Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η Αθηνά πούλησε τον Σκορπιό.

  Η γυναίκα που έζησε την τραγωδία του θανάτου της Χριστίνας, μέσα στο ίδιο της το σπίτι, λύνει τη σιωπή της, είκοσι πέντε χρόνια μετά το συμβάν που τη σημάδεψε και ξεσπά κατά της πώλησης του Σκορπιού.

Με καταγωγή από την Ανδρο και ρίζες στον Εμπειρίκο, η κ. Μαρίνα Δοδέρο ζει σήμερα με την οικογένειά της στην Αργεντινή. Δεν ξεχνά όμως ούτε τον Σκορπιό, ούτε βέβαια και την Αθηνά που την κράτησε μωρό στην αγκαλιά της.

Η κ. Μαρίνα Δοδέρο, στενή φίλη της Χριστίνας Ωνάση και νονά της Αθηνάς, από το Μπουένος Αϊρες της Αργεντινής, μιλά αποκλειστικά στο «Εθνος της Κυριακής» για την είδηση που τη συγκλόνισε.
«Δεν θα μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι η Αθηνά θα έφθανε στο σημείο να δώσει το νησί που πάνω του βρίσκονται οι τάφοι της μητέρας της, του παππού και του θείου της. Δεν το περίμενα αυτό από την Αθηνά. Είμαι σοκαρισμένη και πολύ στενοχωρημένη. Τα χρήματα δεν τα δημιούργησε μόνη της η Αθηνά, για να κόψει μεμιάς τον ομφάλιο λώρο», λέει η κ. Μαρίνα Δοδέρο, πιστεύοντας με σιγουριά ότι εάν ζούσε η Χριστίνα, δεν θα επέτρεπε ποτέ να γίνει κάτι τέτοιο.
Ο Σκορπιός, για τη Μαρίνα Δοδέρο, συνδέεται με τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής της, όπως η ίδια μας λέει, κι εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά της που περνάει σε άλλα χέρια. Θεωρεί ότι το νησί αποτελεί τη ζωντανή ιστορία της οικογένειας Ωνάση και της είναι αδιανόητο το γεγονός ότι η Αθηνά, εγγονή του Αριστοτέλη Ωνάση, συναίνεσε στο να γίνει απροσπέλαστος ο τάφος της μάνας της! Η ίδια περιγράφει τα χρόνια που μεγάλωναν την Αθηνά, παρέα με τη Χριστίνα, τους μήνες που εκείνη έμενε στην Αργεντινή. Η τελευταία της οικογένειας Ωνάση είχε τότε τη δυνατότητα να έχει κοντά της ανθρώπους που τη λάτρευαν.

Πώς νιώσατε όταν μάθατε ότι πουλήθηκε το νησί του Ωνάση;
Οταν διάβασα την είδηση για την πώληση του Σκορπιού, σοκαρίστηκα. Είπα μέσα μου... δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Ακόμη και σήμερα είμαι πολύ στενοχωρημένη. Ο Σκορπιός ήταν και είναι σύμβολο για την οικογένεια Ωνάση.
Δεν θα μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι η Αθηνά θα έφθανε στο σημείο να δώσει το νησί όπου πάνω του βρίσκονται οι τάφοι της μητέρας της, του παππού και του θείου της. Τα 30 στρέμματα γης που περιλαμβάνουν τους τάφους, βάσει της διαθήκης του Αριστοτέλη Ωνάση, δεν πωλούνται... Ομως για να πάει στον τάφο της μητέρας της εκείνη ή οποιοσδήποτε Ελληνας θελήσει να ανάψει ένα κεράκι θα χτυπήσει την πόρτα του Ρώσου, για να το κάνει; Γιατί όλο αυτό;

Η διαθήκη
Εγώ από παλιά, κάθε φορά που υπήρχε σχετικό δημοσίευμα, τρελαινόμουν στη σκέψη ότι μπορεί το νησί να πουληθεί. Αλλά έλεγα μέσα μου πως υπάρχει η διαθήκη που περιγράφει τη βούληση του ίδιου του Αριστοτέλη Ωνάση και ότι αυτή δεν θα μπορέσει ποτέ να σπάσει...
Δεν το περίμενα από την Αθηνά. Δεν ξέρω γιατί το έκανε και δεν μπορώ ακόμη να πιστέψω ότι το έκανε. Αυτό αδυνατώ να το καταλάβω. Το μόνο που δεν έχει ανάγκη είναι τα χρήματα. Η ετήσια συντήρηση του Σκορπιού κοστίζει 2 εκατ. δολάρια. Δεν είναι πολλά για να κρατήσει τους οικογενειακούς της τάφους. Ο θείος της ο Αλέξανδρος μάλιστα έχει ταριχευθεί και τον βλέπεις ακριβώς όπως ήταν. Το ίδιο ήθελα να κάνω κι εγώ με τη μητέρα της, αλλά δεν μου επέτρεψαν να την ταριχεύσω, εδώ στην Αργεντινή. Εκεί είναι θαμμένη και η Αρτεμις Γαρουφαλίδη, μαζί και οι αναμνήσεις μας.

Εσείς μέχρι που πέθανε η Χριστίνα, ήσασταν ο στενότερος άνθρωπος της οικογένειας Ωνάση. Η αδελφή της, όπως συνήθιζε να λέει η ίδια η Χριστίνα. Στα χέρια σας μεγάλωσε η Αθηνά. Τι πιστεύετε ότι κρύβει μέσα της; Δεν αγαπάει την Ελλάδα;
Η Αθηνά ήταν ένα γλυκύτατο πλάσμα και η μεγάλη αγάπη της Χριστίνας. Ζούσαμε μαζί, στην Αργεντινή, τουλάχιστον 6 μήνες τον χρόνο. Τα παιδιά μου και η Αθηνά έπαιζαν όλα εδώ στο σπίτι. Θυμάμαι τα μπάνια τους στις θάλασσες, τα παιχνίδια και τις χαρές τους όταν ήταν μικρά... Μέχρι 4 ετών η Αθηνά ήταν μαζί μας.

«Δεν περνάει μέρα που να μην τη σκέφτομαι», λέει για τη Χριστίνα Ωνάση η κ. Δοδέρο.

Η κόρη μου, η Χριστίνα, έχει βαφτίσει την Αθηνά. Τα παιδιά μου τη λάτρευαν. Μετά τον θάνατο της μητέρας της, ο Τιερί Ρουσέλ την τράβηξε από την οικογένεια και τους φίλους. Σχεδόν την αποξένωσε από το ελληνικό στοιχείο και από καθετί που θύμιζε τη μάνα της και τους ανθρώπους που την αγαπούσαν. Ακόμη και φωτογραφίες εξαφάνισε. Δεν ήθελε να τη βλέπει κανείς. Δεν ήθελε να έχει τίποτε από τη μητέρα της...Το παιδί δεν έφταιγε.
Κι οπωσδήποτε τις ρίζες της θα ήθελε να τις ξέρει. Τα πρώτα χρόνια, μετά που έφυγε η Χριστίνα, ο Ρουσέλ κρατούσε επαφή μαζί μου κι έστελνε κάρτες και γράμματα, συχνά. Ετσι βλέπαμε την Αθηνά να μεγαλώνει.
Μετά τη γέννηση του τρίτου του παιδιού έπαψε να επικοινωνεί. Από τότε χαθήκαμε με την Αθηνά. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν αγαπάει την Ελλάδα, και νομίζω ότι αυτή είναι βαριά κουβέντα...
Δεν υπάρχουν διακαιολογίες
Μέχρι μια ηλικία δικαιολογώ τη στάση της, γιατί το παιδί στερήθηκε την ελληνικότητά του και τη γνώση για τις ρίζες. Ομως σήμερα η Αθηνά είναι μια 29χρονη γυναίκα πλέον. Μπορεί να αναζητήσει, να μάθει και να κρίνει μόνη της. Σήμερα δεν ξέρω εάν υπάρχουν δικαιολογίες...
Μέσα μου θέλω να πιστεύω ότι πήρε τα χρήματα της πώλησης για να βοηθήσει την Ελλάδα. Μόνο έτσι το δέχομαι. Οτι δηλαδή πούλησε τα νησιά, για να δώσει τα χρήματα ή μέρος τους για τη στήριξη της χώρας του παππού, του θείου και της μάνας της. Με αυτή τη σκέψη μόνο ησυχάζω. Το περιμένω να είναι έτσι. Μακάρι.Κι αν όντως, όπως λένε, θέλει να ξεφύγει από το κάρμα των Ωνάσηδων, αυτή η κίνηση θα είναι τώρα μια ευκαιρία για αυτό.
Λυπάμαι και εύχομαι ένα χέρι να τη σπρώξει να δώσει στη χώρα καταγωγής της τα λεφτά του Σκορπιού και της νήσου Σπάρτης. Ο παππούς της έκανε το Ωνάσειο. Τα χρήματα δεν τα δημιούργησε μόνη της η Αθηνά, για να κόψει με μιας τον ομφάλιο λώρο.
ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Εκεί γέλασα και έκλαψα όσο πουθενά αλλού
Τι είναι για εσάς ο Σκορπιός;
Ποτέ δεν πέρασα καλύτερα στη ζωή μου από ό,τι στον Σκορπιό. Εκεί εγώ και η Χριστίνα ζήσαμε τις πιο μεγάλες χαρές και συνάμα τις πιο μεγάλες λύπες. Ο Αριστοτέλης, που σαν τώρα τον θυμάμαι να κάθεται μαζί μας, εγώ, η Χριστίνα, η Καρολάιν, ο Τζον Τζον, και να μας μιλάει με τις ώρες, έφτιαξε το νησί παράδεισο. Εγώ πρωτοπήγα κοντά στα 19 μου.
Κάθε χρόνο, σχεδόν όλο το καλοκαίρι το περνούσαμε εκεί. Τι να πρωτοθυμηθώ..., τα πάρτι μέχρι πρωίας, το ατέλειωτο κολύμπι γύρω γύρω από το νησί, το τζετ σκι που κάναμε μέχρι το Νυδρί, τους βασιλείς και τους διάσημους ξένους που πηγαινοερχόντουσαν, την ομορφιά του Σκορπιού. Κάναμε μήνες να ξεκουραστούμε από τα γλέντια και τις κραιπάλες. Ο Τζον Τζον, γιος της Τζάκι Κένεντι, ήταν μεγάλος λάτρης του Σκορπιού. Ζήσαμε μια μαγική ζωή εκεί και αυτό το νησί είναι «μπιζού» για την Ελλάδα.
Οι ωραίες αναμνήσεις, όμως, διαδέχονται και τις άσχημες. Οταν θάψαμε τον Αλέξανδρο, έκλαψαν κι οι πέτρες... Νέκρα στο νησί, όλοι ντυμένοι στα μαύρα. Μείναμε 20 μέρες εκεί μετά την κηδεία και ήταν από τις πιο δύσκολες για όλους μας. Η Σπάρτη ήταν δώρο του Αριστοτέλη στον Αλέξανδρο. Αλλά δεν πρόλαβε να φτιάξει εκεί το σπίτι του, στο πανέμορφο αυτό νησάκι, που είναι άγνωστο στον πολύ κόσμο.
Το κεφάλαιο Σκορπιός έκλεισε για μένα όταν συνόδεψα στην τελευταία της κατοικία τη Χριστίνα. Αφατος ο πόνος. Ξαναπήγα μόνη μου να ανάψω ένα κερί στον τάφο της, λίγο καιρό μετά, αλλά μου ήταν πολύ δύσκολο πια να είμαι εκεί.
Σας λείπει η Χριστίνα;
Πάρα πολύ. Δεν περνάει μέρα που να μην τη σκέφτομαι. Εδώ που σου μιλάω τώρα, γιατί έχω σπάσει το πόδι μου και είμαι στο κρεβάτι, κοιμόμασταν μαζί.
Ημασταν στα 17 όταν γνωριστήκαμε, σε ένα πάρτι των Κονιαλήδων, που ήταν φίλοι των γονιών μου. Από τότε γίναμε κολλητές φίλες και ζούσαμε μεταξύ Σκορπιού και Μπουένος Αϊρες. Το σπίτι μου... ήταν σπίτι της.Κάθε μήνα, επί 25 χρόνια τώρα, από τη μέρα που έφυγε, κάνω τρισάγιο στη μνήμη της. Βρίσκω Ελληνα παπά και πάω στην εκκλησία. Πώς να την ξεχάσω;
Αν ζούσε η Χριστίνα θα πωλούνταν ο Σκορπιός;
Δεν υπήρχε καμία περίπτωση. Δεν θα το επέτρεπε ποτέ στην Αθηνά αυτό η Χριστίνα. Μετά τον θάνατο του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου, παρόλο που την πονούσε, ήταν πάντα στον Σκορπιό. Το αγαπούσε πολύ το νησί.        http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63815857