Σε αμερικανο-γερμανική «μάχη» εξελίσσεται η προμήθεια περί
των 40 Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων (ΠΕΠ) MLRS που ο Ελληνικός Στρατός
διερευνά από τα αποθέματα του Στρατού των ΗΠΑ.
>Με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ISDA)
Όπως έχει εδώ και μήνες αναφερθεί (δες την ανάρτηση με τίτλο «Οι αληθινές ελληνικές προτεραιότητες για οπλικά συστήματα από τις ΗΠΑ», στον σύνδεσμο: http://www.defence-point.gr/news/?p=81773) η προμήθεια 36 – 40 ΠΕΠ MLRS περιλαμβανόταν στον σχετικό κατάλογο που είχε διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια των επανειλημμένων επαφών μεταξύ του Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγού Μιχαήλ Κωσταράκου και του Αμερικανού ομόλογο του στρατηγού Martin E. Dempsey, προέδρου του συμβουλίου αρχηγών επιτελείων (CJCS: Chairman of the Joint Chiefs of Staff) των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ.
Συγκεκριμένα είχε αναφερθεί τότε: 36–40 Πολλαπλοί Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ) MLRS
Στην πράξη αποτελεί την υλοποίηση της πρωτοβουλίας που είχε αποκαλύψει το «defence-point.gr» πριν περίπου ένα χρόνο (δες την ανάρτηση «ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Μεγάλη ενίσχυση του ελληνικού Πυροβολικού με ψίχουλα» στον σύνδεσμο http://www.defence-point.gr/news/?p=64160).
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες οι εκτοξευτές θα είναι της έκδοσης M270A1 Self-propelled Loader/Launcher (SPLL), ενώ μάλλον θα ευοδωθούν οι ελληνικές προσπάθειες για τη χωρίς κόστος (ή τουλάχιστον έναντι συμβολικού τιμήματος) παραχώρηση και των υπολοίπων ερπυστριοφόρων (Κέντρα Διεύθυνσης Πυρός – ΚΔΠ) M557A2 και τροχοφόρων οχημάτων (Oshkosh HEMTT M985, Oshkosh HEMTT M984 περισυλλογής, που απαιτούνται για τη συγκρότηση των μοιρών/πυροβολαρχιών». Προκειμένου να αρχίσει η υλοποίηση της προμήθειας στο πλαίσιο διακρατικής σύμβασης μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, το ΓΕΣ συνέστησε επιτροπή η οποία πρόσφατα μετέβη στις ΗΠΑ και επιθεώρησε το προς παραχώρηση υλικό.
Επιπρόσθετα, ενόχληση προκάλεσε η διαπίστωση ότι σε παρακείμενο χώρο βρισκόταν σταθμευμένος σημαντικός αριθμός ΠΕΠ MLRS που εκ πρώτης όψης φαινόταν να βρίσκονται σε πολύ καλύτερη σχετική κατάσταση και των οποίων η επιθεώρηση δεν επιτράπηκε από τους Αμερικανούς με το αιτιολογικό ότι έχουν ήδη δεσμευθεί γιατί προορίζονται για άλλη χώρα. Σύμφωνα με πληροφορίες επί των συγκεκριμένων εκτοξευτών είχαν αναγραφεί με χρώμα τα αρχικά «IS» (σχεδόν βέβαια «Israel» αν και σύμφωνα με τη διεθνή τυποποίηση τα αρχικά «IS» χρησιμοποιούνται για την Ισλανδία) και εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα, ότι οι Ισραηλινοί είχαν προηγηθεί των Ελλήνων στην επιθεώρηση των προς διάθεση συστημάτων.
Και ενώ καλά – καλά η επιτροπή του ΓΕΣ δεν είχε ολοκληρώσει τη σύνταξη του πρακτικού επιθεώρησης, σε μία παράλληλη εξέλιξη το ΓΕΣ έλαβε επιστολή γερμανικής εταιρίας, η οποία και ενημέρωνε για τη διαθεσιμότητα εκτοξευτών MLRS από τα αποθέματα του Στρατού της Γερμανίας.
Η «μάχη» και η ελληνική ευκαιρία
Είναι εύκολα αντιληπτό ότι η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι εξαιρετικά ευνοϊκή για τους σχεδιασμούς της ελληνικής πλευράς με την προϋπόθεση ότι «συν Αθηνά και χείρα κίνει»…
Ας ξεκινήσουμε από τη βασική διαπίστωση, ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Γερμανία διαθέτουν τεράστια αποθέματα εκτοξευτών MLRS, καθώς σύμφωνα με ανοικτές πηγές οι πρώτες έχουν προμηθευτεί 990 εκτοξευτές ενώ η δεύτερη 252 (τυποποιημένα ως MARS – Mittleres Artillerie Raketen System). Κατά συνέπεια, η απόκτηση 36 – 40 εκτοξευτών που επιδιώκει η ελληνική πλευρά σε καλή (τουλάχιστον) λειτουργική κατάσταση είναι εφικτή.
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το κόστος αφού η έξυπνη αντιπαραβολή των δύο προσφορών μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική συμπίεση του κόστους πρόσκτησης και εργοστασιακής αξιοποίησης. Υπενθυμίζεται, ότι σε ότι αφορά τις ΗΠΑ η πρόθεση της ελληνικής πλευράς είναι η πρόσκτηση των εκτοξευτών αλλά και των συναφών υλικών με μηδενικό, ή έστω συμβολικό κόστος αλλά είναι αυτονόητο ότι θα απαιτηθεί πρόσθετο κόστος για την εργοστασιακή επισκευή τους πριν την παράδοση τους στον Ελληνικό Στρατό.
Φυσικά στον σχεδιασμό της ελληνικής πλευράς θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η παράμετρος του εκσυγχρονισμού τόσο των υπό προμήθεια εκτοξευτών όσο και των ήδη υπαρχόντων σε υπηρεσία στο άμεσο – μεσοπρόθεσμο μέλλον και φυσικά η σχεδόν βέβαια προμήθεια νέων πυρομαχικών.
Ο εκσυγχρονισμός, αλλά και η προμήθεια πυρομαχικών επιβάλλονται:
>για την επέκταση του ορίου επιχειρησιακής ζωής ενός πυραυλικού συστήματος που αποτελεί κρίσιμη συνιστώσα ισχύος του ελληνικού Πυροβολικού Μάχης,
>για την αξιοποίηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων νέων πυραύλων εκτεταμένου βεληνεκούς (όπως ο MGM-168 ATACMS Block IVA, πρώην MGM-140E, που με ενιαία πυροκεφαλή βάρους 230 κιλών επιτυγχάνει βεληνεκές της τάξης των 300 χιλιομέτρων),
>για την ενσωμάτωση νέων πυρομαχικών (όπως ο βεληνεκούς 70 χλμ., υψηλής ακρίβειας, ενιαίας πυροκεφαλής, πύραυλος GMLRS) αφού πλέον τα ιδανικά για τις ελληνικές επιχειρησιακές συνθήκες και απαιτήσεις βομβιδοφόρα (cluster) πυρομαχικά υπόκεινται σε σχεδόν γενικευμένη απαγόρευση διακίνησης, ενώ τα υφιστάμενα αποθέματα εξαντλούν το όριο επιχειρησιακής ζωής.
Με την κατάλληλη και επιδέξια διαχείριση των προαναφερθέντων δεδομένων που αφορούν όχι μόνο το παρόν αλλά και το άμεσο-μεσοπρόθεσμο μέλλον, η ελληνική πλευρά μπορεί να αποκτήσει τα αναγκαία για τους σχεδιασμούς της συστήματα στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Φυσικά απαιτείται να διαπραγματευτούμε.
>Με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ISDA)
Όπως έχει εδώ και μήνες αναφερθεί (δες την ανάρτηση με τίτλο «Οι αληθινές ελληνικές προτεραιότητες για οπλικά συστήματα από τις ΗΠΑ», στον σύνδεσμο: http://www.defence-point.gr/news/?p=81773) η προμήθεια 36 – 40 ΠΕΠ MLRS περιλαμβανόταν στον σχετικό κατάλογο που είχε διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια των επανειλημμένων επαφών μεταξύ του Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγού Μιχαήλ Κωσταράκου και του Αμερικανού ομόλογο του στρατηγού Martin E. Dempsey, προέδρου του συμβουλίου αρχηγών επιτελείων (CJCS: Chairman of the Joint Chiefs of Staff) των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ.
Συγκεκριμένα είχε αναφερθεί τότε: 36–40 Πολλαπλοί Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ) MLRS
Στην πράξη αποτελεί την υλοποίηση της πρωτοβουλίας που είχε αποκαλύψει το «defence-point.gr» πριν περίπου ένα χρόνο (δες την ανάρτηση «ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Μεγάλη ενίσχυση του ελληνικού Πυροβολικού με ψίχουλα» στον σύνδεσμο http://www.defence-point.gr/news/?p=64160).
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες οι εκτοξευτές θα είναι της έκδοσης M270A1 Self-propelled Loader/Launcher (SPLL), ενώ μάλλον θα ευοδωθούν οι ελληνικές προσπάθειες για τη χωρίς κόστος (ή τουλάχιστον έναντι συμβολικού τιμήματος) παραχώρηση και των υπολοίπων ερπυστριοφόρων (Κέντρα Διεύθυνσης Πυρός – ΚΔΠ) M557A2 και τροχοφόρων οχημάτων (Oshkosh HEMTT M985, Oshkosh HEMTT M984 περισυλλογής, που απαιτούνται για τη συγκρότηση των μοιρών/πυροβολαρχιών». Προκειμένου να αρχίσει η υλοποίηση της προμήθειας στο πλαίσιο διακρατικής σύμβασης μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, το ΓΕΣ συνέστησε επιτροπή η οποία πρόσφατα μετέβη στις ΗΠΑ και επιθεώρησε το προς παραχώρηση υλικό.
Όμως
τα ευρήματα της επιτροπής από την επιτόπια επιθεώρηση του
παραχωρούμενου υλικού ήταν κατά τις πρώτες πληροφορίες απογοητευτικά. Οι
εκτοξευτές που προσφέρθηκαν προς επιθεώρηση από τον Στρατό των ΗΠΑ
διαπιστώθηκε από τους Έλληνες επιτελείς ότι βρισκόταν σε κάθε άλλο παρά
ικανοποιητική κατάσταση.
Επιπρόσθετα, ενόχληση προκάλεσε η διαπίστωση ότι σε παρακείμενο χώρο βρισκόταν σταθμευμένος σημαντικός αριθμός ΠΕΠ MLRS που εκ πρώτης όψης φαινόταν να βρίσκονται σε πολύ καλύτερη σχετική κατάσταση και των οποίων η επιθεώρηση δεν επιτράπηκε από τους Αμερικανούς με το αιτιολογικό ότι έχουν ήδη δεσμευθεί γιατί προορίζονται για άλλη χώρα. Σύμφωνα με πληροφορίες επί των συγκεκριμένων εκτοξευτών είχαν αναγραφεί με χρώμα τα αρχικά «IS» (σχεδόν βέβαια «Israel» αν και σύμφωνα με τη διεθνή τυποποίηση τα αρχικά «IS» χρησιμοποιούνται για την Ισλανδία) και εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα, ότι οι Ισραηλινοί είχαν προηγηθεί των Ελλήνων στην επιθεώρηση των προς διάθεση συστημάτων.
Και ενώ καλά – καλά η επιτροπή του ΓΕΣ δεν είχε ολοκληρώσει τη σύνταξη του πρακτικού επιθεώρησης, σε μία παράλληλη εξέλιξη το ΓΕΣ έλαβε επιστολή γερμανικής εταιρίας, η οποία και ενημέρωνε για τη διαθεσιμότητα εκτοξευτών MLRS από τα αποθέματα του Στρατού της Γερμανίας.
Η «μάχη» και η ελληνική ευκαιρία
Είναι εύκολα αντιληπτό ότι η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι εξαιρετικά ευνοϊκή για τους σχεδιασμούς της ελληνικής πλευράς με την προϋπόθεση ότι «συν Αθηνά και χείρα κίνει»…
Ας ξεκινήσουμε από τη βασική διαπίστωση, ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Γερμανία διαθέτουν τεράστια αποθέματα εκτοξευτών MLRS, καθώς σύμφωνα με ανοικτές πηγές οι πρώτες έχουν προμηθευτεί 990 εκτοξευτές ενώ η δεύτερη 252 (τυποποιημένα ως MARS – Mittleres Artillerie Raketen System). Κατά συνέπεια, η απόκτηση 36 – 40 εκτοξευτών που επιδιώκει η ελληνική πλευρά σε καλή (τουλάχιστον) λειτουργική κατάσταση είναι εφικτή.
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το κόστος αφού η έξυπνη αντιπαραβολή των δύο προσφορών μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική συμπίεση του κόστους πρόσκτησης και εργοστασιακής αξιοποίησης. Υπενθυμίζεται, ότι σε ότι αφορά τις ΗΠΑ η πρόθεση της ελληνικής πλευράς είναι η πρόσκτηση των εκτοξευτών αλλά και των συναφών υλικών με μηδενικό, ή έστω συμβολικό κόστος αλλά είναι αυτονόητο ότι θα απαιτηθεί πρόσθετο κόστος για την εργοστασιακή επισκευή τους πριν την παράδοση τους στον Ελληνικό Στρατό.
Φυσικά στον σχεδιασμό της ελληνικής πλευράς θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η παράμετρος του εκσυγχρονισμού τόσο των υπό προμήθεια εκτοξευτών όσο και των ήδη υπαρχόντων σε υπηρεσία στο άμεσο – μεσοπρόθεσμο μέλλον και φυσικά η σχεδόν βέβαια προμήθεια νέων πυρομαχικών.
Ο εκσυγχρονισμός, αλλά και η προμήθεια πυρομαχικών επιβάλλονται:
>για την επέκταση του ορίου επιχειρησιακής ζωής ενός πυραυλικού συστήματος που αποτελεί κρίσιμη συνιστώσα ισχύος του ελληνικού Πυροβολικού Μάχης,
>για την αξιοποίηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων νέων πυραύλων εκτεταμένου βεληνεκούς (όπως ο MGM-168 ATACMS Block IVA, πρώην MGM-140E, που με ενιαία πυροκεφαλή βάρους 230 κιλών επιτυγχάνει βεληνεκές της τάξης των 300 χιλιομέτρων),
>για την ενσωμάτωση νέων πυρομαχικών (όπως ο βεληνεκούς 70 χλμ., υψηλής ακρίβειας, ενιαίας πυροκεφαλής, πύραυλος GMLRS) αφού πλέον τα ιδανικά για τις ελληνικές επιχειρησιακές συνθήκες και απαιτήσεις βομβιδοφόρα (cluster) πυρομαχικά υπόκεινται σε σχεδόν γενικευμένη απαγόρευση διακίνησης, ενώ τα υφιστάμενα αποθέματα εξαντλούν το όριο επιχειρησιακής ζωής.
Με την κατάλληλη και επιδέξια διαχείριση των προαναφερθέντων δεδομένων που αφορούν όχι μόνο το παρόν αλλά και το άμεσο-μεσοπρόθεσμο μέλλον, η ελληνική πλευρά μπορεί να αποκτήσει τα αναγκαία για τους σχεδιασμούς της συστήματα στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Φυσικά απαιτείται να διαπραγματευτούμε.
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου