Η Παγκόσμια ιστορία μας διδάσκει ότι η στην αρχή ενός σημαντικού πολέμου πάντα
προηγούνται πολλοί μικροί πολέμοι. Έτσι, ήταν στις παραμονές του Πρώτου
Παγκοσμίου Πολέμου: οι ένοπλες συγκρούσεις στα Βαλκάνια, την Κίνα, την Άπω και
Μέση Ανατολή. Και πριν τον Παγκόσμιο Πόλεμο: Αιθιοπία, την Ισπανία, την Πολωνία,
τη Φινλανδία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Δανία, τη Μαντζουρία ...
Σύμφωνα με αυτές, αρκούν τα αντικειμενικά κριτήρια, ο αριθμός των τοπικών πολέμων στον κόσμο σήμερα είναι κοντά στην κρίσιμη μάζα: που διαρκώς υποβόσκει μια αραβο-ισραηλινή σύγκρουση με τους πολέμους στο Αφγανιστάν και τη Λιβύη. Είναι σαφές ότι οι περιορισμένες συγκρούσεις αντικατοπτρίζουν τις βαθιές αντιθέσεις μεταξύ των παγκόσμιων δυνάμεων και από τις γεωπολιτικές ομάδες. Στην ίδια συνάντηση στην Αφρική, όπως φαίνεται, μεταξύ φυλετικών συγκρούσεων και θρησκευτικών συμφερόντων της Κίνας, μιας ομάδας των πλούσιων Αραβικών κρατών και του ΝΑΤΟ.
Σε αυτά τα χέρια, η Ρωσία διαδραματίζει έναν δευτερεύοντα ρόλο, που δεν παρουσιάζει αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τους δυτικούς εμπειρογνώμονες (π.χ., η CIA),και δεν έχει σημασία πόσο πολύ σημαντική στρατιωτική δύναμη έχει. Χωρίς πυρηνικά όπλα, φυσικά. Είναι αλήθεια αυτό; Και πώς βγήκαν αλήθεια τα συμπεράσματα των εγχώριων εμπειρογνωμόνων, ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις δεν είναι σε θέση να αντισταθούν στα στρατεύματα του ΝΑΤΟ, που είναι η ραχοκοκαλιά του Στρατού των ΗΠΑ;Η εξαίρεση έγινε στην ανάλυση των πυρηνικών εξαρτημάτων , και εμείς θα προχωρήσουμε στο γεγονός ότι η υποτιθέμενη μεγάλης κλίμακας σύγκρουση θα λάβει χώρα στο έδαφος της Ρωσίας ,μέσα στους επόμενους έξι μήνες έως ένα έτος. Ας αρχίσουμε με την ικανότητα κύματος: 31 εκατομμύρια στρατός. στη Ρωσία σε σύγκριση με 56 εκατομμύρια στις ΗΠΑ. Στη μακρά ένοπλη αντιπαράθεση το πλεονέκτημα των Αμερικανών είναι αναμφισβήτητο, αλλά στο σχετικά φευγαλέο σύγχρονο πόλεμο, το πλεονέκτημα αυτό δεν είναι προφανές. Γιατί όταν τεθεί κάτω από το πυροβόλο όπλο, περιέχει την αναπήδηση στο θέατρο του πολέμου,που τόσοι πολλοί στρατιώτες δεν θα είχαν ούτε όπλα ούτε πυρομαχικά, ούτε μεταγωγικά αεροσκάφη και πλοία.
Ωστόσο, στη Ρωσία, ως αποτέλεσμα της
απερίσκεπτης μεταρρυθμίσεως,δεν υπάρχει σχεδόν καμία επαγγελματική αποθεματική
κινητοποίηση. Επί του παρόντος, η νέα ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας έχει μόλις
αρχίσει το σχηματισμό της. Ο αριθμός των shareware επαγγελματιών στα επίσημα
στοιχεία του στρατού, έχει μειωθεί έως και ένα εκατομμύριο άτομα, σύμφωνα με
ανεπίσημες - έως 600-700000 στους 300 χιλιάδες κληρωτούς. Ο στρατός των ΗΠΑ
είναι απόλυτα επαγγελματικός και έχει περίπου μισό εκατομμύριο ανθρώπους στο
πρώτο στάδιο του αποθεματικού της κινητοποίησης,με 1,2 - 1.400.000 άνθρωπους οι
οποίοι έχουν υπογράψει σύμβαση με το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, έχουν τακτική
επανεκπαίδευση και μπορούν να κληθούν στην ενεργό υπηρεσία.
Συμπέρασμα 1: Ο στρατός των ΗΠΑ έχει ένα σαφές πλεονέκτημα σε ανθρώπινο δυναμικό.Η κινητοποίηση συγκρίνει την κατάσταση από την κύρια δύναμη κρούσης του στρατού με μονάδες τεθωρακισμένων. Ο στρατός των ΗΠΑ το 2012, είχε 1.963 Abrams άρματα μάχης, συμπεριλαμβανομένων περίπου 600,που είναι στις τελευταίες τροποποιήσεις. Σε αποθήκευση εξακολουθούν να είναι περίπου 5.000 προηγούμενης γενιάς. Ο ρωσικός στρατός έχει περίπου 500 από τα πιο προηγμένα άρματα μάχης T-90 και T-80, 4500. Και τα στρατεύματα και οι βάσεις έχουν περίπου 12.500 τεθωρακισμένα αποθηκευμένα, T-72 από διάφορες τροποποιήσεις, τα οποία δεν θα έχουν πρόβλημα για να σχηματίσουν τα πληρώματα, ωστόσο, εξακολουθούν να είναι υπό Σοβιετική εκπαίδευση. Έτσι, τα τεθωρακισμένα της Ρωσίας έχουν μια απόλυτη αριθμητική υπεροχή, και δεδομένου ότι τα T-72 προβλέπονται με δείγμα μερικά βομβίδια, γίνεται αρκετά τρομερό και σύγχρονο μηχάνημα (το οποίο φαίνεται ότι πολεμούν στην ίδια τη Συρία, και στην πορεία του Ιράκ χωρίς ενιαία μαχητικά αεροσκάφη (72o χτυπημένο Abrams), η πιθανή ανωτερότητα ποιοτικά των αμερικανικών τεθωρακισμένων είναι ανιαρή. http://www.pravda.ru/politics/military/defence/09-04-2013/1151714-otvet-0/ ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ PRAVDA:Corfiatiko.blogspot.com.
Σύμφωνα με αυτές, αρκούν τα αντικειμενικά κριτήρια, ο αριθμός των τοπικών πολέμων στον κόσμο σήμερα είναι κοντά στην κρίσιμη μάζα: που διαρκώς υποβόσκει μια αραβο-ισραηλινή σύγκρουση με τους πολέμους στο Αφγανιστάν και τη Λιβύη. Είναι σαφές ότι οι περιορισμένες συγκρούσεις αντικατοπτρίζουν τις βαθιές αντιθέσεις μεταξύ των παγκόσμιων δυνάμεων και από τις γεωπολιτικές ομάδες. Στην ίδια συνάντηση στην Αφρική, όπως φαίνεται, μεταξύ φυλετικών συγκρούσεων και θρησκευτικών συμφερόντων της Κίνας, μιας ομάδας των πλούσιων Αραβικών κρατών και του ΝΑΤΟ.
Σε αυτά τα χέρια, η Ρωσία διαδραματίζει έναν δευτερεύοντα ρόλο, που δεν παρουσιάζει αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τους δυτικούς εμπειρογνώμονες (π.χ., η CIA),και δεν έχει σημασία πόσο πολύ σημαντική στρατιωτική δύναμη έχει. Χωρίς πυρηνικά όπλα, φυσικά. Είναι αλήθεια αυτό; Και πώς βγήκαν αλήθεια τα συμπεράσματα των εγχώριων εμπειρογνωμόνων, ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις δεν είναι σε θέση να αντισταθούν στα στρατεύματα του ΝΑΤΟ, που είναι η ραχοκοκαλιά του Στρατού των ΗΠΑ;Η εξαίρεση έγινε στην ανάλυση των πυρηνικών εξαρτημάτων , και εμείς θα προχωρήσουμε στο γεγονός ότι η υποτιθέμενη μεγάλης κλίμακας σύγκρουση θα λάβει χώρα στο έδαφος της Ρωσίας ,μέσα στους επόμενους έξι μήνες έως ένα έτος. Ας αρχίσουμε με την ικανότητα κύματος: 31 εκατομμύρια στρατός. στη Ρωσία σε σύγκριση με 56 εκατομμύρια στις ΗΠΑ. Στη μακρά ένοπλη αντιπαράθεση το πλεονέκτημα των Αμερικανών είναι αναμφισβήτητο, αλλά στο σχετικά φευγαλέο σύγχρονο πόλεμο, το πλεονέκτημα αυτό δεν είναι προφανές. Γιατί όταν τεθεί κάτω από το πυροβόλο όπλο, περιέχει την αναπήδηση στο θέατρο του πολέμου,που τόσοι πολλοί στρατιώτες δεν θα είχαν ούτε όπλα ούτε πυρομαχικά, ούτε μεταγωγικά αεροσκάφη και πλοία.
Συμπέρασμα 1: Ο στρατός των ΗΠΑ έχει ένα σαφές πλεονέκτημα σε ανθρώπινο δυναμικό.Η κινητοποίηση συγκρίνει την κατάσταση από την κύρια δύναμη κρούσης του στρατού με μονάδες τεθωρακισμένων. Ο στρατός των ΗΠΑ το 2012, είχε 1.963 Abrams άρματα μάχης, συμπεριλαμβανομένων περίπου 600,που είναι στις τελευταίες τροποποιήσεις. Σε αποθήκευση εξακολουθούν να είναι περίπου 5.000 προηγούμενης γενιάς. Ο ρωσικός στρατός έχει περίπου 500 από τα πιο προηγμένα άρματα μάχης T-90 και T-80, 4500. Και τα στρατεύματα και οι βάσεις έχουν περίπου 12.500 τεθωρακισμένα αποθηκευμένα, T-72 από διάφορες τροποποιήσεις, τα οποία δεν θα έχουν πρόβλημα για να σχηματίσουν τα πληρώματα, ωστόσο, εξακολουθούν να είναι υπό Σοβιετική εκπαίδευση. Έτσι, τα τεθωρακισμένα της Ρωσίας έχουν μια απόλυτη αριθμητική υπεροχή, και δεδομένου ότι τα T-72 προβλέπονται με δείγμα μερικά βομβίδια, γίνεται αρκετά τρομερό και σύγχρονο μηχάνημα (το οποίο φαίνεται ότι πολεμούν στην ίδια τη Συρία, και στην πορεία του Ιράκ χωρίς ενιαία μαχητικά αεροσκάφη (72o χτυπημένο Abrams), η πιθανή ανωτερότητα ποιοτικά των αμερικανικών τεθωρακισμένων είναι ανιαρή. http://www.pravda.ru/politics/military/defence/09-04-2013/1151714-otvet-0/ ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ PRAVDA:Corfiatiko.blogspot.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου