Η αναβίωση της έντονης
ρωσικής δραστηριότητας στις θάλασσες, ιδίως στον Βόρειο Ατλαντικό, δίνει
την ευκαιρία στα επιτελεία της Ατλαντικής Συμμαχίας να προβούν σε
χρήσιμες επιχειρησιακές παρατηρήσεις και αξιολόγηση της μαχητικής
ικανότητας των πληρωμάτων του ρωσικού Ναυτικού.
Σε αυτό το πλαίσιο, δηλώσεις ανώτατου ΝΑΤΟϊκού στρατιωτικού αξιωματούχου στον ναυτικό τομέα, του αντιναύαρχου Κλάιβ Τζόνστον, δίνουν σημαντικά στοιχεία για την εικόνα που έχει αποκομίσει το ΝΑΤΟ για τη ρωσική ισχύ στη θάλασσα, με τα βασικά συμπεράσματα να είναι δύο: Αφενός η στρατιωτική δραστηριότητα πλησιάζει πλέον τα επίπεδα του Ψυχρού Πολέμου και αφετέρου, σε τεχνολογικό επίπεδο, η ρωσική πλευρά έχει κάνει σημαντικές προόδους [σ.σ. σε έναν τομέα που υστερούσε παραδοσιακά σε σύγκριση με τη Δύση].
Ο αντιναύαρχος Τζόνστον αναφέρεται σε ασυνήθιστη επένδυση που έγινε στις ναυτικές δυνάμεις από την πλευρά της Ρωσίας της οποίας η σημασία διέλαθε της προσοχής της Δύσης, τα ρωσικά υποβρύχια εμφανίζουν σημαντικά βελτιωμένες τις τεχνολογίες που ενσωματώνουν, επιτυγχάνοντας μεγαλύτερη εμβέλεια – αυτονομία, πιο αξιόπιστα συστήματα και περισσότερο επαγγελματισμό στο επίπεδο των πληρωμάτων, δεδομένα που επιτρέπουν μεγαλύτερη επιχειρησιακή «ελευθερία». Αυτή είναι μια νέα κατάσταση που λαμβάνεται υπόψη από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αναφορές του ΝΑΤΟϊκού ναυάρχου στο ότι η Συμμαχία «δεν κατανοεί τους στρατηγικούς και επιχειρησιακούς στόχους» των Ρώσων, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις συγκεκαλυμμένης στρατιωτικής δραστηριότητας πίσω από φαινομενικά άσχετες αποστολές. Αυτό μας κάνει τα κράτη-μέλη «νευρικά», κατέληξε.
Η πρώτη παρατήρηση που θα μπορούσε να γίνει, είναι ότι το «δεν κατανοούμε» του ΝΑΤΟϊκού ναυάρχου, προκαλεί μάλλον μειδίαμα, δεδομένων των στρατιωτικών κινήσεων της Συμμαχίας στην περιφέρεια της Ρωσίας, κάτι που κάνει τους Ρώσους παραδοσιακά «νευρικούς». Τη στιγμή που το ξέρει και ο τελευταίος αναλυτής διεθνούς ασφάλειας, είναι πραγματικά αδύνατο να μην το γνωρίζει η Ατλαντική Συμμαχία, ενώ αν δεν το κατανοεί, αυτό από μόνο του είναι μεγάλο πρόβλημα, διότι είναι αυταπόδεικτα αποσταθεροποιητικός παράγοντας.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι η Ρωσία παρά τις εξόδους που διαθέτει στη θάλασσα, ιδίως στον βορρά και τον νότο, η έξοδος είναι εξαιρετικά προβληματική, αφού η γεωγραφία καθιστά συγκριτικά εύκολο τον αποκλεισμό της πρόσβασής της, ενώ από μόνο του αυτό το γεγονός μπορεί να εξηγήσει την έμφαση που έχει δοθεί στην αύξηση των ναυτικών ικανοτήτων από ρωσικής πλευράς.
Η τρίτη παρατήρηση που θα μπορούσε να γίνει είναι, ότι η κατάσταση σε επίπεδο ισορροπίας δυνάμεων αποτυπώνεται επακριβώς στις δηλώσεις του ναυάρχου. Η Ρωσία κλείνει την ψαλίδα των τεχνολογικών ικανοτήτων σε σύγκριση με τη δυτική τεχνολογία, κάτι που είναι αυτονόητο πως δημιουργεί μια «τάση» η οποία φυσιολογικά ανησυχεί την Ατλαντική Συμμαχία.
1) ήθελε να προετοιμάσει το έδαφος για τη διάλυση του ΝΑΤΟ, ως Συμμαχία που δεν μπορεί να φέρει πλέον σε πέρας την αποστολή που της έχει ανατεθεί,
2) ήθελε να τρομοκρατήσει τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών και να αποσπάσει κονδύλια για επενδύσεις στον τομέα των ναυπηγήσεων και σε τεχνολογίες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τα δεδομένα στον ναυτικό αγώνα,
3) ήθελε να παρασύρει τους Ρώσους να πιστέψουν κάτι που δεν είναι, ώστε να πέσουν σε παγίδα που τους έχουν στήσει!
Θα επανέλθουμε με ξεχωριστή ανάρτηση, για να αναφερθούμε στο τελευταίο παράδειγμα παραπληροφόρηση, σκόπιμης ή όχι δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, αυτό τoυ προγράμματος των ρωσικών υποβρυχίων, τύπου Lada.
http://www.defence-point.gr/news/?p=146326
Ένα παράδειγμα της εκτεταμένης διαστρέβλωσης της πραγματικότητας σε ό,τι αφορά τη ρωσική στρατιωτική και τεχνολογική ισχύ, δίνει το πρόγραμμα των υποβρυχίων τύπου Lada, το οποίο πού πρόσφατα παρουσιάστηκε στη χώρα μας ότι έχει οδηγήσει στην παραγωγή «του πιο αθόρυβου ντιζελοκίνητου υποβρυχίου στον κόσμο», χρησιμοποιώντας πομπώδεις χαρακτηρισμούς, όπως «το πλοίο-φάντασμα της θάλασσας», «στελθ», «υπερόπλο του Πούτιν», κι άλλα πολλά που συναγωνίζονται μεταξύ τους σε γραφικότητα, η οποία όμως «πουλάει» καλά στην Ελλάδα, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Ασφαλώς και θα μπορούσαν να είναι απλώς συναισθηματικές προσεγγίσεις, συμβατές με το γενικότερο κλίμα των «σωτήρων» της χώρας (3-4 τουλάχιστον χώρες «εναλλακτικής διπλωματίας» που ο μύθος τις ήθελε έτοιμες να ανοίξουν το… πουγκί για τα δικά μας μάτια, οι οποίες βέβαια, όλως τυχαίως, εμφανίστηκαν να ανήκουν και στον περίφημο κατάλογο με τις πιο μίζερες οικονομίες παγκοσμίως).
Η τεράστια όμως επιτυχία των Ρώσων και δεν πρόκειται για ειρωνική αναφορά, είναι ότι οι διθυραμβικές κριτικές (που ξεπέρασαν την εικόνα που αφήνει στον μέσο Έλληνα το όνομα της τύπου υ/β…), στηρίχθηκαν σε όσα ανέφερε ο φορέας κατασκευής τους, τα ναυπηγεία Admiraty, δια του διευθύνοντος συμβούλου υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνες των προκατόχων τους, είπε ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ναυπηγείου, ναύαρχος εν αποστρατεία, Αλεξάντερ Μπουζάκοφ, στον ρωσικό Τύπο.
Λες και υπήρχε περίπτωση αυτός που τα παρήγαγε και φιλοδοξεί να τα προωθήσει στις διεθνείς αγορές για να συνεχίσει να βγάζει το ψωμάκι του στο ναυπηγείο, να τα κακολογήσει, ή να αναφερθεί ανοικτά στα όποια προβλήματα ενδεχομένως αντιμετωπίζουν, ή τους τομείς που θα επιθυμούσαν να βελτιώσουν περισσότερο.
Η απάντηση στους εγχώριους ιδιοτελείς ή αφελείς, ήρθε από εξειδικευμένα μέσα ενημέρωσης στα στρατιωτικά – τεχνολογικά θέματα. Πηγές του ρωσικού Ναυτικού και της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας είχαν δηλώσει, ότι η παράδοση του δεύτερου και του τρίτου ντιζελοκίνητου υποβρυχίου κλάσης Lada (Project 677), θα καθυστερήσει μέχρι το 2019!
Συμπέρασμα, οι Ρώσοι δεν κοροϊδεύουν τον εαυτό τους, αλλά υπερασπίζοντας το εθνικό τους συμφέρον, έχουν σκύψει το κεφάλι και εργάζονται για να επιλύσουν προβλήματα και να παραδώσουν στις ένοπλες δυνάμεις τους αξιόπιστα οπλικά συστήματα.
Αυτή είναι η αλήθεια, ασχέτως αν άλλες υπηρεσίες τους φροντίζουν να χειραγωγήσουν παγκοσμίως πρόσωπα που έχουν την προδιάθεση να τους συμβεί και μάλιστα χωρίς να εκτίθενται οι ίδιοι αφού προβαίνουν σε ψύχραιμες και λογικές δηλώσεις, αφήνουν να δουλεύουν άλλοι για τη διαμόρφωση μιας εικόνας που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά και δεν μπορεί να τους χρεωθεί ώστε να κατηγορηθούν για παραπληροφόρηση και τους εξυπηρετεί.
Παραδοσιακά, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, οι σοβιετικές ικανότητες στον τομέα της παραπληροφόρησης, που προφανώς κληρονομήθηκαν από τη Ρωσία ήταν εντυπωσιακές και ο τρόπος διείσδυσης στο σκέπτεσθαι των κοινωνιών – στόχων, εξαιρετικά υπομονετικός και μεθοδικός.
Το δε φοβερό και τρομερό υποβρύχιο, το πρώτο του τύπου που δοκιμάστηκε από το ρωσικό Ναυτικό και τον Βόρειο Στόλο εκτεταμένα, σε πολύ σκληρές και απαιτητικές συνθήκες, το «Αγία Πετρούπολη», παρουσίασε σημαντικές αδυναμίες οι οποίες χρήζουν αντιμετώπισης… και άσε μετά τους γραφικούς στην Ελλάδα -τουλάχιστον- να λένε τα δικά τους.
Όπως αποκαλύφθηκε, αν και το ρωσικό ναυτικό προγραμμάτιζε την ενσωμάτωση συστήματος αναερόβιας πρόωσης (AIP: Air Independent Propulsion) στο υποβρύχιο, το σύστημα δηλαδή που του επιτρέπει να «αναπνέει» και κάτω από το νερό, αυξάνοντας δραματικά την επιχειρησιακή του αυτονομία, αυτό δεν μπορεί να συμβεί, καθότι το βρίσκεται υπό ανάπτυξη και το νωρίτερο που θα έχει ολοκληρωθεί θα είναι το 2020!
Το άλλο που δεν μας είπαν τα «παπαγαλάκια», είναι ότι τα υποβρύχια της κλάσης αναπτύσσονται επί 20 ολόκληρα χρόνια! Πόσες άραγε τεχνολογίες του… 1996 έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις; Οι περισσότερες. Απλά πράγματα. Το πρώτο υποβρύχιο τελεί υπό επιχειρησιακή αξιολόγηση από το 2010! Ναι, το διαφημιζόμενο ως «υπερόπλο του Πούτιν». Ποιον δουλεύουν, αν όχι τον εαυτό τους;
Ακολούθησαν τα «Kronstadt» και «Velikiy Luki», η ναυπήγηση των οποίων ξεκίνησε αντίστοιχα το 2005 και 2006 αντίστοιχα, ανεστάλη στην πορεία και ξανάρχισε το 2013 και αναμένεται σύμφωνα με τους IHS Jane’s να παραληφθούν από το ρωσικό Ναυτικό το 2017 και το 2018.
Αν φυσικά από εδώ και πέρα πάνε όλα καλά. Και προφανώς ούτε αυτά θα διαθέτουν σύστημα αναερόβιας πρόωσης (AIP) που οι Ρώσοι υπολογίζουν να το διαθέτουν το διάστημα 2021-2022 εάν όλα κυλήσουν ομαλά. Μοιάζει σε κανέναν για πρόγραμμα που εξελίσσεται ομαλά ή για πρόγραμμα που αγωνίζονται να τους βγει; Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Εάν αξίζει θαυμασμού κάτι στη ρωσική πλευρά, είναι οι εργώδεις προσπάθειες για να αναπτύξουν στρατιωτικές ικανότητες που θα τους επιτρέψουν να επιβιώσουν. Οι γεωγραφικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν, οι αχανείς εκτάσεις που καλούνται να υπερασπιστούν και ο παντελώς ανεπαρκής σε σχέση με τον γεωγραφικό όγκο πληθυσμός, δεν τους επιτρέπουν εφησυχασμό.
Το γνωρίζουν καλά. Κι ακριβώς επειδή έμαθαν να ζουν με την ανασφάλεια, θα μπορούσαν υπό συνθήκες να επιλέξουν τη «στρατηγική του Σαμψών, να πάρουν δηλαδή κι άλλους μαζί τους «πέφτοντας», ποντάροντας στο να αποτρέψουν με τον τρόπο αυτό τους όποιους ανταγωνιστές, από το να επιχειρήσουν περεταίρω εδαφική συρρίκνωση, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
http://www.defence-point.gr/news/?p=146329
Σε αυτό το πλαίσιο, δηλώσεις ανώτατου ΝΑΤΟϊκού στρατιωτικού αξιωματούχου στον ναυτικό τομέα, του αντιναύαρχου Κλάιβ Τζόνστον, δίνουν σημαντικά στοιχεία για την εικόνα που έχει αποκομίσει το ΝΑΤΟ για τη ρωσική ισχύ στη θάλασσα, με τα βασικά συμπεράσματα να είναι δύο: Αφενός η στρατιωτική δραστηριότητα πλησιάζει πλέον τα επίπεδα του Ψυχρού Πολέμου και αφετέρου, σε τεχνολογικό επίπεδο, η ρωσική πλευρά έχει κάνει σημαντικές προόδους [σ.σ. σε έναν τομέα που υστερούσε παραδοσιακά σε σύγκριση με τη Δύση].
Ο αντιναύαρχος Τζόνστον αναφέρεται σε ασυνήθιστη επένδυση που έγινε στις ναυτικές δυνάμεις από την πλευρά της Ρωσίας της οποίας η σημασία διέλαθε της προσοχής της Δύσης, τα ρωσικά υποβρύχια εμφανίζουν σημαντικά βελτιωμένες τις τεχνολογίες που ενσωματώνουν, επιτυγχάνοντας μεγαλύτερη εμβέλεια – αυτονομία, πιο αξιόπιστα συστήματα και περισσότερο επαγγελματισμό στο επίπεδο των πληρωμάτων, δεδομένα που επιτρέπουν μεγαλύτερη επιχειρησιακή «ελευθερία». Αυτή είναι μια νέα κατάσταση που λαμβάνεται υπόψη από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αναφορές του ΝΑΤΟϊκού ναυάρχου στο ότι η Συμμαχία «δεν κατανοεί τους στρατηγικούς και επιχειρησιακούς στόχους» των Ρώσων, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις συγκεκαλυμμένης στρατιωτικής δραστηριότητας πίσω από φαινομενικά άσχετες αποστολές. Αυτό μας κάνει τα κράτη-μέλη «νευρικά», κατέληξε.
Η πρώτη παρατήρηση που θα μπορούσε να γίνει, είναι ότι το «δεν κατανοούμε» του ΝΑΤΟϊκού ναυάρχου, προκαλεί μάλλον μειδίαμα, δεδομένων των στρατιωτικών κινήσεων της Συμμαχίας στην περιφέρεια της Ρωσίας, κάτι που κάνει τους Ρώσους παραδοσιακά «νευρικούς». Τη στιγμή που το ξέρει και ο τελευταίος αναλυτής διεθνούς ασφάλειας, είναι πραγματικά αδύνατο να μην το γνωρίζει η Ατλαντική Συμμαχία, ενώ αν δεν το κατανοεί, αυτό από μόνο του είναι μεγάλο πρόβλημα, διότι είναι αυταπόδεικτα αποσταθεροποιητικός παράγοντας.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι η Ρωσία παρά τις εξόδους που διαθέτει στη θάλασσα, ιδίως στον βορρά και τον νότο, η έξοδος είναι εξαιρετικά προβληματική, αφού η γεωγραφία καθιστά συγκριτικά εύκολο τον αποκλεισμό της πρόσβασής της, ενώ από μόνο του αυτό το γεγονός μπορεί να εξηγήσει την έμφαση που έχει δοθεί στην αύξηση των ναυτικών ικανοτήτων από ρωσικής πλευράς.
Η τρίτη παρατήρηση που θα μπορούσε να γίνει είναι, ότι η κατάσταση σε επίπεδο ισορροπίας δυνάμεων αποτυπώνεται επακριβώς στις δηλώσεις του ναυάρχου. Η Ρωσία κλείνει την ψαλίδα των τεχνολογικών ικανοτήτων σε σύγκριση με τη δυτική τεχνολογία, κάτι που είναι αυτονόητο πως δημιουργεί μια «τάση» η οποία φυσιολογικά ανησυχεί την Ατλαντική Συμμαχία.
Αυτό
όμως είναι ένα θέμα και άλλο αυτά που υποστηρίζουν – ενίοτε
σεσημασμένες – «σειρήνες» παραπληροφόρησης, άγνωστο εάν είναι ιδιοτελείς
ή απλά αφελείς, προβάλλοντας τα «θέλω» και μετατρέποντάς τα σε εικονική
πραγματικότητα, με την οποία διαστρεβλώνουν ακόμα και τα προφανή,
παρουσιάζοντας τις δηλώσεις του ναυάρχου, ως… παραδοχή ότι οι Ρώσοι
διαθέτουν τα καλύτερα υποβρύχια στον κόσμο!
Αυτό θα μπορούσε να το ισχυριστεί ο ανώτερος ηγέτης των ναυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ εάν:1) ήθελε να προετοιμάσει το έδαφος για τη διάλυση του ΝΑΤΟ, ως Συμμαχία που δεν μπορεί να φέρει πλέον σε πέρας την αποστολή που της έχει ανατεθεί,
2) ήθελε να τρομοκρατήσει τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών και να αποσπάσει κονδύλια για επενδύσεις στον τομέα των ναυπηγήσεων και σε τεχνολογίες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τα δεδομένα στον ναυτικό αγώνα,
3) ήθελε να παρασύρει τους Ρώσους να πιστέψουν κάτι που δεν είναι, ώστε να πέσουν σε παγίδα που τους έχουν στήσει!
Θα επανέλθουμε με ξεχωριστή ανάρτηση, για να αναφερθούμε στο τελευταίο παράδειγμα παραπληροφόρηση, σκόπιμης ή όχι δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, αυτό τoυ προγράμματος των ρωσικών υποβρυχίων, τύπου Lada.
http://www.defence-point.gr/news/?p=146326
Ένα παράδειγμα της εκτεταμένης διαστρέβλωσης της πραγματικότητας σε ό,τι αφορά τη ρωσική στρατιωτική και τεχνολογική ισχύ, δίνει το πρόγραμμα των υποβρυχίων τύπου Lada, το οποίο πού πρόσφατα παρουσιάστηκε στη χώρα μας ότι έχει οδηγήσει στην παραγωγή «του πιο αθόρυβου ντιζελοκίνητου υποβρυχίου στον κόσμο», χρησιμοποιώντας πομπώδεις χαρακτηρισμούς, όπως «το πλοίο-φάντασμα της θάλασσας», «στελθ», «υπερόπλο του Πούτιν», κι άλλα πολλά που συναγωνίζονται μεταξύ τους σε γραφικότητα, η οποία όμως «πουλάει» καλά στην Ελλάδα, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Ασφαλώς και θα μπορούσαν να είναι απλώς συναισθηματικές προσεγγίσεις, συμβατές με το γενικότερο κλίμα των «σωτήρων» της χώρας (3-4 τουλάχιστον χώρες «εναλλακτικής διπλωματίας» που ο μύθος τις ήθελε έτοιμες να ανοίξουν το… πουγκί για τα δικά μας μάτια, οι οποίες βέβαια, όλως τυχαίως, εμφανίστηκαν να ανήκουν και στον περίφημο κατάλογο με τις πιο μίζερες οικονομίες παγκοσμίως).
Η τεράστια όμως επιτυχία των Ρώσων και δεν πρόκειται για ειρωνική αναφορά, είναι ότι οι διθυραμβικές κριτικές (που ξεπέρασαν την εικόνα που αφήνει στον μέσο Έλληνα το όνομα της τύπου υ/β…), στηρίχθηκαν σε όσα ανέφερε ο φορέας κατασκευής τους, τα ναυπηγεία Admiraty, δια του διευθύνοντος συμβούλου υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνες των προκατόχων τους, είπε ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ναυπηγείου, ναύαρχος εν αποστρατεία, Αλεξάντερ Μπουζάκοφ, στον ρωσικό Τύπο.
Λες και υπήρχε περίπτωση αυτός που τα παρήγαγε και φιλοδοξεί να τα προωθήσει στις διεθνείς αγορές για να συνεχίσει να βγάζει το ψωμάκι του στο ναυπηγείο, να τα κακολογήσει, ή να αναφερθεί ανοικτά στα όποια προβλήματα ενδεχομένως αντιμετωπίζουν, ή τους τομείς που θα επιθυμούσαν να βελτιώσουν περισσότερο.
Η απάντηση στους εγχώριους ιδιοτελείς ή αφελείς, ήρθε από εξειδικευμένα μέσα ενημέρωσης στα στρατιωτικά – τεχνολογικά θέματα. Πηγές του ρωσικού Ναυτικού και της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας είχαν δηλώσει, ότι η παράδοση του δεύτερου και του τρίτου ντιζελοκίνητου υποβρυχίου κλάσης Lada (Project 677), θα καθυστερήσει μέχρι το 2019!
Συμπέρασμα, οι Ρώσοι δεν κοροϊδεύουν τον εαυτό τους, αλλά υπερασπίζοντας το εθνικό τους συμφέρον, έχουν σκύψει το κεφάλι και εργάζονται για να επιλύσουν προβλήματα και να παραδώσουν στις ένοπλες δυνάμεις τους αξιόπιστα οπλικά συστήματα.
Αυτή είναι η αλήθεια, ασχέτως αν άλλες υπηρεσίες τους φροντίζουν να χειραγωγήσουν παγκοσμίως πρόσωπα που έχουν την προδιάθεση να τους συμβεί και μάλιστα χωρίς να εκτίθενται οι ίδιοι αφού προβαίνουν σε ψύχραιμες και λογικές δηλώσεις, αφήνουν να δουλεύουν άλλοι για τη διαμόρφωση μιας εικόνας που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά και δεν μπορεί να τους χρεωθεί ώστε να κατηγορηθούν για παραπληροφόρηση και τους εξυπηρετεί.
Παραδοσιακά, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, οι σοβιετικές ικανότητες στον τομέα της παραπληροφόρησης, που προφανώς κληρονομήθηκαν από τη Ρωσία ήταν εντυπωσιακές και ο τρόπος διείσδυσης στο σκέπτεσθαι των κοινωνιών – στόχων, εξαιρετικά υπομονετικός και μεθοδικός.
Το δε φοβερό και τρομερό υποβρύχιο, το πρώτο του τύπου που δοκιμάστηκε από το ρωσικό Ναυτικό και τον Βόρειο Στόλο εκτεταμένα, σε πολύ σκληρές και απαιτητικές συνθήκες, το «Αγία Πετρούπολη», παρουσίασε σημαντικές αδυναμίες οι οποίες χρήζουν αντιμετώπισης… και άσε μετά τους γραφικούς στην Ελλάδα -τουλάχιστον- να λένε τα δικά τους.
Όπως αποκαλύφθηκε, αν και το ρωσικό ναυτικό προγραμμάτιζε την ενσωμάτωση συστήματος αναερόβιας πρόωσης (AIP: Air Independent Propulsion) στο υποβρύχιο, το σύστημα δηλαδή που του επιτρέπει να «αναπνέει» και κάτω από το νερό, αυξάνοντας δραματικά την επιχειρησιακή του αυτονομία, αυτό δεν μπορεί να συμβεί, καθότι το βρίσκεται υπό ανάπτυξη και το νωρίτερο που θα έχει ολοκληρωθεί θα είναι το 2020!
Άρα
«γάιδαρος» το «άλογο κούρσας»; ΟΧΙ, ενσωματώνει σημαντικές βελτιώσεις,
δεν είναι όμως σε καμία περίπτωση αυτό που διαφήμισαν! Τόσο απλά! Έχει
πεπερασμένη επιχειρησιακή αξιοπιστία και χρησιμότητα! Η Ρωσία, είτε τους
αρέσει είτε όχι, ΔΕΝ διαθέτει σύστημα AIP, όπως η Γερμανία (κατά
πολλούς με διαφορά το καλύτερο, αυτό που διαθέτουν τα ελληνικά υποβρύχια
τύπου «Παπανικολής»), η Γαλλία (με τα Scorpene) και η Ισπανία (με τα
S-80 των οποίων το σύστημα AIP στηρίζεται στην κατανάλωση βιοαιθανόλης).
Βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με τη Σουηδία, για λογαριασμό της
οποίας η Saab εργάζεται για να το αναπτύξει, αφού έχοντας ανακτήσει τα
ναυπηγεία Kockums από τη γερμανική TKMS που τα πέταξε έξω από κρίσιμες
αγορές όπως αυτή της Σιγκαπούρης και τα άφηναν να «πεθάνουν», επιχειρεί
την ολική επαναφορά…Το άλλο που δεν μας είπαν τα «παπαγαλάκια», είναι ότι τα υποβρύχια της κλάσης αναπτύσσονται επί 20 ολόκληρα χρόνια! Πόσες άραγε τεχνολογίες του… 1996 έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις; Οι περισσότερες. Απλά πράγματα. Το πρώτο υποβρύχιο τελεί υπό επιχειρησιακή αξιολόγηση από το 2010! Ναι, το διαφημιζόμενο ως «υπερόπλο του Πούτιν». Ποιον δουλεύουν, αν όχι τον εαυτό τους;
Ακολούθησαν τα «Kronstadt» και «Velikiy Luki», η ναυπήγηση των οποίων ξεκίνησε αντίστοιχα το 2005 και 2006 αντίστοιχα, ανεστάλη στην πορεία και ξανάρχισε το 2013 και αναμένεται σύμφωνα με τους IHS Jane’s να παραληφθούν από το ρωσικό Ναυτικό το 2017 και το 2018.
Αν φυσικά από εδώ και πέρα πάνε όλα καλά. Και προφανώς ούτε αυτά θα διαθέτουν σύστημα αναερόβιας πρόωσης (AIP) που οι Ρώσοι υπολογίζουν να το διαθέτουν το διάστημα 2021-2022 εάν όλα κυλήσουν ομαλά. Μοιάζει σε κανέναν για πρόγραμμα που εξελίσσεται ομαλά ή για πρόγραμμα που αγωνίζονται να τους βγει; Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Εάν αξίζει θαυμασμού κάτι στη ρωσική πλευρά, είναι οι εργώδεις προσπάθειες για να αναπτύξουν στρατιωτικές ικανότητες που θα τους επιτρέψουν να επιβιώσουν. Οι γεωγραφικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν, οι αχανείς εκτάσεις που καλούνται να υπερασπιστούν και ο παντελώς ανεπαρκής σε σχέση με τον γεωγραφικό όγκο πληθυσμός, δεν τους επιτρέπουν εφησυχασμό.
Το γνωρίζουν καλά. Κι ακριβώς επειδή έμαθαν να ζουν με την ανασφάλεια, θα μπορούσαν υπό συνθήκες να επιλέξουν τη «στρατηγική του Σαμψών, να πάρουν δηλαδή κι άλλους μαζί τους «πέφτοντας», ποντάροντας στο να αποτρέψουν με τον τρόπο αυτό τους όποιους ανταγωνιστές, από το να επιχειρήσουν περεταίρω εδαφική συρρίκνωση, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
http://www.defence-point.gr/news/?p=146329
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου