Η Ουκρανία σπρώχνει τον Πούτιν στον 3ο Παγκόσμιο πόλεμο.

 

Το ΝΑΤΟ έχει επεκταθεί αργά προς τη Ρωσία

Ο Μπάιντεν ήταν υπεύθυνος για μεγάλο μέρος του «έργου της Ουκρανίας» κατά τη διάρκεια της θητείας του Ομπάμα. Τις τελευταίες εβδομάδες, ο Πρόεδρος Μπάιντεν είπε μερικά μάλλον άθλια πράγματα για τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν. Τώρα οι ρωσικές κρατικές πηγές ισχυρίζονται ότι η Ουάσινγκτον υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν αυξάνει τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία. Αυτό συμβαίνει όταν τα μέσα ενημέρωσης παρατήρησαν ότι το Ocean Glory, ένα φορτηγό πλοίο των ΗΠΑ, άρχισε να παραδίδει 350 τόνους στρατιωτικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων τακτικών οχημάτων, στο λιμάνι της Οδησσού της Ουκρανίας. Το πρακτορείο ειδήσεων Dumskaya  της Ουκρανίας  ανέφερε ότι το αμερικανικό πλοίο μετέφερε τουλάχιστον 35 στρατιωτικά humvees για τις εθνικές δυνάμεις της Ουκρανίας. 

Η προσθήκη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ είναι ένα μακροχρόνιο όνειρο νεοσυντηρητικών όπως η Βικτώρια Νουλάντ και νεοφιλελεύθεροι όπως ο Μπάιντεν. Αυτό είναι επίσης σημαντικό για όσους υποστηρίζουν την επιθυμία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ να επεκτείνει την ΕΕ και να περικυκλώσει τη Ρωσία. Πιστεύουν ότι μια τέτοια ενέργεια θα διαταράξει τα όνειρα της ευρασιατικής ολοκλήρωσης που θα μπορούσαν να αντισταθούν στη στρατηγική τους για να αναμορφώσουν τον τρόπο που κυβερνά ο κόσμος. Η εξωτερική πολιτική του Πούτιν, σε συνδυασμό με τις προσπάθειες ανοικοδόμησης του ρωσικού στρατού, αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας του πρώην αξιωματικού της KGB να ενισχύσει τη θέση της Ρωσίας στην παγκόσμια σκηνή. Αυτό τον βοήθησε να τον κάνει δημοφιλή στους λαούς του, καθώς το ΝΑΤΟ επεκτείνεται αργά προς την κατεύθυνση της Ρωσίας, αλλά επίσης τον καθιστά αγκάθι στην πλευρά της συμμορίας NWO. 

Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή η παράδοση στρατιωτικού εξοπλισμού πραγματοποιήθηκε κοντά στο χρόνο που ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βόλντυμιρ Ζελένσκι υπέγραψε το διάταγμα αριθ. Το διάταγμα ενεργοποιεί τον στρατό της Ουκρανίας για να ανακτήσει και να επανενωθεί με την Ουκρανία, την αυτόνομη περιοχή της Κριμαίας και την πόλη της Σεβαστούπολης. Ο στρατός έχει λάβει εντολή να χρησιμοποιήσει τον «υβριδικό πόλεμο» για να κατακτήσει ξανά αυτά τα πρώην μέρη της Ουκρανίας. Εν ολίγοις, αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία κήρυξε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, σίγουρα κάτι που δεν θα σκεφτόταν ποτέ χωρίς σημαντική υποστήριξη. Πρέπει να σημειωθεί, ότι οι ενέργειές του έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την υπόσχεσή του να τερματίσει τον τώρα σχεδόν επτάχρονο πόλεμο στην ανατολική Ουκρανία που έπαιξε κεντρικό ρόλο στις εκλογές του το 2019.Αυτό δείχνει, ο Ζελένσκι συνέχισε να εξαρτά τις πολιτικές της κυβέρνησής του από την πολεμική κίνηση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας.

Ένας ουκρανός μπλόγκερ αμφισβητεί τη λογοκρισία των τριών καναλιών της αντιπολίτευσης στην Ουκρανία και η αιφνιδιαστική επιθεώρηση των ουκρανικών στρατιωτικών μονάδων στο Ντονμπάς συνδέει όλα αυτά μαζί και σηματοδοτεί την επανάληψη της σύγκρουσης του Ντονμπά Έγραψε στο κανάλι του στο τηλεγράφημα, «Προστατεύοντας το πίσω μέρος του με λογοκρισία, ο Ζελένσκι διέταξε να ξεκινήσει μια επιθεώρηση των μονάδων AFU στο Ντονμπάς προκειμένου να αποδείξει την ετοιμότητά τους να εκτελέσουν τις εντολές της στρατιωτικής διοίκησης». Στη συνέχεια συνέχισε να λέει, "Δεν σας προειδοποιήσαμε πέρυσι ότι το καθεστώς ετοιμάζεται για έναν μεγάλο πόλεμο; Το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να περιμένουμε το πράσινο φως από τις ανώτερες αρχές. "

Η αύξηση των εντάσεων στην περιοχή είναι το γεγονός ότι η γέφυρα στενών Kerch, επίσης γνωστή ως γέφυρα της Κριμαίας, είναι τώρα στόχος και σίγουρα θα δούμε ρωσικές κινήσεις για την προστασία της. C omprised ενός ζεύγους Ρωσικά-κατασκευασμένης παράλληλες γέφυρες που εκτείνεται σε όλη την στενών του Κερτς μεταξύ του Ταμάν χερσόνησο και Κερτς χερσόνησο της Κριμαίας. Το συγκρότημα γεφυρών παρέχει οδική και σιδηροδρομική κυκλοφορία και έχει μήκος 19 χλμ. Αυτό το καθιστά τη μεγαλύτερη γέφυρα που έχει κατασκευάσει ποτέ η Ρωσία. 

Είναι δύσκολο να μην το συνδέσουμε με το αμφιλεγόμενο έργο αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2, το οποίο ισχυρίζεται ο Viktor Zubkov, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ρωσικού γίγαντα φυσικού αερίου Gazprom, σίγουρα θα ολοκληρωθεί φέτος. Είπε την Παρασκευή, ότι ο στόχος του Μπάιντεν είναι να σταματήσει τον αγωγό και οι ΗΠΑ στοχεύουν τώρα σε οποιονδήποτε βοηθά την ολοκλήρωση του έργου με οποιονδήποτε τρόπο. Μέχρι στιγμής, περίπου το 90-92 τοις εκατό της εργασίας που απαιτείται για το έργο έχει ολοκληρωθεί. Νωρίτερα φέτος, η Gazprom προειδοποίησε τους επενδυτές  ότι το έργο Nord Stream 2 θα μπορούσε να ανασταλεί ή να διακοπεί εντελώς λόγω εξαιρετικών περιστάσεων, συμπεριλαμβανομένης της «πολιτικής πίεσης».

Ο πόλεμος στην Ουκρανία αφορά χρήματα, ενέργεια και δύναμη!

Όσον αφορά αυτό που πραγματικά παρακινεί την επιθυμία να μετατραπεί η Ουκρανία σε ένα τεράστιο πεδίο δολοφονίας, υπάρχουν πολλές δυνατότητες, αλλά τα χρήματα και τα κέρδη δεν πρέπει να αποκλειστούν. Η εξωτερική πολιτική έχει χρησιμοποιηθεί συχνά ως εργαλείο για την προώθηση του εθνικού συμφέροντος που συχνά υπαγορεύεται από τα οικονομικά. Όσον αφορά την οικονομία, η ενέργεια θεωρείται συχνά το αίμα από το οποίο ρέει όλη η δύναμη και, στην περίπτωση της Ευρώπης, ο  αγωγός Nord Stream  2 (NS2), ο οποίος μετά την ολοκλήρωση θα μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία, είναι ένα πρόβλημα. Πριν από χρόνια, ηγέτες από την Πολωνία, τη Λετονία και τη Λιθουανία υπέγραψαν μια ανοιχτή επιστολή προς τα κοινοβούλια της ΕΕ προειδοποιώντας τους για την κατασκευή του NS2 και τους προειδοποίησαν για το πώς δεν είναι εμπορικό έργο, αλλά έχει σχεδιαστεί για να αυξήσει την ενεργειακή τους εξάρτηση στη Μόσχα.

Εκείνη την εποχή, η Ρωσική Gazprom προμήθευσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Τουρκία ρεκόρ 162 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου. Από αυτό το αέριο, 86 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρέουν σε όλη την Ουκρανία. Όσοι αντιτίθενται στον νέο αγωγό ισχυρίζονται ότι η "Gazprom" δεν είναι μόνο μια εταιρεία φυσικού αερίου, αλλά μια πλατφόρμα για τον ρωσικό εξαναγκασμό και ένα άλλο εργαλείο για τη Ρωσία να πιέσει τις ευρωπαϊκές χώρες. Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών απείλησε ακόμη και τις ευρωπαϊκές εταιρείες ότι πιθανότατα θα αντιμετωπίσουν κυρώσεις εάν συμμετάσχουν στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 της Ρωσίας, με την αιτιολογία ότι «το έργο υπονομεύει την ενεργειακή ασφάλεια στην Ευρώπη».

Επιστρέφοντας στη σύγκρουση, πριν από χρόνια έγραψα ένα κομμάτι που προέτρεψε την Αμερική να μείνει έξω από έναν πόλεμο στην Ουκρανία. Προειδοποίησε για το μεγάλο πλεονέκτημα που είχε ο Πούτιν, έχοντας έναν τεράστιο καλά εξοπλισμένο στρατό ακριβώς απέναντι από τα σύνορα της Ουκρανίας και ότι οποιοσδήποτε στρατός συντρίβεται για να τον αντιμετωπίσει πιθανότατα θα ήταν ανυπόμονος και πολιτικά προβληματικός στην καλύτερη περίπτωση. Τότε ο Πρόεδρος Ομπάμα είχε βγάλει όλες τις στάσεις για να ζωγραφίσει τον Πούτιν με μια βούρτσα βουτηγμένη σε όλα τα κακά χρώματα. Κάθε Κυριακή σε συνέντευξη μετά από συνέντευξη εμπειρογνώμονες στην Ουάσινγκτον παρελαύνθηκαν στις οθόνες των ομιλιών που λένε στους Αμερικανούς τι συμβαίνει στην πρωτεύουσα του έθνους μας και κάθε ένας από αυτούς κατήγγειλε τον Πούτιν ως «κακοποιός και νταής».

Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν σε έναν πόλεμο που δεν μπορούσε να κερδίσει

Σε αυτό το κομμάτι υπήρχαν λογαριασμοί αναφορών από το μέτωπο στην Ουκρανία που συχνά θάφτηκαν ή κρύβονταν από την κοινή γνώμη, αλλά φάνηκαν να επιβεβαιώνουν ότι τα ουκρανικά στρατεύματα στέλνονταν σε μύλο κρέατος. Το σχέδιο περιλαμβάνει άντρες ηλικίας έως 60 ετών με μόνο ένα μήνα προπόνησης προτού απρόθυμα να πάνε στο πεδίο της μάχης στην ανατολική Ουκρανία. Το να βάζεις περισσότερα όπλα στα χέρια εκείνων που δεν έχουν κίνητρα για να πολεμήσουν για τη διεφθαρμένη τους κατάσταση είναι απλώς να προσθέσουν καύσιμα σε αυτήν τη φωτιά και να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Και πάλι, να θυμάστε ότι η Ουκρανία είναι ένα οικονομικά αποτυχημένο κράτος και ενώ μπορούμε να επισημάνουμε τις δυνατότητές της, τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου από όλα τα δικαιώματα πρέπει να ανήκουν στον λαό και προς όφελός τους. Το ΔΝΤ, ωστόσο, επισημαίνει ότι το Κίεβο χρειάζεται δισεκατομμύρια δάνεια και επιχορηγήσεις για να σταθεροποιήσει την οικονομία του μετά από περισσότερα από είκοσι χρόνια μαζικών επιπέδων διαφθοράς. Αυτό το χρέος και οι βαθιές, βαθιές τρύπες των Ουκρανών έσκαψαν ροές από μια σειρά κακών κυβερνήσεων μετά την ανεξαρτησία του Κιέβου από τη Σοβιετική Ένωση.

Εκείνη την εποχή, η ευρωζώνη αντιμετώπισε πολλά προβλήματα χωρίς να πηδήξει σε έναν πόλεμο πληρεξούσιου εναντίον των ανταρτών στην Ουκρανία. Χρησιμοποιώ τον όρο πληρεξούσιο γιατί χωρίς τα χρήματα και την υποστήριξη των εξωτερικών τα πράγματα πιθανότατα θα ήσυχα. Η αποτυχημένη και χρεοκοπημένη χώρα της Ουκρανίας πιθανότατα θα χωριστεί σε δύο μέρη με το ανατολικό μισό και τους ανθρώπους της που μοιράζονται ισχυρούς δεσμούς με τη Ρωσία να ευθυγραμμιστεί με αυτήν τη χώρα και το Κίεβο, και το δυτικό προσανατολισμένο τμήμα της χώρας στρέφεται προς ισχυρότερους δεσμούς με το ευρωζώνη. Ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα με μια τέτοια λύση; Προφανώς, πολλά για ανθρώπους όπως ο Μπάιντεν στην Ουάσινγκτον που πιέζουν για επέμβαση στην Ουκρανία. 

Για να συγχέουμε το ζήτημα και να θολώνουμε τα νερά έχουν καταβληθεί μεγάλες προσπάθειες σε υψηλά επίπεδα από εκείνους που υποστηρίζουν στρατιωτική δράση για να χρωματίσουν τη Ρωσία ως επιτιθέμενο. Αυτές οι δυνάμεις με τη βοήθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης συνεχίζουν να συνδέουν τη μετακίνηση του Ρούσια στην πλειοψηφία της εθνο-ρωσικής περιοχής της Κριμαίας ως παραβίαση των κυρίαρχων συνόρων της Ουκρανίας. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να θυμόμαστε, ολόκληρη η έννοια των κυρίαρχων συνόρων είναι ένα μικρό στολίδι που προωθείται από εκείνους που έχουν την εξουσία, αυτά τα σύνορα είναι μια δημιουργία ανθρώπου και δεν είναι ορατά στα πουλιά που πετούν πάνω. Αυτό είναι ένα επιχείρημα ευκολίας που καλύπτει βαθύτερα ζητήματα και η διαφορά μεταξύ «τρομοκρατών» και «αγωνιστών της ελευθερίας» εξαρτάται συχνά από την άποψη ενός ατόμου. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σαφώς η νέα κυβέρνηση που υποστηρίζεται από την Αμερική στο Κίεβο που πιέζει να επαναφέρει το ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας.

Αυτό οφείλεται στο ότι οι αμερικανικές εταιρείες θέλουν να πουλήσουν και να προμηθεύσουν την Ευρώπη με Υγρό Φυσικό Αέριο (LNG) και φαίνεται να είναι πρόθυμες να ξεκινήσουν έναν πόλεμο για να συμβεί. Είτε πρόκειται για κέρδος είτε για να ελαχιστοποιηθεί η απειλή αποστολής φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και να χρησιμοποιηθεί ως βασικό όπλο στο πολιτικό οπλοστάσιο της Ρωσίας, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την ιδέα που παίζεται εδώ περισσότερο από το να κάνουμε το «σωστό». Πολλοί άνθρωποι στην κοινότητα "Tin Foil Hat" έχουν φτάσει στο βαθμό που δείχνουν ότι αισθάνονται ότι η Αμερική και τα στοιχεία της CIA συμμετείχαν ή είχαν ρόλο στην ανατροπή της πρώην διεφθαρμένης κυβέρνησης της Ουκρανίας και την αντικατάστασή της με μια άλλη διεφθαρμένη αλλά πιο υπέρ Ευρωπαϊκό καθεστώς. Εκείνη την εποχή, ακόμη και ο Αντιπρόεδρος της Αμερικής, Τζο Μπάιντεν, είδε τον γιο του εγγραφείτε στο διοικητικό συμβούλιο μιας ιδιωτικής εταιρείας πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ουκρανίας . Ένα πράγμα είναι σαφές, όχι μόνο όσοι εμπλέκονται στην πώληση ενέργειας στην Ευρώπη θα επωφεληθούν από αυτό, αλλά και το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα θα κερδίσει. Οι πιθανότητες του LNG των ΗΠΑ να εκτοπίζει σημαντικά το ρωσικό φυσικό αέριο που αποστέλλεται μέσω αγωγού είναι μικρές. Το αέριο με σωλήνες πωλείται με μεγάλη έκπτωση στο ΥΦΑ, το οποίο πρέπει να ψύχεται σε υγρή μορφή, να αποστέλλεται στο εξωτερικό και να μετατρέπεται σε αέρια μορφή του. Η Πολωνία έλαβε πρόσφατα την πρώτη αποστολή LNG των ΗΠΑ. Ενώ

Το εμπόριο ΥΦΑ μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης θα συμβάλει στη μείωση του εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ, αλλά και στη βελτίωση της ενεργειακής ασφάλειας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, δίνοντάς τους μια εναλλακτική λύση έναντι του ρωσικού φυσικού αερίου. Όλοι πρέπει να παραδεχτούν ότι δεν είναι θεραπεία, η Ρωσία μπορεί εύκολα να μειώσει τις τιμές και να προσαρμόσει τους όρους για να διατηρήσει τη δεσπόζουσα θέση της στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου και οι ευρωπαϊκές χώρες είναι πιθανό να συνεχίσουν να αγοράζουν το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού αερίου τους από τον προμηθευτή χαμηλότερου κόστους.

Κατώτατα, η Ρωσία παραδοσιακά υπήρξε ο μεγαλύτερος προμηθευτής ευρωπαϊκού αερίου. Αλλά χρεώνει υψηλές τιμές, συχνά με τη μορφή μακροπρόθεσμων συμβάσεων που συνδέονται με την τιμή του πετρελαίου. Η συντριπτική εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο αφήνει τις ευρωπαϊκές χώρες από άποψη εθνικής ασφάλειας ευάλωτες σε διακοπή των κρίσιμων αποθεμάτων φυσικού αερίου. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις οικονομίες τους ανά πάσα στιγμή, αλλά ακόμη περισσότερο στα βάθη του χειμώνα. Για αυτούς τους λόγους, είναι λογικό για την Ευρώπη να εξετάσει εναλλακτικές προμήθειες και να ανοίξει τις πόρτες της στο αμερικανικό ΥΦΑ, αλλά λόγω της ιστορίας της Ουκρανίας για διαφθορά που πλημμυρίζει τη χώρα με όπλα και τη χρήση του λαού της Ουκρανίας ως πιόνια σε αυτό το παιχνίδι με υψηλά στοιχήματα παραβιάζει όλα τα πρότυπα του ανθρώπου ευπρέπεια.

Οι Αμερικανοί πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι η τρέχουσα πολιτική μας οδηγεί τη Ρωσία προς την Ανατολή και στις ανοιχτές αγκάλες της Κίνας. Αυτό δημιουργεί ακόμη περισσότερα προβλήματα μακροπρόθεσμα από ό, τι επιλύει βραχυπρόθεσμα και τα όρια στην άκρη της τρέλας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έχει αναπτυχθεί οργανικά, αλλά φαίνεται να είναι προϊόν ανάμειξης. Οι μισθοφόροι και τα χρήματα από την Αμερική φαίνεται να στηρίζουν και να στηρίζουν το Κίεβο με την Αμερική να ενεργεί ως «πρωταθλητής» για αυτήν την αποτυχημένη χρεοκοπημένη χώρα. Ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξουν η Δύση και το Κίεβο ότι βρίσκονται στο σωστό δρόμο είναι να αφήσουν το ανατολικό τμήμα της χώρας να αποσπαστεί και να καταστήσουν το Κίεβο κέντρο οικονομικής και δημοκρατικής επιτυχίας. 

Επαναλαμβάνω τη στάση που έλαβε τον Απρίλιο του 2018, ο πόλεμος της Ουκρανίας αφορά χρήματα, ενέργεια και δύναμη! Δεδομένου ότι η τελευταία συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στον Ντόμπας τέθηκε σε ισχύ τον Ιούλιο του 2020, φαίνεται λίγοι αν σκοτωθεί κάποιος. Αυτό δείχνει ότι το να κουνιέται το σκάφος είναι κακή ιδέα. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι εκείνοι που υποτιμούν τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία λέγοντας ότι το διάταγμα που υπέγραψε ο Ζελένσκι θα αναθεωρηθεί κάποια μέρα στην αρχή του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, είναι τελικά υπερβολικά απαισιόδοξοι, όταν τοποθετείτε δύο μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις πρόσωπο με πρόσωπο τι θα μπορούσε να πάει λανθασμένος?