Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν τα
στοιχεία που έφερε στο φως της δημοσιότητας, συγκεντρωτικά, το γνωστό
αμερικανικό Ινστιτούτο «The Jamestown Foundation», σε μια ανάλυση του
Vadim Shtepa και αφορούν στην αναδιάταξη των δυνάμεων της Ρωσίας στα
σύνορα, με σαφή προσανατολισμό στις Βαλτικές Δημοκρατίες, μια κίνηση που
στόχο έχει να απαντήσει – εξαιρετικά δυσανάλογα – στις πρωτοβουλίες του
ΝΑΤΟ να ενισχύσει την άμυνά του εκεί, με την αποστολή… τεσσάρων
ταγμάτων!
Πρόκειται για μια στρατηγική που φέρει ταυτόχρονα αμυντικά και επιθετικά χαρακτηριστικά, αφού η στρατηγική καταναγκασμού μπορεί να τα εμπεριέχει αμφότερα, ιδίως εάν τελικός στόχος είναι να σύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια διαπραγμάτευση για μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας της Γηραιάς Ηπείρου, όπου θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει όσα θα θεράπευαν την αναμφισβήτητη ανασφάλειά της, ελέω γεωγραφίας και Ιστορίας…
Τα δεδομένα αυτά δεν της επιτρέπουν να αναλαμβάνει ρίσκα ολιγωρώντας… έστω κι αν όπως φαίνεται οδηγείται στην υπεραντίδραση η οποία από μόνη της γεννά νέα ρίσκα που θα μπορούσαν με τη σειρά τους να φέρουν πιο κοντά όσα η Μόσχα υποτίθεται πως επιχειρεί να αποτρέψει.
Ας δούμε λοιπόν το άρθρο του αναλυτή:
Η 1η Στρατιά Αρμάτων της Φρουράς (ΣΑΦ) συγκροτήθηκε το 1943. Καταργήθηκε το 1993 και επανασυστάθηκε το 2015. Τον Μάιο έντυπο του ρωσικού υπουργείου Άμυνας ανέφερε πως στην 1η ΣΑΦ θα ενταχθούν δύο ισχυρές τεθωρακισμένες μεραρχίες. Στο εν λόγω έντυπο αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Ο στρατός είναι ικανός να αδρανοποιήσει την απειλή των Βαλτικών χωρών. Οι μεραρχίες θα είναι η σφύρα που θα διασπάσει κάθε αντίπαλη άμυνα».
Η εφημερίδα Izvestia ανέφερε επίσης, ότι η 1η ΣΑΦ θα παρατάσσει περί τα 500-600 άρματα, 600-800 Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης (ΤΟΜΑ), 300-400 στοιχεία πυροβολικού και 30-50.000 στρατιώτες. Η Δυτική Στρατιωτική Περιοχή δίνει ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες αναφέροντας πως θα διαθέτει άρματα μάχης τύπου T-72B3 και T-80, ΤΟΜΠ BMP-2 και 130 άλλων τύπων.
Σύντομα όμως προβλέπεται η αντικατάσταση των αρμάτων μάχης με τα νέα τύπου Τ-14 Armata, 100 εκ των οποίων θα ενταχθούν στον εν λόγω σχηματισμό, σε πρώτη φάση. Η 1η ΣΑΦ θα είναι ο πρώτος σχηματισμός που θα εξοπλιστεί με τα Armata.
Αναλόγως του κοινού στο οποίο απευθύνεται η Μόσχα, μια δηλώνει πως η 1η ΣΑΦ έχει επιθετικό προσανατολισμό έναντι τις Δύσης απειλώντας ανοικτά τις Βαλτικές χώρες (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία) και μια όχι!
Έτσι την ώρα που ο Ρώσος στρατηγός Μπουζίνσκι δηλώνει πως η Ρωσία ενισχύει τις δυνάμεις της έναντι της Δύσης, ο στρατηγικός αναλυτής Μουρακόφσκι διαβεβαιώνει τους κατοίκους της Εσθονίας, ότι η Ρωσία δεν έχει αναπτύξει άρματα μάχης στα σύνορα της χώρας και πως η 1η ΣΑΦ είναι ανεπτυγμένη στην περιοχή της Μόσχας.
Την ίδια ώρα ρωσικά μέσα αναφέρουν πως ήδη δημιουργούνται οι απαραίτητες υποδομές στην περιοχή των συνόρων για την εκεί ανάπτυξη της 1ης ΣΑΦ. Ωστόσο, η Ρωσία δεν αναπτύσσει μόνο την 1η ΣΑΦ στα δυτικά της σύνορα. Ένα νεοσυγκροτηθέν σώμα στρατού έχει αναπτυχθεί στην περιοχή του Καλίνινγκραντ. Ο δε διοικητής του σώματος αυτού, υποστράτηγος Γιαροβίτσκι, ήταν επιτελάρχης της 1ης ΣΑΦ.
Η Ρωσία έχει επίσης αναβιώσει τους λεγόμενους λόχους εφόδου, οι πρώτοι εκ των οποίων έχουν αναπτυχθεί στην ζώνη ευθύνης της Δυτικής Στρατιωτικής Περιοχής. Σύμφωνα με τον αρχηγό του ρωσικού Μηχανικού, στρατηγό Σταβίτσκι, οι μονάδες εφόδου είναι εκπαιδευμένες να επιχειρούν σε κατοικημένες περιοχές.
Ποιες όμως κατοικημένες περιοχές προτίθενται να καταλάβουν οι Ρώσοι; Σύμφωνα με Ρώσους αναλυτές, στόχος των ρωσικών δυνάμεων είναι το Χάρκοβο και το Κίεβο της Ουκρανίας, αλλά και η Ρίγα, το Ταλίν και το Βίλνιους, οι πρωτεύουσες των Βαλτικών Δημοκρατιών, Λετονίας, Εσθονίας και Λιθουανίας αντίστοιχα.
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε πως η Ρωσία σχεδιάζει πραγματικά να επιτεθεί στις Βαλτικές χώρες; Στη Δύση κάτι τέτοιο θεωρείται απίθανο. Όμως, τρία χρόνια πριν και η προσάρτηση της Κριμαίας και η παρουσία ρωσικών αρμάτων στην Αν. Ουκρανία ακουγόταν ως ανοησία.
Βέβαια, αντίθετα με την Ουκρανία, οι Βαλτικές χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ και προφανώς ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν αντιλαμβάνεται πως μια άμεση ρωσική επίθεση στις χώρες αυτές θα φέρει τη Ρωσία σε αντιπαράθεση με την Συμμαχία.
Φυσικά, στην εποχή μας μια σύγκρουση δεν είναι απαραίτητο να διεξαχθεί συμβατικά. Εδώ και καιρό η Μόσχα διεξάγει έναν υβριδικό πόλεμο κατά της Δύσης. Μια τέτοια μορφή πολέμου διεξάγεται κυρίως στο πεδίο της πληροφορίας και στόχος του είναι η ψυχολογική ήττα του αντιπάλου και ο εξαναγκασμός του να ενεργεί βάσει των συμφερόντων του επιτιθέμενου. Σε ένα τέτοιο σενάριο η παρουσία μιας ολόκληρης τεθωρακισμένης στρατιάς αποτελεί μια μόνιμη απειλή με στόχο τον εκφοβισμό.
Οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές στην Εσθονία, που είναι προγραμματισμένες για τις 29 Αυγούστου προφανώς έχουν προκαλέσει αυξανόμενες ρωσικές επιθέσεις προπαγάνδας. Ο νυν πρόεδρος Χέντρικ δεν μπορεί, βάσει του νόμου, να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα. Ο Χέντρικ θεωρείται από το Κρεμλίνο ως φιλοδυτικός και κατά συνέπεια ως απειλή.
Προφανώς η Μόσχα θα ήθελε έναν πρόεδρο στην Εσθονία που θα ήταν πιο δεκτικός στην πολιτική του Κρεμλίνου. Έτσι, η ενίσχυση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή, εν μέρει στοχεύει να εξαναγκάσει τους Εσθονούς να αναζητήσουν «μόνιμη φιλία και ειρήνη» με τον ισχυρό ανατολικό τους γείτονα.
Κατά κάποιο τρόπο η κατάσταση θυμίζει τα άθλια γεγονότα της περιόδου 1939-40 όταν τέθηκε ένα σοβιετικό τελεσίγραφο στις τότε κυβερνήσεις των Βαλτικών χωρών, που είχε αποτέλεσμα την προσάρτηση των μικρών αυτών χωρών στη Σοβιετική Ένωση.
Εάν η ηγεσία των χωρών αυτών δεν αντιληφθεί την απειλή και δεν ενεργήσει ανάλογα, ίσως η ιστορία επαναληφθεί. Το ίδιο ισχύει και για το ΝΑΤΟ, το οποίο ελπίζει να σταματήσει μια τέτοιου τύπου ενέργεια αποστέλλοντας τέσσερα τάγματα στην Αν. Ευρώπη.
http://www.defence-point.gr/news/?p=154961
Πρόκειται για μια στρατηγική που φέρει ταυτόχρονα αμυντικά και επιθετικά χαρακτηριστικά, αφού η στρατηγική καταναγκασμού μπορεί να τα εμπεριέχει αμφότερα, ιδίως εάν τελικός στόχος είναι να σύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια διαπραγμάτευση για μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας της Γηραιάς Ηπείρου, όπου θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει όσα θα θεράπευαν την αναμφισβήτητη ανασφάλειά της, ελέω γεωγραφίας και Ιστορίας…
Τα δεδομένα αυτά δεν της επιτρέπουν να αναλαμβάνει ρίσκα ολιγωρώντας… έστω κι αν όπως φαίνεται οδηγείται στην υπεραντίδραση η οποία από μόνη της γεννά νέα ρίσκα που θα μπορούσαν με τη σειρά τους να φέρουν πιο κοντά όσα η Μόσχα υποτίθεται πως επιχειρεί να αποτρέψει.
Ας δούμε λοιπόν το άρθρο του αναλυτή:
Η 1η Στρατιά Αρμάτων της Φρουράς (ΣΑΦ) συγκροτήθηκε το 1943. Καταργήθηκε το 1993 και επανασυστάθηκε το 2015. Τον Μάιο έντυπο του ρωσικού υπουργείου Άμυνας ανέφερε πως στην 1η ΣΑΦ θα ενταχθούν δύο ισχυρές τεθωρακισμένες μεραρχίες. Στο εν λόγω έντυπο αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Ο στρατός είναι ικανός να αδρανοποιήσει την απειλή των Βαλτικών χωρών. Οι μεραρχίες θα είναι η σφύρα που θα διασπάσει κάθε αντίπαλη άμυνα».
Η εφημερίδα Izvestia ανέφερε επίσης, ότι η 1η ΣΑΦ θα παρατάσσει περί τα 500-600 άρματα, 600-800 Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης (ΤΟΜΑ), 300-400 στοιχεία πυροβολικού και 30-50.000 στρατιώτες. Η Δυτική Στρατιωτική Περιοχή δίνει ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες αναφέροντας πως θα διαθέτει άρματα μάχης τύπου T-72B3 και T-80, ΤΟΜΠ BMP-2 και 130 άλλων τύπων.
Σύντομα όμως προβλέπεται η αντικατάσταση των αρμάτων μάχης με τα νέα τύπου Τ-14 Armata, 100 εκ των οποίων θα ενταχθούν στον εν λόγω σχηματισμό, σε πρώτη φάση. Η 1η ΣΑΦ θα είναι ο πρώτος σχηματισμός που θα εξοπλιστεί με τα Armata.
Αναλόγως του κοινού στο οποίο απευθύνεται η Μόσχα, μια δηλώνει πως η 1η ΣΑΦ έχει επιθετικό προσανατολισμό έναντι τις Δύσης απειλώντας ανοικτά τις Βαλτικές χώρες (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία) και μια όχι!
Έτσι την ώρα που ο Ρώσος στρατηγός Μπουζίνσκι δηλώνει πως η Ρωσία ενισχύει τις δυνάμεις της έναντι της Δύσης, ο στρατηγικός αναλυτής Μουρακόφσκι διαβεβαιώνει τους κατοίκους της Εσθονίας, ότι η Ρωσία δεν έχει αναπτύξει άρματα μάχης στα σύνορα της χώρας και πως η 1η ΣΑΦ είναι ανεπτυγμένη στην περιοχή της Μόσχας.
Την ίδια ώρα ρωσικά μέσα αναφέρουν πως ήδη δημιουργούνται οι απαραίτητες υποδομές στην περιοχή των συνόρων για την εκεί ανάπτυξη της 1ης ΣΑΦ. Ωστόσο, η Ρωσία δεν αναπτύσσει μόνο την 1η ΣΑΦ στα δυτικά της σύνορα. Ένα νεοσυγκροτηθέν σώμα στρατού έχει αναπτυχθεί στην περιοχή του Καλίνινγκραντ. Ο δε διοικητής του σώματος αυτού, υποστράτηγος Γιαροβίτσκι, ήταν επιτελάρχης της 1ης ΣΑΦ.
Η Ρωσία έχει επίσης αναβιώσει τους λεγόμενους λόχους εφόδου, οι πρώτοι εκ των οποίων έχουν αναπτυχθεί στην ζώνη ευθύνης της Δυτικής Στρατιωτικής Περιοχής. Σύμφωνα με τον αρχηγό του ρωσικού Μηχανικού, στρατηγό Σταβίτσκι, οι μονάδες εφόδου είναι εκπαιδευμένες να επιχειρούν σε κατοικημένες περιοχές.
Ποιες όμως κατοικημένες περιοχές προτίθενται να καταλάβουν οι Ρώσοι; Σύμφωνα με Ρώσους αναλυτές, στόχος των ρωσικών δυνάμεων είναι το Χάρκοβο και το Κίεβο της Ουκρανίας, αλλά και η Ρίγα, το Ταλίν και το Βίλνιους, οι πρωτεύουσες των Βαλτικών Δημοκρατιών, Λετονίας, Εσθονίας και Λιθουανίας αντίστοιχα.
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε πως η Ρωσία σχεδιάζει πραγματικά να επιτεθεί στις Βαλτικές χώρες; Στη Δύση κάτι τέτοιο θεωρείται απίθανο. Όμως, τρία χρόνια πριν και η προσάρτηση της Κριμαίας και η παρουσία ρωσικών αρμάτων στην Αν. Ουκρανία ακουγόταν ως ανοησία.
Βέβαια, αντίθετα με την Ουκρανία, οι Βαλτικές χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ και προφανώς ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν αντιλαμβάνεται πως μια άμεση ρωσική επίθεση στις χώρες αυτές θα φέρει τη Ρωσία σε αντιπαράθεση με την Συμμαχία.
Φυσικά, στην εποχή μας μια σύγκρουση δεν είναι απαραίτητο να διεξαχθεί συμβατικά. Εδώ και καιρό η Μόσχα διεξάγει έναν υβριδικό πόλεμο κατά της Δύσης. Μια τέτοια μορφή πολέμου διεξάγεται κυρίως στο πεδίο της πληροφορίας και στόχος του είναι η ψυχολογική ήττα του αντιπάλου και ο εξαναγκασμός του να ενεργεί βάσει των συμφερόντων του επιτιθέμενου. Σε ένα τέτοιο σενάριο η παρουσία μιας ολόκληρης τεθωρακισμένης στρατιάς αποτελεί μια μόνιμη απειλή με στόχο τον εκφοβισμό.
Οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές στην Εσθονία, που είναι προγραμματισμένες για τις 29 Αυγούστου προφανώς έχουν προκαλέσει αυξανόμενες ρωσικές επιθέσεις προπαγάνδας. Ο νυν πρόεδρος Χέντρικ δεν μπορεί, βάσει του νόμου, να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα. Ο Χέντρικ θεωρείται από το Κρεμλίνο ως φιλοδυτικός και κατά συνέπεια ως απειλή.
Προφανώς η Μόσχα θα ήθελε έναν πρόεδρο στην Εσθονία που θα ήταν πιο δεκτικός στην πολιτική του Κρεμλίνου. Έτσι, η ενίσχυση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή, εν μέρει στοχεύει να εξαναγκάσει τους Εσθονούς να αναζητήσουν «μόνιμη φιλία και ειρήνη» με τον ισχυρό ανατολικό τους γείτονα.
Κατά κάποιο τρόπο η κατάσταση θυμίζει τα άθλια γεγονότα της περιόδου 1939-40 όταν τέθηκε ένα σοβιετικό τελεσίγραφο στις τότε κυβερνήσεις των Βαλτικών χωρών, που είχε αποτέλεσμα την προσάρτηση των μικρών αυτών χωρών στη Σοβιετική Ένωση.
Εάν η ηγεσία των χωρών αυτών δεν αντιληφθεί την απειλή και δεν ενεργήσει ανάλογα, ίσως η ιστορία επαναληφθεί. Το ίδιο ισχύει και για το ΝΑΤΟ, το οποίο ελπίζει να σταματήσει μια τέτοιου τύπου ενέργεια αποστέλλοντας τέσσερα τάγματα στην Αν. Ευρώπη.
http://www.defence-point.gr/news/?p=154961
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου