Απεβίωσε ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Λευτέρης
Βογιατζής ύστερα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Την είδηση του
θανάτου του επιβεβαιώνει το νοσοκομείο Υγεία όπου νοσηλευόταν το
τελευταίο διάστημα, ενώ για το θάνατό του αναμένεται να εκδοθεί και
σχετική ανακοίνωση. Ο διάσημος Έλληνας σκηνοθέτης είχε γεννηθεί στην
Αθήνα το 1945. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
παρακολούθησε το Ράινχαρτ Σεμινάρ στη Βιέννη και τελείωσε τη Σχολή
Κ.Μιχαηλίδη στην Αθήνα. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο του θεάτρου ήταν
το 1973.
Το τελευταίο διάστημα ο Λευτέρης Βογιατζής ήταν πολύ καλύτερα
και μάλιστα ετοίμαζε τη νέα του παράσταση. Θα ανέβαζε στο Φεστιβάλ
Αθηνών τον «Οιδίποδα τύραννο» και όλοι περίμεναν πως θα ήταν το θεατρικό
γεγονός του καλοκαιριού.
Στο θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1973, στο ρόλο της Γιαγιάς, στον Κυριακάτικο Περίπατο, σε σκηνοθεσία Γ. Μιχαηλίδη. Ακολούθησαν συνεργασίες με τον Σπύρο Ευαγγελάτο, και αργότερα με την Ελεύθερη Σκηνή, καθώς και με την Έλλη Λαμπέτη, Σάρα (Children of a Lesser God). Τα χρόνια αυτά, έπαιξε πολλούς ρόλους του κλασικού κυρίως ρεπερτορίου, μεταξύ άλλων: τον Άλφρεντ, στις Ιστορίες από το Δάσος της Βιέννης, την επώνυμη ηρωίδα στη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη, τον Ευρυπίδη στους Βατράχους, τον Ταρτούφο στο ομώνυμο έργο του Μολιέρου κ.ά.
Το 1981 ίδρυσε την Εταιρία Θεάτρου "Η Σκηνή" με τη συνεργασία έξι ακόμα ηθοποιών, η οποία λειτούργησε έως το 1987. Κατά τη διάρκεια των χρόνων αυτών σκηνοθέτησε και έπαιξε στα έργα: Η Σπασμένη στάμνα του Χ. φον Κλάιστ (Δικαστής Αδάμ, σε συσκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου), Οι Αγροίκοι του Κάρλο Γκολντόνι (Λουνάρντο), Συμφορά από το πολύ μυαλό του Α. Γκριμπογιέντοφ (Φάμουσοφ), Σε φιλώ στη μούρη... σύγχρονο ελληνικό έργο του Γ. Διαλεγμένου (Μήτσος). Για το τελευταίο τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας Κάρολου Κουν για την περίοδο 1986-87.
Το 1988 ίδρυσε τη "Νέα Σκηνή", όπου με τη συμμετοχή νέων ηθοποιών, παρουσίασε συστηματικά έργα κλασικά, σύγχρονα και νεολληνικά. Σκηνοθέτησε και έπαιξε στις παραστάσεις: Θείος Βάνιας του Άντον Τσέχωφ (Βάνιας) το 1989, Ρίττερ, Ντένε, Φος του Τόμας Μπέρνχαρντ (Φος) το 1991 (για πρώτη φορά στην Ελλάδα).
Παράλληλα, το 1989, ιδρύει το "Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος", από το οποίο αποφοίτησαν δώδεκα μαθητές, ύστερα από τριετή εντατική φοίτηση (1991). Είναι η απαρχή της ενασχόλησής του με το αρχαίο ελληνικό δράμα. Ξεκινάει το 1992 σκηνοθετώντας την Αντιγόνη του Σοφοκλή και συνεχίζει με την αναγεννησιακή κρητική κωμωδία Κατσούρμπος, του Γ. Χορτάτζη.
Επιστρέφοντας στους επαγγελματίες ηθοποιούς, το 1995, ανεβάζει ένα ακόμα σύγχρονο ελληνικό έργο, το Με δύναμη από την Κηφισιά των Δημήτρη Κεχαΐδη-Ελένης Χαβιαρά. Ακολουθεί ο Μισάνθρωπος του Μολιέρου το 1996, όπου παίζει τον Αλσέστ και το ίδιο καλοκαίρι παίζει στην Επίδαυρο το Μενέλαο στην Ελένη του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Γ. Χουβαρδά.
Το 1998 ανεβάζει για δεύτερη φορά έργο του Γιώργου Διαλεγμένου, Η νύχτα της κουκουβάγιας (Ίων), παράσταση για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας "Φώτος Πολίτης", και το βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών, "Κάρολος Κουν".
Το 1999 σκηνοθέτησε τους Πέρσες του Αισχύλου για το Εθνικό Θέατρο στο Θέατρο της Επιδαύρου. Το 2000 σκηνοθέτησε και έπαιξε στο έργο του Χάρολντ Πίντερ, Τέφρα και σκιά (Ντέβλιν). Το 2001 ανεβάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα Σάρα Κέην, (Cleansed) Καθαροί πια, μια μεγάλη επιτυχία, όπου παίζει τον Τίνκερ.
Το 2003, καινούριο νεοελληνικό έργο, της Λούλας Αναγνωστάκη, Σ' εσάς που με ακούτε (Χανς) και για δεύτερη φορά Σάρα Κέην το Crave (Λαχταρώ), στο οποίο παίζει τον (Α). Το 2004, επιστρέφει στο Μολιέρο, με Το Σχολείο των γυναικών (Αρνόλφος).
Το 2005 σκηνοθέτησε και έπαιξε σ' ένα ακόμα καινούριο έργο του Γιώργου Διαλεγμένου, το Bella Venezia (Ίων). Και για το έργο αυτό του Γ. Διαλεγμένου απέσπασε το βραβείο Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής, Κάρολος Κουν.
Το 2006 έκλεισε το Φεστιβάλ Επιδαύρου με την νέα του παράσταση της Αντιγόνης του Σοφοκλή, ενώ το καλοκαίρι του 2007 η παράσταση άνοιξε, αυτή τη φορά, το ίδιο Φεστιβάλ. Η Αντιγόνη έχει προσκληθεί στα φεστιβάλ Festwochen της Βιέννης, Les nuits de la Fourviere, της Λυών και το Festival d' Automne στο Παρίσι. Το 2007, σε συνεργασία με τον Γ. Σκεύα, ανέβασε και έπαιξε στην Ήμερη, του Φ. Ντοστογιέφσκι.
Ο Λευτέρης Βογιατζής έχει παίξει σε αρκετές ταινίες ελλήνων σκηνοθετών: Β. Βαφέα "Ανατολική Περιφέρεια", Π. Βούλγαρη "Ακροπόλ", Μ. Νικολακοπούλου, Ν. Παναγιωτόπουλου, "Μελόδραμα", "Βαριετέ", "Ονειρεύομαι τους φίλους μου", για την οποία τιμήθηκε με το α΄ βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο 1994 - "Αθήνα-Κωνσταντινούπολη".
Τα συλλυπητήριά του εξέφρασε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης:
«Ένας σπουδαίος θεατράνθρωπος, ο Λευτέρης Βογιατζής, έφυγε σήμερα από κοντά μας. Ο Λευτέρης υπήρξε ένας πολυτάλαντος εργάτης του Θεάτρου, με ήθος, τόλμη και ασίγαστη ανησυχία. Υπηρέτησε το Θέατρο με ιδεώδη, την Τέχνη χωρίς σύνορα, χωρίς ταμπού, χωρίς στρατεύσεις και λαϊκισμό. Στην οικογένειά του τα θερμά μου συλλυπητήρια».
Δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα για το θάνατο του Λευτέρη Βογιατζή:
«Ο Λευτέρης Βογιατζής, ο άνθρωπος που απέδωσε το νόημα της ζωής με μοναδικό τρόπο, δεν είναι πια μαζί μας. Με τη σπάνια τέχνη του, αλλά και με την προσωπική του στάση έδωσε πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούσε η εποχή μας να αφομοιώσει. Πράττοντας και νοιώθοντας μοναδικά, επέκτεινε τον πολιτισμό. Η απουσία της αλήθειας και της ειλικρίνειας του Λευτέρη Βογιατζή, είναι μεγάλη απώλεια όχι μόνο για το θεατρικό κόσμο, αλλά και για εμάς, τους πολίτες. Στους δικούς του ανθρώπους, σε όλους και όλες που τον αγάπησαν, εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια».
Δήλωση του Ευαγγελου Βενιζέλου, προέδρου του ΠΑΣΟΚ, για το θάνατο του Λευτέρη Βογιατζή:
«Ο Λευτέρης Βογιατζής διαμόρφωσε το δικό του ιδιαίτερο θεατρικό ύφος και συνέδεσε το όνομά του με το άνοιγμα νέων διαδρομών στην τέχνη του, την οποία αντιμετώπιζε ως αποστολή. Φεύγει νωρίς, αλλά πλήρης σε αποδοχή από το κοινό και τους ομότεχνούς του. Εκφράζω τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια και τους συνεργάτες του».
Ο αναπληρωτής υπουργός ΠΑΙΘΠΑ αρμόδιος για θέματα πολιτισμού κ. Κώστας Τζαβάρας έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Έφυγε πρόωρα από τη ζωή μία μεγάλη προσωπικότητα του θεάτρου. Ο Λευτέρης Βογιατζής στην πολύχρονή πορεία του καταπιάστηκε με όλα τα είδη του θεάτρου και γνώρισε την καταξίωση ανεβάζοντας παραστάσεις που ξεχώρισαν για την αρτιότητα τους. Διέθετε όραμα, οξυδέρκεια και πρωτοποριακό πνεύμα ενώ κοινός παρανομαστής σε όλες τις δουλειές του ήταν πάντοτε το υψηλό επίπεδο αισθητικής. Εκτός από σπουδαίος σκηνοθέτης υπήρξε και πολύ σημαντικός ηθοποιός, συμμετέχοντας σε κινηματογραφικές παραγωγές που απέσπασαν και διεθνή βραβεία. Θα τον θυμόμαστε για την ανεξάντλητη δημιουργικότητα του, τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα του, την εργατικότητα του και τη γνήσια και άδολη αγάπη του για το θέατρο.
Στους οικείους του εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου