Μια γυναίκα μπορεί να
καταστρέψει έναν άνδρα κι αυτό φαίνεται πως…το βίωσε για τα καλά ο
Σταμάτης Γαρδέλης που οπως είπε τίναξε τα πάντα στον αέρα για μια…
μηχανόβια!
Το 1982 που ο ηθοποιός Σταμάτης Γαρδέλης μεσουρανούσε στις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, τα παράτησε όλα για ν΄ακολουθήσει μια γυναίκα μέχρι το…. Μπέβελρι Χιλς.
Δεν είχε λεφτά, δούλευε σε φαστ φουντ φτιάχνοντας χάμπουργκερ και ζούσε το αμερικάνικο όνειρο του Έλληνα μετανάστη αφήνοντας πίσω του μια λαμπρή καριέρα.
Την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος ο Σταμάτης Γαρδέλης στην εκπομπή της Κωσταντίνας Σπυροπούλου όπου είπε χαρακτηριστικά.
Έχω φύγει, έχω τινάξει την καριέρα μου στον αέρα για μια γυναίκα. Το ’82 – ’83 που είχα κάνει τις ταινίες μου. Αυτό που έλεγε η Φλορίντα «πως διαχειρίζεσαι μία επωνυμία 20 χρονών», δεν την διαχειρίζεσαι, πάρα πολύ απλά. Έφυγα με μία μηχανόβια. Κάναμε μία βόλτα γύρω από το Θησείο, στο Αστεροσκοπείο. Τόση ήταν η βόλτα; Τι θες μεγαλύτερη;
Ε… κόντρα στην κόντρα φτάσαμε στο Λος Άντζελες για έξι μήνες. Με ψάχναν. Δεν με ένοιαζε τίποτα. Δεν είχα λεφτά. Δούλευα στο Μπέβερλι Χιλς, είχα νοικιάσει ένα σπίτι, έφτιαχνα χάμπουρκερ και ζούσα αυτό το αμερικάνικο όνειρο του μετανάστη στις μεγάλες λεωφόρους.
makeleio.gr
Το 1982 που ο ηθοποιός Σταμάτης Γαρδέλης μεσουρανούσε στις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, τα παράτησε όλα για ν΄ακολουθήσει μια γυναίκα μέχρι το…. Μπέβελρι Χιλς.
Δεν είχε λεφτά, δούλευε σε φαστ φουντ φτιάχνοντας χάμπουργκερ και ζούσε το αμερικάνικο όνειρο του Έλληνα μετανάστη αφήνοντας πίσω του μια λαμπρή καριέρα.
Την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος ο Σταμάτης Γαρδέλης στην εκπομπή της Κωσταντίνας Σπυροπούλου όπου είπε χαρακτηριστικά.
Έχω φύγει, έχω τινάξει την καριέρα μου στον αέρα για μια γυναίκα. Το ’82 – ’83 που είχα κάνει τις ταινίες μου. Αυτό που έλεγε η Φλορίντα «πως διαχειρίζεσαι μία επωνυμία 20 χρονών», δεν την διαχειρίζεσαι, πάρα πολύ απλά. Έφυγα με μία μηχανόβια. Κάναμε μία βόλτα γύρω από το Θησείο, στο Αστεροσκοπείο. Τόση ήταν η βόλτα; Τι θες μεγαλύτερη;
Ε… κόντρα στην κόντρα φτάσαμε στο Λος Άντζελες για έξι μήνες. Με ψάχναν. Δεν με ένοιαζε τίποτα. Δεν είχα λεφτά. Δούλευα στο Μπέβερλι Χιλς, είχα νοικιάσει ένα σπίτι, έφτιαχνα χάμπουρκερ και ζούσα αυτό το αμερικάνικο όνειρο του μετανάστη στις μεγάλες λεωφόρους.
makeleio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου