Θα γίνει ξανά η Τιφλίδα πρωτεύουσα της «έγχρωμης επανάστασης»;

 Η γεωργιανή αντιπολίτευση αρνήθηκε να παραδεχτεί την εκλογική ήττα εν μέσω εκκλήσεων της Δύσης για επιστροφή της χώρας στον «ευρωατλαντικό δρόμο»

Υποστηρικτές των φιλοδυτικών και φιλοευρωπαϊκών κομμάτων της αντιπολίτευσης της Γεωργίας συγκεντρώνονται έξω από το κοινοβούλιο στην Τιφλίδα, 28 Οκτωβρίου 2024. ©  Sputnik

Οι βουλευτικές εκλογές στη Γεωργία οδήγησαν σε μια σφοδρή αντιπαράθεση

μεταξύ του νικητηρίου Γεωργιανού Ονείρου και τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης που ισχυρίζονται ότι η ψήφος κλάπηκε. Ούτε η Γαλλικής καταγωγής πρόεδρος του έθνους, Salome Zourabichvili, δεν έχει αναγνωρίσει τα αποτελέσματα και κάλεσε σε μαζικές διαδηλώσεις.

Μεγάλο πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από το κοινοβούλιο το βράδυ της Δευτέρας, καθώς η αντιπολίτευση ζητούσε νέες εκλογές και αρνήθηκε να συμμετάσχει στο νέο νομοθετικό σώμα.

Η Ουάσιγκτον κατηγόρησε το κόμμα του Γεωργιανού Ονείρου για διάφορες παραβιάσεις και απείλησε την Τιφλίδα με «περαιτέρω συνέπειες εάν η κατεύθυνση της γεωργιανής κυβέρνησης δεν αλλάξει» και το έθνος δεν επιστρέψει στον «ευρωατλαντικό δρόμο του».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Η Ουάσι

Οι ΗΠΑ και 13 κράτη μέλη της ΕΕ ζήτησαν να διεξαχθεί έρευνα για εικαζόμενες εκλογικές παρατυπίες, παρά το γεγονός ότι ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) ανέφερε ότι δεν παρατήρησε συστημικές παραβιάσεις της ψηφοφορίας.

Το RT κάνει μια αναδρομή στη σύγχρονη ιστορία του έθνους του Νοτίου Καυκάσου και στο ρόλο που έπαιξε η Δύση σε αυτήν.

Αναταραχή μετά την Ανεξαρτησία.

Η Γεωργία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να εγκαταλείψει την ΕΣΣΔ το 1990 αφού οι κοινοβουλευτικές εκλογές στην τότε Σοβιετική δημοκρατία κέρδισαν εθνικιστικά κόμματα. Το 1991, οι αρχές της Γεωργίας κήρυξαν την ανεξαρτησία τους μετά από δημοψήφισμα που έδειξε ότι ο πληθυσμός το υποστήριξε συντριπτικά. Το αμερικανικό Κογκρέσο αναγνώρισε τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος την ημέρα που ανακοινώθηκαν. Τα περισσότερα έθνη δεν αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Γεωργίας μέχρι το 1992, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.

Δύο τμήματα της Γεωργίας – η Αμπχαζία στα βορειοδυτικά και η Νότια Οσετία στο βορρά – εξέφρασαν την επιθυμία τους να εγκαταλείψουν το νεοσύστατο κράτος. Και οι δύο περιοχές είχαν κακές εμπειρίες με μια ανεξάρτητη Γεωργία στις αρχές του 20ου αιώνα μετά την κατάρρευση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ήταν επιφυλακτικές για τη νέα εθνικιστική κυβέρνηση στην Τιφλίδα. Και οι δύο αρνήθηκαν την επιθυμία τους να φύγουν.

Οι εθνοτικές εντάσεις γρήγορα μετατράπηκαν σε ένοπλες συγκρούσεις στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία στις αρχές της δεκαετίας του 1990, στις οποίες εκατοντάδες σκοτώθηκαν, δεκάδες χιλιάδες εκτοπίστηκαν και η γη καταστράφηκε οικονομικά. Καθεμία από τις συγκρούσεις τελικά έληξε με διεθνώς εγκεκριμένα καθεστώτα κατάπαυσης του πυρός που περιλάμβαναν Ρώσους ειρηνευτές.

Οι πολιτικές του πρώτου προέδρου της ανεξάρτητης Γεωργίας, Zviad Gamsakhurdia, αποξένωσαν τις εθνοτικές μειονότητες και τελικά οδήγησαν επίσης σε έναν διετές εμφύλιο πόλεμο. Τελικά πέθανε κάτω από σκοτεινές συνθήκες, αλλά οι υποστηρικτές του συνέχισαν να αποτελούν αγκάθι στο μάτι της γεωργιανής κυβέρνησης για χρόνια.

Η Επανάσταση των Ρόδων.

Τα ταραχώδη πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας είχαν μόνιμο αντίκτυπο στη Γεωργία, η οποία έπρεπε να αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες και δεν ανέκτησε ποτέ τον έλεγχο της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Από το 1995 έως το 2003, το έθνος ηγήθηκε από τον πρόεδρο Eduard Shevardnadze, πρώην υπουργό Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις του έθνους τόσο με τη Δύση όσο και με τη Ρωσία.

Τον Νοέμβριο του 2003, πλήθη βγήκαν στους δρόμους της Τιφλίδας για να αμφισβητήσουν τα αποτελέσματα βουλευτικών εκλογών που πίστευαν ότι ήταν ελαττωματικές. Ζήτησαν επίσης την παραίτηση του Σεβαρντνάτζε. Οι διαδηλώσεις, οι οποίες αργότερα ονομάστηκαν Επανάσταση των Ρόδων, έφτασαν στο αποκορύφωμά τους όταν το νέο κοινοβούλιο πραγματοποίησε την εναρκτήρια συνεδρίασή του. Πλήθος με επικεφαλής τον μορφωμένο στις ΗΠΑ πολιτικό Μιχαήλ Σαακασβίλι εισέβαλε στο κτίριο και διέκοψε την ομιλία του προέδρου.

Ο Σεβαρντνάτζε τελικά παραιτήθηκε και ο Σαακασβίλι εξελέγη πρόεδρος τον Ιανουάριο του 2004.

Η διακυβέρνηση του Σαακασβίλι.

Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του και πρώην προστάτη του, ο Σαακασβίλι υιοθέτησε μια έντονα ανταγωνιστική στάση απέναντι στη Ρωσία και ήθελε το έθνος του να γίνει μέρος του ΝΑΤΟ. Αύξησε επίσης δραστικά τον στρατιωτικό προϋπολογισμό της Γεωργίας από λιγότερο από 1% του ΑΕΠ σε 8% και ακολούθησε μια πιο σκληρή πολιτική πορεία προς την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία.

Ο πρόεδρος προσέλαβε επίσης αρκετούς δυτικούς συμβούλους για να βοηθήσουν τις μεταρρυθμίσεις του και έστειλε γεωργιανά στρατεύματα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν για να ενταχθούν στις δυνάμεις υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ.

Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, χαρακτήρισε τη Γεωργία φάρο ελευθερίας κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στην Τιφλίδα το 2005. Εν τω μεταξύ, διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η Διεθνής Αμνηστία και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέφρασαν ανησυχίες για, όπως αποκαλούσαν, περιπτώσεις ασθενών κρατουμένων -μεταχείριση και βασανιστήρια στις φυλακές της Γεωργίας υπό τον Σαακασβίλι.

Οι μαζικές διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης του Σαακασβίλι το 2007 αντιμετωπίστηκαν με βίαιη καταστολή. Ο πρόεδρος τους χαρακτήρισε απόπειρα πραξικοπήματος που χρηματοδοτείται από τη Ρωσία.

Πόλεμος του 2008.

Στις αρχές Αυγούστου 2008, ο Σαακασβίλι, ο οποίος επανεξελέγη τον Ιανουάριο του ίδιου έτους, έστειλε τον γεωργιανό στρατό να πάρει τον έλεγχο της Νότιας Οσετίας. Ρώσοι ειρηνευτικές δυνάμεις που στάθμευαν εκεί σκοτώθηκαν στον γεωργιανό βομβαρδισμό της πρωτεύουσας της Νότιας Οσετίας, Τσκινβάλ. Η Μόσχα απάντησε στέλνοντας στρατεύματα στην περιοχή.

Οι ρωσικές δυνάμεις κατάφεραν ένα σοβαρό πλήγμα στα γεωργιανά στρατεύματα σε μια πενθήμερη εκστρατεία και τα ανάγκασαν να υποχωρήσουν. Η Μόσχα αναγνώρισε επίσης την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, ενώ οι σχέσεις της με την Τιφλίδα κατέληξαν να παγώσουν για χρόνια.

Η καταστροφική στρατιωτική εκστρατεία αποδυνάμωσε σοβαρά την υποστήριξη του Σαακασβίλι στο εσωτερικό και το κόμμα του έχασε τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2012. Ο πρόεδρος έφυγε από τη Γεωργία το 2013, πριν ακόμη λήξει η δεύτερη θητεία του. Ο Σαακασβίλι μετακόμισε αρχικά στις ΗΠΑ πριν καταλήξει στην Ουκρανία όπου προσπάθησε να ξαναρχίσει την πολιτική του καριέρα. Το 2021 επέστρεψε στη Γεωργία, όπου συνελήφθη με πολλαπλές κατηγορίες.

Μετά τον πόλεμο.

Από το 2012, το κόμμα Γεωργιανό Όνειρο είναι το ηγετικό κόμμα στο έθνος του Νοτίου Καυκάσου. Το κόμμα διατήρησε την πλειοψηφία στο εθνικό νομοθετικό σώμα μέσω τριών διαδοχικών εκλογικών κύκλων – 2012, 2016 και 2020.

Με τις σχέσεις με τη Μόσχα τεταμένες μετά τον πόλεμο του 2008, η Τιφλίδα αρχικά συνέχισε να ακολουθεί φιλοδυτικές πολιτικές. Το 2014, η Γεωργία υπέγραψε συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ. Η χώρα ενέταξε επίσης τις φιλοδοξίες της για ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ μέρος του συντάγματος με τροποποιήσεις που τέθηκαν σε ισχύ το 2018. Τον Μάρτιο του 2022, υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην ΕΕ και έλαβε το καθεστώς υποψήφιας χώρας και έλαβε συστάσεις μεταρρυθμίσεων από τις Βρυξέλλες στα τέλη του

2023.

χρόνια από το 2012, η ​​Τιφλίδα σταδιακά απομακρύνθηκε από την πορεία που της έθεσαν η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες. Η Γεωργία καταδίκασε τη στρατιωτική εκστρατεία της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας το 2022, αλλά παρόλα αυτά έλαβε ουδέτερη στάση για τη σύγκρουση, αρνούμενη να συμμετάσχει στις δυτικές κυρώσεις στη Ρωσία και αρνούμενη να παράσχει οποιαδήποτε άμεση υποστήριξη στους μαχητές.

Το 2023, η Γεωργία επανέλαβε επίσης την απευθείας εναέρια κυκλοφορία με τη Ρωσία, αφού ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ήρε την απαγόρευση αεροπορικών ταξιδιών και το καθεστώς βίζας με το έθνος του Νοτίου Καυκάσου που επιβλήθηκε το 2019. Η κίνηση ώθησε την Ουάσιγκτον να απειλήσει την Τιφλίδα με κυρώσεις.

Οι δυτικές κυβερνήσεις κατηγόρησαν τη Γεωργία για δημοκρατική οπισθοδρόμηση και προειδοποίησαν ότι οι πρόσφατες πολιτικές της θα μπορούσαν να εμποδίσουν τις φιλοδοξίες της χώρας να ενταχθεί στην ΕΕ. Το 2024, το Κοινοβούλιο της Γεωργίας ενέκρινε νόμους που επιτρέπουν στις ΜΚΟ να χαρακτηρίζονται ως «ξένοι πράκτορες» και να απαγορεύουν την «προπαγάνδα» LGBTQ σε ανηλίκους, τα οποία προκάλεσαν διαμαρτυρίες. Έκτοτε, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ζήτησαν επανειλημμένα από την Τιφλίδα να ακυρώσει την «αντιδημοκρατική νομοθεσία», καθώς και να εκφράσουν την υποστήριξή τους στους διαδηλωτές.

rt.com

AΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com