Μπορεί οι φρεγάτες Μπελαρά να είναι σε θέση να αλλάξουν τις ισορροπίες στο Αιγαίο, όμως η παρουσία του Anadolu και ότι αυτό υπόσχεται βάζουν σε σκέψεις την ελληνική πλευρά σχετικά με την απόκτηση ενός αντίστοιχου πλοίου.
Χρειάζεται όμως η Ελλάδα ένα αεροπλανοφόρο (ή κάτι παρόμοιο) ή μήπως είναι υπερβολή. Ας δούμε αναλυτικά τα υπέρ και τα κατά μιας τέτοιας επιλογής.
Ένα τύπου αεροπλανοφόρο θα λειτουργούσε θετικά στο θέμα της ενίσχυσης της αποτρεπτικής ισχύος. Θα μπορούσε να προσφέρει αυξημένη αποτρεπτική ισχύ, ειδικά σε μια περιοχή όπως το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος, όπου υπάρχουν γεωπολιτικές εντάσεις. Θα επέτρεπε στην Ελλάδα να προβάλλει αεροπορική ισχύ σε απομακρυσμένες περιοχές, ενισχύοντας την παρουσία της.
Θα προσέφερε την δυνατότητα δράσης σε διεθνή ύδατα, καθώς ένα αεροπλανοφόρο επιτρέπει τη διεξαγωγή στρατιωτικών και ανθρωπιστικών επιχειρήσεων μακριά από τη βάση. Θα μπορούσε να είναι χρήσιμο για την προστασία συμφερόντων σε ενεργειακές περιοχές, όπως τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ένα τέτοιο σκάφος λειτουργεί πολλαπλασιαστικά στην διπλωματική μας ισχύ. Η παρουσία ενός αεροπλανοφόρου προσδίδει κύρος στη χώρα και ενισχύει τη θέση της σε συμμαχίες, όπως το ΝΑΤΟ.
Τέλος, θα βοηθούσε σημαντικά στην αντιμετώπιση κρίσεων. Σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών ή ανθρωπιστικών κρίσεων, ένα αεροπλανοφόρο μπορεί να λειτουργήσει ως κινητή βάση συντονισμού, με δυνατότητα παροχής ιατρικής και άλλης βοήθειας.
Πέρα από τα θετικά υπάρχουν προβλήματα και σημαντικοί περιορισμοί. Με πρώτο και καλύτερο το υψηλό κόστος. Ένα αεροπλανοφόρο είναι εξαιρετικά ακριβό τόσο στην απόκτηση όσο και στη συντήρηση.
Εκτός από το ίδιο το πλοίο, απαιτούνται συνοδευτικά σκάφη (φρεγάτες, υποβρύχια) για την προστασία του, καθώς και εξειδικευμένο προσωπικό.
Επίσης, έχει σημαντικά περιορισμένη επιχειρησιακή χρησιμότητα στο Αιγαίο, το οποίο με τις μικρές αποστάσεις και τις πολλές βάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας, δεν απαιτεί αεροπλανοφόρο. Οι ελληνικές αεροπορικές βάσεις μπορούν ήδη να καλύψουν τις ανάγκες της περιοχής.
Υπάρχει επίσης η απειλή από σύγχρονα όπλα. Συστήματα όπως οι αντιπλοϊκοί πύραυλοι μπορούν να καταστήσουν ευάλωτα τα αεροπλανοφόρα, ιδιαίτερα σε περιοχές με υψηλή πυκνότητα απειλών, όπως η Ανατολική Μεσόγειος.
Τέλος, ένα αεροπλανοφόρο δεν αποτελεί προτεραιότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις που σχετίζονται με τη θαλάσσια κυριαρχία της και την αποτρεπτική της ισχύ. Οι επενδύσεις σε φρεγάτες, υποβρύχια και αεροπορικά μέσα είναι πιο οικονομικά αποδοτικές και εξίσου στρατηγικές.
Σε κάθε περίπτωση, η απόκτηση ενός αεροπλανοφόρου από την Ελλάδα δεν είναι απαραίτητη υπό τις παρούσες συνθήκες.
Παρόλο που θα μπορούσε να ενισχύσει την προβολή ισχύος της χώρας, το υψηλό κόστος και η περιορισμένη πρακτική χρησιμότητα το καθιστούν μη βιώσιμη επιλογή.
Μια καλύτερη στρατηγική είναι η ενίσχυση του υπάρχοντος ναυτικού στόλου και της Πολεμικής Αεροπορίας, που ήδη καλύπτουν τις επιχειρησιακές ανάγκες της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου