Οι Αμερικανοί αναγκάζουν τη Ρωσία να δημιουργήσει όπλα ακόμα πιο ισχυρά από το S-500.

Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων δοκιμών του αμερικανικού SAM, που πραγματοποιήθηκε επιτυχώς στην Αλάσκα τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, οι ΗΠΑ παρέλαβαν ένα βαλλιστικό βλήμα μεσαίου βεληνεκούς. Το νέο σύμπλεγμα αεράμυνας του ΝΑΤΟ συμπληρώθηκε επιτυχώς με την ασπίδα NORAD που καλύπτει τη βορειοαμερικανική ήπειρο από οποιαδήποτε εξωτερική απειλή από το διάστημα ή τη στρατόσφαιρα.
Σύμφωνα με τους Ρώσους διπλωμάτες και τους στρατιωτικούς, η θέση σε λειτουργία ενός νέου πυραυλικού στοιχείου είναι μια εχθρική πράξη εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών, επειδή το νέο όπλο παραβιάζει το status quo ή την "ισοτιμία της βίαιης δύναμης" όπως λένε οι επαγγελματίες.
Δυστυχώς, τα εξαίρετα μαχητικά αεροσκάφη της Ρωσίας και τα παγκοσμίου φήμης αεροβόλα συστήματα Triumf δεν είναι σε θέση να εξουδετερώσουν την απειλή πυραύλων. Η ανίχνευση και η καταστροφή ενός αεροσκάφους είναι διαφορετική. Όσον αφορά τα αντιπυραυλικά όπλα, η Ρωσία υστερεί σε αυτόν τον τομέα κατά τη δεκαετία του 1990 και τις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Το 2002, ο κύριος κατασκευαστής πυραυλικών όπλων της Ρωσίας, ενημέρωσε την επιστημονική και στρατιωτική κοινότητα για την εκπόνηση έργων για ένα βασικά νέο προϊόν στον τομέα των SAM, το λεγόμενο S-500 Prometheus (Prometey) σύστημα πυραυλικής άμυνας.

Το 2006, ο Almaz-Antey ονομάστηκε επισήμως υπεύθυνος για την ανάπτυξη του συστήματος αεροπορικής άμυνας πέμπτης γενιάς. Το 2009, οι επιστήμονες ανέφεραν την ολοκλήρωση της τεκμηρίωσης σχεδίασης για τον Προμηθέα και τη μετάβαση σε πρακτικές δοκιμές. Τέλος, το 2010, η ρωσική κυβέρνηση επιβεβαίωσε επίσημα την τεχνική δυνατότητα δημιουργίας ενός αντιπυραυλικού συστήματος πυραύλων πέμπτης γενιάς.
Αυτό το κινητό συγκρότημα αεράμυνας είναι ένα καθολικό σύστημα ικανό να χτυπήσει τους στόχους, συμπεριλαμβανομένων των δορυφόρων χαμηλής πτήσης και των υπερηχητικών βλημάτων του μέλλοντος.
Οι S-500 έχουν τις δικές τους μονάδες ελιγμών και το σταθμό ραντάρ. Είναι ικανά να παρακολουθούν ένα διηπειρωτικό βαλλιστικό βλήμα σε άνοδο, δηλαδή μέχρι 185-200 χιλιόμετρα, καθώς και κατά την κατάβαση, επιτιθέμενοι στο κεφάλι του πυραύλου. Η ταχύτητα των αναστολέων 77N6-H και 77N6-H1 (από 5 έως 7 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο) τους επιτρέπει να μην έχουν καθόλου κεφαλές γιατί η κινητική τους ενέργεια είναι αρκετή. Παρ 'όλα αυτά, για να διασφαλιστεί η εγγυημένη καταστροφή των στόχων, αποφασίστηκε να εξοπλιστεί το S-500 με μια πυρηνική κεφαλή.
Ανεξάρτητα από το πόσο τέλειο και μοντέρνο  μπορεί να είναι το S-500 (το σύστημα πρόκειται να εισέλθει στο οπλοστάσιο του ρωσικού στρατού το 2018-2019), παραμορφώνεται σε σύγκριση με την τελευταία εξέλιξη του Almaz-Antei - A235 Nudol, στρατηγικού αμυντικού συστήματος.
Αυτό το σύστημα λέγεται ότι αντικαθιστά το ηθικά ξεπερασμένο σύστημα A-135 Amur γύρω από τη Μόσχα και άλλες μεγάλες πόλεις και στρατιωτικές βάσεις. Ταυτόχρονα, η Ρωσία θα λάβει μέτρα για την αντικατάσταση των εκτοξευτών μακράς διαδρομής και θα πραγματοποιήσει πλήρη αναβάθμιση του ραντάρ Don 2N.
Δεν έχει αναφερθεί τίποτα σχετικά με την ώρα που το σύστημα Nudol θα είναι έτοιμο να τεθεί σε λειτουργία. Σύμφωνα με πηγές των ΗΠΑ, η Ρωσία έχει ήδη πραγματοποιήσει πέντε δοκιμές αντιαεροπορικών πυραύλων.
Το A235 Nudol πιθανότατα θα είναι σε θέση να επιτύχει στόχους σε υψόμετρο 1000 χιλιομέτρων (S-500 - 200 χλμ.), Με οριζόντια απόσταση μέχρι 1500 χλμ. (S-500 - 600 χλμ.) Και ταχύτητα έως 7 χλμ. sec. Με λίγα λόγια, το νέο σύστημα δεν θα έχει ανταγωνισμό στον κόσμο. Θα είναι πολύ ανώτερο από το ευρέως διαφημιζόμενο σύστημα THAAD των ΗΠΑ.
Αλέξανδρος Artamonov.
http://www.pravdareport.com/russia/economics/13-11-2017/139167-anti_missile_weapons-0/
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΑΒΔΑ : Corfiatiko.blogspot.com