Τουρκία: Κοροϊδεύει ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, Ρωσία-Χεζμπολάχ διαφωνία με Άσαντ;

Εξουσιοδότηση στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έδωσε η τουρκική κυβέρνηση ώστε να εκτελέσουν επιχειρήσεις στο έδαφος του Ιράκ και της Συρίας, «για την αντιμετώπιση των τζιχαντιστών που απειλούν την τουρκική εθνική ασφάλεια», όπως, χαρακτηριστικά, ανέφερε ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου.
«Υπάρχει ποιοτική διαφοροποίηση των κινδύνων στο Ιράκ και την Συρία. Κατά συνέπεια η στάση μας θα επανεξεταστεί τον Οκτώβριο. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς», είπε ο Νταβούτογλου, ορίζοντας τη 2α Οκτωβρίου, ως την ημέρα λήψης των νέων αποφάσεων.
Η Τουρκία έχει εξουσιοδοτήσει τις ένοπλες δυνάμεις της να ενεργούν στο ιρακινό έδαφος εναντίον του ΡΚΚ και στο συριακό έδαφος, σε περίπτωση επιθετικής ενέργειας των Σύρων (των Κούρδων της Συρίας μάλλον…). Πρέπει να αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο το Κοινοβούλιο μιας χώρας να εξουσιοδοτεί τις ένοπλες δυνάμεις της να επιχειρήσουν στο έδαφος μιας άλλης χώρας, με την οποία δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση και η οποία δεν έχει επιτρέψει, ούτε αιτηθεί, την αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στο έδαφός της.
«Ελπίζω να μη χρειαστεί να ενεργοποιήσουμε την απόφασή μας αυτή. Αν όμως χρειαστεί η Τουρκία δεν θα διστάσει», είπε ο Νταβούτογλου, ο οποίος, προφανώς οσμίζεται την ευκαιρία να κερδίσει, τελικά, κάτι η Τουρκία από την συριακή κρίση, που η ίδια δημιούργησε. Και πάλι όμως φάνηκε ότι η Τουρκία παίζει το δικό της και μόνο παιχνίδι, κοροϊδεύοντας, ή μάλλον επιχειρώντας να κοροϊδέψει τους Αμερικανούς, δίνοντας την αίσθηση ότι τελικά θα συμμετάσχει στο πλευρό τους, έστω και κάπως… αιρετικά.


Ερωτηθείς βέβαια, αν η Τουρκία θα συμμετάσχει στην αμερικανικής έμπνευσης συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους είπε ότι «οι στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά του ΙΚ δεν εξασφαλίζουν μια διαρκή ειρήνη στην περιοχή και το μόνο αποτέλεσμά τους θα είναι η δημιουργία νέων προβλημάτων». Τόνισε όμως και πάλι, πως ζήτησε από τους Αμερικανούς, παράλληλα με τον πόλεμο κατά του ΙΚ, να εξευρεθεί τρόπος εκδίωξης του προέδρου Άσαντ από την εξουσία στη Συρία.
Απαντώντας, δε, στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι, ο οποίος, είχε πει πως ήρθε η ώρα να δοκιμαστεί η προθυμία της Τουρκίας, ο Νταβούτογλου, μάλλον άκομψα, είπε ότι «ουδείς δοκιμάζει την Τουρκία. Θα λάβουμε τις αποφάσεις μας και θα πράξουμε ό,τι εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα».
Την ίδια στιγμή, η κατάσταση μετά τους μαζικούς βομβαρδισμούς θέσεων του Ισλαμικού Κράτους από αμερικανικά, γαλλικά και αραβικά μαχητικά, μοιάζει… σουρεαλιστική. Το συριακό καθεστώς τις καλωσορίζει, δηλώνοντας ότι έλαβε γνώση δια του αντιπροσώπου στον ΟΗΕ, ο οποίος ενημερώθηκε από την Αμερικανίδα αντιπρόσωπο.
Η σύμμαχος του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, Ρωσική Ομοσπονδία, καταδικάζει τους βομβαρδισμούς, λέγοντας ότι θα αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω την κατάσταση! Η άλλη σύμμαχος του Άσαντ, η σιιτική Χεζμπολάχ που πληρώνει βαρύ φόρο αίματος πολεμώντας με τα στρατεύματά του τους ισλαμιστές αντικαθεστωτικούς, επίσης καταδικάζει, κατηγορώντας τις ΗΠΑ πως δεν έχουν το «ηθικό ανάστημα» για να ηγηθούν ενός πολέμου για την αντιμετώπιση της – σουνιτικής – ισλαμιστικής τρομοκρατίας!
Υποτίθεται πως υπήρχε συνεννόηση ΗΠΑ και Ρωσίας για την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους, εκτός κι αν η Μόσχα ήθελε πιο καθαρή αμερικανική στάση απέναντι στον Άσαντ, τον οποίο και να αποδεχόταν ως το «λιγότερο κακό» σενάριο, πείθοντας ότι πραγματικά δεν θέλει σουνιτικές τρομοκρατικές ομάδες, όπως η «προστατευόμενη» των Τούρκων, Αλ Νούσρα, να επικρατήσουν.
Αφετέρου, μπορεί να εξαχθεί συμπέρασμα, ότι οι Ρώσοι και η Χεζμπολάχ αποστασιοποιούνται από το καθεστώς Άσαντ, εκφράζοντας δυσαρέσκεια για τη διαφαινόμενη – εκ πρώτης όψεως – ως στήριξη στους αμερικανικούς βομβαρδισμούς; Κάτι δείχνει περιπεπλεγμένο εδώ, αφού αμφότεροι έχουν σαφείς λόγους να θεωρούν το Ισλαμικό Κράτος ως επικίνδυνο αντίπαλο.

Οι Ρώσοι θα μπορούσαν να φοβούνται ότι δρομολογείται η εκδίωξή τους από τη Συρία, σε αντίποινα για τα όσα συνέβησαν στην Ουκρανία. Στη μεσανατολική χώρα, η ευθεία προβολή ισχύος από την πλευρά της Ρωσίας είναι από εξαιρετικά δύσκολη ως αδύνατη, όπως αντιστοίχως πολύ δύσκολη είναι η αποστολή για Αμερικανούς και γενικότερα ΝΑΤΟϊκούς στην Ουκρανία.

Θα μπορούσε όμως να είναι και μια τακτική κίνηση, αφού η εναντίωσή τους, μεγιστοποιεί την αξία κα τη σημασία της συριακής αποδοχής. Το Ιράν επίσης, ενώ επιθυμεί σφόδρα τη διάσωση του σιιτικού καθεστώτος της Βαγδάτης που της εξασφαλίζει επιρροή στον παραδοσιακά «προβληματικό» γείτονα, όσο τουλάχιστον η εξουσία βρισκόταν σε σουνιτικά χέρια, επιθυμεί εξίσου τη διάσωση του καθεστώτος Άσαντ.

Αν και υπάρχουν – ως συνήθως στη Μέση Ανατολή – κάποιες «σταθερές», η ακριβής κατάσταση δεν μπορεί να αποτυπωθεί ακόμα. Η εξέλιξη των επιχειρήσεων θα δώσει την ευκαιρία να αντιληφθούμε σταδιακά τι βρίσκεται σε εξέλιξη.     http://www.defence-point.gr/news/?p=112000