Κρίσιμες Στιγμές…

Τα τελευταία αρκετά χρόνια, η έκφραση «κρίσιμες στιγμές» , θα πρέπει να είναι μία από τις πιο αγαπημένες, αν όχι η πιο αγαπημένη, όλων.

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αναλυτές πάσης φύσεως,
αθλητικογράφοι, ραδιοσχολιαστές, κληρικοί.
Ποιος είναι όμως αυτός που περιγράφει , που καθορίζει ποια είναι η «κρίσιμη στιγμή».
Ποιο είναι το νόημα;
Τι θέλουμε να πετύχουμε αναφέροντας την έκφραση αυτή;
Διότι η έκφραση «κρίσιμες στιγμές», περιέχει ίσως και ένα σφίξιμο στο στομάχι. Ένα  πόνο, μια ενόχληση. Σίγουρα κάτι αρνητικό. Ένα κατσούφιασμα. Μια χειρονομία.
Η Ελλάδα ζει κρίσιμες στιγμές, αναφέρει ο πρωθυπουργός της χώρας.
«Κρίσιμο» το νομοσχέδιο που έρχεται στη Βουλή, λέει ο υπουργός.
«Κρίσιμος» ο σημερινός αγώνας, σχολιάζει ο εκφωνητής.
Μήπως τελικά έχει χαθεί το νόημα και το μέτρο της κρισιμότητας και δεν υπάρχει καμία διαφορά στην κλιμάκωση των εκφράσεων;
Υπάρχει θέμα. Υπάρχει πρόβλημα. Το θέμα είναι σοβαρό.
Όλα  είναι «κρίσιμες στιγμές»
Και τελικά, είναι «στιγμές» ή μήπως κάτι περισσότερο.
Διότι, εάν οι «στιγμές» έχουν πια παραχωρήσει τη θέση τους στα «χρόνια»,  τότε υπάρχει θεματάκι.
Πας να νοικιάσεις ένα τριάρι. Σε περιοχή της σειράς. Ζητά ο άλλος 600 ευρώ.
Κάτσε ρε φιλαράκι. Που είναι οι «κρίσιμες στιγμές»;
Πήγαν περίπατο;
Μόνο η τσέπη μου τις ζει;
Ο καθένας αντιλαμβάνεται τις «κρίσιμες στιγμές», από τη δική του πλευρά.
Μήπως τελικά μιλώντας διαρκώς και ζώντας συνεχώς μέσα σε «κρίσιμες στιγμές» , βολεύει κάποιους;

Γιώργος Μολύβης.
emo.gr