Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ επιθυμούν να
πιέσουν για την περαιτέρω ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στην
στρατιωτική συμμαχία με απώτερο σκοπό την ανάδειξή τους σε ισότιμα μέλη,
γεγονός που θα ανοίξει τον δρόμο για την εγκατάσταση περισσότερων
στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα με την Ρωσία.
Από την στιγμή που η Σουηδία και η Φινλανδία δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, θεωρητικά δεν προβλέπεται η παροχή στρατιωτικής βοήθειας εκ μέρους της συμμαχίας αν κάτι συμβεί σε αυτές τις χώρες.
Παρ” όλα αυτά αποτελούν σημαντικούς περιφερειακούς εταίρους του ΝΑΤΟ στην Κεντρική και Ανατολική Σκανδιναβία.
Η ευνοϊκή τους γεωγραφική θέση που προσφέρει πρόσβαση στην Βαλτική Θάλασσα, τα αεροδρόμιά τους (ιδιαιτέρως αυτά της Φινλανδίας), το γεγονός ότι συνορεύουν με την Ρωσία και ότι είναι Κράτη της Βαλτικής, καθιστούν τις δύο χώρες ελκυστικούς στόχους από γεωπολιτική σκοπιά για την εξάπλωση του ΝΑΤΟ.
Ο Luke Coffey και ο Daniel Kochis, ερευνητές του Heritage Foundation, με το άρθρο τους «The Role of Sweden and Finland in NATO’s Defense of the Baltic States,» υπερθεματίζουν την ανάγκη μίας τέτοιας πρωτοβουλίας από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Καλούν τις ΗΠΑ να ακολουθήσουν μία πολιτική που θα ενθαρρύνει την Σουηδία και την Φινλανδία να γίνουν ισότιμα μέλη του ΝΑΤΟ.
Η ιδέα πίσω απ” αυτή την στρατηγική επέκτασης είναι ότι η Ρωσία μπορεί να εκλάβει την μη συμμετοχή των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ σαν «πράσινο φως για την επέμβασή τους στα Βαλτικά Κράτη εφ” όσον το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να τα υπερασπιστεί.
Αντίθετα μέχρι να αποφασίσουν να γίνουν ισότιμα μέλη, η Στοκχόλμη και το Ελσίνκι δεν θα πρέπει να αναμένουν την Συμμαχία να έρθει προς υπεράσπισή τους σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης, ούτε τα μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει να υπονοήσουν κάτι τέτοιο.
Το ΝΑΤΟ πρέπει να είναι προετοιμασμένο για όλα τα ενδεχόμενα στην Βαλτική-αλλιώς η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση.» Οι Ατλαντιστές συγκεκριμένα ενδιαφέρονται να προωθήσουν την ατζέντα τους πείθοντας την Σουηδία, την Φινλανδία και τα νησιά Aland, Gotland και Bornholm- της Φινλανδίας, της Σουηδίας και της Δανίας αντίστοιχα, ότι διατρέχουν άμεσο κίνδυνο επίθεσης από την Ρωσία και προσάρτησής τους σ” αυτήν.
Έτσι με την χρήση στρατηγικών εκφοβισμού, οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι θα εκβιάσουν την είσοδο αυτών των χωρών στο ΝΑΤΟ, προσεγγίζοντας στρατιωτικά ακόμα περισσότερο την Ρωσία.
Αυτό είναι τμήμα της γενικότερης στρατηγικής ανάσχεσης που προσπαθεί η Δύση να επιβάλλει στην Ρωσία μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Η ρωσική στρατιωτική δύναμη του Καλίνινγκραντ φαίνεται να ανησυχεί τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον καθηγητή του «International Institute of Strategic Studies», Douglas Barrie, η Μόσχα προσπαθεί να υλοποιήσει μία στρατηγική «anti-access/area-denial» στην περιοχή της Βαλτικής με την ανάπτυξη των μονάδων 9K723 Iskander και S-400 στο Καλίνινγκραντ.
Η κίνηση αυτή συμπτωματικά συνιστά μία πλήρως αμυντική ενέργεια εκ μέρους της Ρωσίας η οποία παρατηρεί την αυξανόμενη συγκέντρωση στρατιωτικής δύναμης του ΝΑΤΟ στα σύνορά της και την προβλεπόμενη εγκατάσταση αμερικάνικης αντιπυραυλικής ασπίδας στην Πολωνία το 2018.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΝΑΤΟ πρόσφατα ανακοίνωσε την προσεχή εγκατάσταση 4.000 επιπλέον στρατιωτών στην Πολωνία και τα Βαλτικά Κράτη κοντά στα σύνορα με την Ρωσία.
Η Φινλανδία θεωρείται απίθανο προς το παρόν να ενσωματωθεί στο ΝΑΤΟ αφού μόνο το 22% των Φινλανδών τάσσεται υπέρ της ένταξης με 55% κατά της ένταξης.
Αντίθετα για την Σουηδία τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 41% υπέρ και 39% κατά.
Η προγραμματισμένη σύσκεψη του ΝΑΤΟ στην Βαρσοβία φέτος τον Ιούλιο πιθανότατα θα περιλαμβάνει το θέμα της επέκτασης προς την Σκανδιναβία, μιας και η βασική ατζέντα της συνδιάσκεψης θα είναι η επιχειρησιακή ετοιμότητα στην Ανατολική Ευρώπη και την Μαύρη Θάλασσα.
Παρ” όλες τις συζητήσεις περί «ειρήνης και ασφάλειας», η Δύση συνεχίζει την προώθησή της προς τα ανατολικά, προβαίνοντας σε μία κούρσα εξοπλισμών, σπέρνοντας τον φόβο και δημιουργώντας κλίμα αναξιοπιστίας ανάμεσα σε περιφερειακές γειτονικές χώρες.
Η «σύγκρουση των πολιτισμών», όπως προφητεύτηκε από τον Samuel Huntington, μοιάζει να είναι ακριβώς η επιδίωξη των Ατλαντιστών.
Αντίθετα ο «διάλογος μεταξύ των πολιτισμών» και η πολυπολικότητα που προτάθηκαν από τον Β.Πούτιν στην ομιλία του στο Μόναχο το 2007, απορρίπτονται και αγνοούνται από τους Ατλαντιστές, οι οποίοι προβάλλονται μάλιστα και ως πρότυπα «ελευθερίας και δημοκρατίας.»
Από την στιγμή που η Σουηδία και η Φινλανδία δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, θεωρητικά δεν προβλέπεται η παροχή στρατιωτικής βοήθειας εκ μέρους της συμμαχίας αν κάτι συμβεί σε αυτές τις χώρες.
Παρ” όλα αυτά αποτελούν σημαντικούς περιφερειακούς εταίρους του ΝΑΤΟ στην Κεντρική και Ανατολική Σκανδιναβία.
Η ευνοϊκή τους γεωγραφική θέση που προσφέρει πρόσβαση στην Βαλτική Θάλασσα, τα αεροδρόμιά τους (ιδιαιτέρως αυτά της Φινλανδίας), το γεγονός ότι συνορεύουν με την Ρωσία και ότι είναι Κράτη της Βαλτικής, καθιστούν τις δύο χώρες ελκυστικούς στόχους από γεωπολιτική σκοπιά για την εξάπλωση του ΝΑΤΟ.
Ο Luke Coffey και ο Daniel Kochis, ερευνητές του Heritage Foundation, με το άρθρο τους «The Role of Sweden and Finland in NATO’s Defense of the Baltic States,» υπερθεματίζουν την ανάγκη μίας τέτοιας πρωτοβουλίας από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Καλούν τις ΗΠΑ να ακολουθήσουν μία πολιτική που θα ενθαρρύνει την Σουηδία και την Φινλανδία να γίνουν ισότιμα μέλη του ΝΑΤΟ.
Η ιδέα πίσω απ” αυτή την στρατηγική επέκτασης είναι ότι η Ρωσία μπορεί να εκλάβει την μη συμμετοχή των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ σαν «πράσινο φως για την επέμβασή τους στα Βαλτικά Κράτη εφ” όσον το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να τα υπερασπιστεί.
Αντίθετα μέχρι να αποφασίσουν να γίνουν ισότιμα μέλη, η Στοκχόλμη και το Ελσίνκι δεν θα πρέπει να αναμένουν την Συμμαχία να έρθει προς υπεράσπισή τους σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης, ούτε τα μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει να υπονοήσουν κάτι τέτοιο.
Το ΝΑΤΟ πρέπει να είναι προετοιμασμένο για όλα τα ενδεχόμενα στην Βαλτική-αλλιώς η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση.» Οι Ατλαντιστές συγκεκριμένα ενδιαφέρονται να προωθήσουν την ατζέντα τους πείθοντας την Σουηδία, την Φινλανδία και τα νησιά Aland, Gotland και Bornholm- της Φινλανδίας, της Σουηδίας και της Δανίας αντίστοιχα, ότι διατρέχουν άμεσο κίνδυνο επίθεσης από την Ρωσία και προσάρτησής τους σ” αυτήν.
Έτσι με την χρήση στρατηγικών εκφοβισμού, οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι θα εκβιάσουν την είσοδο αυτών των χωρών στο ΝΑΤΟ, προσεγγίζοντας στρατιωτικά ακόμα περισσότερο την Ρωσία.
Αυτό είναι τμήμα της γενικότερης στρατηγικής ανάσχεσης που προσπαθεί η Δύση να επιβάλλει στην Ρωσία μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Η ρωσική στρατιωτική δύναμη του Καλίνινγκραντ φαίνεται να ανησυχεί τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον καθηγητή του «International Institute of Strategic Studies», Douglas Barrie, η Μόσχα προσπαθεί να υλοποιήσει μία στρατηγική «anti-access/area-denial» στην περιοχή της Βαλτικής με την ανάπτυξη των μονάδων 9K723 Iskander και S-400 στο Καλίνινγκραντ.
Η κίνηση αυτή συμπτωματικά συνιστά μία πλήρως αμυντική ενέργεια εκ μέρους της Ρωσίας η οποία παρατηρεί την αυξανόμενη συγκέντρωση στρατιωτικής δύναμης του ΝΑΤΟ στα σύνορά της και την προβλεπόμενη εγκατάσταση αμερικάνικης αντιπυραυλικής ασπίδας στην Πολωνία το 2018.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΝΑΤΟ πρόσφατα ανακοίνωσε την προσεχή εγκατάσταση 4.000 επιπλέον στρατιωτών στην Πολωνία και τα Βαλτικά Κράτη κοντά στα σύνορα με την Ρωσία.
Η Φινλανδία θεωρείται απίθανο προς το παρόν να ενσωματωθεί στο ΝΑΤΟ αφού μόνο το 22% των Φινλανδών τάσσεται υπέρ της ένταξης με 55% κατά της ένταξης.
Αντίθετα για την Σουηδία τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 41% υπέρ και 39% κατά.
Η προγραμματισμένη σύσκεψη του ΝΑΤΟ στην Βαρσοβία φέτος τον Ιούλιο πιθανότατα θα περιλαμβάνει το θέμα της επέκτασης προς την Σκανδιναβία, μιας και η βασική ατζέντα της συνδιάσκεψης θα είναι η επιχειρησιακή ετοιμότητα στην Ανατολική Ευρώπη και την Μαύρη Θάλασσα.
Παρ” όλες τις συζητήσεις περί «ειρήνης και ασφάλειας», η Δύση συνεχίζει την προώθησή της προς τα ανατολικά, προβαίνοντας σε μία κούρσα εξοπλισμών, σπέρνοντας τον φόβο και δημιουργώντας κλίμα αναξιοπιστίας ανάμεσα σε περιφερειακές γειτονικές χώρες.
Η «σύγκρουση των πολιτισμών», όπως προφητεύτηκε από τον Samuel Huntington, μοιάζει να είναι ακριβώς η επιδίωξη των Ατλαντιστών.
Αντίθετα ο «διάλογος μεταξύ των πολιτισμών» και η πολυπολικότητα που προτάθηκαν από τον Β.Πούτιν στην ομιλία του στο Μόναχο το 2007, απορρίπτονται και αγνοούνται από τους Ατλαντιστές, οι οποίοι προβάλλονται μάλιστα και ως πρότυπα «ελευθερίας και δημοκρατίας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου