Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

Οι ίντριγκες Σόιμπλε – Τόμσεν προκαλούν εφιάλτες στην Ελλάδα.

Τόμσεν και Λαγκάρντ έχουν διαφορετική γραμμή στο ελληνικό ζήτημα; Αυτό είναι ένα ερώτημα που αναδύεται εάν κάποιος αναγνώσει προσεκτικά τις τελευταίες παρασκηνιακές κινήσεις του σκληροπυρηνικού δανού τεχνοκράτη, τους τελευταίους μήνες, σε πλήρη σύμπλευση με τον Οι ίντριγκες Σόιμπλε – Τόμσεν προκαλούν εφιάλτες στην Ελλάδαυπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο εν λόγω προβληματισμός όμως αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον ενόψει και της κρίσιμης συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου την προσεχή Δευτέρα όπου θα αποφασιστεί η παραμονή του ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα, με το ενδεχόμενο ωστόσο για νέα αναβολή της απόφασης να είναι εξαιρετικά πιθανό.

Η κοινή γραμμή Τόμσεν – Σόιμπλε επιβεβαιώθηκε και από το «πρωινό» που είχαν οι δυο τους την περασμένη εβδομάδα όπου στο μενού βρέθηκε ελληνικό ζήτημα. Και εκεί ο «σιδηρούς» ΥΠΟΙΚ έδειξε «κατανόηση» για τους λόγους που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν αποφασίζει να μπει στο πρόγραμμα. Βεβαίως δεν αναφερόταν σε καμία περίπτωση στις παραινέσεις του ΔΝΤ για περαιτέρω και σημαντική ελάφρυνση του χρέους [ως γνωστόν κάτι τέτοιο θα ήταν πολιτικά τοξικό εν μέσω προεκλογικής περιόδου, χώρια που ο Σόιμπλε αποτάσσει μετά βδελυγμίας ένα τέτοιο ενδεχόμενο] αλλά στα κελεύσματα των τεχνοκρατών του Ταμείου για περαιτέρω περικοπές συντάξεων, «ψαλίδισμα» στο αφορολόγητο, αλλά και δραματικές αλλαγές στα εργασιακά με πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
Αυτό φαίνεται και από την έκθεση του ΔΝΤ που συνέταξε η Ντέλια Βελκουλέσκου, η υφιστάμενη δηλαδή του Τόμσεν στην Ελλάδα, και που δημοσίευσε το newpost.gr. Πρόκειται για γνωστές απαιτήσεις όπως μείωση του αφορολόγητου στα 6.500 ευρώ, περικοπή υφιστάμενων συντάξεων ενώ επιμένει σε μέτρα ύψους 4,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Εξάλλου, όπου σταθεί και όπου βρεθεί, ο Σόιμπλε επιφυλάσσει έναν κακό λόγο για την ελληνική κυβέρνηση: Ότι δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της, ότι δεν είναι πείσμα να επιμένει κάποιος στην τήρηση των συμφωνιών και των κανόνων. Με άλλα λόγια, στο αφήγημα του ΥΠΟΙΚ της Γερμανίας, η Ελλάδα είναι αυτή που ευθύνεται για τις καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης – και συνεπακόλουθα της μη συμμετοχής του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Εξάλλου προ δύο εβδομάδων ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ το έθεσε ξεκάθαρα: «Το γεγονός ότι η Αθήνα δεν τηρεί όσα έχουν συμφωνηθεί, αποτελεί την αιτία για τη διστακτικότητα του ΔΝΤ να συμμετάσχει στο πρόγραμμα».
Χώρια του ότι κατά καιρούς, ο σκληρότερος από τους σκληρούς υπουργούς Οικονομικών στην ευρωζώνη, έχει επικροτήσει τις προτάσεις του ΔΝΤ, καθώς έχει μιλήσει ανοιχτά για τις «γενναιόδωρες συντάξεις» και την «έλλειψη ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας. Και παρότι φαινομενικά έχει διαφορετική αντίληψη με το Ταμείο για το ύψος των πλεονασμάτων που θα πρέπει να πετύχει η ελληνική οικονομία, στο βαθμό που η ελάφρυνση χρέους είναι εκτός τραπεζιού, Σόιμπλε και Τόμσεν συμφωνούν απόλυτα για το πώς θα επιτευχθούν οι στόχοι που θα τεθούν. Νέα άγρια και αέναη λιτότητα για ώστε το χρέος να εξυπηρετείται από τα πλεονάσματα που θα επιτυγχάνει η κυβέρνηση. Και εάν οι στόχοι χάνονται, θα έρχονται νέες περικοπές. Φαύλος κύκλος δηλαδή…
Μάλιστα ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας έφτασε στο σημείο να αποκαλύψει το plan B του Βερολίνου σε περίπτωση αποχώρησης του Ταμείου, το οποίο έμοιαζε περισσότερο με έναν εκβιασμό προς την Αθήνα ο οποίος έγκειται στο εξής σχήμα: «Ή δέχεστε τη λιτότητα που ζητάει το ΔΝΤ, ή σας περιμένει σκληρότερη λιτότητα και πιο αυστηρή επιτήρηση με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα»…
Το εντυπωσιακό όμως σε αυτή τη σύμπλευση του Τόμσεν με τον Σόιμπλε, η οποία όπως φαίνεται έχει επιτευχθεί εδώ και πολύ καιρό, ήδη από το Eurogroup του περασμένου Δεκεμβρίου είναι πως ενδεχομένως να γίνεται χωρίς της ευλογίες της Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία στην κυριολεξία έχει εξαφανιστεί από την επικαιρότητα στην πιο κρίσιμη στροφή της διαπραγμάτευσης. Ωστόσο μία διαρροή που είδε χτες το φως της δημοσιότητας από το ΔΝΤ, φαίνεται να φωτίζει λίγο τα πράγματα. Από το Ταμείο λοιπόν, δήλωσαν… άγνοια για τα ραντεβού του επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος [του Τόμσεν δηλαδή] στο Βερολίνο και αρνήθηκαν να τα σχολιάσουν. Αμηχανία ή ενόχληση, αυτό θα φανεί όταν [και αν] επιλέξει να τοποθετηθεί η γενική διευθύντρια.

Το μόνο βέβαιο είναι πως Σόιμπλε και Τόμσεν έχουν βρει μία κοινή γραμμή συνεννόησης και υπό αυτό το πρίσμα ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας έχει καταφέρει να ομογενοποιήσει τους δανειστές, συσπειρώνοντάς τους σε μία κοινή γραμμή έναντι της Ελλάδας, η οποία έγκειται στην εκ των προτέρων νομοθέτηση των νέων μέτρων λιτότητας από το 2019 και έπειτα που ζητεί το Ταμείο – πρωτίστως όμως λαλίστατος δανός τεχνοκράτης ο οποίος με συνεχείς παρεμβάσεις στο blog του υπενθυμίζει πως παίζει ρόλο – κλειδί στο σχέδιο του Σόιμπλε
http://newpost.gr/politiki/587574/o-aksonas-tomsen-ndash-soimple-prokalei-efialtes-sthn-ellada

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου