Εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα του γκάλοπ που διενεργήθηκε
στη Συρία, το οποίο παρουσιάζεται από τις σελίδες του βρετανικού
«Guardian». Σύμφωνα με αυτό, το 55% των Σύρων επιθυμεί την παραμονή του
Μπασάρ Αλ Άσαντ στην εξουσία, διότι φοβάται εμφύλιο. Η δημοσκόπηση
αγνοήθηκε επιδεικτικά από κάθε μέσο ενημέρωσης στις δυτικές χώρες. Το
άρθρο που ακολουθεί, μετέφρασε η εξαιρετική ιστοσελίδα
«http://geopolitics-gr.blogspot.com» την οποία και συστείνουμε
ανεπιφύλακτα στους φίλους αναγνώστες μας:
Ας υποθέσουμε ότι από μια αξιόπιστη έρευνα της κοινής γνώμης διαφαινόταν πως η πλειοψηφία των Σύρων τάσσεται υπέρ της παραμονής του Μπασάρ Ασαντ στην εξουσία. Δεν θα συνιστούσε ένα τέτοιο εύρημα σημαντική είδηση, ιδιαίτερα όταν ανατρέπει τον κυρίαρχο τρόπο παρουσίασης της κρίσης στη Συρία και δεδομένου ότι τα μέσα ενημέρωσης παραδοσιακά θεωρούν το αναπάντεχο πιο άξιο προβολής απ’ ό, τι το προφανές; Οχι σε όλες τις περιπτώσεις. Οταν η «κάλυψη» μιας μεγάλης κρίσης παύει να είναι αντικειμενική και μετατρέπεται σε όπλο προπαγάνδας, οι πληροφορίες που δεν εξυπηρετούν τον πολιτικό στόχο είθισται να αγνοούνται. Αυτό ακριβώς συνέβη και με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που πραγματοποίησε στη Συρία η εταιρεία YouGov Siraj, για λογαριασμό του Κέντρου για τη Δημόσια Συζήτηση της Ντόχα, το οποίο χρηματοδοτείται από το Ιδρυμα για το Κατάρ. Σημειώνεται, δε, ότι η βασιλική οικογένεια του Κατάρ έχει υιοθετήσει την πλέον επιθετική γραμμή έναντι του Ασαντ. Ηταν, λοιπόν, θετικό το ότι η δημοσκόπηση διεξήχθη, όχι από μια φίλα προσκείμενη στον Ασαντ εταιρεία, αλλά από το Κέντρο για τη Δημόσια Συζήτηση της Ντόχα, το οποίο δημοσίευσε τα αποτελέσματα στην επίσημη ιστοσελίδα του. Είναι λυπηρό, όμως, ότι η δημοσκόπηση αγνοήθηκε επιδεικτικά από κάθε μέσο ενημέρωσης στις δυτικές χώρες, οι οποίες απαιτούν την απομάκρυνση του Ασαντ.
Το βασικό εύρημα της δημοσκόπησης είναι ότι, μολονότι η πλειοψηφία των Αράβων εκτός Συρίας επιθυμούν την απομάκρυνση του Ασαντ, οι περισσότεροι Σύροι έχουν διαφορετική άποψη. Το 55%, λοιπόν, επιθυμεί την παραμονή του Ασαντ στην εξουσία και αυτό διότι φοβάται πως σε διαφορετική περίπτωση η χώρα θα βυθιστεί στον εμφύλιο. Αυτό που δεν είναι ενθαρρυντικό για τον Σύρο πρόεδρο είναι πως η πλειοψηφία εκείνων που επιθυμούν να διατηρηθεί στην εξουσία πιστεύουν ότι πρέπει να οδηγήσει τη χώρα σε ελεύθερες εκλογές στο εγγύς μέλλον. Ο Ασαντ υποστηρίζει ότι προτίθεται να πράξει ακριβώς αυτό, αλλά πλέον καλείται να προωθήσει άμεσα έναν νέο εκλογικό νόμο που θα καθιστά πολυκομματικό το πολίτευμα και ο οποίος θα προβλέπει την παρουσία ανεξάρτητων παρατηρητών όταν διεξαχθούν οι ελεύθερες εκλογές.
Η προκατάληψη των δυτικών μέσων ενημέρωσης «παραμορφώνει» και την αποστολή των παρατηρητών του Αραβικού Συνδέσμου στη Συρία. Η απόφαση του Αραβικού Συνδέσμου να διαμεσολαβήσει μεταξύ των αντικρουόμενων παρατάξεων στη χώρα, αντί να εγκρίνει μια επέμβαση στα πρότυπα της Λιβύης, δεν ικανοποίησε τη συριακή αντιπολίτευση και τέθηκε υπό αμφισβήτηση από τους ηγέτης της Δύσης. Ορισμένοι, φαίνεται, ανησύχησαν πως οι Αραβες παρατηρητές θα αναφέρουν ότι η βία δεν προέρχεται πλέον μόνο από τις δυνάμεις του Ασαντ και πως η παγιωμένη εικόνα των ειρηνικών διαδηλώσεων που καταστέλλονται βάναυσα από τις Αρχές δεν ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα. Η Χομς και αρκετές άλλες πόλεις μετατρέπονται σε Βηρυτό της δεκαετίας του ’80 και Σεράγεβο της δεκαετίας του ’90, όπου οι μάχες διεξάγονται για λόγους εθνοτικούς ή θρησκευτικούς. http://www.defence-point.gr/news/?p=34937
Ας υποθέσουμε ότι από μια αξιόπιστη έρευνα της κοινής γνώμης διαφαινόταν πως η πλειοψηφία των Σύρων τάσσεται υπέρ της παραμονής του Μπασάρ Ασαντ στην εξουσία. Δεν θα συνιστούσε ένα τέτοιο εύρημα σημαντική είδηση, ιδιαίτερα όταν ανατρέπει τον κυρίαρχο τρόπο παρουσίασης της κρίσης στη Συρία και δεδομένου ότι τα μέσα ενημέρωσης παραδοσιακά θεωρούν το αναπάντεχο πιο άξιο προβολής απ’ ό, τι το προφανές; Οχι σε όλες τις περιπτώσεις. Οταν η «κάλυψη» μιας μεγάλης κρίσης παύει να είναι αντικειμενική και μετατρέπεται σε όπλο προπαγάνδας, οι πληροφορίες που δεν εξυπηρετούν τον πολιτικό στόχο είθισται να αγνοούνται. Αυτό ακριβώς συνέβη και με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που πραγματοποίησε στη Συρία η εταιρεία YouGov Siraj, για λογαριασμό του Κέντρου για τη Δημόσια Συζήτηση της Ντόχα, το οποίο χρηματοδοτείται από το Ιδρυμα για το Κατάρ. Σημειώνεται, δε, ότι η βασιλική οικογένεια του Κατάρ έχει υιοθετήσει την πλέον επιθετική γραμμή έναντι του Ασαντ. Ηταν, λοιπόν, θετικό το ότι η δημοσκόπηση διεξήχθη, όχι από μια φίλα προσκείμενη στον Ασαντ εταιρεία, αλλά από το Κέντρο για τη Δημόσια Συζήτηση της Ντόχα, το οποίο δημοσίευσε τα αποτελέσματα στην επίσημη ιστοσελίδα του. Είναι λυπηρό, όμως, ότι η δημοσκόπηση αγνοήθηκε επιδεικτικά από κάθε μέσο ενημέρωσης στις δυτικές χώρες, οι οποίες απαιτούν την απομάκρυνση του Ασαντ.
Το βασικό εύρημα της δημοσκόπησης είναι ότι, μολονότι η πλειοψηφία των Αράβων εκτός Συρίας επιθυμούν την απομάκρυνση του Ασαντ, οι περισσότεροι Σύροι έχουν διαφορετική άποψη. Το 55%, λοιπόν, επιθυμεί την παραμονή του Ασαντ στην εξουσία και αυτό διότι φοβάται πως σε διαφορετική περίπτωση η χώρα θα βυθιστεί στον εμφύλιο. Αυτό που δεν είναι ενθαρρυντικό για τον Σύρο πρόεδρο είναι πως η πλειοψηφία εκείνων που επιθυμούν να διατηρηθεί στην εξουσία πιστεύουν ότι πρέπει να οδηγήσει τη χώρα σε ελεύθερες εκλογές στο εγγύς μέλλον. Ο Ασαντ υποστηρίζει ότι προτίθεται να πράξει ακριβώς αυτό, αλλά πλέον καλείται να προωθήσει άμεσα έναν νέο εκλογικό νόμο που θα καθιστά πολυκομματικό το πολίτευμα και ο οποίος θα προβλέπει την παρουσία ανεξάρτητων παρατηρητών όταν διεξαχθούν οι ελεύθερες εκλογές.
Η προκατάληψη των δυτικών μέσων ενημέρωσης «παραμορφώνει» και την αποστολή των παρατηρητών του Αραβικού Συνδέσμου στη Συρία. Η απόφαση του Αραβικού Συνδέσμου να διαμεσολαβήσει μεταξύ των αντικρουόμενων παρατάξεων στη χώρα, αντί να εγκρίνει μια επέμβαση στα πρότυπα της Λιβύης, δεν ικανοποίησε τη συριακή αντιπολίτευση και τέθηκε υπό αμφισβήτηση από τους ηγέτης της Δύσης. Ορισμένοι, φαίνεται, ανησύχησαν πως οι Αραβες παρατηρητές θα αναφέρουν ότι η βία δεν προέρχεται πλέον μόνο από τις δυνάμεις του Ασαντ και πως η παγιωμένη εικόνα των ειρηνικών διαδηλώσεων που καταστέλλονται βάναυσα από τις Αρχές δεν ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα. Η Χομς και αρκετές άλλες πόλεις μετατρέπονται σε Βηρυτό της δεκαετίας του ’80 και Σεράγεβο της δεκαετίας του ’90, όπου οι μάχες διεξάγονται για λόγους εθνοτικούς ή θρησκευτικούς. http://www.defence-point.gr/news/?p=34937
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου