Οι 10 προβλέψεις του Economist: Το 2026 θα είναι μια σκοτεινή χρονιά.

Το εβδομαδιαίο περιοδικό για την παγκόσμια οικονομική ελίτ μόλις δημοσίευσε το τεύχος του σχετικά με το τι θα συμβεί τον επόμενο χρόνο. Στο μενού: περισσότερος πόλεμος, περισσότερη οικονομική κρίση και περισσότερα προβλήματα στην Ευρώπη.

Όπως κάθε χρόνο, το επίσημο ενημερωτικό δελτίο της οικονομικής αριστοκρατίας και η φωνή της παγκόσμιας ελίτ δημοσίευσε μια νέα έκδοση του ειδικού τεύχους του, με τίτλο «Ο Κόσμος Μπροστά» . Και το 2026, το περιοδικό The Economist αναφέρει ότι τα πράγματα φαίνονται ζοφερά. Εκτός από το Παγκόσμιο Κύπελλο, «ο κόσμος μπροστά» θα είναι ένας κόσμος οικονομικών και γεωπολιτικών κρίσεων, περισσότερου πολέμου και σημαντικών αλλαγών σε πολλά μέτωπα. Σπάνια κάνουν λάθος,αναφέρει το elconfidencial.com

Σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλον προφήτη, πρέπει να δώσετε προσοχή σε αυτά που λένε. Οι γεωπολιτικές και οικονομικές προβλέψεις που κάνει το εβδομαδιαίο περιοδικό είναι συχνά ανησυχητικά ακριβείς, ένα φαινόμενο που πολλοί αποδίδουν όχι στη διορατικότητα, αλλά στην τεράστια επιρροή που ασκεί το εξαιρετικά πλούσιο αναγνωστικό του κοινό στη διαμόρφωση αυτών των αποτελεσμάτων. Ίσως λοιπόν να πρόκειται περισσότερο για έναν στρατηγικό οδικό χάρτη παρά για μια πρόβλεψη, μια πρόβλεψη που χαρτογραφεί την πορεία των ανθρώπινων γεγονότων. Αυτή είναι μια σύνοψη των 10 βασικών άρθρων αυτής της έκδοσης.

«Εμφύλιος Πόλεμος» στις ΗΠΑ στα 250α γενέθλιά του.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται 250 το 2026, αλλά δεν θα υπάρξει πάρτι γενεθλίων . Ο εορτασμός έχει γίνει ένα κομματικό πεδίο μάχης όπου δύο αντίπαλες επιτροπές - η μία διακομματική και η άλλη που δημιουργήθηκε από τον Τραμπ - θα αγωνιστούν για τον έλεγχο της εθνικής αφήγησης. Η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, η οποία έπεσε από το 77% το 1964 σε λιγότερο από το μισό το 1976, είναι ακόμη πιο πολωμένη σήμερα. Σύμφωνα με τον Τζέιμς Μπένετ, ο Ντόναλντ Τραμπ κατανοεί καλύτερα από τον καθένα το οργουελιανό αξίωμα ότι «όποιος ελέγχει το παρόν μπορεί να ελέγξει το παρελθόν». Η τέλεια μεταφορά για αυτό το κοινωνικό ρήγμα θα είναι ο αγώνας σε ένα οκταγωνικό κλουβί που υποτίθεται ότι θα διεξαχθεί στο γκαζόν του Λευκού Οίκου, αν και, όπως επισημαίνει σαρκαστικά ο Μπένετ, «το UFC, σε αντίθεση με την αμερικανική πολιτική, εξακολουθεί να τιμά ορισμένους κανόνες αθλητικού πνεύματος, απαγορεύοντας την προσβλητική γλώσσα και τις επιθέσεις στη βουβωνική χώρα οποιουδήποτε είδους».

Το τέλος της παλιάς τάξης.

Το 2025 σηματοδότησε την κατεδάφιση των κανόνων και των θεσμών που κυβερνούσαν τον κόσμο εδώ και δεκαετίες. Μέχρι το 2026, ο νέος κόσμος θα ορίζεται από τον επιθετικό συναλλακτισμό και την αποδόμηση του πολυμερούς συστήματος . Οι δασμοί, των οποίων η είσπραξη υποδηλώνει ένα αποτελεσματικό ποσοστό 10%, δεν βύθισαν την παγκόσμια οικονομία, αλλά έχουν μετατρέψει τις συμμαχίες ασφαλείας σε μισθοφορικές σχέσεις. Η Zanny Minton Beddoes, αρχισυντάκτρια του The Economist, προειδοποιεί για τον κίνδυνο αυτό το χάος να μην είναι μια απαραίτητη αναστάτωση, αλλά μάλλον «μια επίθεση στους βασικούς πυλώνες της αμερικανικής δημοκρατίας» ή απλώς «ο θρίαμβος των τακτικών του όχλου επί της μακροπρόθεσμης στρατηγικής σοφίας».

Στιγμιότυπα οθόνης από τον λογαριασμό του Λευκού Οίκου στο Twitter δείχνουν αυτό που ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι είναι επιθέσεις εναντίον εμπόρων ναρκωτικών με ταχύπλοα. (Reuters)

Η αυλή του Τραμπ.

Η Λατινική Αμερική θα αποτελέσει το πεδίο δοκιμών για μια εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που θα είναι «σκληρή απέναντι στο έγκλημα». Η ασάφεια έχει τελειώσει: Η Ουάσινγκτον θα συνδυάσει την ρητή υποστήριξη ιδεολογικών συμμάχων όπως ο Χαβιέρ Μιλέι στην Αργεντινή και ο Ναγίμπ Μπουκέλε στο Ελ Σαλβαδόρ με την απροκάλυπτη παρενόχληση των εχθρών της. Αναμένονται προσπάθειες αλλαγής καθεστώτος στη Βενεζουέλα, καθώς και εκλογικές παρεμβάσεις σε χώρες όπως η Κολομβία. Σύμφωνα με τον Μίντον Μπέντος, αυτή η επιθετικότητα στο Δυτικό Ημισφαίριο θα χρησιμεύσει ως «χρήσιμο στήριγμα για έναν πρόεδρο που επιθυμεί να εμφανιστεί σκληρός απέναντι στη μετανάστευση, το έγκλημα και τα ναρκωτικά», χρησιμοποιώντας την περιοχή για να προβάλει εσωτερική ισχύ.

Παγωμένη ειρήνη στην Ευρώπη.

Ενώ η Ρωσία παραμένει βαλτωμένη στην Ουκρανία, έχοντας καταλάβει λιγότερο από το 1% του εδάφους από τα τέλη του 2022 με κόστος 250.000 από τους τάφους των στρατιωτών της, ο δικτάτορας Βλαντιμίρ Πούτιν θα μετατοπίσει τη σύγκρουση στην «γκρίζα ζώνη» της Ευρώπης. Σαμποτάζ, κυβερνοεπιθέσεις και εισβολές με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε χώρες του ΝΑΤΟ θα ενταθούν το 2026. Με το 40% των διυλιστηρίων πετρελαίου της να έχουν απενεργοποιηθεί από ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, η Μόσχα επιδιώκει απεγνωσμένα να διασπάσει την ευρωπαϊκή ενότητα. «Στην Ευρώπη, υπάρχει, στην καλύτερη περίπτωση, μια παγωμένη ειρήνη που θα μπορούσε να εκραγεί σε μια έντονη αντιπαράθεση ανά πάσα στιγμή», λέει ο Μάρτιν Γέγκερ, επικεφαλής της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών, που αναφέρεται στο άρθρο.

Μια φωτογραφία που διανεμήθηκε από την Περιφερειακή Στρατιωτική Διοίκηση της Ζαπορίζια δείχνει τον τόπο μιας ρωσικής επίθεσης σε ένα κτίριο κατοικιών στη Ζαπορίζια της Ουκρανίας, στις 5 Οκτωβρίου 2025. (EFE)

Ο τριπλός ευρωπαϊκός εφιάλτης.

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια τέλεια καταιγίδα: πρέπει να επανεξοπλιστεί ενάντια σε μια εχθρική Ρωσία, να αναζωογονήσει την αναιμική ανάπτυξη του 1,2% και να διατηρήσει την πράσινη μετάβασή της υπό την πίεση της άκρας δεξιάς. Το ΝΑΤΟ έχει θέσει έναν νέο στόχο για τις αμυντικές δαπάνες στο 3,5% του ΑΕΠ, ένα ποσό που, με εξαιρέσεις όπως η Γερμανία και το ταμείο των 500 δισεκατομμυρίων ευρώ, κανείς δεν ξέρει πώς να πληρώσει. Ο Chris Lockwood, συντάκτης Ευρώπης του The Economist, το συνοψίζει με σαφήνεια: «Κάθε ένα από αυτά τα καθήκοντα από μόνο του θα ήταν δύσκολο. Μαζί είναι ένας εφιάλτης ». Η απαγόρευση των βενζινοκίνητων αυτοκινήτων έως το 2035 και οι στόχοι μηδενικών εκπομπών φαίνονται ολοένα και πιο ανέφικτοι.

Η Κίνα επωφελείται από την αμερικανική απομόνωση.

Το Πεκίνο εκμεταλλεύεται το κενό του «Πρώτα η Αμερική» για να παρουσιάσει τον εαυτό του ως αξιόπιστο εταίρο απέναντι στο χάος της Ουάσινγκτον. Ενώ ο Τραμπ επιβάλλει δασμούς 30% στη Νότια Αφρική και τιμωρεί την Ινδία για την αγορά ρωσικού πετρελαίου, η Κίνα επεκτείνει την πρόσβαση χωρίς δασμούς σε 53 αφρικανικά έθνη. Η προσφορά της στον Παγκόσμιο Νότο είναι απλή: οικονομική ανάπτυξη χωρίς διαλέξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Ρένι, συντάκτη γεωπολιτικής, το κεντρικό μήνυμα της Κίνας για το 2026 είναι ανησυχητικά ελκυστικό για πολλούς: «Ξέρετε πού βρίσκεστε μαζί μας». Ο Σι Τζινπίνγκ βλέπει τον Τραμπ ως σύμπτωμα της αμερικανικής παρακμής και ο στόχος του είναι σαφής: «να μην παρασυρθεί από αυτόν».

Ο Σι Τζινπίνγκ βλέπει τον Τραμπ ως σύμπτωμα της αμερικανικής παρακμής. (Reuters)

Ο κίνδυνος κατάρρευσης ομολόγων.

Η ανθεκτικότητα της παγκόσμιας οικονομίας κρέμεται από μια κλωστή. Με το έλλειμμα των ΗΠΑ να πλησιάζει το 6% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος στις προηγμένες οικονομίες σε επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί από τους Ναπολεόντειους Πολέμους, ο δημοσιονομικός κίνδυνος είναι ακραίος. Η ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Federal Reserve) βρίσκεται σε κίνδυνο, με τον Τραμπ να επιδιώκει να υποτάξει τη νομισματική πολιτική στα εκλογικά του συμφέροντα. Ο Χένρι Κερ, συντάκτης οικονομικών, προειδοποιεί ότι ο συνδυασμός απερίσκεπτης δημοσιονομικής πολιτικής και συμβιβασμένης νομισματικής πολιτικής αυξάνει την πιθανότητα μιας κρίσης στην αγορά χρέους : «Μια κατάρρευση της αγοράς ομολόγων των ΗΠΑ θα ήταν ένα σεισμικό γεγονός».

Το σκάσιμο της φούσκας της τεχνητής νοημοσύνης.

Η τεχνητή νοημοσύνη αντιμετωπίζει τη στιγμή της αλήθειας της. Οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας έχουν επενδύσει περισσότερα από 400 δισεκατομμύρια δολάρια σε υποδομές, αλλά τα έσοδα μόλις που φτάνουν τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια. Μια μελέτη του MIT αποκαλύπτει ότι το 95% των πιλοτικών προγραμμάτων τεχνητής νοημοσύνης σε επιχειρήσεις δεν έχουν καταφέρει να αποφέρουν καμία απόδοση. Εάν η υιοθέτηση δεν επιταχυνθεί, η αποτίμηση των τεχνολογικών μετοχών - οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 44% του S&P 500 - θα μπορούσε να υποχωρήσει καταστροφικά . Και αν επιταχυνθεί, ο κίνδυνος είναι κοινωνικός. Όπως επισημαίνει η Rachana Shanbhogue, συντάκτρια οικονομικών θεμάτων, η προώθηση της τεχνητής νοημοσύνης για την αντικατάσταση των εργαζομένων είναι «ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να τροφοδοτηθεί μια αρνητική αντίδραση κατά της τεχνητής νοημοσύνης ως απειλής κλοπής θέσεων εργασίας».

Μια άλλη άποψη της εγκατάστασης δοκιμών, η οποία θα αρχίσει να λειτουργεί το 2024. (Ευγενική προσφορά του Quaise)

Η γεωθερμική αναγέννηση.

Στην καρδιά της ερήμου της Γιούτα, η γεωθερμική ενέργεια είναι έτοιμη να μετατραπεί από μια εξειδικευμένη αγορά σε μια μαζική αναγκαιότητα. Η νεοσύστατη εταιρεία Fervo Energy κατάφερε να μειώσει τους χρόνους γεώτρησης κατά 70% χρησιμοποιώντας προσαρμοσμένες τεχνικές fracking, απελευθερώνοντας μια αξιόπιστη πηγή ενέργειας 24/7. Το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ εκτιμά τώρα μια δυναμική 300 GW έως το 2050, τρεις φορές τον τρέχοντα πυρηνικό στόλο της χώρας. Σύμφωνα με τον Vijay Vaitheeswaran, συντάκτη ενέργειας του εβδομαδιαίου περιοδικού, «το 2026 φαίνεται να σηματοδοτεί τη μεγάλη γεωθερμική αναγέννηση», με την πρώτη παράδοση ενέργειας στο εμπορικό δίκτυο να έχει προγραμματιστεί για φέτος.

Το χάπι αδυνατίσματος.

Η μανία για τα φάρμακα GLP-1 θα μετατοπιστεί από τις ενέσεις στα χάπια το 2026. Η Novo Nordisk ετοιμάζεται να λανσάρει μια από του στόματος μορφή σεμαγλουτίδης με ποσοστό απώλειας βάρους 16,6%, ενώ οι παγκόσμιες δαπάνες για αυτά τα φάρμακα έχουν ήδη φτάσει τα 54 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024. Αν και οι ενέσεις παραμένουν πιο αποτελεσματικές, η ευκολία της από του στόματος χορήγησης θα ανοίξει μια μαζική αγορά. Ωστόσο, ο Ahmed Ahmed του Imperial College London προειδοποιεί σχετικά με την τήρηση της θεραπείας εκτός των κλινικών δοκιμών: «Τα χάπια μπορεί να μην επιτύχουν αυτά τα αποτελέσματα εκτός ελεγχόμενων κλινικών συνθηκών». Εάν η πρόσβαση σε αυτά τα φάρμακα γίνει πιο διαδεδομένη, θα μπορούσαν να σώσουν έως και 3,1 εκατομμύρια ζωές ετησίως.