Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η χθεσινή, ήταν η χειρότερη ημέρα για τις σχέσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας από το 1996, όταν γκριζαρίστηκαν τα Ίμια, αφού με υπαιτιότητα του κ. Ταγίπ Ερντογάν, οι δύο χώρες θα μπορούσαν να φτάσουν σε πολεμική σύρραξη.
Και μην λέτε πως αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, διότι έχουμε να κάνουμε με ένα απρόβλεπτο και επικίνδυνο ηγέτη, που μπορεί να ανάψει φωτιά στο δευτερόλεπτο.
Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας είναι πολύ πιεσμένος εσχάτως λόγω της αποτυχίας των ενόπλων δυνάμεων της χώρας του να επιβληθούν στο Αφρίν. Τρεις και πλέον εβδομάδες πολέμου και οι Κούρδοι μαχητές καλά κρατούν. Οι τουρκικές απώλειες είναι μεγάλες και οι άνθρωποι του Ιμάμη Γκιουλέν στην Ουάσιγκτον ομιλούν για 300 νεκρούς. Εάν η πληροφορία είναι αληθινή, τότε πολλά εξηγούνται. Προφανώς ο Ερντογάν προσπαθεί να ξεσπάσει και να εκτονωθεί επί των …αδυνάτων, στο Αιγαίο και την Κυπριακό.
Σε προηγούμενα κείμενά μας, κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου και μιλήσαμε για την ανάγκη ενότητας του πολιτικού κόσμου στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Αντί ενότητας, γίναμε μάρτυρες της μεγαλύτερης διχόνοιας από τη δικτατορία μέχρι σήμερα. Η αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων και των κομματαρχών περιέχει μίσος και αυτό το στοιχείο είναι έντονα ανησυχητικό. Πως θα αντιμετωπίσουν μία δυσάρεστη κατάσταση όταν βρίζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ; Πως θα ενωθούν για να αποκρούσουν μία επιθετική ενέργεια από την Τουρκία, η οποία -κατά τη γνώμη μου- είναι πιθανή;
Είναι φανερό ότι ο Ερντογάν αποφάσισε να εξαγάγει τα προβλήματα της χώρας του, που είναι πολλά, στο εξωτερικό. Και οι μόνες χώρες όπου μπορεί να παίζει τον νταή, είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Δυστυχώς, δίνουμε πάντα την εντύπωση ότι είμαστε πανέτοιμοι για …«έντιμο συμβιβασμό», που μόνο έντιμος δεν είναι. Πάντα καταλήγει εις βάρος μας και το είδαμε πολλές φορές στην Κύπρο, όπου η μειοψηφία του 18% έχει βάλει στη γωνία την πλειοψηφία του 82% και την δέρνει.
Να μιλήσουμε για τα Ίμια; Και τη σημαία δώσαμε στους …ανέμους, και ποτέ δεν έχει επιστρέψει ούτε ένας Έλληνας στη βραχονησίδα. Σε μία νύχτα, τη μοιραία 31η Ιανουαρίου 1996, δεχθήκαμε το γκριζάρισμα του Αιγαίου Πελάγους. Σίγουρα και ουδείς πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία, πως τα Ίμια είναι ελληνικά. Αλλά το Γενάρη του 1996 έγινε μία συμφωνία με παρέμβαση των Αμερικανών, που δημιούργησε μία δυσάρεστη κατάσταση για τη χώρα μας.
Η κατάσταση είναι θλιβερή. Αλλά πιο θλιβερή είναι η απουσία ενότητας, επειδή οι πολιτικοί νοιάζονται για το κόμμα και όχι το γενικό καλό. Πολύ φοβάμαι πως εάν επιχειρήσει ο Ερντογάν να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς του, η αντίσταση που θα βρει θα είναι υποτυπώδης. Βλέπετε έχουμε και τους «συμμάχους» και τους «εταίρους» που μας …αξίζουν. Βοήθεια και υποστήριξη δεν θα δώσει κανείς. Είμαστε μόνοι μας, σε μία καταστραμμένη οικονομικά χώρα, η οποία διαθέτει διεφθαρμένο πολιτικό και επιχειρηματικό σύστημα.
Η χθεσινή, ήταν η χειρότερη ημέρα για τις σχέσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας από το 1996, όταν γκριζαρίστηκαν τα Ίμια, αφού με υπαιτιότητα του κ. Ταγίπ Ερντογάν, οι δύο χώρες θα μπορούσαν να φτάσουν σε πολεμική σύρραξη.
Και μην λέτε πως αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, διότι έχουμε να κάνουμε με ένα απρόβλεπτο και επικίνδυνο ηγέτη, που μπορεί να ανάψει φωτιά στο δευτερόλεπτο.
Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας είναι πολύ πιεσμένος εσχάτως λόγω της αποτυχίας των ενόπλων δυνάμεων της χώρας του να επιβληθούν στο Αφρίν. Τρεις και πλέον εβδομάδες πολέμου και οι Κούρδοι μαχητές καλά κρατούν. Οι τουρκικές απώλειες είναι μεγάλες και οι άνθρωποι του Ιμάμη Γκιουλέν στην Ουάσιγκτον ομιλούν για 300 νεκρούς. Εάν η πληροφορία είναι αληθινή, τότε πολλά εξηγούνται. Προφανώς ο Ερντογάν προσπαθεί να ξεσπάσει και να εκτονωθεί επί των …αδυνάτων, στο Αιγαίο και την Κυπριακό.
Σε προηγούμενα κείμενά μας, κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου και μιλήσαμε για την ανάγκη ενότητας του πολιτικού κόσμου στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Αντί ενότητας, γίναμε μάρτυρες της μεγαλύτερης διχόνοιας από τη δικτατορία μέχρι σήμερα. Η αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων και των κομματαρχών περιέχει μίσος και αυτό το στοιχείο είναι έντονα ανησυχητικό. Πως θα αντιμετωπίσουν μία δυσάρεστη κατάσταση όταν βρίζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ; Πως θα ενωθούν για να αποκρούσουν μία επιθετική ενέργεια από την Τουρκία, η οποία -κατά τη γνώμη μου- είναι πιθανή;
Είναι φανερό ότι ο Ερντογάν αποφάσισε να εξαγάγει τα προβλήματα της χώρας του, που είναι πολλά, στο εξωτερικό. Και οι μόνες χώρες όπου μπορεί να παίζει τον νταή, είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Δυστυχώς, δίνουμε πάντα την εντύπωση ότι είμαστε πανέτοιμοι για …«έντιμο συμβιβασμό», που μόνο έντιμος δεν είναι. Πάντα καταλήγει εις βάρος μας και το είδαμε πολλές φορές στην Κύπρο, όπου η μειοψηφία του 18% έχει βάλει στη γωνία την πλειοψηφία του 82% και την δέρνει.
Να μιλήσουμε για τα Ίμια; Και τη σημαία δώσαμε στους …ανέμους, και ποτέ δεν έχει επιστρέψει ούτε ένας Έλληνας στη βραχονησίδα. Σε μία νύχτα, τη μοιραία 31η Ιανουαρίου 1996, δεχθήκαμε το γκριζάρισμα του Αιγαίου Πελάγους. Σίγουρα και ουδείς πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία, πως τα Ίμια είναι ελληνικά. Αλλά το Γενάρη του 1996 έγινε μία συμφωνία με παρέμβαση των Αμερικανών, που δημιούργησε μία δυσάρεστη κατάσταση για τη χώρα μας.
Η κατάσταση είναι θλιβερή. Αλλά πιο θλιβερή είναι η απουσία ενότητας, επειδή οι πολιτικοί νοιάζονται για το κόμμα και όχι το γενικό καλό. Πολύ φοβάμαι πως εάν επιχειρήσει ο Ερντογάν να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς του, η αντίσταση που θα βρει θα είναι υποτυπώδης. Βλέπετε έχουμε και τους «συμμάχους» και τους «εταίρους» που μας …αξίζουν. Βοήθεια και υποστήριξη δεν θα δώσει κανείς. Είμαστε μόνοι μας, σε μία καταστραμμένη οικονομικά χώρα, η οποία διαθέτει διεφθαρμένο πολιτικό και επιχειρηματικό σύστημα.
- Η χώρα χθες αντιμετώπισε επίθεση από ένα ψυχοπαθή και επικίνδυνο πολιτικό. Υποθετικά μιλώντας πάντα: Εάν είχαμε δεχθεί πολεμική επίθεση, βάζω στοίχημα ότι οι πολιτικοί θα τσακώνονταν εν μέσω των ερειπίων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου