Η επιχειρησιακή ανάπτυξη αμερικανικών μη επανδρωμένων
αεροχημάτων MQ-9 Reaper και MQ-1 Predator στη βάση της Σούδας, αποτελεί
σύμφωνα με πληροφορίες του «defence-point.gr», υψηλή προτεραιότητα των
ΗΠΑ που πρόκειται να υποβληθεί με τη μορφή αιτήματος προς την ελληνική
κυβέρνηση.
Η υποβολή του αιτήματος και η αποδοχή του από την ελληνική πλευρά είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις που κύριο χαρακτηριστικό τους θα έχουν συνήθεις ιδεοληψίες και την προσαρμογή της γεωπολιτικής πραγματικότητας στη βάση στερεοτύπων και θεωρητικών φληναφημάτων…
Και όμως, από μόνη της η υποβολή του αμερικανικού αιτήματος αυτόματα σημαίνει:
>την επαναβεβαίωση με τον πιο ηχηρό τρόπο της σημαντικής στρατηγικής αξίας της Σούδας, ως πλέγματος αεροπορικών και ναυτικών υποδομών και δυνατοτήτων. Περιττό να σημειωθεί ότι η ελληνική πλευρά θα πρέπει πλέον να αντιλαμβάνεται και να διαπραγματεύεται τη Σούδα όχι απλώς ως διευκόλυνση – εξυπηρέτηση αλλά ως «παροχή» υψηλής αξίας προς φίλους και συμμάχους (εντός και εκτός εισαγωγικών) που φυσικά θα πρέπει να συνοδεύεται από ισάξια ανταλλάγματα – παροχές.
>την επιβεβαίωση του αυξημένου ενδιαφέροντος των ΗΠΑ για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που γειτνιάζει άμεσα με τη Μέση Ανατολή. Τα μη επανδρωμένα αεροχήματα MQ-9 Reaper και MQ-1 Predator πέραν όλων των άλλων επιχειρησιακών δυνατοτήτων που διαθέτουν αποτελούν (ειδικά τα δεύτερα) πλατφόρμες επιτήρησης. Ο συνδυασμός τους παρέχει επιχειρησιακές δυνατότητες επιτήρησης και ασφάλειας (με την έννοια τόσο του εντοπισμού όσο και της προσβολής της απειλής) σε μία περιοχή όπου ήδη αμερικανικές εταιρίες (Noble Energy) εμπλέκονται άμεσα στην αξιοποίηση των υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων.
>άμεση αναγνώριση ότι η Ελλάδα είναι η κρίσιμη και αναπόσπαστη κατάληξη του ενεργειακού «διαδρόμου» Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας που θα αποτελέσει την οδό διοχέτευσης των ενεργειακών πόρων στη «διψασμένη» για ενέργεια Ευρώπη.
Η αναβαθμισμένη παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή προφανώς υποστηρίζει και εξασφαλίζει πρωτίστως τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή (και επ’ αυτού δεν υφίσταται ουδεμία αμφιβολία) αλλά με τους υπάρχοντες συσχετισμούς δεν αφήνει… αδιάφορα και τα ελληνικά.
Απομένει σε μας, ως χώρα, να λάβουμε την όποια απόφαση, η οποία θα πρέπει να είναι ενταγμένη σε μία ολοκληρωμένη στρατηγική για τη διασφάλιση των ζωτικών μας συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτό το πλαίσιο και με την προϋπόθεση που μόλις αναφέραμε, το αμερικανικό αίτημα χρήζει ιδιαίτερης μελέτης, ενώ αν αξιοποιηθεί σωστά, σημαντική ευκαιρία. http://www.defence-point.gr/news/?p=78922
Η υποβολή του αιτήματος και η αποδοχή του από την ελληνική πλευρά είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις που κύριο χαρακτηριστικό τους θα έχουν συνήθεις ιδεοληψίες και την προσαρμογή της γεωπολιτικής πραγματικότητας στη βάση στερεοτύπων και θεωρητικών φληναφημάτων…
Και όμως, από μόνη της η υποβολή του αμερικανικού αιτήματος αυτόματα σημαίνει:
>την επαναβεβαίωση με τον πιο ηχηρό τρόπο της σημαντικής στρατηγικής αξίας της Σούδας, ως πλέγματος αεροπορικών και ναυτικών υποδομών και δυνατοτήτων. Περιττό να σημειωθεί ότι η ελληνική πλευρά θα πρέπει πλέον να αντιλαμβάνεται και να διαπραγματεύεται τη Σούδα όχι απλώς ως διευκόλυνση – εξυπηρέτηση αλλά ως «παροχή» υψηλής αξίας προς φίλους και συμμάχους (εντός και εκτός εισαγωγικών) που φυσικά θα πρέπει να συνοδεύεται από ισάξια ανταλλάγματα – παροχές.
>την επιβεβαίωση του αυξημένου ενδιαφέροντος των ΗΠΑ για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που γειτνιάζει άμεσα με τη Μέση Ανατολή. Τα μη επανδρωμένα αεροχήματα MQ-9 Reaper και MQ-1 Predator πέραν όλων των άλλων επιχειρησιακών δυνατοτήτων που διαθέτουν αποτελούν (ειδικά τα δεύτερα) πλατφόρμες επιτήρησης. Ο συνδυασμός τους παρέχει επιχειρησιακές δυνατότητες επιτήρησης και ασφάλειας (με την έννοια τόσο του εντοπισμού όσο και της προσβολής της απειλής) σε μία περιοχή όπου ήδη αμερικανικές εταιρίες (Noble Energy) εμπλέκονται άμεσα στην αξιοποίηση των υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων.
>άμεση αναγνώριση ότι η Ελλάδα είναι η κρίσιμη και αναπόσπαστη κατάληξη του ενεργειακού «διαδρόμου» Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας που θα αποτελέσει την οδό διοχέτευσης των ενεργειακών πόρων στη «διψασμένη» για ενέργεια Ευρώπη.
Η αναβαθμισμένη παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή προφανώς υποστηρίζει και εξασφαλίζει πρωτίστως τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή (και επ’ αυτού δεν υφίσταται ουδεμία αμφιβολία) αλλά με τους υπάρχοντες συσχετισμούς δεν αφήνει… αδιάφορα και τα ελληνικά.
Απομένει σε μας, ως χώρα, να λάβουμε την όποια απόφαση, η οποία θα πρέπει να είναι ενταγμένη σε μία ολοκληρωμένη στρατηγική για τη διασφάλιση των ζωτικών μας συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτό το πλαίσιο και με την προϋπόθεση που μόλις αναφέραμε, το αμερικανικό αίτημα χρήζει ιδιαίτερης μελέτης, ενώ αν αξιοποιηθεί σωστά, σημαντική ευκαιρία. http://www.defence-point.gr/news/?p=78922
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου