό,(επιχείρηση ΑΤΟ) οι επιτυχίες της Ρωσίας περιορίστηκαν σημαντικά (με τη συνδρομή του ΝΑΤΟ, της Αυστραλίας, του Καναδά, των ΗΠΑ και της Πολωνίας), ενώ στο Ιλοβάισκ και στην τότε Ουκρανική υποχώρηση στην Αζοφική έγιναν διάφορα και περίεργα που θα παρουσιάσω σε ξεχωριστό κεφάλαιο.
Δεν κατόρθωσε η Μόσχα να καταλάβει τη Μαριούπολη και να δημιουργήσει συνεκτική περιοχή με την Κριμαία,γεγονός που συνιστά μεγάλη αποτυχία, διότι επιτρέπει στην Ουκρανία να διατηρεί έδαφος στην Αζοφική (λιμάνια του Μπερντιάνσκ και της Μαριούπολης). Δεν κατάφεραν να ανακαταλάβουν τις πόλεις Σλαβιάνσκ και Κραματόρσκ που τόσο μεγάλη σημασία είχαν και έχουν τουλάχιστον σε ψυχολογικό επίπεδο. Και οι Ρωσικές επιχειρήσεις σταμάτησαν στο σιδηροδρομικό σταθμό του Ντεμπάλτσεβο.
Η πρόσφατη αποχώρηση των Αμερικανών από την INF του 1987 και η ενδεχόμενη μη ανανέωση της START (για τους περιορισμούς στα στρατηγικά πυρηνικά όπλα) είναι κακό μαντάτο για τη Μόσχα. Η μπλόφα δεν θα δουλέψει για πολύ ακόμη. Αντίθετα απαιτείται πολλή προσοχή από τη μεριά του Κρεμλίνου, διότι τα έχουν κάνει ανάποδα αφού θα βρεθούν-λόγω της εγωιστικής στάσης Πούτιν- μέσα στα επόμενα χρόνια με πυραύλους ενδιαμέσου βεληνεκούς περικυκλωμένοι από τις ΗΠΑ.. Πρώτα μια χώρα χτίζει οικονομικές και τεχνολογικές βάσεις και μετά παίζει τον "πόλο" ενός κάποιου υπό διαμόρφωση πολυπολικού συστήματος. Με το δρόμο που έχουν πάρει, απλά θα ταλαιπωρήσουν τον λαό τους(οικονομική κρίση-προβλήματα σε τομείς της αμυντικής βιομηχανίας)… και στο βάθος του δρόμου θα έχουνε τεράστια προβλήματα, (παρά τις όποιες εσωτερικές δυσχέρειες της Δύσης λόγω των αλλοπρόσαλων πολιτικών ενεργειών του Τραμπ)
ΠΕΡΙ ΡΩΣΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Θα πρέπει να συνέλθουμε, γιατί θα βρεθούμε προ εκπλήξεων. “Τα λένε για να χαίρονται” – λέει η ελληνική παροιμία. Ο σκοπός μας είναι να διακρίνουμε ανάμεσα στις προθέσεις της Ρωσίας και τις δυνατότητές της.
- Αρκετοί που γράφουν διάφορα άρθρα σε πολλές χώρες , μιλάνε για τις προθέσεις της Ρωσίας. Εμείς όμως θα πρέπει να εξετάζουμε τις πραγματικές δυνατότητές της, οι οποίες, αν υποθέσουμε ότι οι Ρώσοι είναι άνθρωποι, περιορίζονται, διότι οι ανθρώπινες δυνατότητες είναι περιορισμένες. Και το κάνουμε αυτό προκειμένου να μη μας πιάνει αδιάβαστους η πρωτοφανήςΡωσική προπαγάνδα που στηρίζεται στα γνωστά Σοβιετικά μοντέλα του παρελθόντος. Γιατί, άλλο τι θες, άλλο το τι μπορείς.
Παρόλο που η Ρωσία είναι πλούσια σε κρίσιμα αγαθά, δεν ελέγχει τις τιμές τους, διότι δεν ελέγχει τις αγορές. Επομένως η πτώση της τιμής του πετρελαίου για παράδειγμα, μείωσαν τα έσοδα του Ρωσικού προϋπολογισμού και επομένως τη δυνατότητα της Ρωσίας να πραγματοποιεί εξοπλισμούς. με γοργούς ρυθμούς.
Ταυτόχρονα, η στρατιωτική της δύναμη είναι πολύ περιορισμένη. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία μέσω των φιλορωσικών και Ρωσικών μονάδων τον Αύγουστο του 2014 έγινε από 8 τάγματα μόνο. Δεν ήταν επιτυχής, και για τις όποιες περιστασιακές επιτυχίες εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση διάλυσης την οποία είχε φέρει στη χώρα αυτή η ρωσόφιλη κυβέρνηση του Γιανουκόβιτς που εργάζονταν για λογαριασμό αποκλειστικά των συμφερόντων της Μόσχας.
Σε ότι αφορά τον "υβριδικό πόλεμο", οι Δυτικοί έχουν ως ένα βαθμό την πρωτοκαθεδρία και αυτό αποδεικνύεται από το πώς απέσπασαν την Ουκρανία μέσα από τα χέρια της Ρωσίας χάρη στην Πορτοκαλί/έγχρωμη Επανάσταση (παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Κίεβο)
Και έιχαμε και παρόμοια παραδείγματα σε Σερβία - Γεωργία και μερικώς στην οικονομικά αδύναμη Μολδαβία ). Οι κινήσεις στις οποίες προέβη η Ρωσία στη συνέχεια, στην Κριμαίακαι στο Ντονμπάς, δεν εντυπωσιάζουν αυτούς που μελετούμε την ιστορία τέτοιων πολέμων. Πρόκειταιγια σπασμωδικές ενέργειες ενός "ηττημένου"που δεν τα έχειανιληφθεί…. Παραφράζοντας τον αείμνηστο "Γέρο της Δημοκρατίας" Γεώργιο Παπανδρέου, η Ρωσία έχασε την πολυκατοικία και κράτησε μόνο το ρετιρέ. Προς το παρόν, διότι ο ιδιότυπος πόλεμος συνεχίζεται ως ένα βαθμό… στην Ανατολική Ουκρανία (σε τμήματα των επαρχιών Ντόνετσκ και Λούγανσκ). Οι Αμερικανοί κατασκευάζουν βάσεις στη Ρουμανία και καλλιεργούν στενή στρατιωτική συνεργασία με τη Βουλγαρία και την Ελλάδα για κάποιο λόγο... Η έντονη Αμερικάνικη παρουσία στα Βαλκάνια(Αλβανία-Σκόπια-Κόσοβο-Μαυροβούνιο κα) σε συνδυασμό με την προωθημένη ναυτική παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μαύρη θάλασσα συγκλίνουν στο να ενισχύεται η αυξημένη ετοιμότητα των Δυτικών, λόγω της συνεχούς Ρωσικής προκλητικότητας ειδικά σε Ανατολική Μεσόγιο και Αζοφική . Επειδή έπεται συνέχεια και οι βάσεις θα χρησιμοποιηθούν στις μελλοντικές εξελίξεις στην Ουκρανία… δε θεωρώ σκόπιμο να αποκαλύψω τώρα λεπτομέρειες.
Άλλο θέμα, που συζητιέται, είναι το kill switch και οι εντοπιστικές δυνατότητες των Ρώσων.(πρόσφατα είδα ένα άρθρο σε Βρετανική ιστοσελίδα) Αν εννοούν τη δυνατότητα της Ρωσίας να παραπλανά τα GPS των εμπορικών πλοίων και των πολιτικών αεροπλάνων στη διάρκεια ασκήσεων όπως η ZAPAD 2018 (στη Δυτική Ρωσία και στη Λευκορωσία), απλά αναφέρω την ιστορία του Αμερικανού φορτηγατζή, ο οποίος, επειδή δεν ήθελε να ξέρει το αφεντικό του που πήγαινε, προμηθεύτηκε συσκευή παρεμβολών στο GPS. Όμως, η συσκευή του έκανε παρεμβολές και στο αεροδρόμιο του Newark, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να τιμωρηθεί
Εδώ μπορεί κανείς να διαβάσει την ιστορία:
https://www.cnet.com/news/truck-driver-has-gps-jammer-accidentally-jams-newark-airport/
Πάντως εκεί που η Ρωσία στα πλαίσια του ευρύτερου Σοβιετικού μοντέλου έχει πραγματοποιήσει ιδιαίτερα σημαντική πρόοδο είναι η αεράμυνα-αντιπυραυλική άμυνα.Εδώ πέραν της γνωστής περίπτωσης των S400 στην Τουρκία και Ινδία πολλά επιμέρους ζητήματα θα πρέπει να αξιολογηθούν ,ενώ είναι σημαντικό να δούμε την παρουσία και δράση ενός τέτοιου συστήματος σε ενεργό και μάχιμο περιβάλλον με πολύ ισχυρούς αντιπάλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου