Τρία σενάρια "θερμής"κρίσης με την Κίνα μελετά το αμερικανικό
Πεντάγωνο σύμφωνα μετο έγκυρο ιστορικό περιοδικό “Popular Mechanics” το
οποίο δημοσιεύει το σχετικό αποκαλυπτικό άρθρο.
Το αμερικανικό Πεντάγωνο θεωρεί ότι η ανακήρυξης της ζώνης Αεράμυνας (ADIZ) η οποία υπερκαλύπτει την περιοχή των αμφισβητούμενων νήσων Senkaku (όπως τα αποκαλούν οι Ιάπωνες) ή Diaoyu (όπως τα αποκαλούν οι Κινέζοι) από το Πεκίνο σύντομα θα οδηγήσει σε μία "θερμή" κρίση μεταξύ Κίνας-Ιαπωνίας ή Κίνας-ΗΠΑ.
Κρίση η οποία πολύ δύσκολο κάποιο από τε εμπλεκόμενα μέρη θα ελέγξει και θα συγκρατήσει πριν επεκταθεί.
Ενδιαφέρον σημεία είναι πως η πολεμική αναμέτρηση ξεκινά με μια εναέρια σύγκρουση μεταξύ ιαπωνικού και κινεζικού αεροσκάφους (περίπτωση Κ. Ηλιάκη) αλλά και στην χρησιμοποίηση εκ μέρους της Κίνας των drones τύπου Harpy όμοια με αυτά που έχει η Τουρκία και που ως σκοπό έχουν την καταστροφή της εχθρικής αεράμυνας μέσω επιθέσεων κορεσμού.
Σενάριο πρώτο: Η "εισβολή" των drones
Τα μη επανδρωμένα αεροχήματα ή αλλιώς drones συνιστούν ένα κύριο εργαλείο κλιμάκωσης. Πολλά κράτη στέλνουν τέτοια συστήματα να πετάξουν σε περιοχές όπου είναι πολύ επικίνδυνο να επιχειρήσουν επανδρωμένα αεροσκάφη. Παράλληλα πολλά κράτη (βλ. Ιράν) δεν διστάζουν να προβούν σε κάθε απαραίτητο μέτρο προκειμένου να τα καταρρίψουν.
Το σενάριο ξεκινά με ένα κινεζικό drone W-50 που πετά στα 45.000 πόδια με αποστολή στην επιτήρηση της ADIZ. Το Σεπτέμβριο του 2012 το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων είχε ανακοινώσει πως η υπηρεσία διαχείρισης Ωκεανών θα προχωρούσε στη χρήση drones «για την ενίσχυση της ναυτικής επιτήρησης και παρακολούθησης» σε αμφισβητούμενες περιοχές στη νότια κινεζική Θάλασσα ενώ το 2013 μια σειρά βάσεων είχε εμφανιστεί στην ακτογραμμή της Κίνας.
Οι ιαπωνικές δυνάμεις Αυτοάμυνας (JASDF) χρησιμοποιούν ως αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης τα Boeing E-767 ικανά να εντοπίζουν εναέριους στόχους σε αποστάσεις μέχρι και 320 χλμ.
Ένα από αυτά τα αεροσκάφη εντοπίζει ένα τέτοιο κινεζικό drone το οποίο πετά πάνω από τα Senkaku και αμέσως στέλνει ένα ζεύγος F-15J για την αναχαίτισή τους αλλά και την κατάρριψή του εφόσον προφανώς σε μια πράξη αμφισβήτησης της κινεζικής ζώνης Αεράμυνας.
Με τη σειρά τους τα κινεζικά ραντάρ αεράμυνας εντοπίζουν τα δύο ιαπωνικά F-15J και το κινεζικό Ναυτικό στέλνει στην περιοχή ένα ελικοφόρο αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας Y-8X για καλύτερη εικόνα της κατάστασης.
Παράλληλα η κινεζική Αεράμυνα δίνει ετοιμότητα 5 λεπτών σε αεροσκάφη readiness Su-30MKK και J-10 ώστε να τα απογειώσει σε περίπτωση που η κατάσταση παρουσιάσει επιδείνωση. Όλοι θα πουν μετά πως οι πτήσεις αυτές ήταν για επιβεβαίωση των άγνωστών ιχνών που πετούσαν εντός της ζώνης Αεράμυνας της κάθε χώρας.
Οι Ιάπωνες πιλότοι, προσπαθούν να μην εκπέμψουν χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες που τους αποστέλλει μέσω ζεύξης μετάδοσης δεδομένων το Ε-767 πλησιάζοντας τα κινεζικά αεροσκάφη. Στο μεταξύ τα αεροσκάφη ετοιμότητας έχουν απογειωθεί και με τα ραντάρ τους «φωτίζουν» τα ιαπωνικά F-15J.
Αν και ο δέκτης RWR πληροφορεί τους Ιάπωνες ότι τα κινεζικά δεν τους έχουν εγκλωβίσει για βολή βλήματος αλλά σε διαμόρφωση παρακολούθησης πανικοβάλλονται.
Όταν τα κινεζικά αεροσκάφη έχουν πλησιάσει τα ιαπωνικά εντός οπτικής ακτίνας και ακολουθεί εμπλοκή έναJ-10 συγκρούεται στον αέρα με ένα F-15. Από εκεί και πέρα η εναέρια αυτή αναμέτρηση εξελίσσεται σε μάχη με βλήματα ΑΑ-3 από τα F-15J και PL-11 από τα κινεζικά μαχητικά να διασταυρώνονται στον αέρα προσπαθώντας να πλήξουν το στόχο τους. Μετά από μερικά λεπτά η αερομαχία έχει λήξει με τις δύο πλευρές να έχουν καταρριφθέντα αεροσκάφη και νεκρούς. Και οι δύο πλευρές παρουσιάζονται στη διεθνή κοινότητα ως τα θύματα επιθετικών ενεργειών.
Σενάριο δεύτερο: Σιωπηλή κλιμάκωση
Παρά το όνομά τους οι ιαπωνικές δυνάμεις αυτοάμυνας είναι ένας πολύ εξελιγμένος στρατιωτικός οργανισμός. Σε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες η Ιαπωνία έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ισχυρή πολεμική μηχανή, ενδεχομένως και την ισχυρότερη στην περιοχή.
Η Κίνα παράλληλα δαπανά τεράστια ποσά στην αναβάθμιση της πολεμικής μηχανής για να αντισταθμίσει την ποιοτική ανωτερότητα των αμερικανικής τεχνολογίας όπλων που χρησιμοποιούν οι Ιάπωνες.
Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους δεσμεύονται να υπερασπιστούν την Ιαπωνία βάσει συμφώνου σε περίπτωση επίθεσης αλλά πολλοί είναι στις ΗΠΑ που αμφισβητούν ότι η συγκεκριμένη κατάσταση στην ανατολική κινεζική /θάλασσα έχει τις προϋποθέσεις για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης.
Πάντως και οι δύο χώρες φαίνονται ιδιαίτερα προβληματισμένες από την κατάσταση ελπίζοντας σε μια εκτόνωση.
Η προσωρινή ηρεμία μετά την αερομαχία φαίνεται και είναι απατηλή. Αν και η πολιτική ηγεσία θέλει να εμφανίσει τη χώρα ως ηγέτιδα δύναμη της περιοχής, οι ένοπλες δυνάμεις της φαίνονται διατακτικές στο να προχωρήσουν σε μια κατά μέτωπο» και χωρίς προετοιμασία αναμέτρηση.
Έτσι στρέφονται σε άλλες εναλλακτικές, καθώς διπλωμάτες από τα δύο μέρη και τις ΗΠΑ συζητούν τρόπους εκτόνωσης της κατάστασης. Κινεζικά συμβατικά υποβρύχια τα οποία είναι δύσκολο να εντοπιστούν στα ρηχά νερά της περιοχής αρχίζουν να ναρκοθετούν τη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα νησιά Sankaku.
Αν και αυτό θα μπορούσε ευκολότερα να γίνει από τον αέρα εντούτοις η έλλειψη αεροπορικής υπεροχής εκ μέρους τους είναι ένα αποτρεπτικός παράγοντας, αλλά παρόλα αυτά οι Κινέζοι θέλουν να αποτρέψουν στα ιαπωνικά και αμερικανικά σκάφη να προσεγγίσουν τα νησιά. Μια απαραίτητη κίνηση σε περίπτωση που το Πεκίνο αποφασίσει να στείλει στρατεύματα στο έδαφός των νήσων.
Επιπρόσθετα δυσκολεύει και το έργο των ιαπωνικών αμερικανικών επιχειρήσεων κρατώντας τα μεγάλα ναυτικά ραντάρ μακριά από την περιοχή.
Παράλληλα η έλλειψη ιαπωνικών και αμερικανικών σκαφών στην περιοχή μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία διάσωσης πιλότων σε μια νέα ενδεχόμενη εναέρια σύγκρουση και οι αιχμάλωτοι πιλότοι της οποιαδήποτε πλευράς παρέχουν τις προϋποθέσεις τόσο για προπαγάνδα όσο και για διαπραγμάτευση. (σ.σ. αν και στην περίπτωση του πρώτου πολέμου στον Κόλπο οι καταρριφθέντες πιλότοι δεν έδωσαν στο Sadam Husein κάποιο ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί).Η Κίνα δεν έχει καμία έλλειψη σε νάρκες.
Σε έγγραφο του 2012 της αμερικανικής ναυτικής σχολής πολέμου (U.S. Naval War College) το κινεζικό Ναυτικό διαθέτει πάνω από 50.000 νάρκες συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 30 εκδόσεων «ακουστικών, επαφής, μαγνητικών, υδροστατικής πίεσης, μικτής λειτουργίας, πυροδοτούμενες από απόσταση, και υποβοηθούμενες από ρουκέτες».
Οι πλέον αποδοτικές νάρκες είναι αυτές που έχουν προγραμματιστεί να αναδύονται και να προσβάλλουν σκάφη με γνωστές ακουστικές και μαγνητικές υπογραφές, εν΄λω άλλες μπορούν να πυροδοτηθούνε μέσω τηλεχειρισμού. Η Κίνα μπορεί να ναρκοθετήσει ολόκληρες θαλάσσιες οδούς παρέχοντας ταυτόχρονα προειδοποίηση σε όλους να μείνουν μακριά από την ανατολική κινεζική Θάλασσα.
Οι ΗΠΑ είναι καλές στο να ανακαλύπτουν τα κινεζικά υποβρύχια. Όταν αμερικανικά αεροσκάφη αντιληφθούν ότι κινεζικά υποβρύχια απλώνουν νάρκες στην περιοχή που δρουν τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα θα επιχειρήσουν να τα αναγκάσουν να αναδυθούν. Ταυτόχρονα αμερικανικά υποβρύχια σε ρόλο κυνηγών θα επιχειρήσουν να προσβάλλουν τα κινεζικά. Σε κάποια από αυτά τα συμβάντα σημειώνεται και απώλεια ενός κινεζικού υποβρυχίου.
Η Κίνα οργισμένη ενεργοποιεί τις νάρκες που έχει προλάβει να τοποθετήσει. Οτιδήποτε άλλο θα θεωρείτο ως ήττα και ταπείνωση. Στο σημείο αυτό ξεκινά μια ανεξέλεγκτη περιδίνηση προς τον πόλεμο.
Πολεμικά σκάφη βυθίζονται, πληρώματα τραυματίζονται σκοτώνονται ή χάνονται στη θάλασσα. Ένα «τηλεγράφημα» από την Ταιβάν και την Ιαπωνία προς τις ΗΠΑ διαρρέει προς τα έξω. Σ
ε αυτό ζητείται η αποδυνάμωση του κινεζικού Ναυτικού με αεροπορικές επιθέσεις και βλήματα cruise. Το Πεκίνο γνωρίζοντας αυτό εξετάζει τη λύση ενός προληπτικού κτυπήματος.
Σενάριο τρίτο: Οι πύραυλοι
Η εστία της έντασης εξακολουθεί να επικεντρώνεται στα ακατοίκητα αυτά νησιά., αλλά οι μάχες, ο πόλεμος εξαπλώνεται. Και οι πύραυλοι και όχι τα αεροσκάφη θα κρίνουν ποιος το έχει το πάνω χέρι στον εναέριο χώρο πάνω από τα Senkaku.
Αυτό ξεκινά με αρκετά κινεζικά drones να επιτίθενται εξορμώντας από την κινεζική ενδοχώρα.
Τα Harpy drones (σ.σ. τα οποία έχει προμηθευτεί και η Τουρκία) απογειώνονται από φορτηγά ή και πλοία και πετούν σε αποστάσεις μέχρι και 480 χλμ. και προσβάλουν εγκλωβίζοντας τα ραντάρ αντιαεροπορικών συστημάτων ή και ραντάρ πολεμικών σκαφών.
Τα UAV αυτά είναι ισραηλινής κατασκευής και πωλήθηκαν στην Κίνα το 2004. Η επίθεση αυτή κλιμακώνεται με ένα Harpy να προσβάλλει ένα εχθρικό ραντάρ με την πολεμική κεφαλή του βάρους 8 κιλών περίπου να το καταστρέφει.
Αμερικανοί και /Ιάπωνες είναι έτοιμοι να επιβάλλουν την αεροπορική υπεροχή τους πάνω από τα νησιά. Προσβολές κινεζικών ραντάρ αεράμυνας και συστοιχιών πυραύλων έρχονται αμέσως μετά. Tomahawk από υποβρύχια και βομβαρδιστικά Β-2 και βλήματα stand-off από B-52 κτυπούν τους στόχους τους.
Τα κινητά ραντάρ των κινέζων παύουν τη λειτουργία τους για να μην εντοπιστούν από αεροσκάφη SEAD και τα F-22 κυριολεκτικά να επικρατούν στον αέρα κερδίζοντας όλες τις αερομαχίες.
Αντίθετα η Κίνα χρησιμοποιεί το τελευταίο της χαρτί: Ένα μπαράζ βολών από βαλλιστικούς πυραύλους πεδίου μάχης. Αυτοί είναι πύραυλοι με συμβατικό φορτίο και μπορούν να προσβάλλουν στόχους σε αποστάσεις μέχρι και 5600 χλμ. μακριά.
Αυτοί οι στόχοι είναι σταθεροί: ιαπωνικές αεροπορικές βάσεις, ναυτικές βάσεις και αμερικανικές αεροπορικές βάσεις.
Εκατοντάδες κεφαλές πέφτουν στους στόχους τους, καταστρέφοντας διαδρόμους στρατώνες και οτιδήποτε άλλο που θα μπορεί να βρίσκεται εκεί. Στη θάλασσα οι ναυτικές μονάδες επίσης είναι στόχος.
Υπερηχητικοί πύραυλοι που εκτοξεύονται από την ξηρά και υποβρύχια στοχεύουν τα αμερικανικά και τα ιαπωνικά σκάφη. Το μήνυμα είναι σαφές: Όσο πιο κοντά πλησιάσετε στις κινεζικές ακτές, τόσο μεγαλύτερα προβλήματα θα έχετε.
Το αμερικανικό Ναυτικό απομακρύνεται και ξεκινά τη χρήση και αυτό με τη σειρά του βλημάτων stand-off."
Το αμερικανικά σενάρια τελιώνουν με ένα στάσιμο παιχνίδι «μπαράζ» βολών και από τις δύο πλευρές. "Αλλά το σημαντικότερο ερώτημα ποιος ελέγχει τα νησιά παραμένει αναπάντητο. Αυτά δεν είναι πλέον ασφαλή για κανένα".
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Το αμερικανικό Πεντάγωνο θεωρεί ότι η ανακήρυξης της ζώνης Αεράμυνας (ADIZ) η οποία υπερκαλύπτει την περιοχή των αμφισβητούμενων νήσων Senkaku (όπως τα αποκαλούν οι Ιάπωνες) ή Diaoyu (όπως τα αποκαλούν οι Κινέζοι) από το Πεκίνο σύντομα θα οδηγήσει σε μία "θερμή" κρίση μεταξύ Κίνας-Ιαπωνίας ή Κίνας-ΗΠΑ.
Κρίση η οποία πολύ δύσκολο κάποιο από τε εμπλεκόμενα μέρη θα ελέγξει και θα συγκρατήσει πριν επεκταθεί.
Ενδιαφέρον σημεία είναι πως η πολεμική αναμέτρηση ξεκινά με μια εναέρια σύγκρουση μεταξύ ιαπωνικού και κινεζικού αεροσκάφους (περίπτωση Κ. Ηλιάκη) αλλά και στην χρησιμοποίηση εκ μέρους της Κίνας των drones τύπου Harpy όμοια με αυτά που έχει η Τουρκία και που ως σκοπό έχουν την καταστροφή της εχθρικής αεράμυνας μέσω επιθέσεων κορεσμού.
Σενάριο πρώτο: Η "εισβολή" των drones
Τα μη επανδρωμένα αεροχήματα ή αλλιώς drones συνιστούν ένα κύριο εργαλείο κλιμάκωσης. Πολλά κράτη στέλνουν τέτοια συστήματα να πετάξουν σε περιοχές όπου είναι πολύ επικίνδυνο να επιχειρήσουν επανδρωμένα αεροσκάφη. Παράλληλα πολλά κράτη (βλ. Ιράν) δεν διστάζουν να προβούν σε κάθε απαραίτητο μέτρο προκειμένου να τα καταρρίψουν.
Το σενάριο ξεκινά με ένα κινεζικό drone W-50 που πετά στα 45.000 πόδια με αποστολή στην επιτήρηση της ADIZ. Το Σεπτέμβριο του 2012 το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων είχε ανακοινώσει πως η υπηρεσία διαχείρισης Ωκεανών θα προχωρούσε στη χρήση drones «για την ενίσχυση της ναυτικής επιτήρησης και παρακολούθησης» σε αμφισβητούμενες περιοχές στη νότια κινεζική Θάλασσα ενώ το 2013 μια σειρά βάσεων είχε εμφανιστεί στην ακτογραμμή της Κίνας.
Οι ιαπωνικές δυνάμεις Αυτοάμυνας (JASDF) χρησιμοποιούν ως αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης τα Boeing E-767 ικανά να εντοπίζουν εναέριους στόχους σε αποστάσεις μέχρι και 320 χλμ.
Ένα από αυτά τα αεροσκάφη εντοπίζει ένα τέτοιο κινεζικό drone το οποίο πετά πάνω από τα Senkaku και αμέσως στέλνει ένα ζεύγος F-15J για την αναχαίτισή τους αλλά και την κατάρριψή του εφόσον προφανώς σε μια πράξη αμφισβήτησης της κινεζικής ζώνης Αεράμυνας.
Με τη σειρά τους τα κινεζικά ραντάρ αεράμυνας εντοπίζουν τα δύο ιαπωνικά F-15J και το κινεζικό Ναυτικό στέλνει στην περιοχή ένα ελικοφόρο αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας Y-8X για καλύτερη εικόνα της κατάστασης.
Παράλληλα η κινεζική Αεράμυνα δίνει ετοιμότητα 5 λεπτών σε αεροσκάφη readiness Su-30MKK και J-10 ώστε να τα απογειώσει σε περίπτωση που η κατάσταση παρουσιάσει επιδείνωση. Όλοι θα πουν μετά πως οι πτήσεις αυτές ήταν για επιβεβαίωση των άγνωστών ιχνών που πετούσαν εντός της ζώνης Αεράμυνας της κάθε χώρας.
Οι Ιάπωνες πιλότοι, προσπαθούν να μην εκπέμψουν χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες που τους αποστέλλει μέσω ζεύξης μετάδοσης δεδομένων το Ε-767 πλησιάζοντας τα κινεζικά αεροσκάφη. Στο μεταξύ τα αεροσκάφη ετοιμότητας έχουν απογειωθεί και με τα ραντάρ τους «φωτίζουν» τα ιαπωνικά F-15J.
Αν και ο δέκτης RWR πληροφορεί τους Ιάπωνες ότι τα κινεζικά δεν τους έχουν εγκλωβίσει για βολή βλήματος αλλά σε διαμόρφωση παρακολούθησης πανικοβάλλονται.
Όταν τα κινεζικά αεροσκάφη έχουν πλησιάσει τα ιαπωνικά εντός οπτικής ακτίνας και ακολουθεί εμπλοκή έναJ-10 συγκρούεται στον αέρα με ένα F-15. Από εκεί και πέρα η εναέρια αυτή αναμέτρηση εξελίσσεται σε μάχη με βλήματα ΑΑ-3 από τα F-15J και PL-11 από τα κινεζικά μαχητικά να διασταυρώνονται στον αέρα προσπαθώντας να πλήξουν το στόχο τους. Μετά από μερικά λεπτά η αερομαχία έχει λήξει με τις δύο πλευρές να έχουν καταρριφθέντα αεροσκάφη και νεκρούς. Και οι δύο πλευρές παρουσιάζονται στη διεθνή κοινότητα ως τα θύματα επιθετικών ενεργειών.
Σενάριο δεύτερο: Σιωπηλή κλιμάκωση
Παρά το όνομά τους οι ιαπωνικές δυνάμεις αυτοάμυνας είναι ένας πολύ εξελιγμένος στρατιωτικός οργανισμός. Σε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες η Ιαπωνία έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ισχυρή πολεμική μηχανή, ενδεχομένως και την ισχυρότερη στην περιοχή.
Η Κίνα παράλληλα δαπανά τεράστια ποσά στην αναβάθμιση της πολεμικής μηχανής για να αντισταθμίσει την ποιοτική ανωτερότητα των αμερικανικής τεχνολογίας όπλων που χρησιμοποιούν οι Ιάπωνες.
Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους δεσμεύονται να υπερασπιστούν την Ιαπωνία βάσει συμφώνου σε περίπτωση επίθεσης αλλά πολλοί είναι στις ΗΠΑ που αμφισβητούν ότι η συγκεκριμένη κατάσταση στην ανατολική κινεζική /θάλασσα έχει τις προϋποθέσεις για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης.
Πάντως και οι δύο χώρες φαίνονται ιδιαίτερα προβληματισμένες από την κατάσταση ελπίζοντας σε μια εκτόνωση.
Η προσωρινή ηρεμία μετά την αερομαχία φαίνεται και είναι απατηλή. Αν και η πολιτική ηγεσία θέλει να εμφανίσει τη χώρα ως ηγέτιδα δύναμη της περιοχής, οι ένοπλες δυνάμεις της φαίνονται διατακτικές στο να προχωρήσουν σε μια κατά μέτωπο» και χωρίς προετοιμασία αναμέτρηση.
Έτσι στρέφονται σε άλλες εναλλακτικές, καθώς διπλωμάτες από τα δύο μέρη και τις ΗΠΑ συζητούν τρόπους εκτόνωσης της κατάστασης. Κινεζικά συμβατικά υποβρύχια τα οποία είναι δύσκολο να εντοπιστούν στα ρηχά νερά της περιοχής αρχίζουν να ναρκοθετούν τη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα νησιά Sankaku.
Αν και αυτό θα μπορούσε ευκολότερα να γίνει από τον αέρα εντούτοις η έλλειψη αεροπορικής υπεροχής εκ μέρους τους είναι ένα αποτρεπτικός παράγοντας, αλλά παρόλα αυτά οι Κινέζοι θέλουν να αποτρέψουν στα ιαπωνικά και αμερικανικά σκάφη να προσεγγίσουν τα νησιά. Μια απαραίτητη κίνηση σε περίπτωση που το Πεκίνο αποφασίσει να στείλει στρατεύματα στο έδαφός των νήσων.
Επιπρόσθετα δυσκολεύει και το έργο των ιαπωνικών αμερικανικών επιχειρήσεων κρατώντας τα μεγάλα ναυτικά ραντάρ μακριά από την περιοχή.
Παράλληλα η έλλειψη ιαπωνικών και αμερικανικών σκαφών στην περιοχή μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία διάσωσης πιλότων σε μια νέα ενδεχόμενη εναέρια σύγκρουση και οι αιχμάλωτοι πιλότοι της οποιαδήποτε πλευράς παρέχουν τις προϋποθέσεις τόσο για προπαγάνδα όσο και για διαπραγμάτευση. (σ.σ. αν και στην περίπτωση του πρώτου πολέμου στον Κόλπο οι καταρριφθέντες πιλότοι δεν έδωσαν στο Sadam Husein κάποιο ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί).Η Κίνα δεν έχει καμία έλλειψη σε νάρκες.
Σε έγγραφο του 2012 της αμερικανικής ναυτικής σχολής πολέμου (U.S. Naval War College) το κινεζικό Ναυτικό διαθέτει πάνω από 50.000 νάρκες συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 30 εκδόσεων «ακουστικών, επαφής, μαγνητικών, υδροστατικής πίεσης, μικτής λειτουργίας, πυροδοτούμενες από απόσταση, και υποβοηθούμενες από ρουκέτες».
Οι πλέον αποδοτικές νάρκες είναι αυτές που έχουν προγραμματιστεί να αναδύονται και να προσβάλλουν σκάφη με γνωστές ακουστικές και μαγνητικές υπογραφές, εν΄λω άλλες μπορούν να πυροδοτηθούνε μέσω τηλεχειρισμού. Η Κίνα μπορεί να ναρκοθετήσει ολόκληρες θαλάσσιες οδούς παρέχοντας ταυτόχρονα προειδοποίηση σε όλους να μείνουν μακριά από την ανατολική κινεζική Θάλασσα.
Οι ΗΠΑ είναι καλές στο να ανακαλύπτουν τα κινεζικά υποβρύχια. Όταν αμερικανικά αεροσκάφη αντιληφθούν ότι κινεζικά υποβρύχια απλώνουν νάρκες στην περιοχή που δρουν τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα θα επιχειρήσουν να τα αναγκάσουν να αναδυθούν. Ταυτόχρονα αμερικανικά υποβρύχια σε ρόλο κυνηγών θα επιχειρήσουν να προσβάλλουν τα κινεζικά. Σε κάποια από αυτά τα συμβάντα σημειώνεται και απώλεια ενός κινεζικού υποβρυχίου.
Η Κίνα οργισμένη ενεργοποιεί τις νάρκες που έχει προλάβει να τοποθετήσει. Οτιδήποτε άλλο θα θεωρείτο ως ήττα και ταπείνωση. Στο σημείο αυτό ξεκινά μια ανεξέλεγκτη περιδίνηση προς τον πόλεμο.
Πολεμικά σκάφη βυθίζονται, πληρώματα τραυματίζονται σκοτώνονται ή χάνονται στη θάλασσα. Ένα «τηλεγράφημα» από την Ταιβάν και την Ιαπωνία προς τις ΗΠΑ διαρρέει προς τα έξω. Σ
ε αυτό ζητείται η αποδυνάμωση του κινεζικού Ναυτικού με αεροπορικές επιθέσεις και βλήματα cruise. Το Πεκίνο γνωρίζοντας αυτό εξετάζει τη λύση ενός προληπτικού κτυπήματος.
Σενάριο τρίτο: Οι πύραυλοι
Η εστία της έντασης εξακολουθεί να επικεντρώνεται στα ακατοίκητα αυτά νησιά., αλλά οι μάχες, ο πόλεμος εξαπλώνεται. Και οι πύραυλοι και όχι τα αεροσκάφη θα κρίνουν ποιος το έχει το πάνω χέρι στον εναέριο χώρο πάνω από τα Senkaku.
Αυτό ξεκινά με αρκετά κινεζικά drones να επιτίθενται εξορμώντας από την κινεζική ενδοχώρα.
Τα Harpy drones (σ.σ. τα οποία έχει προμηθευτεί και η Τουρκία) απογειώνονται από φορτηγά ή και πλοία και πετούν σε αποστάσεις μέχρι και 480 χλμ. και προσβάλουν εγκλωβίζοντας τα ραντάρ αντιαεροπορικών συστημάτων ή και ραντάρ πολεμικών σκαφών.
Τα UAV αυτά είναι ισραηλινής κατασκευής και πωλήθηκαν στην Κίνα το 2004. Η επίθεση αυτή κλιμακώνεται με ένα Harpy να προσβάλλει ένα εχθρικό ραντάρ με την πολεμική κεφαλή του βάρους 8 κιλών περίπου να το καταστρέφει.
Αμερικανοί και /Ιάπωνες είναι έτοιμοι να επιβάλλουν την αεροπορική υπεροχή τους πάνω από τα νησιά. Προσβολές κινεζικών ραντάρ αεράμυνας και συστοιχιών πυραύλων έρχονται αμέσως μετά. Tomahawk από υποβρύχια και βομβαρδιστικά Β-2 και βλήματα stand-off από B-52 κτυπούν τους στόχους τους.
Τα κινητά ραντάρ των κινέζων παύουν τη λειτουργία τους για να μην εντοπιστούν από αεροσκάφη SEAD και τα F-22 κυριολεκτικά να επικρατούν στον αέρα κερδίζοντας όλες τις αερομαχίες.
Αντίθετα η Κίνα χρησιμοποιεί το τελευταίο της χαρτί: Ένα μπαράζ βολών από βαλλιστικούς πυραύλους πεδίου μάχης. Αυτοί είναι πύραυλοι με συμβατικό φορτίο και μπορούν να προσβάλλουν στόχους σε αποστάσεις μέχρι και 5600 χλμ. μακριά.
Αυτοί οι στόχοι είναι σταθεροί: ιαπωνικές αεροπορικές βάσεις, ναυτικές βάσεις και αμερικανικές αεροπορικές βάσεις.
Εκατοντάδες κεφαλές πέφτουν στους στόχους τους, καταστρέφοντας διαδρόμους στρατώνες και οτιδήποτε άλλο που θα μπορεί να βρίσκεται εκεί. Στη θάλασσα οι ναυτικές μονάδες επίσης είναι στόχος.
Υπερηχητικοί πύραυλοι που εκτοξεύονται από την ξηρά και υποβρύχια στοχεύουν τα αμερικανικά και τα ιαπωνικά σκάφη. Το μήνυμα είναι σαφές: Όσο πιο κοντά πλησιάσετε στις κινεζικές ακτές, τόσο μεγαλύτερα προβλήματα θα έχετε.
Το αμερικανικό Ναυτικό απομακρύνεται και ξεκινά τη χρήση και αυτό με τη σειρά του βλημάτων stand-off."
Το αμερικανικά σενάρια τελιώνουν με ένα στάσιμο παιχνίδι «μπαράζ» βολών και από τις δύο πλευρές. "Αλλά το σημαντικότερο ερώτημα ποιος ελέγχει τα νησιά παραμένει αναπάντητο. Αυτά δεν είναι πλέον ασφαλή για κανένα".
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου