Υπάρχουν στιγμές που το σενάριο γλιστράει, που το θέατρο του ευγενικού φουτουρισμού και της άθεης προόδου σταματάει για όσο χρειάζεται ώστε ένας από τους παίκτες να σηκώσει το βλέμμα του από τις ατάκες του και να ρωτήσει: Μήπως καλούμε κάτι τερατώδες;
Αυτό συνέβη πρόσφατα όταν ο Peter Thiel - ο μαντείο της αποκάλυψης της Silicon Valley και ένας από τους λίγους δισεκατομμυριούχους που μπορούν να μιλήσουν σε ολόκληρες παραγράφους - παραχώρησε μια συνέντευξη που έγινε viral για όλους τους σωστούς λόγους. Σε αυτήν, ο Thiel δεν μιλάει μόνο για τεχνολογία. Μιλάει για τον Αντίχριστο. Μιλάει για τον Αρμαγεδδώνα. Και το πιο συγκλονιστικό από όλα - μιλάει σαν άνθρωπος που πραγματικά πιστεύει στον πνευματικό πόλεμο.
Για τους περισσότερους ανθρώπους που παρακολουθούσαν από το περιθώριο αυτόν τον θαυμαστό νέο κόσμο -όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη γράφει τις Γραφές, οι δισεκατομμυριούχοι εκτοξεύουν πυραύλους στο στερέωμα και τα τσιπ εγκεφάλου διατίθενται στην αγορά σαν αναβαθμίσεις Fitbit- αυτή ήταν μια ανωμαλία. Ο Thiel υποτίθεται ότι είναι ένας φιλελεύθερος φουτουριστής. Ένας τεχνο-οπτιμιστής. Ένας αδίστακτος επενδυτής στην εποχή της Μοναδικότητας. Δεν υποτίθεται ότι χρησιμοποιεί τη λέξη Αντίχριστος μπροστά στην κάμερα, πόσο μάλλον με σοβαρό τόνο. Αλλά να που ήταν. Ωμός. Άμεσος. Χωρίς σενάριο. Και αδύνατο να αγνοηθεί.
Ας μην το διαστρεβλώνουμε αυτό — ο Peter Thiel δεν είναι Λουδίτης. Δεν στέκεται σε μια βουνοκορφή ντυμένος με λινάτσα και φωνάζει να κατεβάσουν τα μηχανήματα. Είναι, άλλωστε, ο ιδρυτής του Palantir, του μεγαθήριου της επιτήρησης που τροφοδοτεί αθόρυβα με πληροφορίες κάθε δυτικού καθεστώτος, από το Λάνγκλεϊ μέχρι το Λονδίνο. Υποστήριξε το Facebook στα σπάργανα, χρηματοδότησε τον εφιάλτη αναγνώρισης προσώπου της Clearview AI και κάποτε είπε τη φράση «Πιστεύω ότι είναι πάντα ηθικά αποδεκτό να λέει κανείς ψέματα στον πόλεμο» χωρίς να ανοιγοκλείσει τα μάτια του.
Αλλά όταν ένας άνθρωπος με αυτό το βιογραφικό αρχίζει να προειδοποιεί για τον Αντίχριστο -και όχι με τον συμβολικό τρόπο που θα έκανε ο μέσος μετα-ευαγγελικός- οφείλουμε να δώσουμε προσοχή. Γιατί ακόμα κι αν δεν κατανοεί πλήρως τη σοβαρότητα αυτού που αγγίζει, έρχεται σε επαφή με κάτι πραγματικό. Και αυτή η πραγματικότητα, όπως ήδη γνωρίζουν οι αναγνώστες του Insight to Incite , είναι παλαιότερη, σκοτεινότερη και πολύ πιο πνευματική από ό,τι τολμά να παραδεχτεί ο τεχνολογικός τύπος.
Στη συνέντευξη που έδωσε στο Uncommon Knowledge, η οποία έγινε πλέον viral , με τον Peter Robinson του Hoover Institution, ο Thiel διατύπωσε μια θεωρία ότι οι περισσότεροι πάστορες είναι πολύ δειλοί ή συμβιβασμένοι για να την εκστομίσουν από τον άμβωνα: ότι ο Αντίχριστος θα αναστηθεί όχι μέσω της ωμής βίας, αλλά μέσω της τεχνοκρατικής σωτηρίας . Δεν θα παρουσιαστεί ως τύραννος, αλλά ως σωτήρας - προσφέροντας ειρήνη, ασφάλεια και ψηφιακή αθανασία. Θα αναστηθεί στα φτερά μοντέλων Τεχνητής Νοημοσύνης που «ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική», σε νευρωνικά εμφυτεύματα που υπόσχονται να σβήσουν τον πόνο και σε πυρηνικές ομπρέλες που θα ριχτούν πάνω από έναν φοβισμένο κόσμο. Θα είναι η απάντηση στο πρόβλημα του υπαρξιακού κινδύνου .
Ο Θίελ δεν κατονόμασε τον Έλον Μασκ, αλλά δεν χρειαζόταν να το κάνει. Οι σκιές ήταν μακριές και η σιλουέτα αδιαμφισβήτητη.
Ας κάνουμε σμίκρυνση.
ΤΟ SHPIEL ΤΟΥ THIEL
Ο Πίτερ Θιλ είναι ένας άνθρωπος που δύσκολα κατηγοριοποιείται. Χριστιανός, αλλά όχι πραγματικά. Καπιταλιστής, αλλά όχι απόλυτα πεπεισμένος. Φιλελεύθερος, αλλά και μοναρχικός. Μιλάει σαν κάποιος που έχει διαβάσει την Αποκάλυψη, αλλά εξακολουθεί να πιστεύει ότι ίσως μπορέσουμε να την εντοπίσουμε. Χρηματοδοτεί την επιτήρηση της Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά μιλάει για τους έσχατους καιρούς σαν στοιχειωμένος άνθρωπος. Είναι ένας από τους λίγους στην τάξη των δισεκατομμυριούχων που δεν έχει αποκρύψει πλήρως τις πνευματικές διαστάσεις του πολέμου στον οποίο βρισκόμαστε.
Αλλά μην κάνετε λάθος—ο Θίελ δεν μας προειδοποιεί ως προφήτης. Ομολογεί κάτι ως οικοδόμος.
Βλέπετε, οι άντρες που αγωνίζονται να δημιουργήσουν θεϊκές μηχανές δεν αγνοούν τις θρησκευτικές επιπτώσεις. Απλώς νομίζουν ότι μπορούν να καταλάβουν την αρχιτεκτονική. Για τον Thiel, η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι απλώς ένα εργαλείο. Είναι μια σωτηριολογία . Στην πραγματικότητα, έχει συγκρίνει στο παρελθόν την αναζήτηση για τεχνητή γενική νοημοσύνη (AGI) με «ένα υποκατάστατο του Θεού». Ο μετανθρωπισμός, όπως έχει πει, είναι μια εκκοσμικευμένη εκδοχή της χριστιανικής εσχατολογίας. Αιώνια ζωή, χωρίς τον Σταυρό. Ημέρα της Κρίσης, χωρίς μετάνοια. Ανάληψη, μέσω του πυριτίου.
Αυτό που διαφοροποιεί τον Thiel από κάποιον σαν τον Sam Altman ή τον Ray Kurzweil είναι ότι είναι άβολα ειλικρινής σε αυτό. Οι άλλοι εξακολουθούν να το ντύνουν με εργαστηριακές ρόμπες και κοινοτοπίες από TED Talk. Αλλά ο Thiel, με τον κυνισμό του για τον ψυχρό πόλεμο και τις νιτσεϊκές του αποχρώσεις, κοιτάζει κατάματα το θηρίο και το κατονομάζει.
Παρόλα αυτά, κάποιος πρέπει να αναρωτηθεί—αν ξέρεις ότι χτίζεις τον μηχανισμό του Αντίχριστου, γιατί συνεχίζεις να χτίζεις;
Εκεί είναι που γίνεται ενδιαφέρον. Η θρησκευτική κοσμοθεωρία του Thiel, όπως είναι, δεν διαμορφώνεται από την υποταγή, αλλά από τη στρατηγική. Φαίνεται να πιστεύει ότι αν χτίζεις πιο γρήγορα, καλύτερα και παραμένεις ηθικά σε εγρήγορση, μπορείς να νικήσεις τους σκοτεινούς παίκτες στο δικό τους παιχνίδι. Αυτή είναι η φαουστική λογική που διαπερνά τη Σίλικον Βάλεϊ σήμερα: θα χτίσουμε τον Πύργο της Βαβέλ, αλλά θα βάλουμε ένα παρεκκλήσι στην κορυφή.
Αυτό δεν είναι απλώς λάθος—είναι βλάσφημο. Και τραγικά συνηθισμένο.
Στο προηγούμενο έργο μου, έχω αποκαλύψει τη θεολογική σήψη κάτω από τη γυαλιστερή λάμψη του τεχνοουτοπισμού. Στο βιβλίο μου «Η Μοναδικότητα και η Βαβέλ» , εξήγησα πώς ο Πύργος δεν ήταν απλώς ένα οικοδομικό έργο - ήταν μια εξέγερση. Ήταν το πρωτότυπο του μετανθρωπισμού. Ήταν μια απόρριψη των ορίων των δημιουργημάτων, της θεϊκής ιεραρχίας, της ανθρώπινης εξάρτησης. Και τι έκανε ο Θεός; Δεν τους συλλογίστηκε. Τους μπέρδεψε . Έτσι μοιάζει η κρίση όταν ένας πολιτισμός γίνεται πολύ περήφανος: θεϊκή αναστάτωση. Η Βαβέλ 2.0 έρχεται, και αυτή τη φορά, είναι κωδικοποιημένη σε Python.
Στο Transhumanism, Neuralink & Starlink , έδειξα πώς τα όνειρα του Musk για τσιπ και ο δορυφορικός ιστός δεν είναι απλώς παιχνίδια για σπασίκλες - είναι προσπάθειες παντογνωσίας και πανταχού παρουσίας. Είναι τεχνολογικές τελετουργίες - συστήματα θυσιών χωρίς αίμα, βωμοί χωρίς μετάνοια. Το Neuralink είναι μια ψεύτικη Πεντηκοστή. Το πλέγμα Starlink είναι ένα ψεύτικο στερέωμα. Και ο Musk, παρά τα μιμίδια και την παραπλάνηση που προκαλεί, δεν είναι άθεος - είναι ένας μάγος με εργαστηριακή ρόμπα.
Αλλά αυτό που παρουσιάζει ο Thiel σε αυτή την τελευταία συνέντευξη είναι κάτι ακόμη πιο ανησυχητικό: η ιδέα ότι μερικοί από αυτούς τους άντρες γνωρίζουν ότι το θηρίο έρχεται. Και χτίζουν τον θρόνο του ούτως ή άλλως.
Ίσως πιστεύουν ότι μπορούν να τον ελέγξουν. Ίσως νομίζουν ότι θα ανταμειφθούν. Ίσως, όπως οι μάγοι της αυλής του Φαραώ, να είναι πολύ μαγεμένοι από τη δύναμη για να παρατηρήσουν τις πληγές. Αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο - αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ουδέτεροι. Δεν είναι κοσμικοί. Είναι ιερείς της προόδου, απόστολοι της αποκάλυψης, κήρυκες μιας μετα-ανθρώπινης εποχής.
Η προειδοποίηση του Thiel, όσο διατυπωμένη και αν είναι σε φιλοσοφικούς στοχασμούς, είναι τελικά μια στιγμή σπάνιας διαύγειας σε μια ομίχλη πνευματικής αυταπάτης. Είναι μια ματιά στη συνείδηση ενός ανθρώπου που βοήθησε στην οικοδόμηση του κράτους επιτήρησης, που χρηματοδοτεί εταιρείες προγνωστικής τεχνητής νοημοσύνης, που ονειρεύεται βασίλεια που στέκονται στη θάλασσα και πόλεις που ελέγχονται από το cloud - και που τώρα φαίνεται να υποψιάζεται ότι μπορεί να έχει εξαπολύσει κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει.
Επειδή, όπως έχω γράψει και πριν, ο πόλεμος που έρχεται δεν θα διεξαχθεί μεταξύ αριστεράς και δεξιάς, συντηρητικής και προοδευτικής, ανθρώπινης και μηχανικής. Θα διεξαχθεί μεταξύ εκείνων που γονατίζουν ενώπιον του Χριστού — και εκείνων που θα τολμούσαν να χτίσουν έναν θεό στη θέση Του.
Ο Πίτερ Θιλ μπορεί να μην είναι προφήτης. Αλλά ακόμη και οι δαίμονες, όταν βρίσκονται στη γωνία, μπορούν να πουν την αλήθεια.
ΜΙΑ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ
Η στιγμή που ο Πίτερ Θιλ σταμάτησε όταν ρωτήθηκε αν η ανθρώπινη φυλή έπρεπε να επιβιώσει δεν ήταν αμήχανη - ήταν αποκαλυπτική. Δεν ήταν ένα σκοντάφτισμα, ήταν μια ομολογία. Ένας άνθρωπος που συμμετέχει στα διοικητικά συμβούλια εταιρειών με τη δύναμη να διαμορφώνει έθνη, να χρηματοδοτεί επαναστάσεις, να χτίζει αυτοκρατορίες επιτήρησης και κυριολεκτικά να χαρτογραφεί το νευρικό σύστημα του πλανήτη, έπρεπε να σταματήσει και να σκεφτεί την ηθική αξία της ανθρώπινης συνέχειας. Η σιωπή έλεγε ότι περισσότερες από δώδεκα λευκές βίβλοι θα μπορούσαν ποτέ να το κάνουν. Ήταν ο ήχος ενός ανθρώπου που υπολογίζει αν η επιβίωση άξιζε το κόστος σε ανθρώπινη σάρκα. Όχι ψηφιακή κληρονομιά. Όχι μεταφορτωμένη συνείδηση. Σάρκα.
Εδώ είναι που ο Thiel, και άλλοι σαν αυτόν, αρχίζουν να αποκαλύπτουν την καρδιά της μετανθρωπιστικής παρόρμησης. Δεν θα το πουν ποτέ δυνατά, όχι με τόσα πολλά λόγια, αλλά το μήνυμα είναι σαφές: δεν είναι η ανθρωπιά που έχει σημασία, είναι η ανθρώπινη παραγωγή . Αυτό που πρέπει να διατηρηθεί είναι το πρότυπο, όχι το άτομο. Ο κώδικας, όχι το πλάσμα. Η αρχιτεκτονική της συνείδησης, όχι η γενεαλογία του Αδάμ.
Ο Μασκ λέει το ίδιο πράγμα, μόνο που είναι πιο στιλβωμένος. «Διατηρήστε την ανθρώπινη συνείδηση», λέει, όχι «διατηρήστε τα ανθρώπινα όντα». Όταν πιέζεται, το όραμά του για επιβίωση περιλαμβάνει πάντα ένα είδος μετανάστευσης ειδών - όχι φυσικής, όχι αποικισμού με την παλιά έννοια - αλλά υπέρβασης. Συνείδηση ως δεδομένα, διάσπαρτα στο κενό του διαστήματος, αναμεταδιδόμενα σε δορυφόρους, ενσωματωμένα σε μηχανές, πηδώντας από τον Άρη σε φεγγάρια και σε αστρικά συστήματα σαν πνευματικός ιός.
Αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία. Είναι Γνωστικισμός σε ένα φούτερ με κουκούλα της SpaceX.
Από μια χριστιανική κοσμοθεωρία, αυτό αποτελεί βλασφημία φορώντας μια ρόμπα εργαστηρίου. Το χριστιανικό σύμβολο πίστης δεν διακηρύσσει την αθανασία της συνείδησης. Διακηρύσσει την ανάσταση του σώματος. Η σάρκα μας έχει σημασία - όχι μόνο τώρα, αλλά για πάντα. Ο Θεός δεν υποσχέθηκε να σώσει τα εγκεφαλικά μας πρότυπα. Υποσχέθηκε να αναστήσει τα οστά μας από τη σκόνη και να δοξάσει τα σώματά μας κατ' εικόνα του Χριστού. Το να αρνηθούμε τη σάρκα, το να τη θεωρήσουμε ως εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί, ισοδυναμεί με άρνηση της ίδιας της Ενσάρκωσης. Και αυτή είναι η άρρητη προϋπόθεση ολόκληρης της μετανθρωπιστικής ελίτ - η σάρκα είναι ένα ελάττωμα σχεδιασμού.
Ο δισταγμός του Thiel, επομένως, δεν είναι μόνο φιλοσοφικά ενδιαφέρων - είναι πνευματικά διαγνωστικός. Ξέρει ότι κάτι δεν πάει καλά. Νιώθει τον τρόμο, το πνευματικό βάρος που πιέζει τον πολιτισμό που βοήθησε να χτιστεί. Μπορεί να παραθέσει τον Αντίχριστο. Γνωρίζει την Αγία Γραφή. Βλέπει το μοτίβο. Κι όμως δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι ο άνθρωπος από σάρκα και οστά πρέπει να επιβιώσει. Επειδή στον κόσμο που ο Thiel βοήθησε να αρχιτεκτονήσει, η ανθρώπινη σάρκα έχει γίνει βάρος. Δεν είναι βέλτιστη. Είναι αργή, ακατάστατη, ηθική, θνητή. Η σάρκα μπορεί να μετανοήσει. Ο κώδικας όχι.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου