Συρία - Γενεύη 2: Οι Κούρδοι και πάλι στο περιθώριο

Françoise Germain-Robin στη L’Humanité (Γαλλία)   (μτφ. Κριστιάν)

Οι Κούρδοι στη Συρία, οι οποίοι αγωνίστηκαν και κέρδισαν την ανεξαρτησία τους, διαμαρτύρονται για τον αποκλεισμό τους από τη Γενεύη 2.

Μεταξύ των μεγάλων απόντων στη Γενεύη 2, μετράμε τους Κούρδους της Συρίας,οι οποίοι  με τρία εκατομμύρια κατοίκους, αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 15% του πληθυσμού.  Συγκεντρωμένοι στη Δαμασκό και στο Χαλέπι, αλλά κυρίως κατά μήκος των συνόρων με το τουρκικό Κουρδιστάν στα βόρεια και ανατολικά του Ιράκ, οι Κούρδοι της Συρίας παρουσιάζουν ένα χαρακτηριστικό που έπρεπε να τους κάνει απαραίτητους για τις συζητήσεις για το μέλλον της Συρίας: κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου που ρήμαξε τη χώρα, θέσπισαν στην περιοχή τους, τη Ροζάβα (Rojava, Δυτικό Κουρδιστάν), τρεις αυτόνομες περιοχές όπου ο πληθυσμός ανέλαβε τη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων. 

Μια απελευθέρωση που στοίχησε ακριβά σε αυτό το λαό υποταγμένο από πάντα στη μπότα του καθεστώτος της Δαμασκού από το οποίο κατάφεραν να ανεξαρτητοποιηθούν με μια επίμονη αντίσταση κατά το πρώτο έτος της εξέγερσης. 
Στις 19 Ιουλίου 2012, οι συριακές δυνάμεις αναγκάστηκαν να αποσυρθούν από την πόλη της Kobane και κατά τις εβδομάδες που ακολούθησαν, από τις άλλες πόλεις του Κουρδιστάν.

Θεσπίστηκε μια εσωτερική αυτονομία, μετά την ίδρυση, υπό την αιγίδα του προέδρου του ιρακινού Κουρδιστάν Μασούντ Μπαρζανί, ένος Συμβούλιου που συγκεντρώνει τα 11 κόμματα του Κουρδικού Εθνικού Συμβουλίου και το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), αιχμή του δόρατος του ένοπλου αγώνα εναντίον των δυνάμεων τόσο του Μπασάρ αλ Άσαντ όσο και εναντίον των μαχητών της Τζιχάντ. 

Γιατί, μόλις αποσύρθηκε ο πρώτος αντίπαλος, οι Κούρδοι είχαν να αντιμετωπίσουν διάφορες προσβλητικές παραμορφώσεις της αλ-Κάιντα στη Συρία. 

Για τον Σαλέχ Μουσλίμ (Saleh Muslim), πρόεδρο του PYD, ο οποίος εμπιστεύτηκε στη Humanité και του οποίου θα δημοσιεύσουμε σύντομα τη συνέντευξη του,
«Αυτοί οι τζιχαντιστές αποστέλλονται από τη Τουρκία η οποία είναι εχθρική προς οποιαδήποτε αυτονομία των Κούρδων».

 Ένας πόλεμος χωρίς τέλος που έκανε εκατοντάδες θύματα και αγνοούμενους, ενώ πάνω από 200.000 πολίτες κατέφυγαν στο ιρακινό Κουρδιστάν.

Σήμερα, η Ροζάβα (Rojava) είναι οιονεί αυτόνομη, αλλά σε δραματική κατάσταση. 

Φιλοξενεί μισό εκατομμύριο πρόσφυγες από την υπόλοιπη Συρία, και δεν λαμβάνει καμία ανθρωπιστική βοήθεια, η Τουρκία έχοντας υποβάλει ένα ολοκληρωτικό εμπάργκο. 

Παρά ταύτα,, οι δυνάμεις που παρασκεύασαν τη διάσκεψη της Γενεύης 2 επέλεξαν συνειδητά να αγνοήσουν τους Κούρδους, απλά δεν τους κάλεσαν.

Τους είχε προταθεί να συμπεριλαμβάνονται στην αντιπροσωπεία του Συριακού Εθνικού Συνασπισμού, πρόταση που αρνήθηκαν, θέλοντας να είναι παρόντες μόνο ως Κούρδοι.

Mια επιπλέον άρνηση δικαιοσύνης που πρέπει να αντιμετωπίσει αυτός ο λαός. 

Πολλές διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στις 18 Ιανουαρίου στο Κουρδιστάν, την Τουρκία και στη Κύπρο. 

Όσον αφορά το κουρδικό Ανώτατο Συμβούλιο, το τελευταίο επιβεβαίωσε:
«Δεν θα υπάρξει λύση στη συριακή κρίση χωρίς μια πραγματική αντιπροσώπευση του κουρδικού λαού».

Françoise Germain-Robin.             http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/01/2_24.html