Τελικά, κατάφερα και βρήκα τη μηχανή του χρόνου. Τώρα κανένας υπηρέτης της Νέας Τάξης δεν θα με κυνηγά να μου επιβάλει την ηλεκτρονική του ταυτότητα και τον δόλιο προσωπικό αριθμό.

 

Τελικά, κατάφερα και βρήκα τη μηχανή του χρόνου.
Ταξιδεύω πίσω, στις αρχές του 20ού αιώνα, για να γλιτώσω από την ευρωχούντα της Νέας Τάξης, τους αμερικανοτραφείς πρωθυπουργούς και τους διεφθαρμένους πολιτικούς γκάνγκστερ.

Αφήνω πίσω το σκηνικό του πυρηνικού πολέμου, που έχει στηθεί από τη δόλια Δύση.
Ζω σε άλλες εποχές — πιο αγνές, πιο καθαρές, πιο απονήρευτες.
Χωρίς τις ανέσεις που μας έκαναν δειλούς, νοθρούς και τεμπέληδες.
Η αισχρή τηλεόραση και τα δαιμονικά της θεάματα είναι πια μια μακρινή ανάμνηση.
Τώρα, μόνο η τζαζ από το vintage ραδιόφωνό μου είναι η υπέρβαση.

Έμαθα πάλι να δουλεύω χειρωνακτικά, να περπατώ, να κουράζομαι σωματικά — αλλά να αναπαύομαι ψυχικά.
Έμαθα πάλι να χαμογελώ.
Να ακούω, μέσα στην ησυχία της νύχτας, τον ψίθυρο της προσευχής μου στον Ιησού Χριστό.
Τώρα, κανένας Άδωνης, κανένας Μητσοτάκης, κανένας υπηρέτης της Νέας Τάξης δεν θα με κυνηγά να μου επιβάλει την ηλεκτρονική του ταυτότητα και τον δόλιο προσωπικό αριθμό.
Είμαι ελεύθερος!
Βρείτε κι εσείς τη μηχανή του χρόνου και ελάτε πίσω, στο παρελθόν.
Δεν χρειάζεται τεχνολογία.
Χρειάζεται θέληση: να αποκοπούμε από την ύπουλη άνεση, τα ψεύτικα «θέλω», την ασφάλεια-σκλαβιά των ανέσεων και όλα όσα μας δένουν με την εξάρτηση από το σύστημά τους.
Μα θα τα χάσουμε όλα;
Μα φυσικά όχι.
Αν χάσουμε την ψυχή και το μυαλό μας, τότε θα τα χάσουμε όλα.
Γιώργος Θαλάσσης
yiorgos.thalassis@gmail.com

Πόσα όνειρα κρύβει η γραμμή του ορίζοντα… πόσα μυστικά;
Τι υπάρχει στις μακρινές θάλασσες του Νότου; στην σκιά της Αγίας Σοφιάς; στους βοσπορινούς πύργους; στις αναμνήσεις του χθες και στα χρυσόφωτα καστροφάναρα της Βασιλεύουσας;
Τι βλέπει το γκρίζο βλέμμα του Λέοντα που δεν το βλέπει κανείς άλλος;
Το Ταξίδι στο Βυζάντιο και στην Πόλη των Ονείρων μας, ξεκινάει… ΕΔΩ

romioitispolis.gr