Όλο το σημερινό μου πόνημα έχει να κάνει με το τί μας περιμένει ως διαδικτυακή παρέα (καί όχι μόνον), όταν ξεσπάσει ο Γ’ ΠΠ.
Πρώτος στόχος, φυσικά, η πληροφόρηση μέσω Διαδικτύου.
Να προμηθευτείτε τρόφιμα μακράς διαρκείας (καί με μακρινές ημερομηνίες λήξεως) γιά κανένα εξάμηνο-οκτάμηνο.
Το δεύτερο απαραίτητο, είναι τα όπλα.
ναγνωστικόν
μου κοινόν! Φίλες καί φίλοι, εχθροί, άσχετοι περαστικοί, που είδατε φώς
καί μπήκατε, αδιάφοροι, τρόλλς, καί πρακτόρια (που με διαβάζετε, αλλά
κάνετε την πάπια)!
Μη φοβάστε, δεν σας προσφωνώ έτσι, επειδή κατεβαίνω υποψήφιος στις εκλογές. (Αυτό μας έλειπε, να την ψωνίσω τελείως καί να βγώ στα μπαλκόνια!) Αλλού το πάω.
Πρώτα, όμως, μερικά μαθήματα περί
Διαδικτύου. Καί να με συμπαθάτε, όσοι-ες ήδη γνωρίζετε τα σχετικά. Ανεχθείτε τη φλυαρία μου, γιά χάρη των υπολοίπων.
Οι περισσότεροι-ες από μας χρησιμοποιούμε καθημερινά το Διαδίκτυο, αλλά δεν πολυκαταλαβαίνουμε τί ακριβώς κάνουμε – καί δεν μας νοιάζει κιόλας. Καί δεν θά ‘πρεπε να μας νοιάζει, διότι θέλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας, όχι να σκεφτόμαστε κάθε στιγμή τί γίνεται μέσα στα δικτυακά καλώδια. Όπως ακριβώς όταν οδηγούμε, δεν σκεπτόμαστε πώς πυροδοτούν τα μπουζί καί τί κάνει ο εκκεντροφόρος.
Λοιπόν… “Διαδίκτυο” σημαίνει να βλέπεις στην οθόνη σου τα δεδομένα καί τ’ αρχεία ενός σκληρού δίσκου που βρίσκεται σε κάποιον άλλον υπολογιστή, ίσως καί χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά απ’ το γραφείο σου. (Εννοείται, αφού συνδεθείς μαζί του πρώτα.) Εάν αυτά τα αρχεία είναι πχ κείμενα ή ημέηλς, τα διαβάζεις. Εάν είναι εικόνες καί φίλμς, τα βλέπεις. Καί ούτω καθ’ εξής.
Γιά να συνδεθείς, όμως, με τον άλλον υπολογιστή, πρέπει πρώτα να το ζητήσεις ηλεκτρονικά. Εδώ θα σας πω ότι τα δίκτυα των υπολογιστών στηρίζονται απολύτως επάνω στην τεχνολογία των τηλεφωνικών δικτύων, που προηγείται απ’ αυτά κάτι δεκαετίες. Έτσι: όταν θέλεις να τηλεφωνήσεις πχ στον φίλο σου τον Γιάννη, πληκτρολογείς τον αριθμό που αντιστοιχεί στο τηλέφωνο του Γιάννη, καί περιμένεις να σου απαντήσει ο Γιάννης.
Πού το ξέρεις το τηλέφωνο; Μά, ο Γιάννης το πήρε από την υπηρεσία παροχής τηλεφωνικών συνδέσεων, η οποία καί το καταχώρησε στον κατάλογό της. Καί, με μερικές επαναλήψεις της διαδικασίας του τηλεφωνήματος, κάνεις τη νοητική σύνδεση ότι ο αριθμός πχ 215 55 55 555 σημαίνει “ο φίλος μου ο Γιάννης”.
Τη διαδικασία συμπληρώνουν τα τηλεφωνικά κέντρα, τα οποία αναλαμβάνουν να κάνουν την ηλεκτρονική σύνδεση των δύο τηλεφώνων, καί να στείλουν το σήμα κουδουνίσματος στο τηλέφωνο του Γιάννη. (Μαζί καί τον αριθμό του καλούντος.) Τα σημερινά τηλέφωνα, βέβαια, σε απαλλάσσουν από τη διαδικασία των νοητικών συνδέσεων τηλεφωνικών αριθμών καί αντιστοίχων ονομάτων – διότι αυτά τα δύο στοιχεία σου τα παρουσιάζουν μαζί, όταν τα χρειαστείς.
Με τους υπολογιστές, τα πράγματα είναι ακριβώς ίδια. Όταν θέλεις πχ να διαβάσεις ένα ιστολόγιο, πρώτα γράφεις το “ηλεκτρονικό του όνομα” (url ονομάζεται αυτό) στην επάνω άδεια μπάρα του browser, καί μετά συνδέεσαι ηλεκτρονικά με τον σκληρό δίσκο του υπολογιστή, που φιλοξενεί τις αναρτήσεις του ιστολογίου. (Καί μετά, …το διαβάζεις! :-) ) Μην ξεγελιέστε, όμως! Οι υπολογιστές σε κάθε δίκτυο (φυσικά καί στο Διαδίκτυο) ξεχωρίζουν από την ηλεκτρονική τους -μοναδική γιά τον καθέναν- “ταυτότητα” (ip ονομάζεται επίσημα), η οποία είναι ένας αριθμός! Αριθμός της μορφής xxx.xxx.xxx.xxx, όπου κάθε “xxx” έχει τιμή από 0 έως 255. Γιά παράδειγμα, 140.75.250.64 . (Μόνο που ο αριθμός αυτός κρύβεται στο παρασκήνιο. Δεν φαίνεται.)
Αυτό το αριθμητικό σχήμα φτάνει από το μηδέν, μέχρι το 4 δίς καί κάτι. Δηλαδή, μπορεί να δώσει ξεχωριστή ηλεκτρονική ταυτότητα σε άλλους τόσους υπολογιστές επάνω στο Διαδίκτυο. Βέβαια, γιά το 1981-82, που θεσμοθετήθηκε, ο αριθμός αυτός ήταν υπερβολικός, αλλά σήμερα θεωρείται ότι ξεπεράστηκε. Κι έτσι, στο λεγόμενο “Internet II”, οι προδιαγραφές μιλάνε γιά οκτώ τέτοιες τριάδες “xxx”. Λεπτομέρειες.
Το σημαντικό είναι πως, αφού γράψουμε το url καί πατήσουμε enter, ο browser μας δίνει εντολή σε κάποιον άλλον “υπεύθυνον” υπολογιστή παραπέρα στο (Δια)δίκτυο, να βρεί την αντιστοιχία του url με το ip του υπολογιστή που ζητάμε, καί να μας ανοίξει τη σύνδεση με τον σκληρό δίσκο που ζητάμε. Απλώς, σε αντίθεση με τα τηλέφωνα της δεκαετίας πχ του 1950, στους υπολογιστές απαλλαχτήκαμε εξ αρχής από την έγνοια ν’ απομνημονεύουμε αριθμούς.
Αυτός ο “υπεύθυνος υπολογιστής παραπέρα”, τώρα, που κάνει τις αντιστοιχίες url/ip και (σε μικροκλάσματα του δευτερολέπτου) ανοίγει τις συνδέσεις, επισήμως ονομάζεται dns server.
Εάν βρίσκεσαι πχ στην Ελλάδα, καί θέλεις να δεις ιστολόγιο, που φιλοξενείται σε υπολογιστή στην Ελλάδα, τότε ως dns server θα μεσολαβήσει ένας υπολογιστής στην Ελλάδα. Όλοι οι εγχώριοι πάροχοι συνδέσεων Διαδικτύου έχουν μερικούς τέτοιους. Κι αν δεν έχουν, έχει ο ΟΤΕ. Αυτή η διαδικασία, όπως είπαμε, γίνεται σ’ ελάχιστο χρόνο, με αυτόματο τρόπο, καί δεν πρέπει να μας απασχολεί. Αυτά τα τεχνολογικά μας απασχολούν τόσο, όσο μας απασχολούν οι βλάβες του αυτοκινήτου μας στο συνεργείο, όπου ο συνεργειατζής μας εξηγεί τί εξάρτημα αντικατέστησε καί τί μας χρεώνει.
Εάν, όμως, θέλεις να δεις ιστοσελίδες που φιλοξενούνται στο εξωτερικό, τότε μεσολαβούν διεθνείς dns servers. Αυτή είναι η περίπτωση γιά πάνω από το 90% των συνδέσεων, που ανοίγει το Διαδίκτυο. Οι δε διεθνείς dns servers είναι κάτι υπολογιστικά τερατάκια! Σύνολα από “ντουλάπες”, μέσα σ’ αίθουσες πάνω από δέκα φορές το σπίτι που μένετε. (Σύνδεσμοι: πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος – γιά να πάρετε μιά ιδέα. Μην απορείτε: δεν έχουν οθόνες, επειδή δεν τις χρειάζονται. Αλοίμονο αν χρειαζόταν άνθρωπος, να βλέπει πώς εξελίσσονται κάτι δισεκατομμύρια αυτοματισμοί ανά δευτερόλεπτο!)
Εντάξει μέχρις εδώ; Πιστεύω πως έγινα κατανοητός, καί δεν άφησα κενά σημεία. Αλλά, κοιτάξτε ποιό είναι το πρόβλημα που σκάει μύτη:
Όλο το σημερινό μου πόνημα έχει να κάνει με το τί μας περιμένει ως διαδικτυακή παρέα (καί όχι μόνον), όταν ξεσπάσει ο Γ’ ΠΠ.
Γι’ αυτό και πρώτα-πρώτα έκανα όλη αυτή την μακρά εισαγωγή περί Διαδικτύου.
Όπως καταλαβαίνετε, το πρώτο πράγμα που θα κάνουν σε περίπτωση πολέμου οι ηπαπαραίοι, θα είναι να κόψουν τη ροή της πληροφορίας. Τό ‘χουν ξανακάνει κατά τις εισβολές τους στο Ιράκ, όπου σκότωναν μέχρι καί “φιλικούς” τους δημοσιογράφους… αν αυτοί είχαν την κακή ιδέα να μετακινηθούν εκτός των επιτρεπομένων ορίων – καί πχ να φωτογραφίζουν τα αίσχη της Μπλακγουώτερ. Τό ‘χουν ξανακάνει κατά τη διαβόητη 11η Σεπτεμβρίου, όταν έβαλαν μπρος ηλεκτρονικά αντίμετρα, που νέκρωσαν βιντεοκάμερες καί κινητά στην περιοχή. (Που θα έδειχναν καί θα μετέδιδαν ότι κανένα αεροπλάνο δεν έπεσε πάνω στους δίδυμους πύργους.)
Σκεφθείτε τί έχουν να κάνουν τώρα, που θα στριμωχτούν αγρίως απ’ την Αρκούδα!
Πρώτος στόχος, φυσικά, η πληροφόρηση μέσω Διαδικτύου.
Αμέσως θα κοπεί η σύνδεση των υπολογιστών μέσω των “τεράτων”. Κι όχι μόνο στις ηπαπάρα, διότι Ευρώπη, Αυστραλία, Ιαπωνία είναι τα υπάκουα σκυλάκια “σαλονιού” των πρώτων.
Τώρα, βέβαια, μπορεί να ξεμείνει κανένας ξέμπαρκος dns server πχ σε καμιά Σιγκαπούρη, αλλά καταλαβαίνετε ότι το Διαδίκτυο θα σέρνεται από ταχύτητες. Οι δε ιστοσελίδες σαν τις δικές μου (που κάθε τρείς καί λίγο ρίχνουν στους ηπαπαραίους κι από ένα ξεγυρισμένο χέσιμο), απλούστατα δεν θα φαίνονται πουθενά.
Δεν θα μπορείτε να διαβάσετε τα γραπτά μου, δεν θα μπορείτε ούτε να σχολιάσετε. Ούτε κάν να με βρίσετε. Εξ ού καί το “σαν αποχαιρετισμός”, του τίτλου. Εγώ μιά χαρά θα είμαι, δεν μου έχει συμβεί κάτι (κι ούτε πρόκειται), αλλά κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν θα μπορούμε να επικοινωνούμε.
Σας το λέω, ώστε να είσαστε προετοιμασμένοι-ες, καί να μη σας φανεί παράξενο.
Ο πόλεμος αναμένεται να ξεσπάσει από στιγμή σε στιγμή – αν κι όλα δείχνουν ότι θα έχουμε κλιμάκωση μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, οπότε καί θ’ αρχίσουν να μιλάνε τα κανόνια.
Άλλα πράγματα, που θα πρέπει να φροντίσετε.
Όπως έγραψα καί χθές, να προμηθευτείτε τρόφιμα μακράς διαρκείας (καί με μακρινές ημερομηνίες λήξεως) γιά κανένα εξάμηνο-οκτάμηνο.
Λίγα-λίγα, όχι πολλά μαζί, κι ανάμεσα στα καθημερινά ψώνια, γιά να μη δίνετε στόχο. (Θα υπάρξουν καί πολλοί πεινασμένοι, αλλά καί απρονόητοι ζηλόφθονοι ηλίθιοι, που δεν θα έχουν δικά τους τρόφιμα, καί θα δοκιμάσουν ν’ αρπάξουν τα δικά σας.)
Οι νοικοκυρές ξέρετε καλά τί ποσότητα πχ ρυζιού χρειάζεται γιά κατσαρόλα φαγητού γιά τέσσερα άτομα, γιά δύο ή τρείς ημέρες, οπότε υπολογίστε τις ποσότητες τροφίμων που θα χρειαστείτε γιά το οκτάμηνο που λέγαμε. Βάλτε καί καμιά πιπεριά σε γλάστρα στο μπαλκόνι!
Το δεύτερο απαραίτητο, είναι τα όπλα. Όχι κατ’ ανάγκην πυροβόλα όπλα, που θέλουν άδεια. (Καί κατάσχονται με το παραμικρό από χούντες, σαν τη δική μας.) Σκεφθείτε ότι καί τα όπλα των πρωτογόνων (ρόπαλα κτλ) σκοτώνουν! Απλώς, επιλέξτε ένα τέτοιο όπλο, καί κάντε λίγη εξάσκηση.
Καί …κάντε το να μη φαίνεται σαν αυτό που είναι! :-) Έ! Δεν μπορούν να κατάσχουν πχ τα πόδια από κάθε καρέκλα καί κάθε τραπέζι της επικράτειας!…
Τα όπλα θα τα χρειαστείτε όχι μόνον εναντίον του κάθε πλιατσικολόγου, αλλά κυρίως εναντίον του κάθε λαθροπράκτορα, που σήμερα παριστάνει τον κακομοίρη καί ζητιανεύει στα φανάρια. Σας εφιστώ την προσοχή, ακόμη κι αν χρειαστεί να σας χαστουκίσω: αυτά τα άτομα είναι εκπαιδευμένοι δολοφόνοι καί δολοφόνοι εξ ενστίκτου!
Μην τους χαριστείτε! Όταν αυτοί οι “δυστυχείς” θα λάβουν εντολή να εξεγερθούν καί να σας σφάξουν, η κατάσταση θα είναι “η ζωή σου, ο θάνατός μου”!
Ή αυτοί, ή εσείς καί τα παιδιά σας! Δεν έχει “μά” καί “μού” εδώ. (Αν αυτό το …θέτετε προς …δημοκρατική συζήτηση, αν το …σκέφτεστε,… τότε καλά να σας κάνουν!)
Αυτά, προχείρως. Ο καθένας μπορεί να συμπληρώσει εδώ ό,τι κρίνει χρήσιμο. Άλλος πχ μπορεί να μας δείξει διευθύνσεις, όπου μπορούμε να κατεβάσουμε εγχειρίδια επιβιώσεως (“survival” των Ειδικών Δυνάμεων). Άλλος μπορεί να μας δείξει βιβλία πρακτικής φυτοκομίας γιά πατάτες, κτλ.
Όσον αφορά εμένα, θα συνεχίσω τις αναρτήσεις, αλλά στο πιό χαλαρό πλέον. Μου έφυγε το άγχος, αφ’ ότου σας κοινοποίησα τις κρίσιμες ημερομηνίες.
Καί “μέχρι νεωτέρας διαταγής”, που λένε, σας ασπάζομαι. http://ergdhmerg.wordpress.com/2014/04/30/%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/
Πρώτος στόχος, φυσικά, η πληροφόρηση μέσω Διαδικτύου.
Να προμηθευτείτε τρόφιμα μακράς διαρκείας (καί με μακρινές ημερομηνίες λήξεως) γιά κανένα εξάμηνο-οκτάμηνο.
Το δεύτερο απαραίτητο, είναι τα όπλα.
ναγνωστικόν
μου κοινόν! Φίλες καί φίλοι, εχθροί, άσχετοι περαστικοί, που είδατε φώς
καί μπήκατε, αδιάφοροι, τρόλλς, καί πρακτόρια (που με διαβάζετε, αλλά
κάνετε την πάπια)!Μη φοβάστε, δεν σας προσφωνώ έτσι, επειδή κατεβαίνω υποψήφιος στις εκλογές. (Αυτό μας έλειπε, να την ψωνίσω τελείως καί να βγώ στα μπαλκόνια!) Αλλού το πάω.
Πρώτα, όμως, μερικά μαθήματα περί
Διαδικτύου. Καί να με συμπαθάτε, όσοι-ες ήδη γνωρίζετε τα σχετικά. Ανεχθείτε τη φλυαρία μου, γιά χάρη των υπολοίπων.
Οι περισσότεροι-ες από μας χρησιμοποιούμε καθημερινά το Διαδίκτυο, αλλά δεν πολυκαταλαβαίνουμε τί ακριβώς κάνουμε – καί δεν μας νοιάζει κιόλας. Καί δεν θά ‘πρεπε να μας νοιάζει, διότι θέλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας, όχι να σκεφτόμαστε κάθε στιγμή τί γίνεται μέσα στα δικτυακά καλώδια. Όπως ακριβώς όταν οδηγούμε, δεν σκεπτόμαστε πώς πυροδοτούν τα μπουζί καί τί κάνει ο εκκεντροφόρος.
Λοιπόν… “Διαδίκτυο” σημαίνει να βλέπεις στην οθόνη σου τα δεδομένα καί τ’ αρχεία ενός σκληρού δίσκου που βρίσκεται σε κάποιον άλλον υπολογιστή, ίσως καί χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά απ’ το γραφείο σου. (Εννοείται, αφού συνδεθείς μαζί του πρώτα.) Εάν αυτά τα αρχεία είναι πχ κείμενα ή ημέηλς, τα διαβάζεις. Εάν είναι εικόνες καί φίλμς, τα βλέπεις. Καί ούτω καθ’ εξής.
Γιά να συνδεθείς, όμως, με τον άλλον υπολογιστή, πρέπει πρώτα να το ζητήσεις ηλεκτρονικά. Εδώ θα σας πω ότι τα δίκτυα των υπολογιστών στηρίζονται απολύτως επάνω στην τεχνολογία των τηλεφωνικών δικτύων, που προηγείται απ’ αυτά κάτι δεκαετίες. Έτσι: όταν θέλεις να τηλεφωνήσεις πχ στον φίλο σου τον Γιάννη, πληκτρολογείς τον αριθμό που αντιστοιχεί στο τηλέφωνο του Γιάννη, καί περιμένεις να σου απαντήσει ο Γιάννης.
Πού το ξέρεις το τηλέφωνο; Μά, ο Γιάννης το πήρε από την υπηρεσία παροχής τηλεφωνικών συνδέσεων, η οποία καί το καταχώρησε στον κατάλογό της. Καί, με μερικές επαναλήψεις της διαδικασίας του τηλεφωνήματος, κάνεις τη νοητική σύνδεση ότι ο αριθμός πχ 215 55 55 555 σημαίνει “ο φίλος μου ο Γιάννης”.
Τη διαδικασία συμπληρώνουν τα τηλεφωνικά κέντρα, τα οποία αναλαμβάνουν να κάνουν την ηλεκτρονική σύνδεση των δύο τηλεφώνων, καί να στείλουν το σήμα κουδουνίσματος στο τηλέφωνο του Γιάννη. (Μαζί καί τον αριθμό του καλούντος.) Τα σημερινά τηλέφωνα, βέβαια, σε απαλλάσσουν από τη διαδικασία των νοητικών συνδέσεων τηλεφωνικών αριθμών καί αντιστοίχων ονομάτων – διότι αυτά τα δύο στοιχεία σου τα παρουσιάζουν μαζί, όταν τα χρειαστείς.
Με τους υπολογιστές, τα πράγματα είναι ακριβώς ίδια. Όταν θέλεις πχ να διαβάσεις ένα ιστολόγιο, πρώτα γράφεις το “ηλεκτρονικό του όνομα” (url ονομάζεται αυτό) στην επάνω άδεια μπάρα του browser, καί μετά συνδέεσαι ηλεκτρονικά με τον σκληρό δίσκο του υπολογιστή, που φιλοξενεί τις αναρτήσεις του ιστολογίου. (Καί μετά, …το διαβάζεις! :-) ) Μην ξεγελιέστε, όμως! Οι υπολογιστές σε κάθε δίκτυο (φυσικά καί στο Διαδίκτυο) ξεχωρίζουν από την ηλεκτρονική τους -μοναδική γιά τον καθέναν- “ταυτότητα” (ip ονομάζεται επίσημα), η οποία είναι ένας αριθμός! Αριθμός της μορφής xxx.xxx.xxx.xxx, όπου κάθε “xxx” έχει τιμή από 0 έως 255. Γιά παράδειγμα, 140.75.250.64 . (Μόνο που ο αριθμός αυτός κρύβεται στο παρασκήνιο. Δεν φαίνεται.)
Αυτό το αριθμητικό σχήμα φτάνει από το μηδέν, μέχρι το 4 δίς καί κάτι. Δηλαδή, μπορεί να δώσει ξεχωριστή ηλεκτρονική ταυτότητα σε άλλους τόσους υπολογιστές επάνω στο Διαδίκτυο. Βέβαια, γιά το 1981-82, που θεσμοθετήθηκε, ο αριθμός αυτός ήταν υπερβολικός, αλλά σήμερα θεωρείται ότι ξεπεράστηκε. Κι έτσι, στο λεγόμενο “Internet II”, οι προδιαγραφές μιλάνε γιά οκτώ τέτοιες τριάδες “xxx”. Λεπτομέρειες.
Το σημαντικό είναι πως, αφού γράψουμε το url καί πατήσουμε enter, ο browser μας δίνει εντολή σε κάποιον άλλον “υπεύθυνον” υπολογιστή παραπέρα στο (Δια)δίκτυο, να βρεί την αντιστοιχία του url με το ip του υπολογιστή που ζητάμε, καί να μας ανοίξει τη σύνδεση με τον σκληρό δίσκο που ζητάμε. Απλώς, σε αντίθεση με τα τηλέφωνα της δεκαετίας πχ του 1950, στους υπολογιστές απαλλαχτήκαμε εξ αρχής από την έγνοια ν’ απομνημονεύουμε αριθμούς.
Αυτός ο “υπεύθυνος υπολογιστής παραπέρα”, τώρα, που κάνει τις αντιστοιχίες url/ip και (σε μικροκλάσματα του δευτερολέπτου) ανοίγει τις συνδέσεις, επισήμως ονομάζεται dns server.
Εάν βρίσκεσαι πχ στην Ελλάδα, καί θέλεις να δεις ιστολόγιο, που φιλοξενείται σε υπολογιστή στην Ελλάδα, τότε ως dns server θα μεσολαβήσει ένας υπολογιστής στην Ελλάδα. Όλοι οι εγχώριοι πάροχοι συνδέσεων Διαδικτύου έχουν μερικούς τέτοιους. Κι αν δεν έχουν, έχει ο ΟΤΕ. Αυτή η διαδικασία, όπως είπαμε, γίνεται σ’ ελάχιστο χρόνο, με αυτόματο τρόπο, καί δεν πρέπει να μας απασχολεί. Αυτά τα τεχνολογικά μας απασχολούν τόσο, όσο μας απασχολούν οι βλάβες του αυτοκινήτου μας στο συνεργείο, όπου ο συνεργειατζής μας εξηγεί τί εξάρτημα αντικατέστησε καί τί μας χρεώνει.
Εάν, όμως, θέλεις να δεις ιστοσελίδες που φιλοξενούνται στο εξωτερικό, τότε μεσολαβούν διεθνείς dns servers. Αυτή είναι η περίπτωση γιά πάνω από το 90% των συνδέσεων, που ανοίγει το Διαδίκτυο. Οι δε διεθνείς dns servers είναι κάτι υπολογιστικά τερατάκια! Σύνολα από “ντουλάπες”, μέσα σ’ αίθουσες πάνω από δέκα φορές το σπίτι που μένετε. (Σύνδεσμοι: πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος – γιά να πάρετε μιά ιδέα. Μην απορείτε: δεν έχουν οθόνες, επειδή δεν τις χρειάζονται. Αλοίμονο αν χρειαζόταν άνθρωπος, να βλέπει πώς εξελίσσονται κάτι δισεκατομμύρια αυτοματισμοί ανά δευτερόλεπτο!)
Εντάξει μέχρις εδώ; Πιστεύω πως έγινα κατανοητός, καί δεν άφησα κενά σημεία. Αλλά, κοιτάξτε ποιό είναι το πρόβλημα που σκάει μύτη:
- Οι μεγαλύτεροι των μεγαλυτέρων dns servers, δηλαδή η “καρδιά” του Διαδικτύου, είναι καμιά δεκαπενταριά (έως είκοσι) τέτοια σούπερ-τέρατα, κατανεμημένα σ’ όλον τον πλανήτη. Όχι, όμως, ισομερώς: Τα περισσότερα βρίσκονται στις ηπαπάρα, καί είναι ιδιοκτησίας της εταιρείας (παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών) Αμέρικα Όν-Λάϊν. Καναδυό ακόμη απ’ τα τέρατα βρίσκονται στην Ιαπωνία καί την Αυστραλία, καί τα υπόλοιπα καναδυοτρία στην Ευρώπη. Αυτό είναι το Διαδίκτυο σήμερα!
- Οπότε: βλάβη στα τέρατα, σημαίνει ότι το Διαδίκτυο παύει να υφίσταται. Θα υφίσταται πχ το Διαδίκτυο των υπολογιστών στην Ελλάδα (ίσως το 1/10,000 του συνόλου), αλλά ΓιουΤιούμπ ή Φατσομπούκ δεν θα βλέπεις.
Όλο το σημερινό μου πόνημα έχει να κάνει με το τί μας περιμένει ως διαδικτυακή παρέα (καί όχι μόνον), όταν ξεσπάσει ο Γ’ ΠΠ.
Γι’ αυτό και πρώτα-πρώτα έκανα όλη αυτή την μακρά εισαγωγή περί Διαδικτύου.
Όπως καταλαβαίνετε, το πρώτο πράγμα που θα κάνουν σε περίπτωση πολέμου οι ηπαπαραίοι, θα είναι να κόψουν τη ροή της πληροφορίας. Τό ‘χουν ξανακάνει κατά τις εισβολές τους στο Ιράκ, όπου σκότωναν μέχρι καί “φιλικούς” τους δημοσιογράφους… αν αυτοί είχαν την κακή ιδέα να μετακινηθούν εκτός των επιτρεπομένων ορίων – καί πχ να φωτογραφίζουν τα αίσχη της Μπλακγουώτερ. Τό ‘χουν ξανακάνει κατά τη διαβόητη 11η Σεπτεμβρίου, όταν έβαλαν μπρος ηλεκτρονικά αντίμετρα, που νέκρωσαν βιντεοκάμερες καί κινητά στην περιοχή. (Που θα έδειχναν καί θα μετέδιδαν ότι κανένα αεροπλάνο δεν έπεσε πάνω στους δίδυμους πύργους.)
Σκεφθείτε τί έχουν να κάνουν τώρα, που θα στριμωχτούν αγρίως απ’ την Αρκούδα!
Πρώτος στόχος, φυσικά, η πληροφόρηση μέσω Διαδικτύου.
Αμέσως θα κοπεί η σύνδεση των υπολογιστών μέσω των “τεράτων”. Κι όχι μόνο στις ηπαπάρα, διότι Ευρώπη, Αυστραλία, Ιαπωνία είναι τα υπάκουα σκυλάκια “σαλονιού” των πρώτων.
Τώρα, βέβαια, μπορεί να ξεμείνει κανένας ξέμπαρκος dns server πχ σε καμιά Σιγκαπούρη, αλλά καταλαβαίνετε ότι το Διαδίκτυο θα σέρνεται από ταχύτητες. Οι δε ιστοσελίδες σαν τις δικές μου (που κάθε τρείς καί λίγο ρίχνουν στους ηπαπαραίους κι από ένα ξεγυρισμένο χέσιμο), απλούστατα δεν θα φαίνονται πουθενά.
Δεν θα μπορείτε να διαβάσετε τα γραπτά μου, δεν θα μπορείτε ούτε να σχολιάσετε. Ούτε κάν να με βρίσετε. Εξ ού καί το “σαν αποχαιρετισμός”, του τίτλου. Εγώ μιά χαρά θα είμαι, δεν μου έχει συμβεί κάτι (κι ούτε πρόκειται), αλλά κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν θα μπορούμε να επικοινωνούμε.
Σας το λέω, ώστε να είσαστε προετοιμασμένοι-ες, καί να μη σας φανεί παράξενο.
Ο πόλεμος αναμένεται να ξεσπάσει από στιγμή σε στιγμή – αν κι όλα δείχνουν ότι θα έχουμε κλιμάκωση μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, οπότε καί θ’ αρχίσουν να μιλάνε τα κανόνια.
Άλλα πράγματα, που θα πρέπει να φροντίσετε.
Όπως έγραψα καί χθές, να προμηθευτείτε τρόφιμα μακράς διαρκείας (καί με μακρινές ημερομηνίες λήξεως) γιά κανένα εξάμηνο-οκτάμηνο.
Λίγα-λίγα, όχι πολλά μαζί, κι ανάμεσα στα καθημερινά ψώνια, γιά να μη δίνετε στόχο. (Θα υπάρξουν καί πολλοί πεινασμένοι, αλλά καί απρονόητοι ζηλόφθονοι ηλίθιοι, που δεν θα έχουν δικά τους τρόφιμα, καί θα δοκιμάσουν ν’ αρπάξουν τα δικά σας.)
Οι νοικοκυρές ξέρετε καλά τί ποσότητα πχ ρυζιού χρειάζεται γιά κατσαρόλα φαγητού γιά τέσσερα άτομα, γιά δύο ή τρείς ημέρες, οπότε υπολογίστε τις ποσότητες τροφίμων που θα χρειαστείτε γιά το οκτάμηνο που λέγαμε. Βάλτε καί καμιά πιπεριά σε γλάστρα στο μπαλκόνι!
Το δεύτερο απαραίτητο, είναι τα όπλα. Όχι κατ’ ανάγκην πυροβόλα όπλα, που θέλουν άδεια. (Καί κατάσχονται με το παραμικρό από χούντες, σαν τη δική μας.) Σκεφθείτε ότι καί τα όπλα των πρωτογόνων (ρόπαλα κτλ) σκοτώνουν! Απλώς, επιλέξτε ένα τέτοιο όπλο, καί κάντε λίγη εξάσκηση.
Καί …κάντε το να μη φαίνεται σαν αυτό που είναι! :-) Έ! Δεν μπορούν να κατάσχουν πχ τα πόδια από κάθε καρέκλα καί κάθε τραπέζι της επικράτειας!…
Τα όπλα θα τα χρειαστείτε όχι μόνον εναντίον του κάθε πλιατσικολόγου, αλλά κυρίως εναντίον του κάθε λαθροπράκτορα, που σήμερα παριστάνει τον κακομοίρη καί ζητιανεύει στα φανάρια. Σας εφιστώ την προσοχή, ακόμη κι αν χρειαστεί να σας χαστουκίσω: αυτά τα άτομα είναι εκπαιδευμένοι δολοφόνοι καί δολοφόνοι εξ ενστίκτου!
Μην τους χαριστείτε! Όταν αυτοί οι “δυστυχείς” θα λάβουν εντολή να εξεγερθούν καί να σας σφάξουν, η κατάσταση θα είναι “η ζωή σου, ο θάνατός μου”!
Ή αυτοί, ή εσείς καί τα παιδιά σας! Δεν έχει “μά” καί “μού” εδώ. (Αν αυτό το …θέτετε προς …δημοκρατική συζήτηση, αν το …σκέφτεστε,… τότε καλά να σας κάνουν!)
Αυτά, προχείρως. Ο καθένας μπορεί να συμπληρώσει εδώ ό,τι κρίνει χρήσιμο. Άλλος πχ μπορεί να μας δείξει διευθύνσεις, όπου μπορούμε να κατεβάσουμε εγχειρίδια επιβιώσεως (“survival” των Ειδικών Δυνάμεων). Άλλος μπορεί να μας δείξει βιβλία πρακτικής φυτοκομίας γιά πατάτες, κτλ.
Όσον αφορά εμένα, θα συνεχίσω τις αναρτήσεις, αλλά στο πιό χαλαρό πλέον. Μου έφυγε το άγχος, αφ’ ότου σας κοινοποίησα τις κρίσιμες ημερομηνίες.
Καί “μέχρι νεωτέρας διαταγής”, που λένε, σας ασπάζομαι. http://ergdhmerg.wordpress.com/2014/04/30/%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου