Σχεδόν κανένα άλλο σημείο του πλανήτη δεν έχει συγκεντρώσει τέτοια προσοχή από τους συνωμοσιολόγους και τους λάτρεις των UFO όσο το «Area 51»
Πολλά από αυτά... ασύλληπτα, αλλά εντελώς παράλογα και άλλα απλά αστεία. Από ένα project που υλοποιούσε υπό άκρα μυστικότητα η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ με την κατασκευή ενός υπερηχητικού ιπτάμενου δίσκου στην εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το μυστικό πρόγραμμα που παρήγαγε τις πρώτες ατομικές βόμβες έως... ένα σχέδιο που «ειδικοί» θα εκπαιδεύουν γάτες-κατασκόπους των κρατών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Project 1794
Στα τέλη του 2012 η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ άφησε πια να αποκαλυφθεί μια σειρά εγγράφων με την κωδική ονομασία «Project 1794», ένα μυστικό πρόγραμμα που σκοπό είχε να αναπτυχθεί ένα αεροσκάφος σε στυλ «ιπτάμενου δίσκου» που να καταρρίπτει σοβιετικά βομβαρδιστικά. Το φιλόδοξο πρόγραμμα «1794» ξεκίνησε τη δεκαετία του '50 με μία ομάδα μηχανικών να αναλαμβάνει την κατασκευή ενός αεροσκάφους -που να θυμίζει κάτι... εξωγήινο- ικανό να ταξιδεύει με υπερηχητικές ταχύτητες σε μεγάλα ύψη.
Στα έγγραφα υπάρχουν σχέδια που ορίζουν τις προδιαγραφές του να ταξιδεύει με ταχύτητα 4 Μαχ και σε ύψος 100.000 ποδιών, δηλαδή με ταχύτητα τέσσερις φορές μεγαλύτερη από εκείνη με την οποία ταξιδεύει ο ήχος στην ατμόσφαιρα της και να πετά στα 30.480 μέτρα. Το εκτιμώμενο κόστος του έργου εκτιμάται σε περισσότερα από 3 εκατ. δολάρια, που η αντιστοιχία τους ως προς την σημερινλη τους αξία θα ήταν κάτι παραπάνω από 26 εκατ. δολάρια!
Το Project 1794 τελικά ακυρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1961, όταν δοκιμές έδειξαν ότι ο σχεδιασμός του συγκεκριμένου ιπτάμενου δίσκου ήταν αεροδυναμικά ασταθής και πιθανότατα θα ήταν μη ελεγχόμενος σε υψηλές ταχύτητες, πόσο μάλλον υπερηχητικές.
Project Iceworm
Στη δεκαετία του 1960 ο στρατός των ΗΠΑ ξεκίνησε νέα μυστική αποστολή για την κατασκευή μιας σειράς κινητών θέσεων εκτόξευσης πυρηνικών πυραύλων που θα είχαν τη βάση τους κάτω από το «στρώμα» του πάγου της Γροιλανδίας. Ο στόχος ήταν να τοποθετήσουν πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς αρκετά κοντά ο ένας με τον άλλον για να μπορούν να χτυπήσουν στόχους εντός της Σοβιετικής Ένωσης.
Το πρόγραμμα είχε την κωδική ονομασία «Project Iceworm» και προκειμένου να ελεγχθεί ο βαθμός που θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς τους, ο στρατός ξεκίνησε ένα παράλληλο ερευνητικό πρόγραμμα που ονομαζόταν «Camp Century» χρησιμοποιώντας το ως καμουφλάζ για να μην πάρουν κάποιος πρέφα τα σχέδια που ετοίμαζαν. Υπό αυτό το πρόσχημα, οι μηχανικοί έχτισαν ένα υπόγειο δίκτυο με κτίρια και σήραγγες, που περιελάμβαναν χώρους διαβίωσης, κουζίνα, αίθουσα αναψυχής, αναρρωτήριο για τους ασθενείς, εργαστήρια, αίθουσες ανεφοδιασμού, κέντρο επικοινωνιών και δομές που θα φιλοξενούσαν πυρηνικές εγκαταστάσεις.
Η βάση που δημιουργήθηκε, και η οποία παρέμεινε κρυφή από την κυβέρνηση της Δανίας, λειτούργησε για συνολικά επτά χρόνια. Το πρόγραμμα ακυρώθηκε το 1966, διότι η μετατόπιση του πάγου δημιούργησε συνθήκες αστάθειας και άρα θα ήταν αδύνατο να χτίσουν εκεί τις εγκαταστάσεις που θα στέγαζαν τους πυρηνικούς πυραύλους. Σήμερα, τα «υπολείμματα» του project παραμένουν θαμμένα κάτω από το χιόνι της Αρκτικής.
Project MK-ULTRA
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η CIA έθεσε σε εφαρμογή σχέδια για το «Project MK-ULTRA», ένα παράνομο ερευνητικό πρόγραμμα για τη διερεύνηση και πιθανό έλεγχο συστημάτων του ανθρώπινου εγκεφάλου. Οι υπεύθυνοι του προγράμματος εξέτασαν τις επιπτώσει που μπορεί να έχει σε ανθρώπους η ύπνωση, διάφορα βιολογικά στοιχεία και τα ναρκωτικά, όπως LSD και βαρβιτουρικά. Ορισμένοι ιστορικοί της Επιστήμης πιθανολογούν πως το πρόγραμμα στόχευσε στην ανάπτυξη ενός συστήματος ελέγχου του νου που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να «προγραμματίσει» τους εγκεφάλους πιθανών δολοφόνων.
Το 1973, ο τότε διευθυντής της CIA Ρίτσαρντ Χελμς διέταξε να καταστραφούν όλα τα σχέδια για το «Project MK-ULTRA», χωρίς να έχει διευκρινιστεί έως σήμερα ο λόγος, με μία επίσημη έρευνα να στοιχειοθετείται αρκετά χρόνια αργότερα για τη διερεύνηση των σκοπών του συγκεκριμένου project. Σημειώνεται πως το πρόγραμμ αποτέλεσε τη βασική πηγή έμπνευσης πολλών ταινιών -μεταξύ των οποίων θρίλερ και επιστημονικής φαντασίας- όπως το «"The Manchurian Candidate» και το «Τhe Men Who Stare at Goats».
Περιοχή 51
Σχεδόν κανένα άλλο σημείο του πλανήτη δεν έχει συγκεντρώσει τέτοια προσοχή από τους συνωμοσιολόγους και τους λάτρεις των UFO όσο το «Area 51», μια απομακρυσμένη έρημο κοντά στη λίμνη Γκρουμ στη Νεβάδα - περίπου 135 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Λας Βέγκας. Η ατμόσφαιρα μυστηρίου που υπάρχει στη βάση εξακολουθεί να πυροδοτεί τη φαντασία των ανθρώπων και με αποτέλεσμα να συνδεθεί με την ύπαρξη παραφυσικών δραστηριοτήτων που πιθανόν λαμβάνουν χώρα εκεί, συμπεριλαμβανομένων διάφορων θεωριών ανθρώπων που πιστεύουν ότι η «Περιοχή 51» κρύβει εξωγήινους και UFO.
Για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2013, αποκρυπτογραφημένα έγγραφα της CIA έδειξαν ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ αναγνωρίζουν την ύπαρξη της «Περιοχής 51» και επιβεβαίωσαν ότι η άκρως απόρρητη τοποθεσία χρησιμοποιήθηκε για τη δοκιμή διαφόρων κατασκοπευτικών αεροσκαφών, μεταξύ των οποίων και το γνωστό αναγνωριστικό αεροσκάφος U-2.
Παρότι η «Περιοχή 51» που λειτουργεί ως αποκομμένο παράρτημα της αεροπορικής βάσης Edwards στη γειτονική Καλιφόρνια και ενώ δεν έχει χαρακτηριστεί ποτέ επίσημα ως «μυστική βάση», οι έρευνες και οι δραστηριότητες που έχουν διεξαχθεί εκεί κατά διαστήματα ήταν μερικά από τα πιο καλά φυλαγμένα μυστικά του αμερικανικού έθνους.
Project Grudge
Ενώ η «Περιοχή 51» δεν ορίστηκε ως μια άκρως απόρρητη βάση σχεδιασμένη για μελέτες ύπαρξης και δραστηριότητας εξωγήινων, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ μελέτησε κανονικά την ύπαρξη των UFO. Το Project Grudge ήταν ένα βραχύβιο πρόγραμμα που ξεκίνησε το 1949 για τη μελέτη άγνωστων ιπτάμενων αντικειμένων. Η αποστολή ακολούθησε το πρόγραμμα γνωστό ως «Project Sign» που είχε προηγηθεί και που είχε δημοσιεύσει μια αναφορά στις αρχές του 1949 δηλώνοντας ότι, ενώ μερικά UFO φαίνονταν σαν να είναι κανονικά αεροσκάφη, δεν μπόρεσαν ποτέ να βρεθούν επαρκή δεδομένα που να προσδιορίζουν την προέλευσή τους.
Οι επικριτές του «Project Grudge» είπαν ότι το πρόγραμμα αποσκοπούσε αποκλειστικά στην κατάργηση των αναφορών για παρατηρήσεις UFO και ότι πολύ λίγη έρευνα διεξήχθη στην πραγματικότητα. Ο Έντουαρντ Ράππελτ αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και διευθυντής του προγράμματος, έγραψε βιβλίο σχετικό με το εν λόγω ζήτημα και είχε σχολιάσει:
Στο βιβλίο του για το θέμα, ο Edward J. Ruppelt, αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και διευθυντής του Project Grudge, έγραψε: «[Δεν] χρειάζεται μεγάλη μελέτη παλαιότερων αρχείων για τα UFO για να καταλάβω ότι οι τυπικές διαδικασίες πληροφοριών δεν ακολουθούνταν από το Project Grudge. Όλα αξιολογούνταν με την προϋπόθεση ότι τα UFO δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν. Ό,τι κι αν δείτε ή ακούσετε, μην το πιστεύετε».
Επιχείρηση Paperclip
Τον Σεπτέμβριο του 1946, ο πρόεδρος Χάρι Τρούμαν ενέκρινε ένα πρόγραμμα με το όνομα «Operation Paperclip», το οποίο είχε ως στόχο να «παρασύρει» στις ΗΠΑ επιστήμονες από τη ναζιστική Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αξιωματούχοι του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών (τον προκάτοχο της CIA) στρατολόγησαν Γερμανούς επιστήμονες στην Αμερική για να βοηθήσουν τις μεταπολεμικές προσπάθειες της χώρας, οι οποίες θα διασφάλιζαν επιπλέον ότι η πολύτιμη επιστημονική γνώση δεν θα κατέληγε στα χέρια της Σοβιετικής Ένωσης ή της διαιρεμένης Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας.
Ο πιο διάσημος νοεσύλλεκτος της επιχείρησης Paperclip ήταν ο επιστήμονας πυραύλων Βέρνχερ φον Μπράουν, ο οποίος θα συνέχιζε το έργο του να είναι «εγκέφαλος» των αποστολών της NASA στο φεγγάρι Απόλλων.
Επιχείρηση Northwoods
Η τεταμένη σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κούβας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου οδήγησε την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) να σχεδιάσει μια σειρά από παράξενα σχέδια με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος του Φιντέλ Κάστρο. Ενώ ο στόχος των περισσότερων από αυτές τις μυστικές επιχειρήσεις -όπως η Επιχείρηση Mongoose- ήταν η δολοφονία του ίδιου του Φιντέλ Κάστρο, ενώ άλλα σχέδια είχαν στόχο να υποκινήσουν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Κούβας, όπως κατά καιρούς έχουν καταλήξει ειδικοί.
Το 1998 το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας (NSA) -ένας μη κυβερνητικός οργανισμός που δημοσιεύει πληροφορίες που διατίθενται μέσω του νόμου περί ελευθερίας της πληροφορίας- δημοσίευσε έγγραφα σχετικά με την επιχείρηση «Northwoods». Το σχέδιο του 1962 που έγινε όνειρο προς υλοποίηση για τους ένστολους του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, περιελάμβανε ενέργειες βιαιοπραγιών σε βάρος αμάχων των ΗΠΑ και της Κούβας και στη συνέχεια επέρριπτε κατηγορίες για αυτές τις πράξεις στην κουβανική κυβέρνηση, σύμφωνα με τα έγγραφα της NSA. Πρόκειται για πράξεις που περιελάμβαναν στημένες τρομοκρατικές επιθέσεις σε πόλεις των ΗΠΑ, αεροπειρατεία και τη βύθιση πλοίων γεμάτων Κουβανών μεταναστών που κινείτο καθ' οδόν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις οποίες θα εκμεταλλεύονταν στη συνέχεια για να δικαιολογήσουν έναν πόλεμο με την Κούβα, καταλήγουν τα εν λόγω έγγραφα.
Η κυβέρνηση Κένεντι αναγνώρισε τον μάταιο και ανόητο χαρακτήρα της «Επιχείρησης Northwoods» και την απέρριψε, σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδήσεων.
Manhattan Project
Ένα από τα πιο γνωστά πλέον μυστικά ερευνητικά προγράμματα είναι το «Manhattan Project», το οποίο τελικά ήταν η αφορμή για την παραγωγή των πρώτων ατομικών βομβών στον κόσμο. Το έργο ξεκίνησε το 1939 και καλύφθηκε με τους αρμόδιους για την επιτήρηση του να τηρούν σιγή ιχθύος καθώς οι φυσικοί ερευνούσαν την πιθανή δύναμη των ατομικών όπλων. Από το 1942 έως το 1946, ο αξιωματικός του Σώματος Μηχανικού Στρατού των ΗΠΑ Λέσλι Γκρόουβς ηγήθηκε του project.
Η πρώτη πυρηνική βόμβα πυροδοτήθηκε στις 5:30 π.μ. της 16ης Ιουλίου του 1945, κατά τη διάρκεια της λεγόμενης δοκιμής «Trinity» στην αεροπορική βάση Αλαμνογκόρντο του Νέου Μεξικού. Η έκρηξη δημιούργησε το λεγόμενο πυρηνικό μανιτάρι, ένα σύννεφο που εκτεινόταν σε ύψος 12.200 μέτρων από το έδαφος της Γης, ενώ η εκρηκτική ισχύς της βόμβας ισοδυναμούσε με περισσότερους από 15.000 τόνους TNT.
Ένα μήνα μετά τη δοκιμή του Trinity, δύο ατομικές βόμβες έπεσαν στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Μέχρι σήμερα, οι βομβαρδισμοί της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι παραμένουν τα μοναδικά παραδείγματα χρήσης πυρηνικών όπλων και μάλιστα στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Επιχείρηση Gladio
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το ΝΑΤΟ ανέπτυξε ένα διαβαθμισμένο σχέδιο για τη διατήρηση της ασφάλειας στην Ευρώπη σε περίπτωση «σοβιετικής εισβολής». Σύμφωνα με αποκρυπτογραφημένα έγγραφα, το σχέδιο αυτό απαιτούσε τον σχηματισμό μυστικών στρατών ή οργανώσεων «Stay-behind» σε πολλές χώρες που εντάσσονται στη Συμμαχία του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, του Βελγίου και της Γαλλίας.
Η αποστολή των μυστικών στρατών ήταν απλή: «Προετοιμαστείτε για μια πιθανή κομμουνιστική κατάληψη και ηγηθείτε μιας ένοπλης αντίστασης σε περίπτωση που συμβεί τέτοια κατάληψη». Σε ορισμένες χώρες η «προετοιμασία» για τη σοβιετική εισβολή περιελάμβανε την κατασκοπεία και τη συσσώρευση πυρομαχικών.
Ούτε αυτοί οι μυστικοί στρατοί δεν έμειναν κρυφοί για πολύ από τη Σοβιετική Ένωση. Υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι -σε χώρες όπου δρούσαν οι στρατιωτικές δυνάμεις- μερικές φορές δεν γνώριζαν την ύπαρξη συτών. Ο Ιταλός πρωθυπουργός εκείνη την εποχή, Τζούλιο Αντρεότι, αποκάλυψε πληροφορίες για τον «μυστικό ιταλικό στρατό Ψυχρού Πολέμου» (γνωστό ως Gladio) το 1990, και έγινε ο πρώτος ηγέτης μιας χώρας του ΝΑΤΟ που μίλησε δημόσια για μια από αυτές τις δυνάμεις. Τα αποκρυπτογραφημένα έγγραφα που σχετίζονται με τους στρατούς του ΝΑΤΟ είναι προσβάσιμα μέσω του The Black Vault, ενός ιστότοπου που τα καθιστά διαθέσιμα στο κοινό.
Σφαγή του Μι Λάι
Τον Μάρτιο του 1968 Αμερικανοί στρατιώτες δολοφόνησαν εκατοντάδες άμαχους και άοπλους πολίτες στο χωριό Μι Λάι στο νότιο Βιετνάμ σύμφωνα με αφηγήσεις και περιγραφές για την ανατριχιαστική σφαγή και τις δολοφονίες τουλάχιστον 300 γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων.
Αξιωματούχοι του στρατού κατάφεραν να συγκαλύψουν τη σφαγή για ένα χρόνο πριν ένας ερευνητής δημοσιογράφος του Associated Press (AP) φέρει την θηριωδία στην προσοχή του αμερικανικού λαού τον Νοέμβριο του 1969. Υπό το φως των ειδήσεων, έγινε επίσημη έρευνα για τα γεγονότα στο Μι Λάι που ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1970. Η έρευνα κατέληξε σε ποινικές διώξεις εναντίον 14 αξιωματικών του αμερικανικού στρατού, όλοι εκτός από έναν από τους οποίους αθωώθηκαν για τα εγκλήματά τους. Τα αποκρυπτογραφημένα έγγραφα που σχετίζονται με την έρευνα είναι διαθέσιμα στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.
Στον απόηχο της σφαγής στο Μι Λάι, το Πεντάγωνο δημιούργησε μια ομάδα εργασίας γνωστή ως «Ομάδα Εργασίας για τα Εγκλήματα Πολέμου του Βιετνάμ» (Vietnam War Crimes Working Group), η οποία διερεύνησε περιστατικά παρόμοια με τις δολοφονίες σε αυτό το χωριό του Βιετνάμ. Αυτή η ομάδα συνέταξε περισσότερες από 9.000 σελίδες εγγράφων που περιγράφουν λεπτομερώς τα εγκλήματα των αμερικανικών στρατευμάτων κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, πολλά από τα οποία γνωστοποιήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1990. Αυτά και πολλά ακόμη έγγραφα σχετικά με εγκλήματα πολέμου στο Βιετνάμ είναι προσβάσιμα μέσω των Εθνικών Αρχείων.
Επιχείρηση Washtub
Μυστικοί στρατοί υπήρχαν και στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το 2014, κωδικοποιημένα έγγραφα που δώθηκαν στη δημοσιότητα από την Πολεμική Αεροπορία και το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI) αποκάλυψαν ένα σχέδιο που είχε αρχίσει να μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης το 1950 για μια «κρυφή επιχείρηση πληροφοριών και φοροδιαφυγής και φυγής στην Αλάσκα».
Με το κωδοικό όνομα «Operation Washtub» το σχέδιο προέβλεπε την εκπαίδευση των απλών κατοίκων της Αλάσκας στην κωδικοποίηση, αποκωδικοποίηση και άλλες τεχνικές κατασκοπείας, ώστε να μπορούν να κατασκοπεύουν τον εχθρό σε περίπτωση «σοβιετικής εισβολής» στην Αλάσκα. Ενώ μια τέτοια εισβολή δεν έγινε ποτέ, συνολικά 89 πράκτορες εκπαιδεύτηκαν για το σκοπό αυτό, σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδήσεων.
Όλεγκ Πενκόφσκι
Ο Όλεγκ Πενκόφσκι ήταν υψηλόβαθμος σοβιετικός αξιωματικός των στρατιωτικών πληροφοριών που εργάστηκε ως κατάσκοπος για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Πιο γνωστός για τον ρόλο του στην κουβανική κρίση των πυραύλων του 1962, ο Πενκόφσκι παρείχε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ πολύτιμες λεπτομέρειες σχετικά με τις δυνατότητες των σοβιετικών πυραύλων που είχαν εγκατασταθεί στην Κούβα.
Ο κατάσκοπος έγινε τελικά αντιληπτός από τους συναδέλφους του, τους σοβιετικούς αξιωματικούς των μυστικών υπηρεσιών, κατηγορήθηκε για προδοσία και εκτελέστηκε το 1963. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί που πιστεύουν ότι ο Πενκόφσκι ήταν απλώς ένα δόλωμα που μπορεί να είχε μεταδώσει fake πληροφορίες για τις δυνατότητες των σοβιετικών όπλων σε πράκτορες πληροφοριών των ΗΠΑ. Κάποιοι επισημαίνουν έγγραφα που περιγράφουν τις πληροφορίες που παρείχε ο Πενκόφσκι ως απόδειξη ότι η πίστη του κατασκόπου ήταν πραγματικά στη Σοβιετική Ένωση.
Acoustic Kitty
Μια έκθεση από το 1967 δείχνει ότι η CIA ξόδεψε εκατομμύρια δολάρια σε μια προσπάθεια να εξημερώσει και να εκπαιδεύσει γάτες να κατασκοπεύουν τη Σοβιετική Ένωση. Ναι, το διάβασες σωστά. Με την ονομασία Acoustic Kitty, το πρόγραμμα περιελάμβανε την εμφύτευση ηλεκτρονικού εξοπλισμού κατασκοπείας σε ζωντανές γάτες και στη συνέχεια την εκπαίδευσή τους να «ακροακούν» ανυποψίαστους αντιπάλους του Ψυχρού Πολέμου.
Αν και πρόκειται για ένα εξαιρετικά παράξενο και μη πιστευτό, αλλά στην πραγματικότητα υπαρκτό σχέδιο, σχετικές πληροφορίες δημοσιεύονται σε υπόμνημα του Αρχείου Εθνικής Ασφάλειας.
Η χαμένη βόμβα της Γροιλανδίας
Το 1968, ένα βομβαρδιστικό B-52 των ΗΠΑ που μετέφερε τέσσερις βόμβες υδρογόνου σε μια αποστολή ρουτίνας (αλλά μυστική) συνετρίβη κοντά στην αεροπορική βάση Thule στη Γροιλανδία. Στον απόηχο της συντριβής, Αμερικανοί και Δανοί αξιωματούχοι ξεκίνησαν ένα έργο για τον καθαρισμό ραδιενεργών συντριμμιών και τη συλλογή των διάσπαρτων κομματιών των πυρηνικών βομβών. Ωστόσο, για χρόνια αργότερα, δημοσιεύματα ειδήσεων από τη Δανία και τις ΗΠΑ αμφισβήτησαν εάν είχαν εντοπιστεί πραγματικά και οι τέσσερις βόμβες. [Φωτογραφίες: Άκρως απόρρητη Στρατιωτική Βάση Εποχής Ψυχρού Πολέμου στη Γροιλανδία]
Το 2008, το BBC δημοσίευσε ένα άρθρο βασισμένο σε έγγραφα σχετικά με το ατύχημα της Thule, υποστηρίζοντας ότι μία από τις τέσσερις βόμβες υδρογόνου δεν ανακτήθηκε ποτέ από το σημείο της συντριβής. Αυτός ο ισχυρισμός από έγκριτο δημοσίευμα οδήγησε τον Δανό πρωθυπουργό να ζητήσει νέα έρευνα για τα έγγραφα που χρησιμοποιήθηκαν για το ρεπορτάζ του BBC. Αυτή η έρευνα, με επικεφαλής τον Δανό μελετητή Svend Aage Christensen, διαπίστωσε ότι η αναφορά του BBC δεν βασιζόταν σε νέες πληροφορίες και ότι και τα τέσσερα όπλα είχαν, στην πραγματικότητα, καταστραφεί κατά τη διάρκεια της συντριβής. το 1968, σύμφωνα με το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας.
Project Horizon
Πριν η μη στρατιωτική διαστημική οργάνωση NASA βάλει τον πρώτο αστροναύτη στη Σελήνη το 1969, τουλάχιστον δύο στρατιωτικές οργανώσεις των ΗΠΑ εκπόνησαν σχέδια για τη δημιουργία στρατηγικών σεληνιακών στρατιωτικών φυλακίων. Το 1959, ο στρατός των ΗΠΑ συνέταξε μια πρόταση για μια «επανδρωμένη στρατιωτική» βάση στο φεγγάρι. Αυτή η πρόταση, η οποία υποβλήθηκε από τον αρχηγό έρευνας και ανάπτυξης του Στρατού, ονομάστηκε Project Horizon και θα «ανάπτυξε και θα προστατεύσει τα πιθανά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών στο φεγγάρι», σύμφωνα με τα αποκρυπτογραφημένα έγγραφα.
Ένα άλλο πρόγραμμα, αυτό που αναπτύχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία των Η.Π.Α., επιδίωξε να δημιουργήσει ένα «Σεληνιακό Βομβαρδιστικό Σύστημα Γης» που πληρούσε συγκεκριμένες στρατιωτικές απαιτήσεις. Μια άλλη μελέτη της Πολεμικής Αεροπορίας, αυτή που υποβλήθηκε το 1959, αφορούσε την έκρηξη πυρηνικού όπλου στο φεγγάρι. Τη μελέτη ηγήθηκε ο Leonard Reiffel, τότε φυσικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ιλινόις, και περιελάμβανε επίσης συνεισφορές από τον αστροφυσικό Carl Sagan. Σε μια συνέντευξη του 2010 στους New York Times, ο Ράιφελ είπε ότι «η κύρια πρόθεση [της πυρηνικής έκρηξης] ήταν να εντυπωσιάσει τον κόσμο με την ανδρεία των Ηνωμένων Πολιτειών».
Σιωπηλή ζώνη Mapimí
Ένα άλλο έγγραφο θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποσαφήνιση ορισμένων αστικών μύθων σε μια από τις πιο παράξενες τουριστικές παγίδες του Μεξικού. Η λεγόμενη σιωπηλή ζώνη Mapimí είναι ένα μικρό τμήμα της ερήμου στο Ντουράνγκο του Μεξικού, όπου, σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, τα ραδιοκύματα δεν μπορούν να μεταδοθούν. Συχνά σε σύγκριση με το Τρίγωνο των Βερμούδων, στο Mapimí συχνάζουν τουρίστες που αναζητούν μια παραφυσική περιπέτεια.
Αλλά ο πραγματικός λόγος που το Mapimí είναι μια ενδιαφέρουσα τοποθεσία δεν έχει να κάνει με εξωγήινους ή παραφυσική ενέργεια - έχει να κάνει με ένα μεγάλο λάθος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Το 1970, ένας πύραυλος ATHENA V-123-D που μετέφερε δύο μικρά φιαλίδια κοβαλτίου 57 (ένα ραδιενεργό ισότοπο που χρησιμοποιείται ορισμένες φορές σε βόμβες) συνετρίβη στην έρημο Durango. Ο πύραυλος έπρεπε να προσγειωθεί στο Νέο Μεξικό, σύμφωνα με έγγραφα που δημοσιεύτηκαν το 2013. Τοπικοί θρύλοι μπορεί να ξεπήδησαν ως αποτέλεσμα αυτής της πτώσης της Πολεμικής Αεροπορίας.
Πτήση Ιράν 655
Το 1988, ένα πολεμικό πλοίο των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο κατέρριψε ένα ιρανικό πολιτικό αεροσκάφος που εκτελούσε το δρομολόγιο του Ντουμπάι, σκοτώνοντας και τους 290 επιβάτες του. Το προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού αναγνώρισε εσφαλμένα το πολιτικό αεροσκάφος ως ιρανικό μαχητικό αεροσκάφος πριν εκτοξεύσει τον πύραυλο που κατέρριψε την πτήση, σύμφωνα με έγγραφα.
Οι ΗΠΑ κατέληξαν σε συμφωνία με το Ιράν το 1996, σύμφωνα με την οποία συμφώνησαν να πληρώσουν 61,8 εκατομμύρια δολάρια για να αποζημιωθούν οι οικογένειες των Ιρανών θυμάτων. Ωστόσο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη. Το Πεντάγωνο διεξήγαγε μια πλέον επίσημη έρευνα για το περιστατικό το 1988 και δεν βρήκε λάθος στους αξιωματικούς του ναυτικού που κατέρριψαν την πτήση 655.
Ωστόσο, στον απόηχο της έρευνας από το Υπουργείο Άμυνας, αρκετοί δημοσιογράφοι επεσήμαναν αποκλίσεις μεταξύ της επίσημης έκθεσης και μεταγενέστερων εκθέσεων για το τι συνέβη. Για παράδειγμα, αρχικά ειπώθηκε ότι η πτήση είχε παρεκκλίνει από την τυπική της διαδρομή, αλλά αργότερα διαπιστώθηκε ότι ήταν ψευδής. Στην έκθεση αναφέρεται επίσης ότι το πολεμικό πλοίο επιχειρούσε σε διεθνή ύδατα τη στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου, ενώ στην πραγματικότητα επιχειρούσε στα χωρικά ύδατα του Ιράν.
Η απαγωγή του Lunik
Μερικές φορές, αυτά τα έγγραφα διαβάζονται σαν σκηνή από ταινία του Τζέιμς Μποντ. Αυτό συμβαίνει με αυτό το έγγραφο, με τίτλο "Η απαγωγή του Lunik". Αφηγείται την ιστορία μιας αποστολής υπό την ηγεσία της CIA να «δανειστεί» έναν σοβιετικό σεληνιακό δορυφόρο για μία μόνο νύχτα.
Η λεγόμενη απαγωγή συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 1960, στο απόγειο της διαστημικής κούρσας ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης. Για να καταστήσουν σαφές ότι κέρδιζαν αυτόν τον αγώνα, οι Σοβιετικοί εκτόξευσαν μια πολυεθνική έκθεση του δορυφόρου Lunik τους, του πρώτου διαστημικού σκάφους που έφτασε κοντά στο φεγγάρι της Γης. [10 κορυφαίες σοβιετικές και ρωσικές διαστημικές αποστολές]
Ένα βράδυ, μυστικοί πράκτορες της CIA έπεισαν τον οδηγό φορτηγού που μετέφερε τον δορυφόρο από πόλη σε πόλη να ξεκουραστεί σε ένα κοντινό ξενοδοχείο και να αφήσει τον δορυφόρο στη φροντίδα τους, αποκάλυψαν τα έγγραφα. Στη συνέχεια «δανείστηκαν» το σοβιετικό τροχιακό - αποσυναρμολογώντας το και φωτογραφίζοντας τα εξαρτήματά του πριν το ξαναβάλουν στο φορτηγό. Δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι οι Σοβιετικοί γνώριζαν τι είχε συμβεί εκείνη τη μοιραία νύχτα, σύμφωνα με τα έγγραφα.
USS Liberty
Το 1967, εν μέσω του Πολέμου των Έξι Ημερών (σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και των γειτονικών του αραβικών κρατών), ισραηλινά αεροσκάφη επιτέθηκαν στο USS Liberty, ένα πλοίο που συγκέντρωνε πληροφορίες για την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA). Τριάντα τέσσερις Αμερικανοί σκοτώθηκαν στην επίθεση και άλλοι 171 τραυματίστηκαν. Ήταν όμως σκόπιμη η επίθεση;
Πολλοί πιστεύουν ότι η ισραηλινή κυβέρνηση σκόπευε να ανοίξει πυρ εναντίον του λεγόμενου «κατασκοπευτικού πλοίου» για να το αποτρέψει από το να υποκλέψει ευαίσθητες πληροφορίες για επερχόμενες μάχες, σύμφωνα με έκθεση της NSA. Ωστόσο, οι επίσημες έρευνες τόσο των αμερικανικών όσο και των ισραηλινών υπηρεσιών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επίθεση δεν ήταν σκόπιμη, με τους πιλότους να επιβεβαιώνουν ότι πίστευαν ότι το USS Liberty ήταν εχθρικό πλοίο. Αυτή η έκθεση της NSA εξηγεί τη θέση της υπηρεσίας για το επίμαχο ζήτημα.
Αεροπλάνα επιτήρησης του FBI
Το 2015, το AP δημοσίευσε την είδηση ενός προγράμματος παρακολούθησης του FBI που χρησιμοποιεί μικρά αεροσκάφη για να κατασκοπεύει υπόπτους στο έδαφος. Τα αεροπλάνα φέρουν τεχνολογία παρακολούθησης βίντεο και κινητών τηλεφώνων και είναι εγγεγραμμένα σε εικονικές εταιρείες. Όταν το AP δημοσίευσε την έκθεσή του τον Ιούνιο του 2015, τα αεροπλάνα είχαν παρατηρηθεί πάνω από περισσότερες από 30 πόλεις σε 11 πολιτείες των ΗΠΑ σε μια περίοδο 30 ημερών.
Ενώ το FBI είπε στο AP ότι το πρόγραμμα εναέριας επιτήρησής του δεν είναι μυστικό, οι λεπτομέρειες σχετικά με τις πληροφορίες που συλλέγουν τα αεροσκάφη είναι εξαιρετικά λογοκριμένες σε δημόσια διαθέσιμα έγγραφα, σύμφωνα με το AP. Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι το FBI χειρίζεται αυτά τα αεροπλάνα χωρίς δικαστική έγκριση. Ένα έγγραφο, το οποίο αποκτήθηκε από το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας, δείχνει τα ονόματα και τις διευθύνσεις των εικονικών εταιρειών που εκμεταλλεύονται τα αεροπλάνα. Ο ειδικός και ιστορικός της NSA Matthew M. Aid δημιούργησε επίσης μια λίστα με τα αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται σε αυτήν την «αεροπορία» του FBI.
Επιχείρηση Crossroads
Τον Ιούλιο του 2016, το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας δημοσίευσε κωδικά έγγραφα, ταινίες και φωτογραφίες που δείχνουν αμερικανικές δοκιμές ατομικών βομβών στην Ατόλη Μπικίνι το 1946. Με την ονομασία Operation Crossroads, οι δοκιμές σηματοδότησε τις πρώτες ατομικές εκρήξεις μετά τους βομβαρδισμούς της Ιαπωνίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στο Αύγουστος 1945. [Στις Φωτογραφίες: Dive to USS Independence Wreck]
Ενώ πολλά είναι δημόσια γνωστά για τις δοκιμές, τα εν λόγω έγγραφα ρίχνουν νέο φως στο πώς οι δοκιμές επηρέασαν τους ανθρώπους της Ατόλης Μπικίνι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μετεγκατασταθούν. Προσφέρουν επίσης μια άποψη των αντιρρήσεων που διατύπωσαν επιστήμονες και στρατιωτικοί αξιωματούχοι πριν από τους βομβαρδισμούς, καθώς και το σκεπτικό πίσω από την απόφαση να πραγματοποιηθούν οι δοκιμές παρά αυτές τις αντιρρήσεις.
Δόκτωρ Ζιβάγκο
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η CIA έπαιξε ρόλο στη διανομή του βιβλίου «Doctor Zhivago» σε όλη τη Σοβιετική Ένωση. Το βιβλίο του Ρώσου συγγραφέα Μπόρις Παστερνάκ απαγορεύτηκε από τους Σοβιετικούς, σύμφωνα με άρθρο της Washington Post, επειδή παρουσίαζε μια ανοιχτόμυαλη άποψη για την επανάσταση των Μπολσεβίκων και ο πρωταγωνιστής της, γιατρός-ποιητής, ήταν έντονα ατομικιστής.
Βλέποντας τις δυνατότητες του βιβλίου ως εργαλείο προπαγάνδας, η CIA συνεργάστηκε με τους συμμάχους της στην Ολλανδική Υπηρεσία Πληροφοριών για να παραδώσει περίπου 1.000 αντίτυπα του βιβλίου στα σοβιετικά χέρια, σύμφωνα με έγγραφα που δημοσιελυτηκαν το 2014. Τα βιβλία διανεμήθηκαν σε επισκέπτες Σοβιετικούς στην Παγκόσμια Έκθεση στις Βρυξέλλες το 1958 με τη βοήθεια του Βατικανού, σύμφωνα με το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας.
Δεμένα με μπλε λινό χωρίς σημάδια και τυλιγμένα σε καφέ χαρτί, τα βιβλία έφτασαν στη Σοβιετική Ένωση, όπου η CIA ήλπιζε ότι θα προκαλούσαν αντικομμουνιστικό αίσθημα στους δυσαρεστημένους πολίτες. Η CIA μετέφερε επίσης λαθραία άλλα απαγορευμένα βιβλία στη Σοβιετική Ένωση, όπως το «A Portrait of the Artist as a Young Man» του James Joyce και το «Pnin» του Vladimir Nabokov.
FLIR, GIMBAL, GOFAST: Τα βίντεο του Πενταγώνου για τα UFO
Τον Δεκέμβριο του 2017, τρία απόρρητα βίντεο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που έδειχναν άγνωστα αεροσκάφη να κινούνται με φαινομενικά ακατόρθωτους τρόπους διέρρευσαν στον Τύπο. Τα βίντεο, τα οποία έφεραν την κωδική ονομασία FLIR, GIMBAL και GOFAST, καταγράφηκαν από πιλότους του Πολεμικού Ναυτικού κατά τη διάρκεια αποστολών ρουτίνας πάνω από την ακτή της Καλιφόρνια το 2004 και πάνω από την ανατολική ακτή το 2014 και το 2015. Σε κάθε περίπτωση, οι πιλότοι προσπάθησαν να ακολουθήσουν ασυνήθιστα, χωρίς φτερά αεροσκάφος που κινούνταν με υπερηχητικές ταχύτητες, χωρίς ορατά μέσα πρόωσης.
Τους επόμενους μήνες, αμέτρητα μέσα ενημέρωσης μοιράστηκαν τα μυστηριώδη βίντεο, οδηγώντας σε μεγάλο ενδιαφέρον και εικασίες. Το 2019, αξιωματούχοι του Πενταγώνου αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι τα βίντεο ήταν αληθινά και «μέρος ενός μεγαλύτερου ζητήματος» αυξημένων παρατηρήσεων UFO κοντά σε στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ, ανέφεραν οι Times (ανοίγει σε νέα καρτέλα).
...Και εκατοντάδες άλλες θεάσεις UFO
Πολλές ακροάσεις στο Κογκρέσο ακολούθησαν τη διαρροή βίντεο και τον Ιούνιο του 2021 το Πεντάγωνο δημοσίευσε μια αταξινόμητη έκθεση που περιγράφει λεπτομερώς περισσότερες από 140 συναντήσεις μεταξύ στρατιωτικού προσωπικού και αγνώστων εναέριων φαινομένων (UAP), ένα άλλο όνομα για τα UFO. Ενώ μόνο ένα από τα περιστατικά μπορούσε να εξηγηθεί με μεγάλη σιγουριά, η έκθεση σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει ότι οι εξωγήινοι έχουν καμία σχέση με το UAP. Τα περισσότερα περιστατικά UAP μπορούν πιθανώς να εξηγηθούν ως ξένα drones επιτήρησης ή αερομεταφερόμενη ακαταστασία, όπως μετεωρολογικά μπαλόνια, δήλωσαν αξιωματούχοι του Πενταγώνου τον Νοέμβριο του 2022.
Από τότε που κυκλοφόρησαν τα βίντεο-βόμβες, το Πεντάγωνο έχει λάβει πολύ πιο διαφανή στάση στις έρευνες UFO/UAP, ανοίγοντας ένα αποκλειστικό γραφείο διαχείρισης υποθέσεων UAP που ονομάζεται Γραφείο Επίλυσης Ανωμαλιών σε όλους τους τομείς (AARO) στις αρχές του 2022. Αναφορές για εικαζόμενες θεάσεις UFO από διάφορους κλάδους του στρατού των ΗΠΑ έχουν πλημμυρίσει στο νέο γραφείο, με περισσότερες από 360 νέες περιπτώσεις που εντοπίστηκαν μόνο το 2022. Από αυτές, 171 υποθέσεις παρέμειναν ανεπίλυτες και ανεξήγητες στο τέλος του έτους, σύμφωνα με την πρώτη ετήσια έκθεση του γραφείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου