Στα τέλη του 2014, με φόντο τα πειράματα της Ουάσιγκτον με τα οπλικά
συστήματα λέιζερ LaWS, ο Yuri Baluyevsky, πρώην επικεφαλής των ρωσικών
δυνάμεων είχε τονίσει ότι η Ρωσία παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις
στον συγκεκριμένο τομέα και αναπτύσσει αντίστοιχη λέιζερ τεχνολογία.
Σύμφωνα με αναφορά του πρακτορείου Bloomberg εκείνης της περιόδου, πλοία των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο είχαν αναπτύξει λέιζερ τεχνολογία ικανή να καταστρέψει μικρούς στόχους, μεταξύ των οποίων drones, με εμβέλεια 40 χλμ και κόστος 40 εκατ. δολαρίων.
Τα τύπου LaWS λέιζερ αποτελούν σύμφωνα με τους ειδικούς τα μόνα όπλα λέιζερ που μπορούν να παραχθούν με την υπάρχουσα τεχνολογία.
Το 1994 ο νομπελίστας φυσικός Nikolai Basov, ηγήθηκε το προγράμματος που είχε τις ρίζες του στην σοβιετική εποχή με το όνομα Terra-3, με στόχο την ανάπτυξη όπλων λέιζερ για την αντιπυραυλική προστασία της Μόσχας.
Οι Ρώσοι πειραματίζονται με οπλικά συστήματα που στηρίζονται στο λέιζερ από το 1970. Σοβιετικοί επιστήμονες είχαν δημιουργήσει μία δέσμη λέιζερ βασισμένη στο CO2 ικανή να χτυπήσει στόχους στο μέγεθος νομίσματος όμως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ η συγκεκριμένη μελέτη εγκαταλείφθηκε.
Το πρόγραμμα Terra-3 δοκιμάστηκε στο Καζακστάν Kazakh SSR, με το 1K17 Szhatie, ένα κινητό οπλικό σύστημα λέιζερ, το οποίο η δυτικές μυστικές υπηρεσίες ονόμαζαν Stiletto.
Το Soviet 1K17 μπορούσε να τυφλώσει τα οπτικά συστήματα των εχθρών όπου αυτά χρησιμοποιούνταν, είτε επρόκειτο για αεροσκάφη, ομάδες scouting ή ελεύθερους σκοπευτές.
Σύμφωνα με του ειδικούς, βασικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί ακόμα
και σήμερα στην χρήση των λέιζερ είναι η υπερβολική θερμότητα. Στο
αμερικανικό πρόγραμμα ‘flying laser’ (ιπτάμενο λέιζερ), για την μεταφορά
του οποίου χρησιμοποιούνται αεροσκάφη Boeing, πάνω από το 80% της
ενέργειας χάνεται για την ανάπτυξη της απαιτούμενης θερμοκρασίας.
Επίσης καπνός και σκόνη εξασθενίζουν την ισχύ του λέιζερ.
Οι φακοί για την δημιουργία της δέσμης λέιζερ απαιτούν συχνή αλλαγή, πράγμα που εκτοξεύει το κόστος.
Σήμερα, το πιο αξιόλογο ρωσικό οπλικό σύστημα με ακτίνες λέιζερ είναι το KDHR-1H, μία κινητή μονάδα αναγνώρισης που χρησιμοποιεί λέιζερ για την ανίχνευση ρύπανσης στην χαμηλή ατμόσφαιρα.
Επίσης το Potok, είναι σύστημα που στηρίζεται σε λέιζερ και χρησιμοποιεί ο ρωσικός στρατός για να «τυφλώνει» τα συστήματα των εχθρών.
pentapostagma.gr
Σύμφωνα με αναφορά του πρακτορείου Bloomberg εκείνης της περιόδου, πλοία των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο είχαν αναπτύξει λέιζερ τεχνολογία ικανή να καταστρέψει μικρούς στόχους, μεταξύ των οποίων drones, με εμβέλεια 40 χλμ και κόστος 40 εκατ. δολαρίων.
Τα τύπου LaWS λέιζερ αποτελούν σύμφωνα με τους ειδικούς τα μόνα όπλα λέιζερ που μπορούν να παραχθούν με την υπάρχουσα τεχνολογία.
Το 1994 ο νομπελίστας φυσικός Nikolai Basov, ηγήθηκε το προγράμματος που είχε τις ρίζες του στην σοβιετική εποχή με το όνομα Terra-3, με στόχο την ανάπτυξη όπλων λέιζερ για την αντιπυραυλική προστασία της Μόσχας.
Οι Ρώσοι πειραματίζονται με οπλικά συστήματα που στηρίζονται στο λέιζερ από το 1970. Σοβιετικοί επιστήμονες είχαν δημιουργήσει μία δέσμη λέιζερ βασισμένη στο CO2 ικανή να χτυπήσει στόχους στο μέγεθος νομίσματος όμως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ η συγκεκριμένη μελέτη εγκαταλείφθηκε.
Το πρόγραμμα Terra-3 δοκιμάστηκε στο Καζακστάν Kazakh SSR, με το 1K17 Szhatie, ένα κινητό οπλικό σύστημα λέιζερ, το οποίο η δυτικές μυστικές υπηρεσίες ονόμαζαν Stiletto.
Το Soviet 1K17 μπορούσε να τυφλώσει τα οπτικά συστήματα των εχθρών όπου αυτά χρησιμοποιούνταν, είτε επρόκειτο για αεροσκάφη, ομάδες scouting ή ελεύθερους σκοπευτές.
Επίσης καπνός και σκόνη εξασθενίζουν την ισχύ του λέιζερ.
Οι φακοί για την δημιουργία της δέσμης λέιζερ απαιτούν συχνή αλλαγή, πράγμα που εκτοξεύει το κόστος.
Σήμερα, το πιο αξιόλογο ρωσικό οπλικό σύστημα με ακτίνες λέιζερ είναι το KDHR-1H, μία κινητή μονάδα αναγνώρισης που χρησιμοποιεί λέιζερ για την ανίχνευση ρύπανσης στην χαμηλή ατμόσφαιρα.
Επίσης το Potok, είναι σύστημα που στηρίζεται σε λέιζερ και χρησιμοποιεί ο ρωσικός στρατός για να «τυφλώνει» τα συστήματα των εχθρών.
pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου