Θράκη: Σε κατάσταση "νάρκης" και σχεδιαζόμενων αλλαγών προσωπικοτήτων - Τι συμβαίνει σήμερα στη Θράκη;

Πως εξελίσσεται το «αφήγημα» της Τουρκίας σχετικά με τους «τούρκους» της Θράκης; 
Ποια μπορεί να είναι η δυναμική του τουρκικού παράγοντα στην περιοχή με όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της Τουρκίας;

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Η «μεγάλη κρυφή πληγή» της Ελλάδας, η Θράκη, όπως αυτή τοποθετείται στο σήμερα, είναι ένα πεδίο άγνωστων (και σε κάποιες περιπτώσεις σκληρών) κινήσεων τακτικής από τον τουρκικό παράγοντα. Όμως, παρά τους όποιους μηχανισμούς έχει δημιουργήσει η Άγκυρα στην περιοχή, σήμερα αισθάνεται περισσότερη ευάλωτη από ποτέ να βρεθεί στο «σημείο μηδέν», εξαιτίας ενός ανοίγματος του οποίου τον κύριο πυλώνα δεν είναι βέβαιο πως θα μπορεί να στηρίξει η τουρκική πολιτική για τα επόμενα 3-5 χρόνια.

Στην αρχική (και σταθερή) διείσδυση της Άγκυρας στην Θράκη χρησιμοποιήθηκε ως όχημα η θρησκεία, δηλαδή το Ισλάμ και η αδελφοσύνη που αυτό προτάσσει για τους πιστούς του. Χρησιμοποιήθηκε, μάλιστα, ως ένδειξη ενότητας, σε τέτοιο παράλογο βαθμό, ώστε οι προπαγανδιστές της Άγκυρας ισχυρίζονταν πως όσοι στην Θράκη είναι μουσουλμάνοι είναι και Τούρκοι! Στη συνέχεια, κι επειδή στο Ισλάμ η θρησκεία ήταν απλώς το μέσον διείσδυσης, και ο θρησκευτικός φανατισμός δεν αρκούσε, χρησιμοποιήθηκε ως επιπρόσθετο δέλεαρ και το χρήμα, για να καταστεί ελκυστικό το κάλεσμα στην τουρκοφροσύνη (αφού τα οικονομικά οφέλη έχουν πάντα την δυναμική να αλλάζουν την ψυχολογική ροή, τουλάχιστον στους επιρρεπείς χαρακτήρες). Πέραν τούτου, όμως, ουδέν!

Η τουρκική αυτή διείσδυση, όσο και αν αυξήθηκε ποσοτικά και ποιοτικά, δεν τόλμησε ποτέ να ικανοποιήσει – επιλύσει τα ουσιώδη προβλήματα των «τούρκων» της Θράκης. Κι αυτό, επειδή πιθανότατα δεν ενδιέφερε ποτέ τις δεξαμενές σκέψης του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ. να τοποθετηθούν και να προσφέρουν λύσεις σε καίρια ζητήματα των μουσουλμάνων της Θράκης, τα οποία "απέδιδαν" περισσότερο μένοντας άλυτα, αφού μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως "εργαλεία μίσους" κατά της Ελλάδας, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούσαν συνθήκες δημιουργίας "γκέτο", στα οποία μοναδική πρόσβαση και επιρροή θα είχε η Τουρκία. Αυτή η "στρατηγική επιλογή" της Τουρκίας αποδεικνύεται, εξάλλου, με την μηδενική προσφορά των μειονοτικών βουλευτών προς τους μουσουλμάνους της Θράκης, τους οποίους εκπροσωπούν μεν, αλλά, η πολιτική τους κινητικότητα παραμένει πιστή στις θέσεις του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (το οποίο είναι στρατηγείο επιχειρήσεων της Τουρκίας εντός της Θράκης). Κι ενώ η Ελληνική Πολιτεία μέσω απίθανων λαθών και παραλείψεών της έχει παραδώσει στους τουρκόφρονες και «εργαλεία» εκτουρκισμού του μουσουλμανικού πληθυσμού (καταθέτουμε πως ελέω Καλλικράτη μοιράζει επιλεκτικά σε εκλεκτούς τουρκόφρονες κονδύλια για δημοτικά έργα), η Τουρκία φαίνεται πως δεν έχει καμία διάθεση πέρα από την στυγνή πολιτική εκμετάλλευση των μουσουλμάνων «τούρκων αδελφών» της Θράκης.

Η οικονομία της Τουρκίας δεν βρίσκεται σε καλή θέση, το χρέος της χώρας ανέρχεται σε 400 δις. δολάρια, η πολιτική ανασφάλεια δεν φαίνεται πως θα λήξει σύντομα και, γενικά, η δεξαμενή της Άγκυρας φαίνεται πως θα αποκτήσει σημαντικά προβλήματα στο «αφήγημά» της επί της Ελληνικής Θράκης. Η οικονομική δυσπραγία της Τουρκίας είναι ίσως το επόμενο μεγάλο γεγονός που θα συμβεί στην Θράκη και το οποίο αναμένεται να επιδράσει καταλυτικά στον τομέα προσέγγισης και επηρεασμού «αδελφών τούρκων», αφού αποτελεί και τον κορμό της τουρκικής προσέγγισης και διατήρησης «ισχύος» στην περιοχή.

Τι θα συμβεί, λοιπόν, όταν θα κλείσουν οι «κάνουλες» τουρκικού μαύρου χρήματος στην Θράκη;
Πώς θα αντιδράσουν οι μέχρι σήμερα φανατικοί τουρκόφρονες οι οποίοι είχαν εξασφαλίσει σημαντικές ροές χρημάτων και ταυτόχρονα λειτουργούσαν ως «δείκτες» τουρκοφροσύνης για όποιον ενδιαφερόταν να αποκτήσει άνετη οικονομικά ζωή ή αφού εγκριθεί από τους μηχανισμούς του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής να μεταβεί στο πεδίο της πολιτικής για να γίνει κι αυτός «χαλίφης στη θέση του χαλίφη»;

Οι προβλέψεις δεν είναι διόλου ευχάριστες για την τουρκική πλευρά, η οποία, επιπλέον, έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε μία εσωτερική ανανέωση προσώπων, τόσο σε επίπεδο προπαγάνδας (π.χ. ο γνωστός Ντεντέ έχει μπει στην λίστα προγραφών ελέω Ζεϊμπέκ), όσο και σε επίπεδο νέων πολιτικών προσωπικοτήτων, αφού η προηγούμενη «σειρά προσωπικοτήτων» κούρασε με την αναποτελεσματικότητά της επί των πραγματικών προβλημάτων των μουσουλμάνων της Θράκης.
Ταυτόχρονα, μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Αλέξη Τσίπρα, έχουν πέσει αισθητά οι τόνοι πολιτικής αντιπαράθεσης από την πλευρά των μειονοτικών βουλευτών (όλοι τους ελεγχόμενοι από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής) δίνοντας την αίσθηση πως τηρείται μία «στάση αναμονής» (ελπίζουμε να μην υπάρχει κάποια σειρά προσυμφωνηθέντων παραχωρήσεων του ΣΥΡΙΖΑ προς τους τουρκόφρονες της Ελληνικής Θράκης) από την πλευρά της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Έχουν, λοιπόν, δρομολογηθεί και επίκεινται σημαντικές αλλαγές στο "στελεχιακό δυναμικό" των τουρκοφρόνων.
Επειδή, όμως αυτές οι αλλαγές απαιτούν κάποιο ικανό χρονικό διάστημα (δεν είναι και τόσο εύκολο να βγάζεις από το πουθενά «προσωπικότητες» αν και μέχρι τώρα οι προσωπικότητες που ανεδείκνυε το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής γινόταν με τη μέθοδο του ταχυδακτυλουργού που εμφανίζει τον λαγό)...
Επειδή, επιπλέον, η πολιτική αστάθεια στην Τουρκία δεν επιτρέπει την συνέχιση των οποιοδήποτε αλλαγών επί των «μειονοτικών προσωπικοτήτων» στην Θράκη (παρά του ότι συνήθως η τουρκική εξωτερική πολιτική είναι σταθερή και ανεπηρέαστη από τις εσωτερικές εξελίξεις)...
Επειδή κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος τόσο για την οποιαδήποτε ανακλαστική αντίδραση του Ερντογάν, όσο και για την οποιαδήποτε αντίδραση του περιβάλλοντος Γκιουλέν αλλά και του στρατιωτικού κατεστημένου (το οποίο παρά τον πολυετή πόλεμο που του κήρυξε ο Ερντογάν συνεχίζει να διατηρεί ανθρώπους του σε ισχυρές θέσεις)...
Αλλά κι επειδή είναι άγνωστη η αντίδραση των Κούρδων για οποιεσδήποτε εξελίξεις υπάρξουν στο εσωτερικό της Τουρκίας από τον ακήρυχτο - σιωπηλό πόλεμο φθοράς και τρομοκράτησης που ήδη βρίσκεται εξ εξελίξει...
Το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί για να προχωρήσουν οι αλλαγές όσον αφορά τις «προσωπικότητες» των τουρκοφρόνων, θεωρούμε πως δεν πρέπει να είναι λιγότερο από 3 χρόνια.

Έτσι, η Ελληνική Θράκη έχει περάσει ήδη σε μία περίοδο σχετικής ηρεμίας (αν και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει περιοδικές προβοκάτσιες που θα επιχειρήσουν να διατηρήσουν την βαλλόμενη εκ των έσω τουρκοφροσύνη, αφού η έλλειψη χρημάτων είναι ένας καταλυτικός παράγοντας επιρροής), που όμως θα αφήσει τα δικά της «σημάδια» στους μουσουλμάνους της περιοχής. Κι αυτό ενδέχεται να συμβεί επειδή μία μερίδα από αυτούς ενδεχομένως θα αρχίσουν θα θυμούνται την ελληνικότητά τους, αφού διαπιστώσουν πως η εκ Τουρκίας χρηματοδότησή τους όχι μόνο δεν μπορεί να θεωρείται σε οποιαδήποτε περίπτωση εξασφαλισμένη, αλλά αντίθετα, μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επιβλαβής (όχι μόνο εξαιτίας της αστάθειας, αλλά και εξαιτίας της «επιλεκτικότητάς» της) στην προσωπική σταθερότητα (οικογενειακή, κοινωνική, επαγγελματική), αφού οποιοσδήποτε εμπλεκόμενος μπορεί να έχει απολαβές, αλλά στην πραγματικότητα εκτίθεται σε ένα πλήθος μη ελεγχόμενων εξωτερικών παραγόντων.

Κλείνοντας, σαν παράδειγμα, υπενθυμίζουμε ότι στο άνοιγμα της προηγούμενης σχολικής χρονιάς, δεν παρέστη κανένας ιμάμης για να διαβάσει κάποια ευχή στα μουσουλμανόπαιδα που φοιτούν σε δημόσια σχολεία. Και κανένας μουσουλμάνος ψευτομουφτής, βουλευτής, δήμαρχος ή παραγοντίσκος δεν διαμαρτυρήθηκε!
Κανένας τούρκος πολιτικός, μειονοτικός βουλευτής, ψευτομουφτής ή τουρκόφρονας παραγοντίσκος δεν ενδιαφέρεται εάν συμβαίνει μία απόπειρα αυτοκτονίας κάθε δεύτερη ημέρα στα ορεινά των νομών Ξάνθης και Ροδόπης. Κανείς έλληνας πολιτικός, πολιτευτής, τοπικός παράγοντας ή «πατριώτης» δεν ενδιαφέρεται εάν οι μουσουλμάνοι της ορεινής Ξάνθης έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν ελληνική τηλεόραση, αν η πολιτεία προσφέρει στα παιδιά τους εμβόλια, αν η εγκληματικότητα και τα ναρκωτικά αυξάνονται στην κοινωνία των Ελλήνων μουσουλμάνων, αν η τοπική τους οικονομία συνεχίζει να παραμένει χωρίς καμία στήριξη από τους εκάστοτε κυβερνώντες, εάν μπορούν να έχουν ικανοποιητική πρόσβαση στην Υγεία και στην Παιδεία, εάν… εάν… εάν…
Η Άγκυρα κινείται με κύρια βάση το χρήμα, η Αθήνα παρακολουθεί ως θεατής και η ζωή… συνεχίζεται, σε ένα θέατρο παραλόγου του οποίου κομπάρσοι και τραγικά θύματα είναι τόσο οι μουσουλμάνοι όσο και οι χριστιανοί της Θράκης.

ΥΓ1: Κάποιοι ίσως καταλήξουν στο συμπέρασμα πως "έκανε πολύ καλά η Αθήνα που παρακολουθούσε τις εξελίξεις, αφήνοντας έτσι την Τουρκία από κάποιο λάθος ή τυχαίο γεγονός να εκτεθεί και να διασυρθεί στους μουσουλμάνους της Θράκης". Αυτό το συμπέρασμα είναι ο ορισμός του λάθους, αφού συγκυριακά γεγονότα δεν μπορούν να αποτελέσουν άλλοθι για την μη εφαρμογή ελληνικής πολιτικής, εντός Ελληνικού εδάφους, επί ελλήνων πολιτών. Εάν η Αθήνα, είχε προ πολλών ετών (έστω ακόμη και σήμερα), προχωρήσει σε μία σειρά στρατηγικά σχεδιασμένων "επεμβάσεων" στην Θράκη, η Τουρκία θα είχε στερηθεί σηματικών "εργαλείων" και δεν θα έβρισκε ποτέ "πρόσφορο έδαφος" για να απειλήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην Θράκη και όχι μόνο. Οι εξ Αθηνών ασκούντες πολιτική (τρομάρα τους), είναι ενήμεροι για ΟΛΑ όσα συνέβησαν ή συμβαίνουν στην Θράκη. Και είναι αυτοί που μέσω μίας ακατανόητης φοβικότητας (έως και ενδοτικότητας) επιτρέπουν την έκθεση σε εξωτερικό (ή και εσωτερικό;) κίνδυνο μίας μείζονος εθνικής σπουδαιότητας ακριτική περιοχή της χώρας. Εάν οι θεσμικά υπεύθυνοι δεν μπορούν να αντιληφθούν επαρκώς τα αυτονόητα και επιμένουν στην λάθος συνταγή, δηλαδή στην άσκηση κομματικών αντί εθνικών επιλογών, ή στην εξ αποστάσεως παρακολούθηση των ό,ποιων εξελίξεων ευχόμενοι για τα μη χειρότερα, τότε θα πρέπει να κατανοήσουν πως οι ίδιοι έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις και, πιθανώς, κάποια στιγμή στο μέλλον να μην απολαμβάνουν την ασυλία του "πολιτικού λάθους"...

ΥΓ2: Στο περιοδικό "Πτήση" του μηνός Ιουλίου μαθαίνουμε πως θα υπάρχει ειδικό αφιέρωμα για το τι πρέπει να γίνει για την θωράκιση της Θράκης. Ίσως αυτό το αφιέρωμα θα πρέπει να το μελετήσουν προσεκτικά οι θεσμικά αρμόδιοι εμπλεκόμενοι πολιτικοί, αλλά και εν γένει όσοι θέλουν να μάθουν ποιές διέξοδοι υπάρχουν σήμερα για την βραχυπρόθεσμη αντιστροφή του κλίματος στην Θράκη. Σε όλα τα προβλήματα υπάρχουν λύσεις και όλα τα λάθη μπορούν να διορθωθούν με κατάλληλες επανορθωτικές κινήσεις. Αρκεί να υπάρχει πραγματική βούληση των αρμοδίων, οι οποίοι καλούνται πλέον να απαντήσουν:
Ενδιαφέρονται πραγματικά για την Θράκη;
Ενδιαφέρονται πραγματικά για την πατρίδα;
Ιεραρχώντας τις πολιτικές και εθνικές τους προτεραιότητες που έχουν τοποθετήσει την Θράκη;  ΠΗΓΗ: http://kostasxan.blogspot.com/2015/06/blog-post_777.html