Το ΜΥΣΤΙΚΟ της ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ των ΓΙΓΑΝΤΩΝ
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Πολλοί συγγραφείς προσπάθησαν να βρουν τα αίτια και να εξηγήσουν το αίνιγμα των τεράστιων αγαλμάτων του Νησιού του Πάσχα, των κτισμάτων του Περού, των μονολίθων του Μπαμιγιάν, της ανύψωσης και τοποθέτησης των ογκολίθων του Μπααλμπέκ και των Πυραμίδων. Πρότειναν μία ράτσα γιγάντων που θα έλυνε όλα αυτά τα προβλήματα. Εξάλλου υπάρχουν πολλά αρχαία κείμενα ανά τον κόσμο –και ελληνικά– που μιλούν γι’ αυτούς.
Ακόμα και η Παλαιά Διαθήκη περιέχει σχετική αναφορά. Και δεν είναι μόνο αυτά. Έχουν ανασκαφεί πολλά οστά γιγάντων. Αρκετά χρονολογούνται πάνω από 300.000 ετών (σε γιγάντια οστά που βρέθηκαν στην νοτιοανατολική Κίνα, σύμφωνα με τον παλαιοντολόγο Δρ Πέι Ουέν Τσούνγκ).
Οι Γίγαντες, λοιπόν, είναι μία υπαρκτή φυλή. Άραγε πρόκειται για μία φυλή αυτόχθονη ή φυλή προσφύγων από κάποιον καταστραμμένο πλανήτη;
Υπάρχει μία θεωρία που λέει πως δύο ή και τρία φεγγάρια μπορεί να έπαιξαν τον ρόλο δορυφόρων γύρω από την Γη, σε τροχιές που μας είναι άγνωστες πια.
Είτε θεωρήσουμε τους δορυφόρους αυτούς ως οχήματα (τεχνητούς δορυφόρους) ή πραγματικούς-φυσικούς, αυτά τα φεγγάρια, πλησίασαν τον πλανήτη μας κι από αυτή την γειτνίαση γεννήθηκε μία έλξη (ανάμεσα στην Γη και τους δορυφόρους) με παράξενες επιπτώσεις:
Αυτή η έλξη «μείωσε» την βαρύτητα της Γης, την έκανε πιο «αδύναμη». Κατά συνέπεια τα αντικείμενα έγιναν πολύ πιο ελαφριά. Η κυκλοφορία του αίματος πολύ πιο εύκολη, η κούραση πολύ λιγότερη για ολόκληρο τον οργανισμό και ο άνθρωπος ήταν εξαιρετικά μακρόβιος. Είχε πολύ πιο ανεπτυγμένο εγκέφαλο με ικανότητα που του επέτρεψαν να αποκτήσει γνώσεις διαφορετικές από τις δικές μας.
Μέσα από αυτά τα συμπεράσματα δεν είναι δύσκολο να διακρίνουμε το Χρυσό Γένος, όπως το περιγράφει ο Ησίοδος.
Επιπλέον, αν λάβουμε υπόψη μας την Ελληνική Μυθολογία, οι Γίγαντες δεν ήρθαν από κάπου αλλού, γεννήθηκαν από το σώμα της Γης όταν έσταξε πάνω του αίμα από την πληγή του Ουρανού μετά τον ακρωτηριασμό του από τον Κρόνο (Μήπως οι σταγόνες που έπεσαν ήταν κάποια από τα φεγγάρια του πλανήτη Κρόνου που μπήκαν σε τροχιά γύρω από την Γαία-Γη;).
Τι έχουμε λοιπόν; Την εποχή του γιγαντισμού της φύσης: δέντρα 100 μέτρα ύψος, ζώα τεράστια και δυσανάλογα με 50.000 κιλά βάρος και πάνω από 10 μέτρα ύψος.
Με τις σημερινές συνθήκες βαρύτητας δύσκολα μπορούμε να πιστέψουμε ότι ζώα σαν τον βραχιόσαυρο τον υψηλοθώρακα μπόρεσαν να εξελιχτούν και να επιβιώσουν.
Φυσικά, αργότερα, όταν οι δορυφόροι απομακρύνθηκαν, ο γιγαντισμός αποτέλεσε ανωμαλία της φύσης και κατέληξε να εξαφανιστεί σχεδόν εντελώς, αλλά η εμφάνισή του και μόνο μας επιτρέπει να θεωρήσουμε πως κάποτε η βαρύτητα της Γης ήταν μικρότερη. Κάπως έτσι θα μπορούσε να εξηγηθεί ο γιγαντισμός της ανθρώπινης ράτσας που τόσο συχνά υπογραμμίζουν τα αρχαία κείμενα.
Με πληροφορίες βασισμένες στο βιβλίο
«Άγνωστη Ιστορία των Ανθρώπων», του Robert Charroux
diadrastika.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου