Η έρευνα της NASA για τις μεταγγίσεις και άλλα λιπαρά οξέα στον Άρη.

Το κυνήγι για τους βιοδείκτες στον Άρη συχνά ψάχνει για τα ίδια είδη λιπαρών οξέων --- ακόμα και transfats --- που αποτελούν μια ανθρώπινη διατροφή στη Γη. Η εύρεση λιπαρών οξέων --- οργανικών μορίων που αποτελούνται από αλυσίδες άνθρακα και υδρογόνου --- δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχετε βρει στοιχεία για τη ζωή. Μετά από όλα, αυτά τα μόρια μπορούν να παραχθούν χωρίς βιολογία.

Αλλά ακόμη και η εύρεση αβιοτικά παραγόμενων λιπαρών οξέων θα έδινε στους αστροβιολόγους ένα μεγάλο βήμα, για να μάθουν πού να αναζητήσουν προηγούμενες κατοικήσιμες περιοχές στον Άρη.
Ο δρομέας του Mars Curiosity της NASA και η Ανάλυση δειγμάτων του στο όργανο του Mars (SAM) βρήκαν χλωροβενζόλιο (οργανικό μόριο δακτυλίου) στο Sheepbed Mudstone του κρατήρα Gale. Αλλά, μέχρι σήμερα, κανείς δεν είχε ποτέ μια θετική ανίχνευση ενός λιπαρού οξέος στον Άρη.
Τα οργανικά μόρια δακτυλίων που βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια του Άρη υποδηλώνουν ότι έχουν επιβιώσει από ακτινοβολία υψηλής ενέργειας και άφθονα επιφανειακά οξειδωτικά, τα οποία είναι ικανά να διαχωρίζουν τέτοιες ενώσεις αλυσίδας άνθρακα.
Ο προσδιορισμός των πιθανών οργανικών μορίων που υπάρχουν στην επιφάνεια του Mars βοηθά τους αστροβιολόγους να καθορίσουν την πιθανή πρεβιοτική ή βιοτική χημεία του Άρη,είπε η Amy Williams, μέλος της επιστημονικής ομάδας του οργάνου SAM στη NASA Goddard Space Flight Center και επίκουρη καθηγήτρια γεωλογίας στο Towson University στο Μέριλαντ.
Γιατί τα λιπαρά οξέα είναι τόσο σημαντικά για την αστροβιολογία;
Τα λιπαρά οξέα είναι ζωτικής σημασίας για τους ζώντες οργανισμούς και αποτελούν μέρος της μεμβράνης ενός συγκεκριμένου κυττάρου και μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν ως καύσιμο για το ίδιο το κύτταρο.
Αλλά εδώ είναι όπου γίνεται δύσκολο.
Τα διαφορετικά μήκη αλυσίδας άνθρακα είναι χρήσιμα για διαφορετικές κυτταρικές διεργασίες, λέει η Williams. Και σημειώνει ότι τα ένζυμα (πρωτεΐνες που χρησιμοποιούνται από όλους τους ζωντανούς οργανισμούς για τη ρύθμιση των βιοχημικών αντιδράσεων) χρησιμοποιούνται επίσης από οργανισμούς για να ρυθμίζουν τα μήκη τους άνθρακα. Έτσι, από τη φύση τους, τα ένζυμα είναι το αποτέλεσμα βιολογικών διεργασιών.
Αντίθετα, τα λιπαρά οξέα που παράγονται χωρίς βιολογία δεν χρησιμοποιούν ένζυμα για να ρυθμίσουν το μήκος αλυσίδας άνθρακα τους. Ως αποτέλεσμα, τα αβιοτικά λιπαρά οξέα τείνουν να είναι αρκετά σύντομα και δεν δείχνουν προτίμηση για ακόμη και πάνω από τα περίεργα μήκη αλυσίδας.
Ακόμα κι έτσι, τέτοια οργανικά μόρια πρέπει να επιβιώσουν από τον σκληρό καιρό του Άρη. Με μια ατμόσφαιρα που είναι μόλις δύο τοις εκατό από εκείνη της Γης και με ελάχιστο ή και καθόλου μαγνητικό πεδίο, ο Άρης είχε περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια σταθερού βομβαρδισμού από γαλαξιακές και ηλιακές κοσμικές ακτίνες. Οι γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες είναι ιδιαίτερα δύσκολες για τα οργανικά μόρια να επιβιώσουν καθώς μπορούν να τρυπώσουν λίγα πόδια κάτω από την επιφάνεια του Άρη.
Έτσι, οι ερευνητές από τη βάση στη Γη εξετάζουν τις πιο δύσκολες συνθήκες στον πλανήτη μας, ελπίζοντας να βρουν οργανικά μόρια που μπορούν να επιβιώσουν από τις συνθήκες που μοιάζουν με τον Άρη. Τα εξαιρετικά άγονα περιβάλλοντα είναι ένα πρωταρχικό παράδειγμα, καθώς οι χαμηλές θερμοκρασίες και οι άγονες συνθήκες, όπως αυτές που υπάρχουν στην Ανταρκτική και στην έρημο Atacama της Χιλής, τείνουν να περιορίζουν την υποβάθμιση των οργανικών μορίων.
Από την πλευρά του, το εργαλείο SAM της Curiosity rover της NASA είναι σε θέση να αναλύει τα ατμοσφαιρικά και στερεά δείγματα για τα οργανικά μόρια.
Ο Άρης ονομάζεται Κόκκινος πλανήτης λόγω του άφθονου οξειδωμένου σιδήρου στην επιφάνεια, λέει η Williams. Έτσι, για να βρει ένα κατάλληλο αναλογικό, η ίδια και οι συνεργάτες της απευθύνονται σε περιβάλλοντα πλούσια σε σίδηρο όπως η εξορυκτική περιοχή Rio Tinto της Ισπανίας και το Iron Mountain της Καλιφόρνιας.
Και οι δύο περιοχές περιέχουν πολλά από τα ορυκτά που έχουμε εντοπίσει στον Άρη. μεταξύ αυτών, ο αιματίτης, ο goethite και ο jarosite, λέει η Williams. Αυτά τα ορυκτά μας λένε ότι στο παρελθόν υπήρχε νερό στην επιφάνεια του Άρη και ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό το νερό ήταν όξινο και αλατούχο, λέει.
https://www.forbes.com/sites/brucedorminey/2017/12/29/nasas-search-for-transfats-and-other-fatty-acids-on-mars/&refURL=&referrer=#2736a22ac5f2
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ FORBES : Corfiatiko.blogspot.com