Στη Βραζιλία, ερευνητές προχώρησαν σε μια εξαιρετική ανακάλυψη, βρίσκοντας αρχαία τέχνη σε βράχο που χρονολογείται πριν 9.000 χρόνια, μαζί με αποτυπώματα δεινοσαύρων της Κρητιδικής Περιόδου, πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια. Το σημαντικό εύρημα ήρθε στο φως στην Serrote do Letreiro, στη λεκάνη Sousa.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports.
Τα πετρογλυφικά δίπλα στα χνάρια δεινοσαύρων
Με επικεφαλής τους ερευνητές Leonardo P. Troiano, Heloísa B. dos Santos, Tito Aureliano, και Aline M. Ghilardi, η μελέτη δείχνει πως, οι προϊστορικοί κυνηγοί – συλλέκτες στη Βραζιλία, δημιουργούσαν αινιγματικά σχέδια στις βράχους, γνωστά ως πετρογλυφικά, κοντά σε πατημασιές των δεινοσαύρων.
Οι ανακαλύψεις αυτές, προσφέρουν σημαντικά στοιχεία σχετικά με τη σχέση παλαιοντολογίας και αρχαιολογίας, ειδικά στην τοποθεσία Serrote.
Την μελέτη διεξήγαγε ο Leonardo P. Troiano και η ομάδα του, οι οποίοι ανακάλυψαν σημαντικά στοιχεία από την αρχαία τέχνη σε βράχο στη Βραζιλία.
Αν και αρχικά τα πετρογλυφικά ανακαλύφθηκαν το 1975, μόλις πρόσφατα εντοπίστηκαν, από τους ερευνητές, τέτοιες επιγραφές κοντά σε σημαντικά αποτυπώματα δεινοσαύρων, με την αξιοποίηση πρωτοποριακής τεχνολογίας με drone.
Τα αποτυπώματα θεωρείται πως δημιουργήθηκαν από δεινοσαύρους της Κρητιδικής Περιόδου, της οποίας το τέλος ανάγεται πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια.
Οι ερευνητές εικάζουν ότι, οι προϊστορικοί άνθρωποι διάλεξαν το σημείο για τις ανάγλυφες επιγραφές λόγω των πατημασιών από τους δεινόσαυρους, ενώ κάποια από τα πετρογλυφικά, βρίσκονται σε απόσταση μόλις 5.08 με 10.16 εκατ. και ίσως να απεικονίζουν και τα ίδια τα χνάρια.
Το νόημα που έδιναν οι άνθρωποι στα αποτυπώματα δεινοσαύρων.
Αυτό, μαρτυρά πως, οι αρχαίοι άνθρωποι, όχι μόνο γνώριζαν τη σημασία των πατημασιών αλλά τους απέδιδαν ουσιαστικό νόημα.
Ο Leonardo Troiano, ο επικεφαλής συγγραφέας και αρχαιολόγος στο εθνικό ινστιτούτου ιστορικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς της Βραζιλίας, τονίζει πως, οι άνθρωποι που δημιούργησαν τα πετρογλυφικά το έκαναν λόγω των αποτυπωμάτων από τις πατημασιές των ζώων, και πως επέλεξαν την περιοχή ακριβώς λόγω της παρουσίας τους.
Ο Troiano σημείωσε πως, οι πατημασιές είχαν σημασία για τους αρχαίους, διαπίστωση που συμπίπτει με την τοποθεσία Serrote do Letreiro, (τον «Σημαδεμένο Λόφο»), κοντά στην Κοιλάδα των Δεινοσαύρων, μία προστατευόμενη περιοχή φημισμένη για τα πολλά απολιθωμένα αποτυπώματα από πατημασιές δεινοσαύρων.
Το 2023, ο Troiano και η ομάδα του πραγματοποίησαν έρευνα με μια ομάδα μαθητών γυμνασίου οι οποίοι συνέβαλαν στην έρευνα στο σημείο. Οι μαθητές, εκτός από το ότι έμαθαν για την αλληλεπίδραση της παλαιοντολογίας και της αρχαιολογίας, βοήθησαν στη φωτογράφηση των δειγμάτων.
Η ομάδα ταυτοποίησαν χνάρια διαφόρων ειδών δεινοσαύρων, μεταξύ των οποίων σαρκοφάγων θηριόποδων, μακρύλαιμων σαυρόποδων, και δίποδων ορνιθόποδων, όπως και ιγκουανόδοντους δεινοσαύρους.
Τα πετρογλυφικά που ανακαλύφθηκαν αποτελούν κυρίως από κύκλους γεμάτους με γραμμένες και άλλα γεωμετρικά σχήματα, τα οποία αποδίδονται σε ανθρώπους οι οποίοι ζήσαν στην περιοχή πριν από περίπου 9.400 και 2.620 χρόνια.
Ο Troiano χαρακτηρίζει τους αρχαίους αυτούς ανθρώπους ως μικρές, ημί – νομαδικές ομάδες κυνηγών και συλλεκτών που χρησιμοποιούσαν πέτρινα εργαλεία.
Οι επιγραφές στις πέτρες δημιουργήθηκαν χρησιμοποιώντας δύο τεχνικές: η διάτρηση και η απόξεση.
Η διάτρηση γινόταν με τη χρήση ενός πέτρινου σφυριού για να συνθλίβει τις επιφάνειες, ενώ η απόξεση με το ξύσιμο μιας πέτρας σε μια επιφάνεια για τη χάραξη επιγραφών.
H σημασία που έχουν οι βραχογραφίες.
Τα πετρογλυφικά προσφέρουν σημαντικά στοιχεία για τον ιστορικό πληθυσμό και ρίχνουν φως στα τελετουργικά και τις πρακτικές της εποχής.
«Πιστεύω ότι η δημιουργίες στις πέτρες ήταν μέρος ενός τελετουργικού: οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν και δημιουργούσαν κάτι, ίσως και να χρησιμοποιούσαν ψυχοτρόπες ουσίες», λέει ο Troiano, συμπληρώνοντας πως, «οι άνθρωποι αυτοί ενδιαφέρονταν για τον συμβολισμό των αποτυπωμάτων».
Προς υποστήριξη της υπόθεσης Troiano, ο Jan Simek, ένας επιφανής καθηγητής ανθρωπολογίας στο πανεπιστήμιο του Τεννεσσί, σημειώνει πως, η μελέτη αποτελεί πειστικό παράδειγμα του πώς οι αρχαίοι παρατηρούσαν και ενσωμάτωναν τα απολιθώματα στις πνευματικές τους εμπειρίες και τις ερμηνείες τους.
Σημειώνει πως, η περίπτωση αυτή αποτελεί ένα παράδειγμα της ανθρώπινης ανάγκης να συνδέεται με το πνευματικό πεδίο και ανεξήγητα φαινόμενα του περιβάλλοντος κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου