Στην αγκαλιά της μητέρας του μετά από 1,5 χρόνο βρίσκεται ο μικρός
Ιωσήφ. Μια ιστορία που ταλαιπώρησε τη νεαρή μητέρα για αρκετούς μήνες. 
Το αίσιο αποτέλεσμα ήρθε μετά από παρεμβάσεις, τόσο του Υπουργού Εξωτερικών, όσο και άλλων υπουργείων. Συνεργασία υπήρξε μάλιστα και με τις Αρχές της Αιγύπτου.
Μιλώντας στην εκπομπή Πρωτοσέλιδο, η μητέρα του Ιωσήφ, Βασιλική Ανδρέου, ανέφερε πως η ίδια πήγε δύο φορές στην Αίγυπτο ώστε στο τέλος το παιδί της να επιστρέψει στην Κύπρο.
«Το παιδί βρέθηκε σε άγνωστα χέρια και όχι στην οικογένεια του πρώην άντρα μου. Με την επιστροφή του παιδιού έγιναν κάποιες εξετάσεις για προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει. Τώρα είναι πολύ καλά», είπε.
Η κα Ανδρέου μίλησε για την σημαντική προσφορά που είχε στην ιστορία ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Χριστοδουλίδης. «Έκανε τα αδύνατα, δυνατά ο κος Χριστοδουλίδης δεν είναι απλά υπουργός. Είναι άνθρωπος. Δεν είδε το θέμα σαν δουλειά αλλά ανθρωπιστικά γιατί είναι πάνω από όλα πατέρας. Πρόκειται για εξαιρετικό άνθρωπο».
Υπενθυμίζεται πως η Βασιλική είχε καταγγείλει ότι ο Αιγύπτιος πατέρας του παιδιού το είχε αρπάξει μέσα απ' τα χέρια της.
Παράλληλα η κακοποίηση της Βασιλικής γινόταν όλο και συχνότερη μετά τη γέννα, μέχρι που ο πατέρας έλαβε απόφαση να ταξιδέψουν στην Αίγυπτο. ΠρόφασΉ του ήταν ότι η μητέρα του ήταν ετοιμοθάνατη.
«Αποφασίσαμε να πάμε στην Αίγυπτο 13 Σεπτέμβριο του 2019 με την δικαιολογία ότι η μητέρα του ήταν ετοιμοθάνατη .Ήμουν ευάλωτη εκείνο το διάστημα λόγω της εγκυμοσύνης και χωρίς να το σκεφτώ δέχθηκα. Όταν φτάσαμε στην Αίγυπτο αντιλήφθηκα ότι η μητέρα του δεν ήταν ετοιμοθάνατη.Είχα ένα κακό προαίσθημα.
Τρεις μέρες πριν επιστρέψω Κύπρο με κακοποιούσε μπροστά σε κόσμο και κανείς δεν έκανε τίποτα. Εκεί μου άρπαξε το παιδί», είχε εξομολογηθεί σε παλιότερή της συνέντευξη. Η Βασιλική τότε επέστρεψε στην Κύπρο χωρίς το παιδί της και παράλληλα άρχιζε γι' αυτήν ένας αγώνας που κατέληξε ευτυχώς να έχει αίσιο τέλος τόσο για την ίδια όσο και για το παιδί της.
BINTEO: «Μου είπαν σε 48 ώρες το μωρό σου θα είναι νεκρό, τους είπα αύριο θα είναι καλά»
Ήταν καλοκαίρι του 1996… Ο Χαράλαμπος Συμεού, πατέρας πέντε παιδιών, είχε διαβάσει ένα άρθρο σε μια εφημερίδα, που μιλούσε για τα μεγάλα θαύματα της Αγίας Θέκλας… Μια συνέντευξη ενός γιατρού δερματολόγου, ο οποίος δήλωνε ότι δεν γίνονται θαύματα από τη θαυματουργή λάσπη της Αγίας Θέκλας που υπάρχει στο ομώνυμο μοναστήρι κοντά στο χωριό Μοσφιλωτή, αλλά οι θεραπείες πραγματοποιούνται από την ιατρική επιστήμη…
Ήταν η στιγμή, που ο κ. Συμεού έκανε τον σταυρό του και ζήτησε από τον Θεό να φορτώσει στον ίδιο τον σταυρό, ώστε να αποδείξει στον γιατρό αλλά και σε όλο τον κόσμο ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών…
Το τέταρτο κατά σειρά παιδί του κ. Συμεού, ο Βασίλης, ήταν μόλις εννέα μηνών, και μόλις είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα. Ήταν Κυριακή, παραμονή της μεγάλης γιορτής του Αγίου Πνεύματος… Εκείνο το απόγευμα, όπου οι γονείς του Βασίλη διαπίστωσαν ότι κάτι ενοχλούσε τον γιο τους και δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του. Και αφού του έβγαλαν τις κάλτσες αντίκρισαν το μαρτύριο που επρόκειτο να βασανίσει το παιδί τους…
Οι αλλεπάλληλες επισκέψεις σε γιατρούς και δερματολόγους δεν έφεραν αποτελέσματα… Οι αλοιφές και τα φάρμακα κορτιζόνης δεν έλεγαν να ηρεμήσουν τις φουσκάλες που άρχισαν να τυλίγουν το μικρό σώμα του Βασίλη. Τόσο στα πόδια, όσο και στα χέρια του, οι φουσκάλες άρχισαν σιγά σιγά να σμίγουν μεταξύ τους, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερες, με το μέγεθός τους, να ξεπερνά το μέγεθος ενός μήλου, σαν ηφαίστεια έτοιμα να εκραγούν.
Αναζητώντας τον κατάλληλο γιατρό για να διαγνωστεί και να γιατρευτεί το μαρτύριο που βρήκε τον γιο του, ο κ. Συμεού άκουσε αυτό που δεν περίμενε… Άκουσε αυτό που είχε διαβάσει στην εφημερίδα πριν κάτι ημέρες… Να αποφύγει δηλαδή τα γιατροσόφια και κυρίως τη λάσπη της Αγίας Θέκλας… Ήταν η στιγμή που πάγωσε ο χρόνος… Η στιγμή, που κ. Χαράλαμπος αντιλήφθηκε ότι το βάρος του σταυρού που ζήτησε από τον Θεό ενώ διάβαζε εφημερίδα, τον ένιωσε στην πλάτη του.. Αποφάσισε ωστόσο, να τον κουβαλήσει μέχρι τέλους, με το οκτάμηνο παιδί του…
Οι μέρες και οι νύχτες όσο περνούσε ο καιρός, γίνονταν χειρότερες… Το κορμί του Βασίλη, ήταν ζωσμένο από τις ολοκόκκινες φουσκάλες, οι οποίες δεν έλεγαν μα τίποτα να υποχωρήσουν… Παρά μόνο να βασανίζουν το οκτάμηνο βρέφος και να το λιώνουν… Η μεγάλη πίστη και αφοσίωση του κ. Συμεού όμως, δεν του επέτρεπαν να δειλιάσει και να γονατίσει… Γι΄ αυτό και πήρε τη μεγαλύτερη απόφαση και ευθύνη, σαν πατέρας αλλά και σαν χριστιανός… Να παραβλέψει τις οδηγίες του δερματολόγου και να πάει στο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας. Αφού προσευχήθηκε, πήρε τη θαυματουργή λάσπη από τη σπηλιά που βρίσκεται στον χώρο της Μονής για να θεραπεύσει τον γιο του…
Ήταν ξημερώματα, 20 του Αυγούστου, όταν η κατάσταση του μικρού Βασίλη έφθασε στο απροχώρητο και ήταν πλέον όλα θέμα ωρών… Μα ο κ. Συμέου, ακόμη και τις πιο κρίσιμες ώρες, πίστευε και ανέμενε… Ανέμενε βουρκωμένος, το μεγάλο θαύμα της Αγίας Θέκλας, αφού προηγουμένως είχε αλείψει τον Βασίλη με λάσπη…
Αφού σήκωσε σε μια στιγμή τα σεντόνια που ήταν σκεπασμένο το παιδί του για να κοιτάξει τις φουσκάλες, ήρθε αντιμέτωπος με το μεγάλο θαύμα… Όλες οι φουσκάλες στο κορμί του Βασίλη ήταν ξηραμένες και αγγίζοντας τις έπεφταν στο κρεβάτι σαν φύλλα… Σε μερικά δευτερόλεπτα, το κορμί του Βασίλη, έγινε ολοκάθαρο και τίποτα πλέον δεν το βασάνιζε… Ήταν η στιγμή επιβεβαίωσης της μεγάλης πίστης του κ. Συμεού αφού μόλις είχε πάρει το μεγαλύτερο δώρο ζωής από την Αγία Θέκλα τη θαυματουργή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου