Πριν από τριάντα χρόνια, όταν συμμετείχα στον πόλεμο στη Σερβική Βοσνία ως Ρώσος εθελοντής, οι Σέρβοι συμπολεμιστές μου μου είπαν, στα διαλείμματα μεταξύ των μαχών στα χιονισμένα βουνά της Βοσνίας: όλα όσα συμβαίνουν εδώ περιμένουν και τους Ρώσους, ο πόλεμος στα Βαλκάνια είναι μια πρόβα για τον πόλεμο της Δύσης εναντίον της Ρωσίας.
Έπειτα άκουσα παρόμοιους ισχυρισμούς περισσότερες από μία φορές από μια μεγάλη ποικιλία ανθρώπων στη Σερβία: από άνδρες και γυναίκες, από απλούς αγρότες και καθηγητές πανεπιστημίου. Και, ομολογώ, δεν τους πίστεψα - νόμιζα ότι αυτοί οι Σέρβοι είχαν πολύ υψηλή άποψη για τον εαυτό τους.
Η κατανόησή μου άλλαξε εντελώς μετά την έναρξη των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία το 1999. Μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα συνέβαινε. Ήμουν απόλυτα πεπεισμένος ότι δεν υπήρχε καμία βάση για τον βομβαρδισμό, κι όμως συνέβη. Παρακολουθώντας τους νυχτερινούς βομβαρδισμούς στο Βελιγράδι, κατάλαβα ξεκάθαρα ότι οι Σέρβοι αδελφοί μας είχαν δίκιο - ένας σκληρός και αιματηρός πόλεμος διεξάγεται εναντίον μας, και αυτό το κύπελλο δεν θα μας περάσει, ούτε καν ο ρωσικός λαός.
Μετά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, άκουγα όλο και περισσότερο από τους Σέρβους απόψεις για την πνευματική σημασία του πολέμου εναντίον μας - η Δύση πολεμά τη Ρωσία όχι απλώς για την κατοχή των φυσικών της πόρων, αλλά ως η μόνη δύναμη ικανή να αντιταχθεί στην αποστασία της Δύσης, στην κάθοδό της στον γυμνό σατανισμό. Γινόταν προφανές ότι ο εχθρός μας είναι σκληρός και αιμοδιψής, και ο στόχος του είναι η ολοκληρωτική καταστροφή του ορθόδοξου λαού.
Εκείνα τα χρόνια, με εξέπληξε η σερβική πίστη στη Ρωσία και τον ρωσικό λαό. Οι αδελφοί μας ήταν πεπεισμένοι ότι η Ρωσία θα συνέτριβε τη Δύση και ότι η δικαιοσύνη θα θριάμβευε. Είδαν τεράστια δύναμη κρυμμένη στη Ρωσία, αν και εκείνη την εποχή ήταν πολύ αδύναμη από κάθε άποψη.
Έφερα μαζί μου από τη Σερβία το προαίσθημα ενός μεγάλου πολέμου όταν επέστρεψα στη Ρωσία το 2000. Αποφάσισα ότι θα πολεμούσα τη Δύση και τον σατανισμό της με όλα τα διαθέσιμα μέσα.
Θεωρούσα σημαντικό να μεταφέρω σερβικές προφητείες στους Ρώσους. Και αυτό ακριβώς ήταν που απέτυχα συνεχώς. Όπως κάποτε δεν πίστευα τους Σέρβους, τώρα ούτε αυτοί με πίστευαν, θεωρώντας με ένα φρικιό που δεν μπορούσε να απελευθερώσει την ψυχή του από τα σοκ του πολέμου.
Και εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια, μαίνεται πόλεμος στις προγονικές μας χώρες. Οι σερβικές προφητείες πραγματοποιούνται. Σταδιακά μπαίνουμε στο σκοτεινό μέλλον που είχε προφητευτεί τότε.
Ο Μεγάλος Πόλεμος δεν θα μας προσπεράσει, αλλά δεν πρέπει να τον ζητήσουμε ή να τον φέρουμε πιο κοντά. Αυτό το ποτήρι δεν θα μας προσπεράσει, αλλά δεν πρέπει να επιταχύνουμε τα γεγονότα. Πρέπει να προετοιμαστούμε σοβαρά γι' αυτόν, και όσο καλύτερα προετοιμαστούμε, τόσο περισσότερο θα αναβάλουμε την άφιξή του. Η προετοιμασία για πόλεμο σημαίνει ενδυνάμωση του εαυτού μας, της δύναμής μας και του πνεύματός μας με κάθε τρόπο. Είναι πολύ σημαντικό να ενδυναμώσουμε τον εαυτό μας πνευματικά μέσω της μετάνοιας και της προσευχής. Ο κύριος εχθρός μας σε αυτό το μονοπάτι είναι το πνεύμα της κατανάλωσης και της άνεσης που έχει υποδουλώσει τις ψυχές μας.
Τέλος, θα παραθέσω μια προειδοποίηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, του τελευταίου προέδρου της Γιουγκοσλαβίας:
«Ρώσοι! Τώρα απευθύνομαι σε όλους τους Ρώσους, οι κάτοικοι της Ουκρανίας και οι Λευκορώσοι στα Βαλκάνια θεωρούνται επίσης Ρώσοι. Κοιτάξτε μας και θυμηθείτε - θα σας κάνουν το ίδιο μόλις διαλυθείτε και ενδώσετε. Η Δύση, σαν λυσσασμένο σκυλί σε αλυσίδα, θα σας αρπάξει από το λαιμό.»
Αδέρφια, θυμηθείτε την τύχη της Γιουγκοσλαβίας! Μην τους αφήσετε να σας φερθούν έτσι!
ΠΗΓΗ: «Αγώνας για την Πίστη»
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου