Γράφει η Άλμπα Μαλτέζι*
Όλοι ευχήθηκαν και εύχονται το 2025 να είναι μια υπέροχη χρονιά, με θετικά γεγονότα, με υγεία και ευημερία για άτομα, οικογένειες, κράτη και έθνη.
Είναι όμως τα χρόνια με τις εκδηλώσεις τους αποτέλεσμα των πράξεων και των απραξιών μας;
Πώς θα είναι φέτος για εμάς στην Αλβανία; Πώς θα είναι οι σχέσεις με τους γείτονες, με το Κόσοβο, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ;
Το 2024 έκλεισε με μια πικρή δήλωση του πρωθυπουργού της γειτονικής Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκη για εμάς: «Ελέγχουμε την ταχύτητα με την οποία η Αλβανία κινείται προς την ΕΕ», είπε στην πιθανώς τελευταία συνάντηση για το 2024 σε εγκαίνια δρόμου που θα συνδέει την Αλβανία με τη Θεσσαλονίκη πιο γρήγορα.
Λόγια που έρχονται σε αντίθεση με τις ενέργειες που κάνουν καθημερινά οι δύο χώρες και οι δύο λαοί για να έρθουν πιο κοντά, καθώς και το ίδιο το γεγονός της δρομολόγησης του ενωτικού δρόμου.
Λέξεις που επίσης έρχονται σε αντίθεση με τον κοινό στόχο να είναι η Αλβανία άξιο μέλος της ΕΕ , που σημαίνει γείτονας, εκτός από πολιτιστικά και ανήκει, και νομικά Ευρωπαίος, νομικά ορθός, με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αρμονική γειτονιά, όπως ισχυρίζεται η πολιτισμένη Ευρώπη.
Από την άλλη πλευρά των συνόρων, λίγο πολύ τις ίδιες μέρες, ο υπουργός Εξωτερικών μας, Ιγκλί Χασάνι , ξάφνιασε τους δημοσιογράφους λέγοντας ότι «οι διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα έχουν πολλούς φορείς και τους αντιμετωπίζουμε με προσήλωση και προσοχή».
Σε όλη αυτή την προσπάθεια, υπερισχύει το ενδιαφέρον της αλβανικής κυβέρνησης να φέρει την Αλβανία πιο κοντά στην ΕΕ το συντομότερο δυνατό, χωρίς να αφήσει πίσω της τα θεμέλια μιας καλής και υγιούς σχέσης.
Είχαμε πολύ καλή και σοβαρή κατανόηση και δέσμευση με την Ελλάδα στη συγκεκριμένη περίπτωση. Είναι σημαντικό να μην είναι προσπάθεια μικροφώνου, αλλά δουλειά γραφείου, να μπαίνεις σε όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες, αλλά και να φροντίζεις ώστε οι λεπτομέρειες να μην χαλάσουν το σύνολο»
Φαίνεται ξεκάθαρο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει καλά τη δουλειά ενός συντηρητικού, σύγχρονου και φιλόδοξου πολιτικού, που χρησιμοποιεί κάθε σωματίδιο για να βαρύνει την πλευρά της ζυγαριάς από τα συμφέροντα της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένου ενός σχεδόν κοινότοπου ζητήματος όπως του Μπελέρη, ή όταν ισχυρίζεται ότι σέβεται τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και τις ελευθερίες της ελληνικής μειονότητας στη χώρα μας, και έτσι η Ελλάδα και οι Έλληνες πολιτικοί συνεχίζουν να μας θέτουν προϋποθέσεις ακόμη και το 2025 για την ένταξη της Αλβανίας στην Ε.Ε.
Όμως όλα αυτά είναι παράδοξα, γιατί ακριβώς η ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ θα έφερνε αυτόματα όλα τα καλά που διεκδικεί η Ελλάδα από εμάς.
Ως εκ τούτου, θα ήταν απαραίτητο ένας από αυτούς να σπάσει τον κύκλο των απειλών, των εκβιασμών, που είδαν και επαναλαμβάνονταν σε ολόκληρες δεκαετίες ιστορίας ακριβώς σε σχέση με τους Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα και την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία.
Μπορεί όμως ο σημερινός πρωθυπουργός Μητσοτάκης να σπάσει αυτή την παράδοση;
Πρώτα απ’ όλα, οι Έλληνες πολιτικοί οφείλουν αυτή την αλλαγή στους δικούς τους ανθρώπους, που δεν χρειάζεται να σηκώσουν ακόμη στους ώμους τους έναν Νόμο Πολέμου με την Αλβανία, όταν 600 χιλιάδες Αλβανοί έχουν ενσωματωθεί στους ιστούς τους και σε σχέση με τους οποίους, αρχικά ως υπηρέτες. , αλλά σήμερα με τη φιλοδοξία να είναι ίσοι, συμβάλλουν στην ευημερία της Ελλάδας όπως και οι Έλληνες που ζουν, εργάζονται και προσεύχονται στην Αλβανία.
Τότε το θέμα των Τσάμηδων και της τσαμουριάς, που συνεχίζει να παραμένει ταμπού της σύγχρονης πολιτικής εδώ κι εκεί πέρα από τα σύνορα, ή η ύπαρξη του στοιχειώδους Νόμου του Πολέμου, δεν είναι λεπτομέρειες, αλλά ζητήματα που περιμένουν επίλυση.
Κανείς δεν κατηγορεί σήμερα τους Γερμανούς και τους Ιταλούς, συνεχιστές εκείνων των Γερμανών και των Ιταλών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ως συνεργάτες και δράστες, υποστηρικτές ή συνεργάτες της γέννησης του ναζισμού και του φασισμού.
Κανείς δεν τους εμποδίζει να απολαμβάνουν τις περιουσίες των προγόνων τους σήμερα, να έχουν τους τάφους τους και να απολαμβάνουν το άρωμα των πετρών και των δέντρων όπου γεννήθηκαν και ξαναγεννήθηκαν στο πέρασμα των αιώνων.
Η Ελλάδα κρατά στα κεφάλια ενός ολόκληρου αλβανικού πληθυσμού, σε παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένους, στις γενιές που ακολούθησαν, όχι την ενοχή ότι είναι ναζί ή φασίστες, αλλά την υποψία ότι κάποιοι από αυτούς ήταν συνεργάτες των ναζι-φασιστών.
Υπήρχαν στιγμές που, όπως παντού στην Ευρώπη, ακόμα και στη τσαμουριά εκείνων των χρόνων, όπου κάποιοι φορούσαν λάθος στολές…
Οι Έλληνες πολιτικοί πρέπει να αφαιρέσουν αυτό το βάρος πρώτα από τους ώμους της Ελλάδας και μετά από όλους τους Τσάμηδες που εκδιώχθηκαν και μέχρι σήμερα βλέπουν από μακριά τα ερείπια των περιουσιών και των εδαφών των προγόνων τους στην τσαμουριά.
Πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που ένας πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν δίνει συνέντευξη σε αλβανικό μέσο;
Με αφέλεια, σεμνότητα και επιθυμία, ξεκίνησα για ένα αίτημα , όπου θα ήθελα πολύ να απαντήσουν ευθέως και χωρίς κομπλεξισμό, τόσο για την εμπόλεμη κατάσταση που ισχύει ακόμη, όσο και για το ζήτημα των Τσάμηδων, αλλά ακόμα σιωπή.
Μια παράλογη, παλιομοδίτικη σιωπή από τους απογόνους των πατέρων του δικαιώματος του λόγου και της δημοκρατίας.
*Η Άλμπα Μαλτέζι είναι απόγονος τσάμηδων, είναι η ιδιοκτήτρια της καθημερινής εφημερίδας Shqiptarja.com και σύζυγος ενός δημοσιογράφου και ιδιοκτήτη μέσων ενημέρωσης, του Κάρλο Μπολλίνο. Η Μάλτεζι ελέγχει το 74,6% του Ομίλου Ελεύθερων και Δίκαιων Μέσων (FFM), ο οποίος κατέχει το 80% της εφημερίδας Shqiptarja.com.
—
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου